Poprosiłem moją mamę o przyniesienie starych ręczników. Przyszła mi pomóc, opiekować się moim 18-miesięcznym dzieckiem i robić jedzenie. Przeważnie czekała.
Wziąłem pigułkę poprzedniej nocy, jak zalecił lekarz OB-GYN. I włożyłem kolejną do mojej pochwy. A potem poszedłem spać. I czekał.
Pigułka to RU486 - pigułka po poranku. Zostało to przepisane po tym, jak miałem wiele sonogramów ukazujących "materiał genetyczny" unoszący się w mojej macicy.
Próbowałem zajść w ciążę. Byłam w ciąży. To się stało tak szybko. IUD ukazał się 30 czerwca. W sierpniu byłam w ciąży. Byliśmy podekscytowani. Obliczyłem termin - dokładnie w dzień mamy.
To, co wydarzyło się później, zaczęło się, gdy teraz patrzę na to z instynktem. Coś było nie tak i nie mogłem powiedzieć dlaczego.
Ale wiedziałem o pięciu tygodniach. Nie wiem jak. Sprawy po prostu czuły. Nikomu nie powiedziałem i poszedłem do kliniki, gdzie robią bezpłatne sonogramy. W tej klinice, głównie to, co robili, to doradztwo i aborcje.
W tej poczekalni powietrze było ciężkie, twarze zamyślone. Starsza nastolatka. Kobieta w wieku około 30 lat. Mężczyźni, rodzice, przyjaciele.
Miałem książkę.
Przyszła moja kolej. Ekran był szary. Wyglądało na to, że jest kropla. Weszły dwie osoby po dwudziestce. Nikt nie był pewien, na co patrzą.
Z mojego samochodu na parkingu zadzwoniłem do mojej położnej, która zaproponowała badanie krwi, które zrobiłem natychmiast.
Życie ruszyło dalej. Powiedziałem mojej mamie, że jestem w ciąży. Powiedziałem dwaj z moich najbliższych przyjaciół. Poszedłem do pracy.
W piątek po południu mój syn i ja chodziliśmy boso po trawie, gdy zadzwonił mój telefon. Centrum porodowe wezwało mnie do stwierdzenia, że moje poziomy FSH spadają, a nie gdzie powinny być w ciąży prawie sześć tygodni. "Przykro mi" - powiedziała położna.
"Ja też" - powiedziałem. "Dziękuję Ci."
Kilka dni później lekarze to potwierdzili. "Materiał genetyczny" był na ekranie. Wiedziałem, czego nie widzieliśmy. Brak pulsującego punktu pulsu. Bez maleńkiej fasoli lima.
Co robimy?
Mimo to nie czułam straty. Jak rozwiązujemy ten "materiał genetyczny" w mojej macicy?
"Spróbujmy pigułek." Tak zrobiliśmy. Wyliczyłem, że weźmie pigułkę w środową noc. Czwartek był moim dniem wolnym.
Tego ranka poczułem skurcze, czułem się, jakbym musiał sikać. Wysiadłem z toalety i ruszyłem w kierunku zlewu.
Jeden krok i wydanie.
Gęsta krew. Lepki. I sięgałem po stare ręczniki. Dostałem je na czas, by złapać drugi glob - jakby miał krwawe warstwy. Na betonowej podłodze była krew i kropla na beżowym dywaniku w łazience.
Czekaliśmy przez cały ranek i więcej tego samego, co moje ciało opróżniło "materiał genetyczny". Przy każdym wydaniu czułem, że jesteśmy bliżej tego końca.
To było jak mieć wszystkie okresy przez rok w jednym dniu.
Na spotkaniu OB-GYN następnego dnia spojrzeliśmy na kolejną rundę sonogramów. Jakiś "materiał genetyczny" wciąż trzymał się moich wnętrzności.
Byłem jednym z 3 procent kobiet, dla których RU486 nie działa.
"Co robimy?" Zapytałem.
Odpowiedź brzmiała: D i C. Wiedziałem, że niektórzy opisują aborcję. Ale czy już tego nie zrobiliśmy?
Procedura obejmuje poszerzenie szyjki macicy w celu poszerzenia i umożliwienia instrumentom do macicy, a łyżeczkowanie - skrobanie ścian macicy.
Kolejny czwartek, kolejna procedura. Ten był ambulatoryjny w szpitalu. Moja mama i ja spóźniliśmy się. Mój mąż zaparkował samochód. Pielęgniarki były nazbyt miłe. Zastanawiałem się, czy sądzą, że dostaję aborcję czy poronienie?
Anestezjolog miał smycz USC, gdy przybył ze mną rozmawiać. Pamiętam, jak mnie zapędzono do pokoju i było zimno. Kiedy się obudziłem, dostałem lody i chciałem mieć skarpetki i niebieskie bluzy.
Mój mąż zawiózł nas do domu, słuchając pracy z pocztą głosową i starając się nie wyglądać jak loopy.
To był koniec.
"Nie jestem już w ciąży" - powiedziałem dwóm bliskim przyjaciołom, uważając, by nie powiedzieć słowa "poronienie".
To dziwne, że przeciąganie poronienia pozostawia niewiele czasu na żałobę. Tak bardzo chciałem przejść przez to: spotkania, procedury i sonogramy. Nie szukałem ciszy ani pożegnania.
Nadal nie jestem pewien, jak to pasuje w moim życiu. Nadal nie radziłem sobie z tym całkowicie i wyrażałem złość w stosunku do przyjaciela, który powiedział: "Straciliśmy dziewczynę. To była twoja dziewczyna. "
Jeśli zostaniesz dotknięty jakimkolwiek sposobem przez poronienie, wiedz o tym: Po pierwsze, stało się i miało to znaczenie.
Twoi przyjaciele i rodzina mogą o tym nie wiedzieć. Lub mogą nie zapytać. Albo mogą nie myśleć, że to ma znaczenie. Tak było.
Uhonoruj to. Zatrzymać. Opłakiwać. Odzwierciedlić. Zapisz to. Dzielić. Rozmowa. Podaj datę, nazwę i miejsce. Uczenie się, że jesteś w ciąży, wywołuje falę emocji i oczekiwań.
Uczenie się, że nie przynosisz jeszcze większej fali. Nie odwracaj się. Nie spiesz się do następnej rzeczy.
Po 22-letniej karierze reportera i redaktora gazety, Shannon Conner uczy teraz dziennikarstwa na Pustyni Sonora. Lubi robić z dziećmi frytki i kukurydziane tortille, a jej mąż lubi randki CrossFit / Happy Hour.
