Kilka lat temu, po szczególnie ciężkiej nocy, moja matka spojrzała na mnie ze łzami w oczach i powiedziała: "Nie wiem, jak ci pomóc. Wciąż mówię coś niewłaściwego. "
Rozumiem jej ból. Gdybym był rodzicem, a moje dziecko cierpiało, byłbym zdesperowany, by pomóc.
Jednym z największych problemów związanych z chorobą psychiczną jest brak wskazówek. W przeciwieństwie do stanu fizycznego, takiego jak błąd żołądka lub złamana kość, nie ma wyraźnych instrukcji, które gwarantowałyby powrót do zdrowia. Lekarze mogą tylko sugestie. Niezupełnie takie rzeczy, które chcesz usłyszeć, gdy jesteś zdesperowany (zaufaj mi).
Dlatego odpowiedzialność za opiekę spoczywa głównie na najbliższych.
Przez lata przeżyłem przerażające doświadczenia z przyjaciółmi i kolegami, którzy próbowali mi pomóc, ale mówili niewłaściwe rzeczy. W tym czasie nie wiedziałem, jak im doradzić inaczej. Niepokój społeczny na pewno nie ma przewodnika!
To były niektóre z moich ulubionych.
"Naprawdę musisz się pozbierać!"
Powiedziała mi to koleżanka, kiedy zobaczyła, że płaczę w toalecie personelu podczas imprezy. Sądziła, że trudna miłość pomoże mi się z tego wydostać. Jednak nie tylko nie pomogło, ale sprawiło, że poczułem się bardziej zawstydzony i odsłonięty. Potwierdziło to, że byłem dziwakiem i dlatego musiałem ukryć swój stan.
W obliczu lęku naturalną reakcją obserwatorów wydaje się zachęcanie osoby do uspokojenia. Jak na ironię, tylko to pogarsza sprawę. Cierpiący desperacko pragnie się uspokoić, ale nie jest w stanie tego zrobić.
"Nie bądź głupi. Wszyscy są zbyt zajęci własnym życiem, aby skupić się na tobie. "
Przyjaciel pomyślał, że wskazanie tego uwolni moje irracjonalne myśli. Niestety nie. W tym czasie martwiłem się, że wszyscy w pokoju osądzają mnie negatywnie. Lęk społeczny to wszechogarniające zaburzenie. W głębi duszy wiedziałem, że ludzie nie są skupieni na mnie, to wciąż nie powstrzymało drwiących myśli.
"Dlaczego odczuwasz niepokój?"
To jedno z najbardziej irytujących pytań. Ale każdy, kto był blisko mnie, zapytał o to przynajmniej raz przez te wszystkie lata. Gdybym wiedział, dlaczego tak się denerwuję, z pewnością znajdę krwawe rozwiązanie! Pytanie, dlaczego tylko podkreśla, jak nieświadomy jestem. Mimo to nie winię ich. Naturalne jest, że ludzie zadają pytania i próbują ustalić, na czym polega problem. Lubimy rozwiązywać problemy.
Kiedy twój przyjaciel zmaga się z lękiem, nie używaj takich komentarzy. Oto pięć sposobów, na które możesz im naprawdę pomóc:
1. Pracuj ze swoimi emocjami
Kluczową rzeczą do zapamiętania jest to, że lęk nie jest racjonalnym zaburzeniem. Dlatego racjonalna reakcja najprawdopodobniej nie pomoże, szczególnie w momencie niepokoju. Zamiast tego spróbuj pracować z emocjami. Akceptuj, że odczuwają niepokój i zamiast być bezpośrednim, bądźcie cierpliwi i życzliwi. Przypomnij im, że chociaż mogą czuć się w trudnej sytuacji, uczucie minie.
Pracuj z irracjonalnymi myślami i zauważ, że ta osoba się martwi. Na przykład wypróbuj coś takiego: "Rozumiem, dlaczego tak się czujesz, ale mogę cię zapewnić, że to tylko twój niepokój. To nie jest prawdziwe. "
2. Skoncentruj się na swoich uczuciach
Nie pytaj, dlaczego dana osoba odczuwa niepokój. Zamiast tego zapytaj ich, jak się czują. Zachęć ich, aby wymienili swoje objawy. Daj cierpiącemu pokój odczuwać bez przerwy. Jeśli płaczą, pozwól im płakać. To przyspieszy ciśnienie.
Zobacz więcej: Najlepsi blogerzy niepokoju w sieci "
3. Używaj technik dystrakcji
Być może zasugeruj spacer, czytanie książki lub grę. Kiedy mam zły niepokój, moi przyjaciele i ja często gramy w gry słowne, takie jak I Spy lub Alphabet Game. To odciągnie niepokojący mózg i pozwoli naturalnie uspokoić się. Jest to także dobra zabawa dla wszystkich.
4. Bądź cierpliwy
Cierpliwość jest cnotą, jeśli chodzi o lęk. Staraj się nie tracić panowania nad sobą lub nie naciskaj na osobę. Poczekaj, aż najgorsza część ataku wzrośnie, zanim podejmiesz akcję lub pomóż osobie zracjonalizować to, co się dzieje.
5. I wreszcie, bądź zabawny!
Śmiech zabija stres jak woda zabija ogień. Moi przyjaciele świetnie potrafią mnie chichotać, kiedy jestem w niebezpieczeństwie. Na przykład, jeśli powiem "Czuję, że wszyscy na mnie patrzą", odpowiedzą czymś w rodzaju: "Oni są. Muszą myśleć, że jesteś Madonną czy coś. Powinieneś zaśpiewać, możemy zarobić trochę pieniędzy! "
Najważniejsze? Lęk nie jest łatwym warunkiem, z którym trzeba sobie poradzić, ale z cierpliwością, miłością i zrozumieniem istnieje wiele sposobów, aby mu pomóc.
Claire Eastham jest blogerką i bestsellerową autorką "We're All Mad Here." Możesz się z nią połączyć jej blog lub tweetować ją @ ClaireyLove.
