Błonica jest bardzo niebezpieczną chorobą zakaźną, która charakteryzuje się procesem zapalnym górnych dróg oddechowych. Ta choroba atakuje nos i gardło, w rzadszych przypadkach skórę. Stosunkowo często błonica rozprzestrzenia się na serce, układ nerwowy i nerki.
Błonica - przyczyny
Ta choroba jest przenoszona z chorego lub zdrowego przewoźnika za pomocą kropelek w powietrzu. W rzadszych sytuacjach błonica jest przenoszona przez zainfekowane obiekty. Ilość toksyny, która utworzyła się w ognisku infekcji, determinuje nasilenie choroby, a także prawdopodobieństwo śmierci. Ten rodzaj toksyny jest jednocześnie przenoszony w organizmie z krwią.
Błonica - objawy
Błonica w większości przypadków zaczyna się od niewielkiego wzrostu temperatury ciała, a także wydzielania z ognisk zapalnych. Najbardziej niebezpieczną postacią tej choroby jest błonica gardła, której z kolei towarzyszy tworzenie się szarych włóknistych błon znajdujących się bezpośrednio w błonie śluzowej. Gdy rozmiar filmów zaczyna się zwiększać, osoba ma trudności z oddychaniem. Gdzieś tydzień po infekcji toksyna zaczyna pojawiać się na narządach oddalonych od ogniska. Jeśli chodzi o niemowlęta, dotyczy to ich jamy nosowej.
Jedną z cech tej choroby jest fakt, że nie ma wysokiej gorączki i bólu gardła. Hipertoksyczna błonica charakteryzuje się wysoką temperaturą ciała, która może osiągnąć 40 stopni. Mogą również wystąpić wymioty, zaburzenia świadomości i drgawki.
Warto zauważyć, że w ciężkich postaciach choroby śmierć może nastąpić w ciągu kilku dni z powodu rozwoju wstrząsu toksycznego. W przypadku złożonego mięśnia sercowego może wystąpić nagła śmierć.
Błonica - diagnoza
Rozpoznanie błonicy opiera się zwykle na obrazie klinicznym. Lżejsze postacie choroby są znacznie trudniejsze do zdiagnozowania. Bezpośrednio cała trudność polega na tym, że zgodnie z objawami lekka błonica bardzo przypomina ostre infekcje dróg oddechowych i zapalenie migdałków. Dlatego w przypadku podejrzenia błonicy wykonuje się badanie bakteriologiczne rozmazu z gardła. Sam materiał do analizy pobiera się za pomocą wacików bawełnianych i przenosi na specjalne podłoże odżywcze na kilka godzin. Zdecydowanie zaleca się przeprowadzenie badania nie tylko chorego, ale także każdego, kto się z nim skontaktował.
Błonica - leczenie
Pacjent z błonicą musi być izolowany, a on musi obserwować leżenie w łóżku. Jeśli chodzi o aktywność fizyczną, powinny one być ściśle ograniczone. Do tej pory najbardziej niezawodnym sposobem terapii jest wprowadzenie specjalnej antytoksyny (surowicy przeciwbłoniczej). Ale powinieneś wiedzieć, że taka metoda terapii będzie skuteczna tylko wtedy, gdy surowica zostanie podana w ciągu pierwszych kilku godzin choroby. Dawka takiej surowicy zależy całkowicie od postaci choroby. Można go podawać zarówno dożylnie, jak i domięśniowo.
Jeśli zostaną zaobserwowane ciężkie postacie choroby, wówczas odpowiednia będzie plazmafereza dwa lub trzy razy. Jednocześnie z surowicą przeciwbłoniczą można przepisać specjalne leki przeciwbakteryjne. Ponadto w celu detoksykacji zaburzeń hemodynamicznych lekarz przepisuje osocze, albuminę, roztwory poliionowe. Jeśli wzrasta niewydolność oddechowa, wykonuje się tracheostomię. Powrót do zdrowia nie następuje wcześniej niż dwa tygodnie i absolutnie wszystkie objawy choroby muszą być nieobecne.
