Małopłytkowość Nazywają spadek krwi liczbą płytek krwi, bezbarwnymi komórkami krwi, które mają ogromne znaczenie dla krzepnięcia krwi. W przypadku ciężkiej małopłytkowości może rozwinąć się krwawienie i spontaniczny krwotok w narządach wewnętrznych, które mogą zagrażać życiu. Jako stan, małopłytkowość może wystąpić w prawie każdej chorobie hematologicznej.
Trombocytopenia - przyczyny
Zwykle nabywa się małopłytkowość. Najczęściej przyczyną jego wystąpienia są:
- alergia na leki (alergiczna małopłytkowość),
- wytwarzanie przeciwpłytkowej AT (autoimmunologicznej małopłytkowości),
- infekcje, zatrucia, tyreotoksykoza (objawowa małopłytkowość).
U noworodków może wystąpić małopłytkowość z powodu przenikania autoprzeciwciał od chorej matki (małopłytkowość transimmunizacyjna) przez łożysko do ciała dziecka.
Trombocytopenia - objawy
Z reguły małopłytkowość objawia się następującymi objawami:
- krwawiące dziąsła;
- częste krwawienia z nosa;
- tendencja do siniaków;
- specyficzna wysypka na małym ciele na ciele, zwykle na nogach;
- trudności z zatrzymaniem krwawienia po małych skaleczeniach, usunięciu zęba itp.;
- krew w kale lub w moczu;
- u kobiet - przedłużone, obfite krwawienie podczas menstruacji.
Ogólny stan pacjenta zwykle nie powoduje strachu ani bólu, jednak to zwodnicze samopoczucie może prowadzić do wewnętrznego krwawienia narządów, a nawet krwotoku mózgowego.
Trombocytopenia - diagnoza
Głównym i głównym testem na małopłytkowość jest kliniczne badanie krwi. To z jego pomocą mają pojęcie o liczbie czerwonych krwinek, płytek krwi i białych krwinek we krwi. Normalna liczba płytek krwi może się nieznacznie różnić w różnych laboratoriach, ale od 150 tysięcy do 450 tysięcy komórek przyjmuje się za normę.
Trombocytopenia jest również wskazaniem do badania szpiku kostnego pod kątem obecności megakariocytów. Pod ich nieobecność ujawnia się naruszenie trombocytopoezy, a także w wyniku obwodowego zniszczenia płytek krwi lub odkładania się płytek krwi w śledzionie.
Trombocytopenia - leczenie i zapobieganie
W przypadku łagodnej postaci małopłytkowości, która nie ma objawów klinicznych, zwykle wystarczający jest nadzór lekarza. Na przykład nie wymaga leczenia małopłytkowości u kobiet w ciąży, które przechodzi po samym porodzie.
Cięższe postacie trombocytopenii wymagają leczenia, które zwykle zaczyna się od wyeliminowania ich przyczyny. Leczenie polega na eliminacji czynnika uszkadzającego lub leczeniu choroby podstawowej (na przykład w przypadku posocznicy stosuje się antybiotyki w celu zwalczania infekcji).
Do leczenia tej choroby stosuje się także transfuzję płytek krwi dawcy, dzięki której można tymczasowo skorygować małopłytkowość. Trombocytopenia, która jest spowodowana niedoborem witaminy B12 lub kwasu foliowego, znika po przywróceniu ich normalnego poziomu.
Pacjenci z trombocytopenią, aby uniknąć stanów zagrażających życiu, muszą przestrzegać szeregu środków zapobiegawczych:
- aby uniknąć sytuacji prowadzących do urazów, w szczególności z trombocytopenią, nie można uprawiać żadnych traumatycznych sportów;
- zrezygnować z alkoholu, ponieważ jest to przyczyną spowolnienia produkcji płytek krwi;
- odmówić przyjmowania aspiryny, a także innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (voltaren, ibuprofen itp.), ponieważ leki te mają tendencję do zakłócania funkcji płytek krwi i wywoływania krwawienia.
Komentarze
