Matka Angeliny Jolie, pierwsza żona Binga Crosby'ego i matka Jamesa Dean'a mają przynajmniej jedną wspólną cechę - padają ofiarą raka jajnika. American Cancer Society szacuje, że w 2016 r. 22 000 kobiet zostanie zdiagnozowanych z rakiem jajnika w Stanach Zjednoczonych.
Niestety, w ciągu 40 lat śmiertelność z powodu raka jajnika nie uległa zmniejszeniu. U kobiet rak jajnika jest piątą najczęstszą przyczyną śmierci związanej z rakiem. Ale kobiety zdiagnozowane we wczesnych stadiach mają znacznie wyższe wskaźniki przeżycia pięcioletniego.
Czy to oznacza, że kobiety powinny być częściej testowane? Czytaj dalej aby się dowiedzieć.
Co to jest rak jajnika?
Rak jajnika zaczyna się, gdy komórki wyrastają z kontroli w jajnikach. Jajniki są gruczołami rozrodczymi u kobiet. Komórki rakowe mogą następnie rozprzestrzenić się na inne części ciała, co może prowadzić do nowotworów złośliwych.
Przyczyna tych nowotworów jest nieznana. Ryzyko raka jajnika może być zagrożone, jeśli:
- mieć rodzinną historię choroby
- nigdy nie była w ciąży
- mieć endometriozę
- chorował na raka piersi
- nigdy nie stosowali antykoncepcji
Inne czynniki ryzyka obejmują wczesną menarche (pierwszy cykl menstruacyjny), późną menopauzę, wiek powyżej 65 lat oraz nadwagę lub otyłość.
Wczesne testy przesiewowe
Lekarze mogą zastosować trzy testy, aby wykryć raka jajnika we wczesnym stadium:
- Badanie miednicy: Ten test jest rutynowy w corocznych wizytach ginekologicznych. Jednak kobiety zagrożone rakiem jajnika mogą poprosić swoich lekarzy o zwrócenie szczególnej uwagi na rozmiar, kształt i położenie macicy i jajników.
- USG przezpochwowe: Ten test daje obrazy macicy, jajowodów i pęcherza moczowego. Lekarze mogą badać zdjęcia cyfrowe pod kątem potencjalnych nieprawidłowości, takich jak powiększenie jaj lub masy.
- Test CA-125: Ten test mierzy poziomy antygenu 125 nowotworu we krwi. CA-125 to białko, które występuje, gdy nowotwory występują w organizmie. Wysoki poziom CA-125 może wskazywać na raka, chociaż lekarze stosują inne testy kontrolne w celu potwierdzenia wyników. Z CA-125 może być wiele wyników fałszywie dodatnich, co ogranicza jego przydatność jako testu przesiewowego.
Czy wczesna kontrola pomaga?
Jak dotąd nie zaleca się regularnych badań przesiewowych w kierunku raka jajnika. Wynika to z faktu, że obecne testy powodują zbyt wiele fałszywych wyników. Na przykład badanie z 2011 r. Wykazało, że kobiety w wieku od 55 do 74 lat, które otrzymały zaawansowaną kontrolę przesiewową, miały wyższy wskaźnik śmiertelności niż osoby otrzymujące regularną opiekę. Ponadto kobiety, które nie przeszły badań przesiewowych pod kątem raka jajnika, miały mniej operacji i były mniej podatne na wystąpienie problemów.
Jednak Grupa Zadaniowa ds. Usług Specjalnych w USA zaleca obecnie, aby kobiety z wywiadem rodzinnym w kierunku raka sutka, jajnika, jajowodu lub raka otrzewnej poddawano testom na mutacje genów BRCA.
Kroki prowadzące do zmniejszenia ryzyka
Podobnie jak w przypadku większości nowotworów, zdrowy styl życia jest najlepszym sposobem na zmniejszenie ryzyka. Zrównoważona dieta, regularne ćwiczenia, powstrzymywanie się od palenia i podejmowanie kroków w celu opanowania stresu i masy ciała mogą pomóc ci w zachowaniu się bez raka.
Bycie poinformowanym może pomóc Ci wcześnie wykryć możliwe objawy. Objawy raka jajnika są trudne, ponieważ mogą naśladować inne schorzenia. Ale ważne jest, aby pamiętać, że objawem nie jest diagnoza raka.
Jeśli masz rodzinną historię choroby lub czujesz się zagrożona z innych powodów, powinieneś uważać na potencjalne objawy. Te znaki to:
- ucisk lub ból w jamie brzusznej, miednicy, plecach lub nogach
- stałe uczucie zmęczenia
- duszność
- nietypowe krwawienie z pochwy (obfite okresy lub krwawienie po menopauzie)
- obrzęk lub opuchnięty brzuch, który utrzymuje się
- oddawanie moczu częściej niż zwykle
Wszystkie kobiety mogą doświadczać tych objawów w pewnym momencie. Ale jeśli trwają dłużej niż tydzień lub dwa, powinieneś umówić się na wizytę u swojego lekarza.
Dobrą wiadomością jest to, że pięcioletni wskaźnik przeżywalności dla raka jajnika wynosi 46 procent. Pamiętaj, aby omówić ze swoim lekarzem osobisty przypadek dotyczący procedury lub planu leczenia.
