Wszyscy rodzice chcą, aby ich dziecko dobrze się uczyło, ale co, jeśli naprawdę nie chce, ale w ogóle nie chce się uczyć?
Rodzaj małego bummera, który bierze książkę w ręce, jest jak kopanie ogrodu. W tym miejscu rodzice zaczynają się zastanawiać, co robić?
Spróbujcie zmusić dziecko siłą, ponieważ wszystkie dzieci są skłonne protestować, więc jest mało prawdopodobne, aby ten sposób uratował sytuację. Zrozumiemy razem.
Dziecko nie chce się uczyć: przyczyny i wszystko z nimi związane
Istnieje możliwość, że twoje dziecko od dzieciństwa nie lubi rozpakowywać plecaka i patrzeć na nieszczęsny pamiętnik, ale sytuacja jest zupełnie inna, jeśli pragnienie uczenia się, nawet jeśli niezbyt silne, nagle ustało. Tak więc, bez żadnego powodu, twoje dziecko zaczyna deklarować, że nie chce chodzić do szkoły, nie ma ochoty czegoś uczyć i nie ma dobrych ocen.
• Zdolności dziecka nie odpowiadają poziomowi programu szkolnego
Nie spiesz się z oburzeniem i powiedz, że twoje dziecko jest najlepsze. Nikt tego nie zaprzecza, ale czy widziałeś jego podręczniki? Próbowałeś rozwiązać kilka zadań? Wypróbuj! Czasami informacje tam zapisane mogą prowadzić do ślepej próby doktora, a nie dziecka. Porozmawiamy o tym, co robić w takiej sytuacji nieco później, ale na razie zobaczmy, co jeszcze dziecko może stracić pragnienie uczenia się.
• On potrzebuje motywacji
Jak często chwalisz dziecko za jego postępy? Czy zachęcasz go? I mówimy nie tylko o piątkach. Powiedz „Vasya, jesteś świetna!” jest nie tylko niewystarczająca, ale nie daje żadnych działań. Słuchając standardowych zwrotów pochwalnych od rodziców, dziecko nie jest szczególnie dumne ze swoich osiągnięć, zwłaszcza gdy matka słucha go bez przekonania o zwycięstwie w szkolnym konkursie lub konkursie oraz pomiędzy „Przynieś łuk na barszcz” a „Musimy iść do dentysty jutro”, mówi niezrozumiale „Dobry dobrze zrobiony syn ”.
• Brak zainteresowania niektórymi przedmiotami.
Nawet najzdolniejsze dziecko nie może wiedzieć wszystkiego. Niektórym zręcznie udaje się manewrować między przedmiotami szkolnymi i uczyć wszystkiego wszystkiego, ale co, jeśli twoje dziecko nie jest jednym z nich? Nie ma w tym nic złego, jeśli zwraca większą uwagę na studiowanie niektórych lekcji, nawet ze szkodą dla innych, bez względu na to, jak bardzo nauczyciel powtórzy. Oczywiście dla każdego nauczyciela jego temat jest najbardziej, ale dlaczego miałbyś nękać dziecko kłótniami o inną trojkę biologii? Pamiętasz siebie w latach szkolnych, czy wszystko ci się udało? Znasz dowcip: „Kiedy dziecko coś zaczęło, pamiętaj o sobie w swoim wieku, głaskaj dziecko po głowie i pij waleriana”.
• Nie rozwijaj relacji z kolegami z klasy
Ilu rodziców wie o osobistych związkach dziecka z kolegami z klasy? Jeśli powiesz prawdę, to prawie nic. Ta wiadomość zdecydowanie na pewno denerwuje tych, którzy uważają, że mają pełną kontrolę nad życiem dziecka we wszystkich dziedzinach, ale w żadnym wypadku tak nie jest. Wszystko, co wiemy o tym, to informacje uzyskane ze słów samego dziecka, które może upiększyć wszystko, aby rodzice nie martwili się, lub nauczyciele szkolni, którzy często wiedzą tylko, że gazeta ścienna musi być namalowana przez Maję i Olę, ponieważ że Anya Olya nie jest przyjazna.
• Niekorzystna atmosfera w rodzinie
Kiedy z jakiegoś powodu szukamy przyczyny niechęci dziecka do odrabiania lekcji, jesteśmy ostatnimi osobami, które pamiętają, że może być nieswojo, gdy jest w domu ?! Częste kłótnie w rodzinie lub rodzicach, którzy ciągle nie są w nastroju z powodu problemów w pracy - nie najlepsza motywacja dla dziecka. Każde dziecko chce wrócić do domu, gdzie panuje pociecha, radość i pokój, nawet jeśli nie zdaje sobie z tego sprawy.
