Przegląd
Herpes simplex virus type 2 (HSV2) jest jednym z dwóch rodzajów wirusa opryszczki i rzadko jest przenoszony drogą doustną. Jednak to nie znaczy, że to niemożliwe. W szczególności osoby z upośledzonym układem odpornościowym mogą być zagrożone.
HSV2 to wirus przenoszony drogą płciową, który powoduje owrzodzenia i pęcherze znane jako zmiany opryszczkowe. Aby być zarażonym HSV2, musi istnieć kontakt skórno-skórny między zakażoną osobą a partnerem. HSV2 nie jest przenoszony przez nasienie.
Gdy HSV2 dostanie się do organizmu, przechodzi przez układ nerwowy do nerwów rdzeniowych, gdzie zwykle znajduje się w zwojach krzyżowych, skupieniu tkanki nerwowej zlokalizowanym w pobliżu podstawy kręgosłupa. Po początkowej infekcji HSV2 leży w twoich nerwach uśpiony. Kiedy zostaje aktywowany, następuje proces zwany wiremią. Wirowanie wirusa następuje wtedy, gdy wirus się powieli. Wirusowe wydalanie może spowodować wybuch opryszczki i objawy, takie jak zmiany opryszczkowe. Zwykle występują one na genitaliach lub odbytnicy. Możliwe jest jednak również aktywowanie wirusa i brak widocznych objawów.
HSV2 może być bezobjawowy, co oznacza, że nie powoduje żadnych widocznych objawów. Dlatego ważne jest, aby używać ochrony podczas aktywności seksualnej i regularnie sprawdzać ją przez lekarza, jeśli jesteś aktywny seksualnie. Nadal możesz przekazać wirusa partnerowi, nawet jeśli nie masz żadnych widocznych objawów.
HSV1 i transmisja ustna
Inny powszechnie przenoszony szczep wirusa opryszczki pospolitej, HSV1, zwykle powoduje opryszczkę w jamie ustnej lub opryszczkę wokół ust. Ta postać HSV jest łatwiej przenoszona przez kontakt w jamie ustnej, na przykład całowanie, niż przez kontakt narządów płciowych. HSV1 może być przenoszony zarówno poprzez dawanie jak i odbieranie seksu oralnego. Może powodować zarówno odleżyny, jak i narządy płciowe. Możesz również uzyskać HSV1 poprzez stosunek pochwowy i analny, a także za pomocą zabawek erotycznych.
W przeciwieństwie do HSV2, który zwykle znajduje się w stanie uśpienia pomiędzy ogniskami w podstawie kręgosłupa, okresy latencji HSV1 są zwykle spędzane w zakończeniach nerwowych w pobliżu ucha. Dlatego jest bardziej prawdopodobne, że spowoduje opryszczkę jamy ustnej niż opryszczka narządów płciowych.
HSV1 i HSV2 są genetycznie do siebie podobne. Z tego powodu posiadanie jednej formy wirusa czasami zmniejsza ryzyko zarażenia się inną postacią. Dzieje się tak dlatego, że twoje ciało aktywnie produkuje przeciwciała do walki z wirusem, gdy już go masz. Można jednak zawrzeć oba formularze.
Objawy, na które należy zwrócić uwagę
HSV1 i HSV2 mogą nie mieć żadnych objawów lub bardzo łagodnych objawów, których możesz nie zauważyć. Brak objawów nie oznacza, że nie masz wirusa.
Jeśli masz objawy HSV1, mogą one obejmować:
- uczucie mrowienia, swędzenie lub ból w dowolnym miejscu narządów płciowych lub w okolicy ust
- jeden lub więcej małych, białych pęcherzy, które mogą stać się mrożone lub krwawe
- jeden lub więcej małych, czerwonych guzów lub podrażnionej skóry
Ważne jest, aby skontaktować się z lekarzem, jeśli podejrzewasz, że nabawiłeś się HSV1 lub HSV2. Nie ma lekarstwa na opryszczkę, ale leki przeciwwirusowe mogą pomóc zmniejszyć liczbę i nasilenie ognisk.
Jak zapobiec transmisji HSV
HSV2 można często zapobiec dzięki niektórym proaktywnym strategiom. Obejmują one:
Wskazówki dotyczące zapobiegania
- Zawsze używaj prezerwatywy podczas każdego rodzaju aktywności seksualnej.
- Unikaj seksu podczas epidemii opryszczki, ale pamiętaj, że ludzie z opryszczką mogą nie mieć żadnych objawów i nadal przekazują wirusa.
- Utrzymuj wzajemnie monogamiczny związek z osobą bez infekcji.
- Komunikuj się ze swoim partnerem seksualnym lub partnerami, jeśli masz HSV i zapytaj, czy mają to sami.
- Powstrzymywanie się od wszelkich form aktywności seksualnej lub zmniejszanie liczby partnerów seksualnych również zmniejsza ryzyko.
