Co to jest Ebola?
Ebola to poważny i śmiertelny wirus przenoszony przez zwierzęta i ludzi. Początkowo wykryto go w 1976 r. W Sudanie i Demokratycznej Republice Konga. Naukowcy nazwali tę chorobę po rzece Ebola. Do niedawna Ebola pojawiała się tylko w Afryce.
Mimo że wirus Ebola obecny jest od ponad 35 lat, największy wybuch epidemii rozpoczął się w Afryce Zachodniej w marcu 2014 roku. Ten wybuch okazał się bardziej zabójczy, ciężki i powszechny niż poprzednie epidemie. Chociaż liczba przypadków znacznie spadła od czasu największej epidemii, wciąż istnieje szansa na kolejne epidemie. Poznanie faktów na temat wirusa może pomóc w zapobieganiu rozprzestrzenianiu się tej śmiertelnej infekcji.
Co powoduje ebola?
Wirus Ebola należy do rodziny wirusów Filoviridae. Naukowcy nazywają go również Filovirus. Te typy wirusa powodują gorączkę krwotoczną lub obfite krwawienie wewnątrz i na zewnątrz ciała. Towarzyszy mu bardzo wysoka gorączka. Ebola może być dalej dzielona na podtypy nazwane dla miejsca, w którym zostały zidentyfikowane. Obejmują one:
- Bundibugyo
- Reston
- Sudan
- Las Taï (znany wcześniej jako Wybrzeże Kości Słoniowej)
- Zair
Wirus Ebola prawdopodobnie pochodzi z afrykańskich nietoperzy owocowych. Wirus ten jest znany jako wirus zoonotyczny, ponieważ jest przenoszony na ludzi ze zwierząt. Ludzie mogą także przenosić wirusa do siebie nawzajem. Następujące zwierzęta mogą przenosić wirusa:
- szympansy
- leśne antylopy
- goryle
- małpy
- jeżozwierze
Ponieważ ludzie mogą poradzić sobie z tymi zakażonymi zwierzętami, wirus może być przenoszony przez krew zwierzęcia i płyny ustrojowe.
Czynniki ryzyka i transmisja
W przeciwieństwie do innych rodzajów wirusów, Ebola nie może być przenoszona drogą powietrzną ani przez sam dotyk. Musisz mieć bezpośredni kontakt z płynami cielesnymi kogoś, kto je posiada. Wirus może być przenoszony przez:
- krew
- biegunka
- mleko matki
- kał
- ślina
- sperma
- pocić się
- mocz
- wymiociny
Wszystkie płyny ustrojowe mogą przenosić wirusa Ebola. Transmisja może nastąpić przez oczy, nos, usta, złamaną skórę lub kontakt seksualny. Pracownicy służby zdrowia są szczególnie narażeni na zarażenie wirusem Ebola, ponieważ często mają do czynienia z krwią i płynami ustrojowymi.
Inne czynniki ryzyka obejmują:
- narażenie na zainfekowane przedmioty, takie jak igły
- interakcje z zakażonymi zwierzętami
- uczęszczanie na ceremonie pochówku kogoś, kto zmarł z powodu Eboli
- podróży do obszarów, w których miał miejsce niedawny wybuch epidemii
Jakie są objawy wirusa Ebola?
Według Ośrodków Kontroli i Zapobiegania Chorób (CDC) objawy Ebola pojawiają się zwykle w ciągu 8 do 10 dni po ekspozycji; jednak objawy mogą pojawić się już po dwóch dniach od ekspozycji lub pojawią się nawet trzy tygodnie.
Ekstremalne zmęczenie jest często pierwszym i najbardziej widocznym objawem. Inne objawy to:
- biegunka
- gorączka
- bół głowy
- ból w mięśniach
- ból brzucha
- niewyjaśnione krwawienie lub siniaczenie
- wymioty
W przypadku kontaktu lub opieki nad osobą, u której zdiagnozowano ebolę lub pacjentami z zakażonymi zwierzętami i które mają jakiekolwiek objawy, należy natychmiast uzyskać pomoc lekarską.
Jak diagnozuje się Ebola?
Wczesne objawy Eboli mogą ściśle naśladować inne choroby, takie jak grypa, malaria i dur brzuszny.
