Idiopatyczne włóknienie płuc (IPF) powoduje długotrwałe, ciągłe (przewlekłe) objawy, które mogą się stopniowo pogarszać. Zwykle jest to proces stopniowy w ciągu kilku miesięcy lub lat.
Jednak szybki początek poważnych objawów może oznaczać, że masz zaostrzenie IPF. Nazywa się to również ostrym zaostrzeniem. Według Kliniki Mayo, ostre objawy zwłóknienia płuc mogą trwać dni lub tygodnie na raz.
Ważne jest, aby znać oznaki ostrego zaostrzenia i to, co możesz z tym zrobić wcześniej. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o tym, jak możesz zarządzać IPF w czasie zaostrzenia.
Skąd mam wiedzieć, czy mój IPF się pogarsza?
Zadyszka jest pierwszym i najbardziej oczywistym objawem IPF. Jeśli doświadczasz zaostrzenia, możesz najpierw zauważyć pewne zmiany związane z oddychaniem. Jeśli podczas snu lub innych chwil odpoczynku nie miałeś duszności, możesz doświadczyć tego teraz. Twój ogólny oddech może być trudniejszy także podczas codziennych czynności. Kaszel może również pogorszyć się podczas nawrotu IPF.
Inne objawy IPF mogą pojawić się bardziej stopniowo w miarę postępu choroby. Jednak w trakcie zaostrzenia mogą wystąpić następujące objawy częściej niż zwykle:
- zmęczenie
- bóle
- brak apetytu
- naprężenie
Ważne jest, aby nie porównywać swoich własnych symptomów IPF z czyjegoś innego. Każdy jest inny. Zasadą jest, że możesz doznać zaostrzenia, jeśli objawy nagle nasilają się i są bardziej nasilone.
Zapytaj swojego lekarza o leki
Twój lekarz może przepisać dodatkowe leki podczas zaostrzenia. Podczas gdy żaden z nich nie traktuje rozbłysków IPF, niektóre mogą zmniejszyć częstość zaostrzeń. Główna dbałość o IPF jest wspomagająca, co pomaga w łagodzeniu objawów i poprawia komfort.
Zabiegi mogą obejmować:
- antybiotyki do leczenia potencjalnych infekcji
- środki przeciwkaszlowe
- środki przeciwfibrotetyczne
- Terapia tlenowa
Nie należy przyjmować żadnych leków bez zgody lekarza, nawet bez recepty.
Zwiększ spożycie tlenu
Twoje płuca nie pobierają tyle tlenu podczas zaostrzenia IPF. Nie tylko utrudnia to oddychanie, ale może również wpływać na resztę ciała. Twój krwioobieg nie pobiera tyle tlenu, aby wytwarzać czerwone krwinki i nie będzie w stanie dostarczać tlenu innym organom, takim jak mózg.
Tu może pomóc terapia tlenowa. Według American Lung Association większość osób ze zwłóknieniem płuc będzie potrzebować terapii tlenowej. Uzupełniając ilość pobieranego tlenu, możesz upewnić się, że twoje ciało otrzymuje odpowiednią ilość, aby utrzymać prawidłowe funkcjonowanie narządów. Pomoże ci też uzyskać więcej energii.
Jeśli już zażywasz tlen do IPF, możesz potrzebować zwiększyć ilość, której używasz podczas zaostrzenia. Może to oznaczać korzystanie z terapii tlenowej w nocy oprócz zajęć dziennych.
Odpocznij tak dużo jak potrafisz
Odpoczynek ma kluczowe znaczenie podczas zaostrzenia IFP. Prawdopodobnie będziesz czuć się bardziej zmęczony niż zwykle, ponieważ nie dostajesz tyle tlenu. Fundacja Fibrosis Pulmonarium zaleca co najmniej osiem godzin snu na noc. Nie tylko poczujesz się bardziej wypoczęty, ale odpowiednia ilość snu może również pomóc w utrzymaniu układu odpornościowego w ryzach.
Bądź aktywny, ale nie przesadzaj
IPF może sprawić, że pozostawanie aktywnym wydaje się niemożliwe, szczególnie podczas zaostrzenia. Ale nie powinieneś całkowicie rezygnować ze swoich działań. Utrzymywanie aktywności pomaga zwiększyć wytrzymałość całego ciała - w tym płuc. Dodatkową korzyścią jest wzmocniona serotonina, która pomaga odeprzeć uczucie stresu lub smutek.
Mimo to może zaistnieć potrzeba obniżenia poziomu aktywności w trakcie zaostrzenia. Może to oznaczać całkowite obniżenie lub zmniejszenie intensywności ćwiczeń. Jeśli jesteś w trakcie rehabilitacji płucnej, porozmawiaj ze swoim zespołem o swoim zaostrzeniu i o tym, jakie zajęcia mogą być poza zasięgiem.
Kiedy iść do lekarza
W przypadku IPF ważne jest, aby powiadomić lekarza o wszelkich zmianach. Obejmuje to zmiany symptomów i wszelkie zmiany w twoim planie zarządzania.
Należy również poinformować lekarza, jeśli myślisz, że wystąpił zaostrzenie. Mogą chcieć zobaczyć się z tobą w swoim biurze w celu przeprowadzenia dodatkowych testów i jeśli to konieczne, dostosować leczenie.
