Zamioculcas (Zamioculcas) to monotypiczny rodzaj roślin z rodziny aroidów, reprezentowany przez jedyny gatunek Zamioculcas zameyelistny (Zamioculcas zamiifolia). Ojczyzną kwiatu, podobnie jak niektórych innych sukulentów, są górzyste regiony Afryki Wschodniej i przybrzeżne terytoria Zanzibaru. Sugeruje to, że rośnie w naturze w warunkach przedłużającej się suszy.
Amyloid Zamiokulkas został opisany przez botaników w pierwszej połowie XIX wieku, ale w naszym kraju ta roślina doniczkowa pojawiła się nie tak dawno temu. Ogólnie rzecz biorąc, prawie do końca XX wieku nie był używany jako kultura pokojowa, a dopiero po 1996 roku, kiedy zaczął być sprzedawany luzem na holenderskich aukcjach kwiatowych, kwiat ten stał się bardzo popularny w uprawie kwiatów w pomieszczeniach.
Zamioculcas - opieka
Zamioculcas jest bardzo mało wymagający, stosunkowo łatwy do przenoszenia suchego powietrza, niedostateczne podlewanie, różne oświetlenie i skład gleby. Aby jednak osiągnąć najlepsze wyniki w hodowli, należy stworzyć mu pewne warunki przetrzymywania.
Wybierając miejsce dla rośliny, lepiej zatrzymać się na parapecie lub innym jasnym miejscu, najlepiej charakteryzującym się rozproszonym oświetleniem, ponieważ bezpośrednie światło słoneczne może powodować oparzenia liści. Jeśli mówimy o wilgotności powietrza, ten kwiat nie cierpi w pomieszczeniach z centralnym ogrzewaniem, w których powietrze jest bardzo suche.
Opiekując się nim, musisz pamiętać o zdolności sukulentów do gromadzenia wilgoci na przyszłość. Ta roślina ma również guzki znajdujące się w pogrubionej dolnej części ogona i mięsistej osi liścia, w której gromadzi się płyn. Jednak przy nadmiernym podlewaniu nawet one nas nie uratują zamioculcas, a jego liście zaczną żółknąć i opadną, gniją bulwy. Dlatego główną zasadą podczas podlewania w tym przypadku jest umiar. W okresie jesiennym i zimowym należy ograniczyć podlewanie, szczególnie w celu przechowywania w chłodnych pomieszczeniach, w których temperatura powietrza jest utrzymywana nie wyżej niż 16 ° С.
Jeśli chcesz, aby Twoje zwierzę miało piękne błyszczące błyszczące liście, powinieneś karmić go w sezonie wegetacyjnym złożonymi nawozami dla roślin domowych (w niewielkim stężeniu) lub nawozami dla kaktusów i innych sukulentów.
Zamioculcas - przeszczep i reprodukcja
Zamioculcas nie boi się przeszczepu, dlatego zaleca się przeprowadzanie go co roku, aż stanie się trudny ze względu na wielkość rośliny. Duże okazy są przeszczepiane rzadziej, preferując częściowe zastąpienie gleby w doniczce. Jeśli po przeszczepie roślina przestanie rosnąć, nie ma powodu do paniki, ponieważ po pewnym czasie ponownie zacznie intensywnie rosnąć.
Najszybszym i najskuteczniejszym sposobem rozmnażania tego kwiatu jest podzielenie jego dużych okazów, aby każda z uzyskanych części miała punkt wzrostu. Najlepiej zrobić to podczas przeszczepu.
Możesz go propagować w inny sposób: zrootowując pojedyncze blaszki liści wycięte z dużego arkusza. Aby proces ukorzeniania jednego liścia nie trwał przez miesiące, możesz go przyspieszyć za pomocą rozproszonego oświetlenia, lekkiej mieszanki torfu i piasku, efektu cieplarnianego uzyskanego za pomocą plastikowej torby i zastosowania fitohormonów, które są przeznaczone specjalnie do ukorzeniania sadzonek.
Zamioculcas - choroby i szkodniki
Główne szkodniki Zamioculcas obejmują przędziorków, świerzbu i mszyc.
Roztocza są niszczone przez spryskiwanie i mycie liści wodą lub słaby napar tytoniowy. Możesz również przeprowadzić zapylanie siarką mieloną (należy to zrobić poza salonem) lub potraktować roślinę przygotowanymi środkami owadobójczymi.
Pochwa jest niszczona przez spryskiwanie roztworem mydła i tytoniu z dodatkiem nafty lub denaturowanego alkoholu. Dorosłe szkodniki usuwa się za pomocą mokrego wacika, po czym roślinę należy potraktować gotowym środkiem owadobójczym lub niezależnie przygotować do przetwarzania roztworu mydła w celu usunięcia larw.
Aby zwalczyć mszyce, stosuje się gotowe preparaty lub wodne roztwory nikotyny - siarczan z mydłem (1 gram leku pobiera się na 1 litr wody). Dzień po zabiegu roślina jest dobrze myta, pokrywając glebę polietylenem.
Najbardziej niebezpieczną chorobą tego kwiatu jest zgnilizna korzeni. Z reguły powstaje z powodu nadmiernego podlewania, dlatego gdy się pojawi, podlewanie należy znacznie zmniejszyć i, jeśli to konieczne, użyć fundazolu lub oksychromu do leczenia kwiatu.
Jeśli jednak liście Zamioculcas zaczęły żółknąć, nie oznacza to jego choroby. Jeśli roślina nadal rośnie i wyrzuca nowe liście, to jest zdrowa. Jednak usunięcie żółknięcia liści w tym przypadku należy wykonać dopiero po ich całkowitym wyschnięciu.
Ale jeśli kwiat zmieni kolor na żółty, nie dając nowych pędów, oznacza to, że cierpiał z powodu gwałtownej zmiany temperatury, przeciągów, niewystarczającego podlewania lub uszkodzenia przez szkodniki. Zimą ulotki mogą blaknąć z powodu braku światła. Problemy pojawiają się również podczas przechowywania rośliny w chłodnym pomieszczeniu, w którym temperatura powietrza nie wzrasta powyżej 14 ° C.
Ale nawet jeśli zniknie cała powietrzna część rośliny, nie wyrzucaj jej! Sprawdź jego korzenie i bulwy, wyjmując roślinę z doniczki: jeśli wyglądają zdrowo, należy je umyć słabym roztworem manganu, wysuszyć i, sadząc w nowej glebie, zacząć podlewać. Możliwe, że Zamioculcas przypomni sobie, jak jego przodkowie w Afryce, umierający podczas suszy, ożyli, gdy nadejdą sprzyjające warunki i dali nowe pędy. W końcu trwałość tego kwiatu jest naprawdę nieograniczona!
