Dysbakterioza, nie będąc uważaną za niezależną chorobę jelit, jest powszechnym stanem organizmu, reprezentującym nierównowagę między różnymi czynnikami środowiskowymi a mikroflorą przewodu pokarmowego.
Normą jelit jest optymalny stosunek tlenowych i beztlenowych bakterii mlekowych, bakterii gnilnych, E. coli, a także grzybów drożdżopodobnych i enterokoków. Ten stan organizmu nazywa się eubiozą. Bez pomocy bakterii ciało ludzkie nie będzie w stanie wchłonąć większości składników odżywczych.
Dysbakterioza charakteryzuje się zmianami jakościowego i ilościowego stosunku w mikroflorze, które są wystarczające do negatywnego wpływu na czynność jelit.
Dysbakterioza - przyczyny
* Obecność drobnoustrojów chorobotwórczych (choroby wirusowe, salmonelloza, czerwonka) lub pasożytów jelitowych wydzielających substancje zabijające korzystną mikroflorę.
* Niekontrolowane stosowanie silnych antybiotyków, które niszczą bakterie jelitowe.
* Niekorzystny stres środowiskowy i uporczywy.
* Obecność różnych zaburzeń czynnościowych i przewlekłych chorób układów i narządów.
* Stan niedoboru odporności, często związany z niektórymi rodzajami raka, chemioterapią, AIDS.
* Niewłaściwe odżywianie, w którym organizm ludzki otrzymuje niewystarczającą ilość substancji promujących wzrost korzystnej mikroflory w ciele.
* Jedzenie substancji niszczących pożyteczne bakterie.
Dysbakterioza - objawy
Z reguły mogą to być - nudności, zgaga, odbijanie. Czasami, gdy pojawia się choroba, pojawia się cuchnący oddech, nieprzyjemny posmak, a także temperatura podgorączkowa. Niektóre osoby mają reakcje alergiczne na różne pokarmy.
Wraz z występowaniem dysbiozy jelitowej często następują skargi na zwiększone tworzenie gazu i dyskomfort w jamie brzusznej. Zaniepokojony zaburzeniami stolca wyrażonymi zaparciami, biegunką i niestabilnym stolcem z bólem brzucha. Biegunka u pacjentów jest częsta, konsystencja podobna do owsianki, cuchnąca, zielonkawa, stopniowo staje się wodnista. Prowadzi do wzdęć.
U pacjentów z dysbakteriozą obserwuje się apetyt, osłabienie, zmniejszenie aktywności zawodowej, bóle głowy i złe samopoczucie.
Objawy choroby obejmują również:
* wszystkie rodzaje zapalenia błony śluzowej żołądka;
* Choroby zakaźne i wrzód dwunastnicy;
* skaza i reakcje alergiczne;
* po leczeniu silnymi antybiotykami;
* kandydoza;
* słabo gojące się rany;
* Toksykoza u kobiet w ciąży.
Dysbakterioza może powodować:
* choroba wątroby;
* wyprysk;
* cukrzyca;
* marskość wątroby;
* rak jelita grubego;
* niedobór odporności;
* zespół chronicznego zmęczenia;
* septyczne zapalenie serca i zapalenie wielostawowe;
* krzywica i osteochondroza.
Dysbakterioza - diagnoza
Badania biochemiczne metabolitów drobnoustrojów, badanie bakteriologiczne kału, chromatografia-spektrometria masowa, PCR - diagnostyka.
Dysbakterioza - leczenie
Leczenie choroby polega na zintegrowanym podejściu, które zapewnia przywrócenie i normalizację mikroflory jelitowej, poprawę jej funkcjonowania, leczenie możliwych współistniejących chorób. Stosowanie leków, które stymulują aktywność życiową i wzrost ochronnej mikroflory jelitowej i tłumią patogenne mikroorganizmy, co pozwala na stworzenie stabilnej niezbędnej równowagi mikroflory.
Aby zapobiec rozwojowi choroby lub jej nawrotom, zaleca się prawidłowe odżywianie, wyłączając z menu: pikantne, tłuste, smażone.
Równolegle z antybiotykami stosuj leki i preparaty bakteryjne, które wspierają normalne funkcjonowanie wątroby, a także enzymy, które przyspieszają proces rozkładu żywności, eliminują złe wchłanianie i niestrawność.
