Przegląd
Zespół Millera Fishera (MFS) jest podgrupą bardziej powszechnego - ale wciąż rzadkiego - zaburzenia nerwowego, znanego jako zespół Guillain-Barré (GBS).
Podczas gdy GBS dotyczy tylko 1 osoby na 100 000, MFS jest jeszcze bardziej niezwykły. Stanowi zaledwie 1 do 5 procent przypadków Guillain-Barré w świecie zachodnim. Według GBS / CIDP Foundation International, większość przypadków MFS przechodzi w pełnoprawny GBS.
Zespół Millera Fishera kontra zespół Guillain-Barré
Przyczyny
Zarówno GBS, jak i MFS są wywoływane przez infekcję wirusową, najczęściej przez grypę lub chorobę żołądkową. Objawy zwykle pojawiają się od jednego do czterech tygodni po zakażeniu wirusem.
Nikt nie jest całkowicie pewien, dlaczego GBS i MFS rozwijają się w odpowiedzi na te powszechne choroby. Niektórzy badacze spekulują, że wirusy mogą w jakiś sposób zmienić strukturę komórek w układzie nerwowym, powodując, że układ odpornościowy organizmu rozpoznaje je jako obce i zwalcza je. Kiedy tak się dzieje, nerwy nie mogą dobrze przekazywać sygnałów. Przyczyną może być osłabienie mięśni, które jest charakterystyczne dla obu chorób.
Objawy
Podczas gdy GBS ma tendencję do wywoływania osłabienia mięśni, które rozpoczyna się w dolnej części ciała i porusza się w górę, MFS na ogół zaczyna się od osłabienia mięśni oka i postępuje w dół. Typowe objawy MFS obejmują:
- rozmyty obraz
- podwójne widzenie
- osłabione mięśnie twarzy, takie jak niemożność uśmiechu lub gwizdka, niewyraźna mowa i zmniejszony odruch wymiotny
- słaba równowaga
- chwiejny chód
- zmniejszone szarpnięcie, gdy zaczepione jest kolano lub kostka
Kto jest zagrożony?
Każdy może rozwinąć MFS, ale niektóre są bardziej podatne niż inne. Zawierają:
- Mężczyźni. Journal of the American Osteopathic Association zauważa, że mężczyźni dwukrotnie częściej niż mężczyźni mają MFS jako kobiety.
- Ludzie w średnim wieku. Średni wiek rozwoju MFS wynosi 43,6 lat.
- Ludzie, którzy są Tajwanu lub Japończyków. Według raportu opublikowanego w "Journal of Medicine & Public Health", 19 procent przypadków GBS na Tajwanie należy do kategorii MFS. Ta liczba przeskakuje do 25 procent w Japonii.
Jak jest diagnozowana?
Pierwszą rzeczą, którą zrobi lekarz, będzie dokładna historia medyczna. Aby odróżnić MFS od innych zaburzeń neurologicznych, Twój lekarz zapyta Cię:
- kiedy zaczęły się twoje objawy
- jak szybko postępowało osłabienie mięśni
- jeśli chorowałeś na kilka tygodni przed wystąpieniem objawów
Jeśli lekarz podejrzewa MFS, zamawia nakłucie lędźwiowe lub nakłucie lędźwiowe. Jest to procedura, w której igła jest wkładana do dolnej części pleców w celu pobrania płynu rdzeniowego. Wiele osób z MFS ma podwyższony poziom białka w płynie mózgowo-rdzeniowym.
Badanie krwi w poszukiwaniu przeciwciał MFS (białek wytwarzanych przez organizm i używanych przez układ odpornościowy do zwalczania infekcji) może również pomóc w potwierdzeniu diagnozy.
Jakie są opcje leczenia?
Nie ma lekarstwa na MFS. Celem leczenia jest zmniejszenie nasilenia objawów i przyspieszenie powrotu do zdrowia.
Dwie główne formy leczenia to terapia immunoglobulinami i plazmafereza. Są to te same zabiegi stosowane w GBS.
Terapia immunoglobulinami
Leczenie polega na podawaniu (poprzez wstrzyknięcie dożylnie) wysokich dawek białek, które układ odpornościowy wykorzystuje do atakowania zakażeń. Naukowcy nie są do końca pewni, dlaczego pomaga to zmniejszyć atak systemu immunologicznego na układ nerwowy, ale wydaje się, że przyspiesza to powrót do zdrowia.
Plazmafereza
Jest to procedura, w której czerwone i białe krwinki są usuwane z osoczowej (lub płynnej) części krwi. Komórki te są następnie ponownie wprowadzane do organizmu, bez osocza.
Obie te procedury wydają się równie skuteczne w poprawie zaburzeń. Jednak dożylne podawanie immunoglobulin jest łatwiejsze do podania. To może być pierwsza terapia próbowana.
Pomocne może też być leczenie fizyczne, które pomoże odzyskać siłę dotkniętych mięśni.
Czy są jakieś komplikacje?
Objawy MFS mają tendencję do postępu przez kilka tygodni, plateau, a następnie zaczynają się poprawiać. Zazwyczaj objawy MFS zaczynają się poprawiać w ciągu czterech tygodni. Większość ludzi wraca do zdrowia w ciągu sześciu miesięcy, chociaż pewne resztkowe osłabienie może się utrzymywać.
Ponieważ osłabienie mięśni MFS może również wpływać na serce i płuca, powodując problemy z sercem i oddychaniem, w trakcie choroby konieczna jest hospitalizacja i staranny nadzór medyczny.
Jakie są prognozy?
MFS to niezwykle rzadki stan, który na szczęście jest krótkotrwały. Chociaż mogą występować poważne komplikacje, takie jak problemy z oddychaniem, większość ludzi jest z powodzeniem leczona i wykonuje pełne lub prawie pełne odzyski.
Nawroty są rzadkie, występują w mniej niż 3 procentach przypadków. Dowiedz się o dwóch kobietach, u których zdiagnozowano GBS, które przeżyły normalne życie.
Porozmawiaj z lekarzem przy pierwszych objawach. Wczesne leczenie może przyspieszyć powrót do zdrowia.
