Zdrowie i dobre samopoczucie dotykają każdego życia inaczej. To historie niektórych ludzi.
Przewlekłe choroby, takie jak reumatoidalne zapalenie stawów (RZS), mogą wpływać na styl życia i możliwości w sposób, którego inni nie zawsze są w stanie zrozumieć. Bez względu na to, jak blisko jesteście i jak wiele macie dla siebie nawzajem ty wiedzieć, co dzieje się w twoim własnym ciele. Może to nadwyrężyć przyjaźnie i relacje ze współpracownikami, członkami rodziny i bliskimi.
Na Facebooku dotarliśmy do społeczności "Życie z reumatoidalnym zapaleniem stawów", aby uzyskać wiedzę na temat wpływu, jaki życie z RZS może mieć na zdolność danej osoby do nawiązywania kontaktów z innymi ludźmi, oraz dowiedzieć się, jak nasza społeczność radziła sobie z tą nową dynamiką. Pytaliśmy: W jaki sposób RZS wpłynął na twoje życie społeczne?
Oto ich odpowiedzi:
"Zmienia wszystko. Ludzie nie rozumieją, ile. Przyjaciele i rodzina po prostu wyparowują. Izolacja jest trudna. Brak energii i niezdolność do stania zbyt długo i / lub siedzenia zbyt długo powodują, że dużo towarzyskich wypraw jest naprawdę ciężkich. Nigdy nie wiem, jak będę się czuł od jednego dnia do drugiego ".
- Misty H.
"Mam szczęście, że nadal spotykam się z przyjaciółmi itd., Ale teraz jestem bardziej prawdopodobnym kierowcą, ponieważ meds oznacza, że mogę mieć tylko jeden lub dwa drinki. Nadal będę tańczył całą noc. Ale płacę za to przez kilka następnych dni! Tworzenie wspomnień pomaga mi zachować pozytywne nastawienie, więc zmuszam się do tego, nawet gdy jestem zmęczony ".
- Toni T.
"Nie pozwolę, żeby to wszystko zmieniło. Nie dbam o to, jak bardzo jestem zmęczony, jak bardzo odczuwam ból, pokazuję, że nadal rządzę, a ja robię ****. ja odrzucać niech ta choroba przejmuje moje życie. "
- Sonya B.
"Rzadko jestem w stanie czerpać przyjemność z bycia aktywnym, tak jak byłem wcześniej. Jestem bardzo zmęczony i często odczuwam ból. Po prostu nie działa, przecięło moje życie społeczne na pół. Nie jestem pewien, czy ludzie naprawdę rozumieją wpływ RA na twoje życie. "
- Angie W.
"Zabrało mi życie, jak wiedziałem. Nigdzie nie idę, tylko do kościoła. Boję się czegoś złapać. Czuję, że słabnę, ale nie mogę zbudować siły dla [strachu] przed bólem lub braku równowagi. Tęsknię za szkolnymi funkcjami moich wnuków. Mój najmłodszy wnuk nigdy nie będzie pamiętał babci, którą byłem dla innych. Granie w piłkę, chodzenie w przygodach na świeżym powietrzu lub skakanie po liściach. Ale Bóg ma plan. "- Phyllis M.
"Jestem znacznie mniej towarzyski. Nie mogę uczestniczyć w aktywnych wydarzeniach, ponieważ mogę zranić siebie lub przesadzić i muszę odpocząć do pracy. Spałem więcej i muszę się odwołać i zmienić termin z powodu płomienia lub zmęczenia. Uważam, że teraz cieszę się samotnością. "
- Candie H.
"To jest trudne. Jeśli inni nie wiedzą o problemach z RA, myślą, że jesteś antyspołecznym snobem. Jeśli spróbujesz wyjaśnić cokolwiek na temat twoich problemów z RA, oni myślą, że jesteś narzekającym na hipochondrię. To nie wygrana. Łatwiej pozostać w domu i być cicho. Nawet moja teściowa "nie rozumie".
- Norma Z.
"Naprawdę już go nie mam. Pomiędzy załamaniem się finansowo i wyczerpaniem a fizycznym bólem, już nawet nie próbuję. Poza tym, że widzę moje dorosłe dzieci, widzę tych samych dwóch przyjaciół - wszystko, co mam teraz, poza pracą - raz w miesiącu przez około godzinę. Spotykamy się na kolację zaraz po pracy. Chodzę do kościoła i sklepu spożywczego w niedzielę z moim synem i spędzam resztę weekendu i tygodnia. Inni ludzie w moim życiu po prostu tego nie rozumieją, więc nie będziemy dłużej się spotykać ani nawet mówić. "
- Kelli M.
"Trudno jest cokolwiek zaplanować. Mogę wstać jeden dzień i funkcjonować, a następnego ranka ledwo mogę się ruszyć. Nie mam też wytrzymałości. Łatwo się męczyłem. "
- Charlotte A.
"Robię, co w mojej mocy, aby utrzymać życie towarzyskie. Nie wychodzimy tak często, ale mamy przyjaciół i rodzinę. Nauczyłem się chodzić i zachowywać prostotę. "
- Ruth D.
