Przepuklina pępowinowa jest patologią, w której występuje silny występ otrzewnej przez pierścień pępowinowy osoby.
Choroba ta, zgodnie ze statystykami, obserwuje się u 6% wszystkich przedstawicieli silniejszej płci.
Rozważ bardziej szczegółowo objawy przepukliny pępowinowej u mężczyzn i sposoby wyeliminowania tej dolegliwości.
Przepuklina pępkowa u mężczyzn: przyczyny
Następujące powody mogą wywołać pojawienie się przepukliny pępkowej u mężczyzn:
1. Wrodzona wada pierścienia pępowinowego, której towarzyszy jej rozszerzenie. Nie leczy się całkowicie, więc pozostaje w nim niewielka dziura. W dzieciństwie ta anomalia może nie objawiać się w żaden sposób, ale w wieku dorosłym, gdy dana osoba przybiera na wadze, choroba może stać się bardziej widoczna.
2. Nadmierne ćwiczenia. Podnoszenie ciężarów jest szczególnie szkodliwe, ponieważ powoduje to wzrost ciśnienia w jamie brzusznej, co z kolei daje impuls do rozwoju przepukliny pępowinowej.
3. Otyłość (podskórna warstwa tłuszczu stanowi dodatkowe obciążenie dla organizmu, w szczególności jamy brzusznej). Przy nadwadze ściana brzucha jest również bardzo rozciągnięta, co wpływa na tworzenie przepukliny pępowinowej.
4. Niewystarczająco aktywny tryb życia prowadzi do osłabienia brzucha. To nie jest bezpośrednia przyczyna choroby, ale w tym stanie osoba staje się bardziej podatna na przepuklinę.
5. Ostatnio przeszedł operację brzucha. W takim przypadku przepuklina zwykle występuje w obszarze blizn pooperacyjnych. Spowodowane jest to nieprzestrzeganiem przez pacjenta zaleceń lekarskich i wczesną aktywnością fizyczną (nawet przed całkowitym wygojeniem się rany).
6. Niedawno doznał tępego urazu brzucha. Może się to zdarzyć w wyniku upadku, bezpośredniego uderzenia w brzuch lub wypadku samochodowego.
7. Choroby, które mogą powodować stały wzrost ciśnienia w jamie brzusznej.
8. Zbyt szybka utrata masy ciała. Może się to zdarzyć, gdy dana osoba jest chora lub przestrzega ścisłej diety, dlatego w jego ciele rozwija się wyczerpanie. Prowadzi to do osłabienia pierścienia pępowinowego i stworzenia sprzyjających warunków do utworzenia przepukliny.
Przepuklina pępkowa u dorosłych: objawy i oznaki
Przebieg przepukliny pępowinowej zależy w dużej mierze od masy ciała, uszczypniętego narządu i całkowitego czasu trwania choroby. Czasami może to nie być odczuwalne przez kilka lat (jeśli przepuklina nie zmienia wielkości).
Z tego powodu daleko od wszystkich ludzi spieszy się do lekarza, jeśli podejrzewają przepuklinę, co jest ogromnym błędem, ponieważ przy pierwszej „okazji” choroba może powodować wiele niebezpiecznych powikłań.
Wyróżnia się następujące cechy przebiegu przepukliny pępowinowej u mężczyzn:
1. Po pierwsze, w pępku pacjenta obserwuje się niewielki występ. Jednocześnie osoba ta nie odczuwa bólu ani dyskomfortu. W takim przypadku przepuklina może w ogóle nie być odczuwalna i może być regulowana niezależnie bez pomocy medycznej.
2. Z czasem w okolicy przepukliny powstają zrosty. To długi proces, który może trwać latami. Rezultatem pojawienia się zrostów jest to, że osoba nie będzie już w stanie samodzielnie regulować przepukliny.
3. Następnie pojawia się zespół bólowy. Początkowo występuje tylko przy silnym wysiłku, kaszlu, zaparciach i kichaniu, ale potem może przeszkadzać osobie nawet podczas chodzenia.
4. W bardziej zaawansowanych stanach chorobowych pacjent może odczuwać częste nudności, odbijanie się, utratę apetytu, wymioty, zaburzenia stolca i oddawanie moczu. Objawy te będą również w dużej mierze zależeć od konkretnego narządu lub części przewodu pokarmowego, która wpadła do worka przepuklinowego.
5. Ostatecznie przepuklina pępowinowa znacznie się powiększa. Osobie w tym stanie trudno jest schylić się, a nawet usiąść. Powstały „krążek” dosłownie uniemożliwia normalny ruch. W tym stanie pacjent musi jak najszybciej udać się do lekarza.
Przepuklina pępkowa u mężczyzn: cechy leczenia
Tradycyjna terapia w leczeniu przepukliny u mężczyzn obejmuje:
1. Całkowite usunięcie przepukliny pępowinowej stosuje się w zaawansowanym stanie choroby (obserwowanym w ponad 60% wszystkich przypadków). Podczas tej operacji pępek jest usuwany do pacjenta wraz z przepukliną. Niestety taka procedura nie daje absolutnej gwarancji, że przepuklina nie utworzy się ponownie. Kolejną wadą tej metody jest długoterminowa rehabilitacja - ponad rok.
