Wakacje 28 czerwca
Ukraina obchodzi Dzień Konstytucji
Ukraina stała się niepodległym państwem w 1991 roku, po rozpadzie ZSRR. I przez pięć lat żyła bez nowej konstytucji. Została przyjęta przez Radę Najwyższą dopiero 28 czerwca 1996 r. Ten dzień zaczął być obchodzony corocznie jako święto państwowe. Konstytucja jest najwyższym aktem ustawodawczym państwa ukraińskiego. Określa on całość wartości publicznych, relacje między państwem a obywatelami, ich wzajemne obowiązki i prawa, określa granicę interwencji państwa w życie zarówno społeczeństwa, jak i pojedynczego obywatela. Przyjęcie Konstytucji Ukrainy umożliwiło prawne rozróżnienie praw i obowiązków partii politycznych, oddziałów rządu i organizacji publicznych. Aby umocnić integralność terytorialną, suwerenność państwa i podnieść międzynarodową władzę kraju.
28 czerwca w kalendarzu ludowym
Dzień feat. Skromny Protektor Zwierząt.
Wraz z postępem stóp wszystkie uprawy zbożowe zostały zatrzymane. Wierzono, że chleb nie będzie miał czasu dojrzeć i nie będzie żniwa. Ale do tego czasu owies zaczął dobrze rosnąć. Dlatego starali się chronić soczyste warzywa i nie wpuszczali zwierząt na pola. Ale nie tylko pola były chronione przed zwierzętami, ale także zwierzęta były chronione przed wschodem zboża. Dlatego bydło było bardzo czujnie obserwowane. W przeciwnym razie możesz stracić pielęgniarkę. Zazwyczaj krowa, która zjadła ziarna zbóż, była napompowana wieczorem, nie mogła stanąć na nogach. Ocalenie zwierzęcia było prawie niemożliwe. W większości przypadków umarł. Dlatego chłopi modlili się do St. Modest, aby chronić zwierzęta gospodarskie przed zarazą, chorobami i śmiercią.
Wydarzenia historyczne z 28 czerwca
28 czerwca 1933 r zakrojona na szeroką skalę operacja deportacji osób narodowości cygańskiej z Moskwy
Był głodny w 1933 roku. Ludzie w odległych rejonach opuścili swoje domy i przenieśli się do dużych miast, zwłaszcza Moskwy, próbując zdobyć tam przyczółek. Cyganie, którzy po prostu zalali stolicę, nie byli wyjątkiem. Niektórym udało się dostać na budowę metra. Większość z nich błagała, opowiadała o ulicznym wróżeniu lub kradzieży. Coraz częstsze były ataki na uczciwych obywateli, których worki z jedzeniem i chlebem zostały wyciągnięte z ich rąk. Narastało niezadowolenie Moskali z nieproszonych gości. A same ulice miasta z włóczęgami znacznie zepsuły ogólne tło frustrującej i odnowionej Moskwy. Przybywający do niego cudzoziemcy powinni zobaczyć zupełnie inny kapitał. Dlatego Stalin wydał rozkaz nakazujący oczyścić miasto z elementów aspołecznych. W kraju wprowadzono system paszportowy, a ci, którzy nie mieli dokumentów, głównie Romowie, zostali deportowani z Moskwy i innych dużych miast.
28 czerwca 1941 r słynna piosenka „Holy War” została po raz pierwszy wykonana na stacji kolejowej Białoruski
Trzy dni po wybuchu wojny wiersze „Święta wojna” Lebiediewa-Kumacha zostały wydrukowane na pierwszej stronie gazet „Izwiestia” i „Czerwona Gwiazda”. Dopiero po zapoznaniu się z tekstem drukowanych wersetów kompozytor Aleksandrow dosłownie wybrał dla nich melodię w drodze. Aby zaoszczędzić czas, pisał kredą notatki bezpośrednio na tablicy, a muzycy już skopiowali je do swoich notatników. 28 czerwca ta patriotyczna kompozycja została wykonana przez jedną z grup Zespołu Pieśni i Tańca Czerwonego Sztandaru na Dworcu Białoruskim. Piosenkę powtórzono pięć razy z rzędu. Do połowy października 1941 r. Ta piosenka w radiu nie brzmiała tak często, aby nie eskalować i tak już niepokojącej atmosfery. Ale gdy tylko naziści zdobyli miasta Rzew, Kaluga i Kalinin pod Moskwą, Święta Wojna zaczęła rozbrzmiewać codziennie, zaraz po porannej bitwie kurantów. Piosenka szybko stała się popularna. „Święta Wojna” była niewypowiedzianym hymnem obrony Ojczyzny, pomagającym zachować ducha walki wojowników, co było szczególnie ważne przed trudnymi bitwami.
