Święta 7 czerwca
Święto Niepodległości obchodzone w Norwegii
Po tym, jak Dania przegrała wojnę z Anglią w 1814 roku, musiała poświęcić swoją prowincję - Norwegię, która została przeniesiona do Szwecji. Akt przekazania został udokumentowany przez Związek Szwedzko-Norweski. W rzeczywistości nikt nie prosił o zgodę Norwegii. Chociaż oficjalnie podlegała królowi szwedzkiemu, aby wykorzystać norweskie wojsko poza swoim rodzimym krajem, zarządzać skarbem państwa lub rozwiązać problemy z obywatelstwem, konieczne było pozyskanie wsparcia norweskiego Stortingu (parlamentu). Storting stopniowo stawał się centrum walki Norwegów przeciwko zniewolonemu związkowi i 7 czerwca 1905 r. przyjęła rezolucję proponującą rozwiązanie tego samego związku. Norwegia i Szwecja były o krok od wojny, ale kolejne negocjacje doprowadziły strony do pokojowego rozwiązania konfliktu, a rozwiązanie unii między Norwegią a Szwecją zostało uznane i sformalizowane.
7 czerwca w kalendarzu ludowym
7 czerwca ludzie ochrzcili ją jako Miód. Od tego dnia chłopi zaczęli sprawdzać rośliny pod kątem pojawienia się na nich słodkiej, lepkiej cieczy (rosa miodowa), która jest pozostawiona przez szkodniki owady, jedzące sok roślinny. Uważano, że jeśli bydło zje trawę z taką „rosą”, zacznie więdnąć i boleć. Dlatego wykonywano różne rytuały dla zwierząt domowych, wykonywano amulety, mówiono o urokach zepsucia. Jeśli na liściach i łodygach roślin tego dnia nie było rosy miodowej, ale prawdziwa rosa, to przewidywało obfite zbiory. Co więcej, uważano, że im więcej rosy spada, tym więcej jest plonów. 7 czerwca zwrócił uwagę na jarzębinę. Jeśli do tego dnia jeszcze nie zakwitł, to spodziewali się późnej jesieni. Jeśli drzewo było w rozkwicie, a nawet wspaniałe, warto było czekać na dobre zbiory owsa z ciasno kolczastymi kłosami kukurydzy.
Wydarzenia historyczne z 7 czerwca
7 czerwca 1654 r Koronacja francuskiego króla Ludwika XIV
Ludwik XIV wstąpił na tron francuski w wieku 5 lat. Ale od tamtej pory był dzieckiem, jego matka Anna z Austrii, która rządziła w tandemie z kardynałem Mazarinem, faktycznie kontrolowała państwo. Przyszły „król słońca” zaczął samodzielnie rządzić Francją dopiero po śmierci kardynała, w 1661 r., 7 czerwca 1654 r., W wieku 11 lat, Ludwik został koronowany w katedrze w Reims. Podczas namaszczenia króla na tron jego głowy zostały dotknięte świętym mieczem, pierścieniem i olejem przechowywanym w świętej ampułce. Według starożytnych wierzeń, po ceremonii namaszczony był uważany za zjednoczonego z Bogiem i obdarzony darem uzdrowienia i miał pomagać cierpiącym. Ludzie wiedzieli o tym, więc po 2 dniach na Louisa czekało około dwóch tysięcy chorych i słabych. Król dotknął wszystkich, wypowiadając magiczne zaklęcie. Chociaż był to trudny obowiązek dla francuskich królów, nigdy nie odmówili pytania.
7 czerwca 1883 r konsekrował katedrę Chrystusa Zbawiciela
Pod koniec Wojny Ojczyźnianej z 1812 r , która zakończyła się zwycięstwem narodu rosyjskiego, pomyślano o budowie Katedry Chrystusa Zbawiciela. Pomnik ten miał zostać odbudowany na cześć chwalebnej chwały bojowników, ku pamięci poległych żołnierzy i dzięki za zwycięstwo. Ale ponieważ zwycięstwo nie było łatwe, budowa świątyni była również trudna: z różnych powodów była wielokrotnie opóźniana lub zakłócana. Przez prawie dwa wieki budynek katedry kładziono trzy razy, a pierwszy kamień konsekrowano tyle razy. Świątynia została założona po raz pierwszy w 1817 roku, ale przez 7 lat firma nie przeszła od cyklu zerowego. Wszystkie fundusze przeznaczone na budowę zostały wydane i poszły w nieznanym kierunku. Układanie świątyni zakończyło się sukcesem dopiero w 1839 r., Kiedy rozpoczęła się kolejna wzniesienie pomnika. Po 44 latach budowę Katedry Chrystusa Zbawiciela ukończono 7 czerwca 1883 r. został poświęcony. W 1931 r świątynia została wysadzona w powietrze i zniszczona decyzją spotkania Centralnego Komitetu Wykonawczego ZSRR, ponieważ trzeba było zrobić miejsce na budowę Pałacu Sowietów. Tylko w 1994 roku Rozpoczęto odbudowę cierpiącego kościoła w tym samym miejscu. W 1997 r budowa została pomyślnie zakończona.