2. Drugą metodą leczenia przepukliny pępowinowej jest operacja zwana przepukliną. Zapewnia instalację specjalnych implantów pod pierścieniem pępowinowym osoby po usunięciu przepukliny. Dzięki temu implantowi można znacznie zmniejszyć ryzyko ponownego powstania przepukliny.
Hernioplastyka jest ostatnio szeroko praktykowana przez lekarzy, ponieważ jest dość skuteczna i ma szybki okres rehabilitacji. Co więcej, teraz istnieje również jeden z rodzajów hernioplastyki, która zapewnia minimalne uszkodzenie skóry.
Niestety takiej operacji nie można wykonać u wszystkich potrzebujących pacjentów. Wykonanie jest przeciwwskazane w takich przypadkach:
• w przypadku krzepnięcia krwi;
• o osłabionej odporności;
• w przebiegu ostrych chorób zakaźnych lub oddechowych;
• w obecności dodatkowych ciężkich chorób przewlekłych.
Ponadto podczas terapii pacjent musi przestrzegać takich zaleceń medycznych:
1. Odmawiaj używania napojów alkoholowych.
2. Unikaj stresu i stresu nerwowego.
3. Całkowicie ogranicz wszelką aktywność fizyczną, a także nachylenie.
4. Unikaj jedzenia produktów, które mogą zwiększać tworzenie się gazów i utrudniać stolec. Należą do nich słodkie napoje gazowane, biały chleb, przetwory, solone ryby, wędzone mięso, ciasta i ziemniaki. Racja z przepukliną pępowinową powinna być jak najbardziej miękka. W tym stanie zaleca się stosowanie zbóż, zup warzywnych, przecierów owocowych i zapiekanek. Dozwolone jest również spożywanie produktów mlecznych, galaretki i picie wywarów z suszonych owoców.
5. Przy silnym występie przepukliny czasami pacjenci noszą specjalne bandaże podtrzymujące. Ponadto ich użycie jest przydatne po operacji usunięcia przepukliny. Musisz je nosić stale, zdejmując tylko w nocy.
Przepuklina pępkowa u dorosłych: leczenie, powikłania, zapobieganie
W przypadku braku szybkiego leczenia przepuklina pępkowa u mężczyzn może powodować następujące powikłania:
1. Naruszenie lub ściskanie worka przepuklinowego. Doprowadzi to do śmierci narządów znajdujących się w tej torbie. Co więcej, w tym stanie osoba będzie cierpiała na ostry ból i może nawet doznać szoku bólowego (z powodu uszczypnięcia nerwów i naczyń krwionośnych).
2. Przy poważnym naruszeniu pacjenta nudności, wymioty, zaparcia mogą dręczyć. W cięższych przypadkach może rozwinąć się krwawienie wewnętrzne. W tym stanie pacjent będzie wymagał pilnego leczenia chirurgicznego.
3. Nieleczona infekcja może dołączyć do zapalenia narządu znajdującego się w pętli pępowinowej. To z kolei może prowadzić do gorączki, ropnej wydzieliny i silnego bólu.
4. Jeśli pacjent rozpocznie martwicę tkanek, stopniowo rozwinie się zapalenie otrzewnej lub, jak to się nazywa, zapalenie jamy brzusznej. Jest to bardzo poważna choroba, która zagraża życiu pacjenta.
5. Niedrożności jelit towarzyszy fakt, że kał znajdujący się w uduszonym jelicie nie będzie mógł się dalej poruszać.
6. Zapalenie narządu w przepuklinie. W takim przypadku lokalizacja przepukliny może boleć, puchnąć, rumienić się. Pacjent może również zwiększyć temperaturę ciała, a ogólny stan pogarsza się.
Aby zmniejszyć ryzyko przepukliny pępowinowej, ważne jest, aby mężczyźni przestrzegali następujących zaleceń:
1. Pamiętaj, aby trenować mięśnie brzucha. Aby to zrobić, warto pobrać prasę, uprawiać pływanie, fitness lub inny sport.
2. Unikaj nadmiernego wysiłku fizycznego, w szczególności podnoszenia ciężarów.
3. Kontroluj swoją wagę i zapobiegaj otyłości. W tym celu warto dobrze zjeść. Dieta powinna być bogata w warzywa i owoce, produkty mleczne i zboża. Z tłuszczów zwierzęcych alkohol, kiełbasy i mąka będą musiały odmówić lub zminimalizować zużycie takich produktów.
4. Jeśli chcesz schudnąć, nie powinieneś przepisywać sobie diety. Najlepiej skontaktować się z doświadczonym gastroenterologiem lub dietetykiem, który może właściwie wybrać dietę dla każdej osoby indywidualnie.
5. Po operacji należy unikać aktywności fizycznej, aż rany się zagoją.