28 czerwca 1997 r Mike Tyson, boksując z Evanderem Holyfieldem, odgryzł ucho przeciwnika
To była druga bitwa między słynnymi zawodnikami wagi ciężkiej. W pierwszej bitwie, która miała miejsce w listopadzie 1996 r., Holyfield pokonał. Dlatego było jasne, że Mike Tyson chce się zemścić i odzyskać siły. Pierwsza runda była równą walką, druga zakończyła się przewagą na korzyść Evandra Holyfielda. Zachowanie Tysona w trzeciej rundzie od samego początku było dość agresywne: rzucił się na przeciwnika, zalewając go serią potężnych ciosów, z których większość trafiła w cel. Ale pod koniec rundy Evander był w stanie przerwać wściekły atak Tysona i całkowicie przejąć kontrolę nad sytuacją na ringu. Z desperacji Mike chwycił zębami prawe ucho przeciwnika. Po zbadaniu miejsca ukąszenia lekarz wyraził zgodę na kontynuowanie walki. Pół minuty przed końcem trzeciej rundy Holyfield uderza Tysona głową w brew. Za co otrzymuje kolejny kęs w lewym uchu. Walka nie została zatrzymana, a bokserzy mogli kilkakrotnie wymieniać ciosy. Holyfield odmówił przejścia do następnej rundy. Ale Tyson zażądał kontynuacji bitwy. Stał się niekontrolowany, rzucił się na strażników i pobił wszystkich, którzy próbowali go uspokoić. Sędziowie postanowili zdyskwalifikować szalonego Mike'a Tysona i przyznać zwycięstwo Evanderowi Holyfieldowi.
Urodzony 28 czerwca
Alexander Pankratov-Cherny (ur. 1949), radziecki, rosyjski aktor
Przyszły Artysta Ludowy Rosji w dzieciństwie chciał zostać klaunem, aby bawić ludzi. Matka marzyła o tym, by zobaczyć syna jako wojskowego. W rezultacie nie został klaunem ani wojskowym, ale poszedł do artystów. Prawdziwe imię Aleksandra to Pankratov. Ale nauczyło się, że podczas studiów w VGIK inny student Aleksander Pankratov uczył się z nim na kursie. Aby uniknąć nieporozumień, przyszły aktor wymyślił przedrostek „Czarny”, ponieważ była płonącą brunetką. Alexander jest bardziej aktorem w gatunku komedii, ale także łatwo radzi sobie z poważnymi, dramatycznymi rolami. W dowolnych rolach, w których wystąpił aktor - większy lub mniejszy, zawsze tworzy żywe i niezapomniane obrazy dla swoich bohaterów. Alexander ma genialne poczucie humoru, morze uroku i ogromną charyzmę. Nic więc dziwnego, że od wielu lat jest stałym faworytem publiczności. Pankratov-Cherny zagrał w ponad pięćdziesięciu filmach, z których wiele stało się hitami filmowymi. Najbardziej znane to „The Master and Margarita”, „We are from Jazz”, „Womanizer”, „Promised Heaven”, „Shirley-Myrli”.
Yana Poplavskaya (ur. 1967), sowiecka, rosyjska aktorka, prowadząca telewizję i radio
28 czerwca obchodzi urodziny Czerwonego Kapturka z całego kraju - Yana Poplavskaya. Yana urodziła się w kreatywnej rodzinie - jej tata był dziennikarzem, a matka aktorką. Po raz pierwszy dziewczynka pojawiła się na planie w wieku 4 lat, gdzie przyprowadziła ją matka. Kategorycznie odmówiła działania w filmach, poprosiła o zabranie jej do sekcji gimnastyki rytmicznej. Osiągnęła nawet pewne wyniki - jest kandydatem na mistrza sportu. Niemniej jednak Jan wszedł na scenę lekką ręką słynnego reżysera Jurija Lyubimowa, gdzie zagrała jedną z ról w sztuce „Crossroads”. Już w wieku 10 lat zagrała w filmie „O czerwonym czerwonym kapturku”, który rozsławił ją w całym kraju. Radziła sobie z tą rolą tak dobrze, że otrzymała Nagrodę Państwową ZSRR. Oprócz Little Red Riding Hood widzowie mogli ją zobaczyć w filmach Fantazje Vesnukhin, Wiek przejściowy, Połysk, Królowa Śniegu, Kawalery, Proponowane okoliczności i wielu innych. Obecnie Yana Poplavskaya wykłada na Moskiewskim Uniwersytecie Państwowym, Nadaje w telewizji, radiu i nadal działa w filmach.
Urodziny 28 czerwca
Świętuj imieniny: Michael, Efraim, Gregory, Fedor, Modest, Vit (Fit)