7 czerwca 1967 r Ściana Płaczu w Jerozolimie znalazła się pod kontrolą Izraela
Kotel to najświętsze miejsce dla Żydów, obiekt pielgrzymek, symbol nadziei i wiary. Jest to jedyna część, która pozostała ze starożytnej ściany Drugiej Świątyni, która została zniszczona przez Rzymian prawie 2000 lat temu (w 70). Podczas wojny o niepodległość Izraela w 1948 r. Stare Miasto, w którym znajduje się Ściana Zachodnia, zostało zdobyte przez Palestyńczyków. Przez prawie 40 lat ani Izraelczycy, ani Żydzi nie mogli modlić się w tym świętym miejscu. Palestyńczycy zrobili wyjątek tylko dla chrześcijan podczas uroczystości bożonarodzeniowych w Betlejem. A Żydzi na pielgrzymkę w tym czasie wybrali najwyższy punkt na Górze Syjon, z którego można było zobaczyć przynajmniej z daleka ich sanktuarium. Dopiero 7 czerwca 1967 r. Podczas wojny sześciodniowej siłom izraelskim udało się odzyskać Stare Miasto od Palestyńczyków i wznowiono modlitwy Żydów pod Ścianą Płaczu.
Urodzony 7 czerwca
Anna Kournikova (ur. 1981), rosyjski tenisista, model
7 czerwca przypadają urodziny byłej rosyjskiej gwiazdy tenisa, najmłodszego (w historii Rosji) uczestnika igrzysk olimpijskich. Od 14 roku życia zaczęła zawodowo grać w tenisa, aw 1996 roku, w wieku 15 lat, grała dla Rosji na Igrzyskach Olimpijskich w Atlancie. Nie mogła wtedy zająć pierwszego miejsca, ale od tego czasu rozpoczęła się kariera sportowa Kurnikovej. Dwukrotnie udało jej się wygrać Australian Open oraz turniej finałowy WTA w deblu (z kolegą z drużyny Martiną Hingis), z nią w 2001 roku. Anna wygrywa Puchar Kremla. Nie wiadomo, jak los utalentowanego i upartego tenisisty kształtowałby się w przyszłości, gdyby nie kontuzje, które nękały sportowca prawie każdego roku. I w 2003 roku po otrzymaniu kolejnej kontuzji Anna musiała opuścić wielki sport. Pod koniec kariery tenisowej Kournikova próbowała się jako modelka. Wielokrotnie występowała w reklamach, można ją było także zobaczyć w klipach gwiazd świata. Obecnie Anna Kournikova mieszka w Stanach Zjednoczonych, której obywatelką jest od 2010 roku. Wraz z byłymi gwiazdami tenisa bierze udział w imprezach charytatywnych i turniejach pokazowych, prowadzi aktywne działania społeczne.
Natalya Ionova / Glucose / (ur. 1986), rosyjska piosenkarka
Od dzieciństwa Natalia była dociekliwym dzieckiem, fascynowało ją wszystko, co nowe i nieznane. Udało jej się wstąpić do szkoły muzycznej i opuścić ją rok później, uczęszczać do wielu grup hobby, ćwiczyć balet, szachy, a nawet występować w kronice filmowej Yeralash, wideo Yury Shatunova i filmie Triumph. Ze względu na duże zatrudnienie i aktywną działalność twórczą musiała przenieść się ze zwykłej moskiewskiej szkoły do szkoły wieczorowej, w której ukończyła 10 i 11 klasę. W 2002 r Spotkała się z Maxem Fadeevem i została solistką jego nowego projektu. Ale Max Fadeev nie byłby sobą, gdyby nie wymyślił czegoś oryginalnego i niezwykłego. Dlatego przez długi czas nikt nie widział żyjącej na scenie popularnej piosenkarki. W klipie błysnęła tylko rysunkowa dziewczynka z dużym psem na smyczy. Natalia sama wymyśliła scenografię. Jej piosenki zajmowały najwyższe pozycje na listach przebojów, a sama piosenkarka była wielokrotnie nagradzana głośnymi nagrodami. Jej repertuar obejmował takie hity, jak „Bride”, „Suga”, „Snow is Falling”, „Schweine”, „Butterflies” i inne.
Imieniny, 7 czerwca
Ivan, Fedor, Innocent
