Istnieje wiele książek dostępnych dla rodziców, którzy potrzebują pomocy, aby ich starsze niemowlęta lub małe dzieci mogły spać w nocy. Jedną z najbardziej znanych książek jest "Rozwiąż problemy ze snem u dziecka" autorstwa Richarda Ferbera.
Większość rodziców przynajmniej usłyszała o metodzie Ferbera i błędnie sądzi, że jego radą jest pozwolić dziecku "płakać" przez całą noc, dopóki się nie wyczerpią i wreszcie nie zasną. Ale nic nie może być dalsze od prawdy. Faktem jest, że metoda Ferbera jest bardzo źle rozumiana.
Jeśli jesteś rodzicem, który usiłuje zmusić dziecko do snu przez całą noc, sugerujemy najpierw przeczytać całą książkę. Jest pełen wspaniałych informacji. Ferber przegląda etapy snu, dzięki czemu rodzice mogą lepiej zrozumieć, dlaczego działają jego interwencje. Zajmuje się także wieloma częstymi problemami ze snem od dzieciństwa do wieku dojrzewania, w tym:
- nocne lęki
- koszmary senne
- nocne strachy
- Lunatykowanie
- moczenie łóżka
- zakłócenia w harmonogramach snu
- procedury na dobranoc
Ale większość rodziców zna go tylko z powodu jego podejścia do tego, aby małe dzieci mogły spać przez całą noc. Aby lepiej zrozumieć to podejście, najpierw musisz wiedzieć, jaki jest prawdziwy problem: stowarzyszenia snu.
Sleep Associations
Specjaliści od snu zgadzają się, że jednym z największych problemów związanych z zapewnieniem dziecku snu przez noc są stowarzyszenia zajmujące się snem dziecka. Stowarzyszenia senności to przedmioty lub zachowania, które dziecko zasypia na początku nocy. Na przykład, jeśli zawsze kołyszesz swoje dziecko przed snem, a ona zasypia w twoich ramionach, zanim umieścisz ją w łóżeczku, to jest to jej towarzystwo snu.
Problem polega na tym, że kojarzyła się z zasypianiem i byciem w twoich ramionach. Kiedy więc budzi się w nocy, a ona nie może zasnąć, musi być kołysana w twoich ramionach, aby zasnąć.
Problem wstawania w środku nocy zaczyna się na początku nocy. Musisz pozwolić dziecku samodzielnie zasnąć, aby po przebudzeniu w środku nocy mogła zasnąć. Nazywa się to "samo uspokojeniem". Wszyscy budzimy się w nocy, ale dorośli wiedzą, jak zapaść w sen. Ta istotna umiejętność jest tym, co Ferber próbuje nakłonić rodziców do nauczania swoich dzieci.
Jego podejście Progressive-Waiting Approach rozpoczyna się od umieszczenia dziecka w łóżeczku w stanie śpiączki, ale na jawie, a następnie opuszczenia pokoju. Jeśli płacze, możesz ją sprawdzić, ale w coraz dłuższych odstępach czasu. Najpierw odczekaj trzy minuty, potem pięć minut, a następnie 10 minut. Za każdym razem, gdy ją kontrolujesz, celem jest upewnienie jej (i ciebie), że nic jej nie jest i że jej nie opuściłeś. Nie spędzaj z nią więcej niż minutę lub dwie. Możesz ją pocieszyć, ale celem nie jest powstrzymanie jej od płaczu.
Stopniowo wydłużaj czas pomiędzy tymi kontrolami każdej nocy. Pierwszej nocy interwały to trzy, pięć i dziesięć minut. Następnej nocy mają pięć, dziesięć i dwanaście minut. Następnej nocy interwały to 12, 15 i 17 minut. Plan jest prosty w koncepcji, a Ferber dokładnie opisuje, co robić każdej nocy. Twierdzi, że po około czterech dniach większość dzieci śpi w nocy.
Jak widać, nie jest to plan "płacz". Metoda Ferbera nie domaga się, aby dziecko płakało całą noc, ale stopniowo pozwól dziecku nauczyć się uśpienia.
Czy to działa?
Czy to naprawdę działa? Są z pewnością rodzice, którzy przysięgają na to podejście. I są rodzice, którzy przysięgają w Ferber, bo nie udało im się. Ale Amerykańska Akademia Medycyny Snu odkryła, że 19 różnych badań tego rodzaju podejścia wykazało spadek liczby nocnych wybudzeń. Akademia wnioskowała, że jest bardzo skuteczna.
Co rodzic zrobić?
Chociaż podejście Ferber okazało się skuteczne, pamiętaj, że może nie być skuteczne dla wszystkich. Istnieją inne metody, dzięki którym dziecko może spać w nocy, a te mogą być również pomocne.
Chodzi o to, nie odrzucaj Ferbera tylko dlatego, że myślisz, że chce, żebyś płakała przez całą noc. Aby nadać tej metodzie rzetelny przebieg, koniecznie przeczytaj całą książkę, a jeśli zdecydujesz się wypróbować metodę Ferbera, trzymaj się jej jak najbliżej.
