Cholera - Jest to ostra choroba zakaźna charakteryzująca się uszkodzeniem jelita cienkiego, zaburzeniem metabolizmu wody i soli, różnym stopniem odwodnienia z powodu utraty płynów, wymiotami i wodnistymi wypróżnieniami. Cholera to infekcja kwarantannowa. Czynnikiem sprawczym tej choroby jest cholera vibrio, przypominająca wyglądem zakrzywiony kij (przecinek).
Podczas gotowania vibrio umiera po minucie. Niektóre biotypy mogą utrzymywać się i rozmnażać przez długi czas w mule, jodzie, w organizmach mieszkańców zbiorników. Źródłem infekcji jest osoba (nosiciel i pacjent). Vibrios są wydalane z wymiocinami i kałem. Epidemie cholery to kontakt domowy, jedzenie, woda i mieszane. Wrażliwość na tę chorobę jest dość wysoka.
Cholera - powody
Choroba jest wywoływana przez cholera vibrio. Drogi przenoszenia od chorego - zwykle przez wodę zanieczyszczoną wymiocinami i kałem, zwykle podczas pływania w stawie lub połykania wody. Infekcja cholery może wystąpić poprzez spożywanie różnych pokarmów, które zostały umyte zanieczyszczoną wodą. Obecnie cholera występuje dość rzadko, zwykle w postaci epidemii na obszarach charakteryzujących się niesprzyjającymi warunkami sanitarnymi (Afryka, Azja).
Cholera - objawy
Okres inkubacji cholery wynosi około 5 dni. Choroba zaczyna się nagle. Toksyna cholera vibrio wywołuje ciężką biegunkę, w której uwalnia się ogromna ilość płynu wraz z kałem. Nie obserwuje się śluzu, zanieczyszczeń krwi i bólu. Stolec jest najpierw papkowaty, potem bezbarwny, później do objawów dodaje się obfite wymioty.
Występuje ostre odwodnienie całego organizmu, zaburzone są procesy metaboliczne, następuje spadek poziomu potasu, w wyniku czego zmienia się rytm serca. Skóra traci elastyczność, pacjent zostaje zahamowany, rysy twarzy są wyostrzone, pojawiają się drgawki żucia i mięśni łydek. Odwodnienie może prowadzić do śmierci z powodu niewydolności nerek, wstrząsu hipowolemicznego, śpiączki.
Cholera - diagnoza
Podczas diagnozy dużą wagę przywiązuje się do danych epidemiologicznych, które pozwalają nam ustalić prawdopodobieństwo kontaktu z czynnikiem wywołującym cholerę, a także danych klinicznych (objawów cholery). Jednak największe znaczenie mają laboratoryjne dane diagnostyczne, pozwalające na potwierdzenie diagnozy.
Metody diagnostyczne cholery dzielą się na klasyczne (badania bakteriologiczne i bakterioskopia) i szybkie (mikroaglutynacja i unieruchomienie wibracji). Cholera musi być różnicowana z innymi infekcjami jelitowymi, takimi jak salmonelloza i czerwonka, a także zatrucie solami metali ciężkich i grzybami.
Cholera - leczenie i zapobieganie
Obowiązkowa hospitalizacja wszystkich pacjentów. Główną rolę w leczeniu cholery odgrywa przywrócenie równowagi wodno-solnej i walka z odwodnieniem. Zalecane są roztwory zawierające chlorek potasu, glukozę, chlorek sodu i wodorowęglan sodu. W przypadku szczególnie silnego odwodnienia pacjentom pokazano wstrzyknięcie strumieniowe płynu w celu normalizacji pulsu, po czym roztwór podaje się kroplami.
Dieta pacjenta powinna składać się z produktów bogatych w sole potasowe (pomidory, suszone morele, ziemniaki). Antybiotykoterapię przeprowadza się tylko u pacjentów z wysokim stopniem odwodnienia, stosuje się chloramfenikol lub tetracyklinę. Wyciąg ze szpitala przeprowadza się po pełnym wyzdrowieniu. Prognozy dotyczące odpowiedniego i terminowego leczenia są korzystne.
Zapobieganie cholery polega na dezynfekcji i ochronie wody pitnej. Wymagane jest aktywne monitorowanie medyczne osób mających kontakt z pacjentami. Do celów profilaktycznych, zgodnie ze wskazaniami, stosuje się szczepionkę toksoid cholerogenowy i szczepionkę na cholerę krwinkową.
