Autyzm (autyzm dziecięcy) to zaburzenie, które występuje, gdy mózg jest upośledzony. Charakteryzuje się wyraźnym deficytem komunikacji społecznej i interakcji, a także powtarzającymi się działaniami i ograniczonymi interesami. Objawy te pojawiają się u dzieci poniżej trzeciego roku życia. Podobne stany, oznaczone łagodniejszymi objawami i oznakami, są związane z zaburzeniami ze spektrum autystycznego.
W przypadku choroby obserwuje się charakterystyczne zmiany w obszarach mózgu, jednak nie jest jasne, jak dokładnie się rozwijają. Dzięki wczesnej interwencji poznawczej i behawioralnej można pomóc dziecku z autyzmem, ale obecnie nie ma znanych metod, które mogłyby całkowicie wyleczyć autyzm. Autyzm jest klasyfikowany jako choroba układu nerwowego, która przejawia się przede wszystkim upartą niechęcią do kontaktu z innymi i opóźnieniem rozwoju.
Autyzm - przyczyny
Przyczyny autyzmu są związane z genami, które wpływają na występowanie połączeń synaptycznych w mózgu. Genetyka choroby jest dość złożona, nie jest jasne, co wpływa na występowanie zaburzeń autystycznych: rzadko występujące mutacje lub interakcje wielu genów. Obecnie nie ma naukowych dowodów na hipotezę łączącą autyzm ze szczepieniami dziecięcymi. Objawy choroby mogą nie pojawić się fizjologicznie; obserwacja reakcji i zachowania dziecka pozwala na rozpoznanie naruszenia.
Przyczyny autyzmu nie zostały w pełni zidentyfikowane, jednak eksperci określają takie możliwe opcje: postawy rodzicielskie, środowisko i warunki życia.
Autyzm - objawy
Autyzm jest naruszeniem rozwoju układu nerwowego i charakteryzuje się różnorodnymi objawami, po raz pierwszy zauważonymi w dzieciństwie. Przebieg zaburzenia jest stabilny i z reguły bez remisji. W łagodniejszej postaci objawy utrzymują się u dorosłych. Aby ustalić autyzm, jeden objaw nie wystarczy, wymagana jest charakterystyczna triada:
- przerwana komunikacja
- brak interakcji społecznych
- powtarzające się zachowanie i ograniczone zainteresowania
Inne aspekty (selektywność pokarmowa, zaburzenia snu i apetytu, drgawki, wybuchy gniewu) są dość powszechne w przypadku autyzmu, jednak nie mają znaczenia w diagnozie. Autyzm jest stanem charakteryzującym się trwałym wyobcowaniem ze świata zewnętrznego, dominacją zamkniętego życia wewnętrznego i ubóstwem wyrażania emocji.
Diagnoza autyzmu
Rozpoznanie autyzmu opiera się na analizie zachowania, a nie na czynnikach sprawczych lub mechanizmach zaburzenia. Lista symptomów obejmuje powtarzający się lub stereotypowy charakter mowy, brak wzajemności emocjonalnej lub społecznej, obsesyjne zainteresowanie niektórymi podmiotami. Zaburzenie należy odnotować u dziecka poniżej 3 lat i charakteryzować się odchyleniami w interakcjach społecznych lub opóźnieniem rozwoju, problemami w grach wyobraźni. Ważne jest, aby wykluczyć zespół Retta lub zaburzenie dezintegracyjne w dzieciństwie.
Autyzm - leczenie
Korekta autyzmu musi być kompleksowa. Wiodące miejsce zajmują specjaliści od pracy psychologicznej i pedagogicznej. Oczywiście w wielu przypadkach leczenie farmakologiczne jest konieczne i właściwe, ale należy zrozumieć, że należy bardzo ostrożnie podchodzić do przepisywania różnych leków, w tym także efektu stymulującego. Rodzice nie powinni zakłócać procesu leczenia. Samo podawanie jakichkolwiek leków jest niedopuszczalne. Obecnie opracowano wiele skutecznych metod mających na celu korekcję i leczenie autyzmu.
Na przykład terapia komunikacyjna pomaga dziecku rozwinąć niezależność, umiejętności adaptacyjne i niezależność. Dobre wyniki daje trening audio i trening wokalny. Ponadto konieczne jest zaangażowanie się w fizykoterapię, pomagając dziecku nauczyć się prawidłowo kontrolować swoje ciało. Rodzice powinni spróbować zrozumieć swoje dziecko i nawiązać z nim kontakt. Bardzo pomocna jest komunikacja z rodzinami, które również doświadczyły autyzmu.