Badania krwi mogą identyfikować przeciwciała wirusa Ebola. Mogą one również ujawnić:
- albo niezwykle niska, albo wysoka liczba krwinek białych
- mała liczba płytek krwi
- podwyższony poziom enzymów wątrobowych
- nieprawidłowy poziom czynników krzepnięcia
Oprócz badań krwi lekarz rozważy również, czy inni członkowie społeczności pacjenta mogą być zagrożeni.
Ponieważ Ebola może wystąpić w ciągu trzech tygodni od narażenia, każda osoba z możliwą ekspozycją może przechodzić okres inkubacji w tym samym czasie. Jeśli objawy nie wystąpią w ciągu 21 dni, Ebola jest wykluczona.
Jak leczy się Ebola?
Wirus Ebola nie ma obecnie leku ani szczepionki. Zamiast tego podejmuje się środki, aby zapewnić jak największą wygodę. Środki wspierające mogą obejmować:
- podawanie leków w celu utrzymania ciśnienia krwi
- zarządzanie bilansami elektrolitów
- zapewnienie dodatkowego tlenu, jeśli to konieczne
- dostarczanie płynów dożylnych i / lub doustnych, aby zapobiec odwodnieniu
- leczenie współistniejących infekcji
- zapobieganie występowaniu innych infekcji
- podanie produktów krwiopochodnych, o ile są wskazane
Zapobieganie
Osoby mogą podjąć szereg środków ostrożności w celu ochrony przed wirusem Ebola. Te kroki obejmują:
- unikanie kontaktu z krwią i płynami ustrojowymi
- ćwiczyć ostrożną higienę rąk, w tym mycie rąk mydłem i wodą lub środek dezynfekujący na bazie alkoholu
- powstrzymywanie się od angażowania się w rytuały pochówku, które obejmują posługiwanie się ciałem osoby zmarłej na ebolę
- noszenie odzieży ochronnej wokół dzikiej przyrody
- powstrzymanie się od obchodzenia się z przedmiotami, którymi zajmowała się osoba z ebolą (w tym odzież, pościel, igły lub sprzęt medyczny)
Pracownicy służby zdrowia i technicy laboratoryjni również muszą stosować środki ostrożności. Obejmuje to izolowanie ludzi za pomocą wirusa Ebola i noszenie ubrań ochronnych, rękawiczek, masek i osłon oczu w przypadku kontaktu z zakażoną osobą lub jej dobytkiem. Dokładny protokół i usuwanie tych materiałów ochronnych ma również kluczowe znaczenie dla zapobiegania zakażeniom. Personel czyszczący powinien używać wybielacza do czyszczenia podłóg i powierzchni, które mogły mieć kontakt z wirusem Ebola.
Prowadzone są dalsze badania, aby zapobiec przyszłym epidemiom. Od kwietnia 2015 r. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) informuje, że dwie możliwe szczepionki są testowane pod kątem bezpieczeństwa ludzi.
Komplikacje
System odpornościowy ludzi może reagować inaczej na ebolę. Podczas gdy niektóre mogą odzyskać od wirusa bez komplikacji, inne mogą mieć skutki szczątkowe. Te długotrwałe skutki mogą obejmować:
- wspólne problemy
- wypadanie włosów
- skrajne osłabienie i zmęczenie
- delirium
- zapalenie wątroby i oczu
- zmiany sensoryczne
- żółtaczka
Według Kliniki Mayo takie komplikacje mogą trwać od kilku tygodni do kilku miesięcy. Inne komplikacje wirusa mogą być śmiertelne, w tym:
- uszkodzenie wielu narządów
- śpiączka
- zaszokować
- ciężkie krwawienie
Perspektywy
Według WHO średnia śmiertelność osoby zakażonej wirusem Ebola wynosi 50 procent. Niektóre szczepy wirusa są groźniejsze niż inne. Im wcześniej rozpoznana zostanie infekcja, tym lepsze perspektywy dla zainfekowanych pacjentów.
CDC szacuje, że osoby, które przeżyły ebolę, mają przeciwciała przeciwko wirusowi przez około 10 lat. Oznacza to, że gdy już masz wirusa, nie zawsze jesteś odporny na infekcję. Dopóki szczepionka nie będzie dostępna, ważne jest, aby mieć się na baczności, aby uniknąć rozprzestrzeniania się wirusa Ebola.
