Dziurawiec zwyczajny - opis ogólny
Ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum, ziele dziurawca zwyczajnego lub perforowane) to wieloletnie lub rzadko roczne zioło z rodziny dziurawca zwyczajnego (Malpigifolia). Trzon jest głównie czworościenny. Liście są przeciwne, mączne, na całej krawędzi, mają krótkie ogonki i czarne kropkowane oleiste gruczoły.
Kwiat jedno- lub wielogłowy, zebrany w pół-parasole w postaci kwiatostanów cymicznych. Kubek ma pięć płatków o różnych kształtach, pięć płatków w kolorze złotym lub żółtym. Owoc w postaci skórzastej skrzynki, gdy jest dojrzały, pęka w kilku wieloziarnistych gniazdach, czasem przypominających jagodę. Duża liczba nasion o małym cylindrycznym kształcie może mieć owalny kształt, skrzydła, kosmki i komórki.
Ziele dziurawca zwyczajnego - rodzaje i miejsca wzrostu
Istnieje około 110 gatunków dziurawca zwyczajnego, powszechnego w klimacie umiarkowanym na półkuli północnej i południowych regionach tropikalnych. Większość odmian występuje na Morzu Śródziemnym. W Rosji można go znaleźć na prawie każdym terytorium z wyjątkiem Dalekiej Północy.
Ziele dziurawca zwyczajnego - właściwości lecznicze
Ziele dziurawca zwyczajnego jest popularnym środkiem ludowym w leczeniu wielu chorób. Jego różnorodność - Hypericum perforatum - jest stosowana jako środek antyseptyczny na zapalenie jelita grubego i biegunkę. Ściągające właściwości zioła stosuje się w leczeniu dziąseł i zapobieganiu zapaleniu dziąseł i zapaleniu jamy ustnej. Leki zawierające ziele dziurawca zwyczajnego łagodzą skurcze naczyń krwionośnych, wzmacniają naczynia włosowate i ukrwienie podczas krążenia żylnego, zwiększają diurezę.
Zioło zawiera gorzką substancję, która korzystnie wpływa na wydzielanie w żołądku i poprawia apetyt. Tradycyjna medycyna od dawna stosuje leki hemostatyczne i przeciwzapalne w farmakologii do wytwarzania leków na niedokrwistość, migrenę, nadciśnienie, kaszel, hemoroidy, żółtaczkę, w leczeniu zapalenia sutka, płuc, chorób żołądka, odleżyn, alergii, wysypek, ran i owrzodzeń.
Ziele dziurawca zwyczajnego - formy dawkowania
Surowcem leczniczym jest trawa rośliny i kwiatów. Należy go zbierać w okresie kwitnienia, odcinając tylko górne części o nie więcej niż 30 cm, a następnie nie do końca (trzeba pozostawić zarośla w około 30%). Formy dawkowania to wywary i brykiety. Tradycyjne leki to Novoimanin (zawiera hiperforinę, która hamuje wzrost Staphylococcus aureus). Ponadto szeroko stosowany jest neflawit leku, który ma aktywność witaminy P i jest w stanie zmniejszyć przepuszczalność naczyń włosowatych.
Dziurawiec zwyczajny - przepisy kulinarne
- Nalewka z dziurawca zwyczajnego: 50 gr. Zioła dziurawca zwyczajnego w suchej postaci pobrane 0,5 l wódki. Wstrząsnąć zawartością, odcedzić po 10 dniach.
- Popularne herbaty dziurawca zwyczajnego można stosować jako część mieszanek z szyszkami chmielowymi w celu normalizacji autonomicznych wahań i poziomów hormonalnych w okresie menopauzy. Herbatę z dziurawca zwyczajnego i melisy można podawać dzieciom, aby lepiej skoncentrować się na nauce.
- Odwar z ziela Hypericum: 1 łyżka Hypericum na 1 szklankę wrzącej wody. Pij pół szklanki przed posiłkiem dwa razy dziennie.
Ziele dziurawca zwyczajnego - przeciwwskazania
Ziele dziurawca zwyczajnego ma ogromną przewagę nad chemicznymi lekami farmakologicznymi, szczególnie w leczeniu depresji, ponieważ nie ma wyraźnych przeciwwskazań i skutków ubocznych. Ale ziele dziurawca zwyczajnego podnosi ciśnienie krwi i jest przeciwwskazane u kobiet w ciąży. Długotrwałe stosowanie może powodować pokrzywkę. Przy wysokim stężeniu trawy w ciele mężczyzny może wystąpić przejściowa impotencja.
Nazwa dziurawca zwyczajnego zawdzięcza swoją nazwę toksycznemu oddziaływaniu na zwierzęta, podczas gdy u ludzi jest nieco toksyczny. Szczególnie wrażliwe na to są zwierzęta białego koloru - owce, konie, rzadziej krowy.