• Zwiększona aktywność
Dzisiaj coraz częściej można spotkać w szkole nadaktywne dziecko. Wielu postrzega je jako zwykłe fidżety i szkodniki, ale w rzeczywistości hiperaktywne dziecko potrzebuje specjalnego podejścia i uwagi. Problemy z nauką takiego dziecka - nie wiadomości!
• Przekierowany do gadżetów
Jest to jeden z najpopularniejszych powodów, dla których nie chce się dziś uczyć. O wiele bardziej interesujące jest odwiedzanie tanchiki, oglądanie zdjęć w sieciach społecznościowych i wysyłanie wiadomości ze znajomymi. Tablety, telefony, komputery i inne podobne do nich - w żadnym wypadku nie powinny być w ciągłym dostępie. Podczas gdy istnieje możliwość wyboru: studia lub zabawki - leniwi wybiorą zabawki!
Dziecko nie chce się uczyć. Gdzie biegać? Co robić
Przypomnij sobie stare dobre słowa „Lepiej zapobiegać niż leczyć”. Kiedy dziecko jest jeszcze małe, rodzice mogą popełniać duże błędy, przez co w przyszłości wpadną w panikę.
• Zacznijmy od dzieciństwa
Pierwszym i najważniejszym błędem jest nauczanie i zmuszanie dziecka do czytania, pisania, nauczania, a nie wpajania mu miłości do samego procesu uczenia się. Dość często rodzice potrzebują dokładnie wyników, konkretnych wskaźników. Dziecko uczy się wszystkich wyżej wymienionych umiejętności w trybie przyspieszonym, uczęszcza na grupę tutorów, spryskuje lekcje przez kilka godzin ze szkoły podstawowej. A co w końcu dostajemy? Dostajemy małego mężczyznę, który już siedzi w jego gardle i który w pewnym momencie może się po prostu zepsuć, patrząc na to, jak koledzy po zajęciach idą ścigać piłkę, a on ma dodatkową lekcję po angielsku.
Dlatego od dzieciństwa staraj się, aby proces uczenia się był przyjemny dla dziecka. Angażuj się z nim. Nie oznacza to, że musisz dać mu kilka zadań, nawet ze szczegółowymi instrukcjami wykonania, a sam musisz gotować zupę. Usiądź z nim, wyjaśnij wszystko, co niezrozumiałe, pochwała. Pamiętaj, aby zachęcić! Czy napisałeś dyktando? Idziemy do lodów! Rozwiązałeś kilka problemów matematycznych? Ida w parku wodnym! W tym przypadku badanie przyniesie dziecku prawdziwą przyjemność.
• Na podstawie przyczyny
Jeśli program szkolny nie jest odpowiedni dla dziecka
Ta sytuacja wcale nie jest beznadziejna.
Po pierwsze, dlaczego zdecydowałeś, że twoje dziecko powinno być geniuszem? Oczywiście wszyscy wokół nich zdecydowanie sugerują, że jeśli twoje dziecko nie jest cudownym dzieckiem, to rodzic jest taki sobie. Ale spójrzcie na swoje dziecko i przekonajcie się, że nie jest winny wysokich pytań społeczeństwa. Chce cieszyć się życiem i siedzieć na podręcznikach od rana do nocy.
Jeśli cię nie przekonaliśmy, możesz zatrudnić nauczyciela. Zauważ jeden! Czasami w pewnym momencie rodzice zdają sobie sprawę, że dziecko słabo się uczy. Tutaj, w jednym wspaniałym wieczorze, patrzysz na pamiętnik swojego dziecka i uświadamiasz sobie - wszystko, jest przez całe życie Przegranych, co robić, co robić ?! W tym samym czasie nie ma potrzeby natychmiastowego zatrudniania opiekunów u prawie wszystkich przedmiotów i wkładania dziecka do gardła.
Bez motywacji
To wszystko jest łatwiejsze. Na początek możesz wymyślić jakąś nagrodę dla dziecka za dobre stopnie i wysokie osiągnięcia. Wybierasz się do kina na weekend do pierwszej piątki w języku rosyjskim lub kupujesz szczeniaka za określoną liczbę piątek w semestrze. Przynajmniej pochwal dziecko. Metoda „marchewki i kija” jest tutaj bardzo przydatna, ponieważ rodzice często zapominają o tej samej marchewce. Nakrzyczeć dziecko za dwójkę i ograniczyć dostęp do komputera jest o wiele łatwiejsze niż przeznaczyć kilka godzin w napiętym grafiku, aby cała jego rodzina mogła chodzić po parku i jeść wata cukrowa.
Dobre oceny tylko dla niektórych przedmiotów.
W rzeczywistości ten minus jest raczej plusem. Jeśli dziecko skupia się tylko na określonych obiektach, jest bardzo dobre, ponieważ wskazuje, że się znalazł. Czy to nie wspaniałe? Czy nie to byś chciał? Teraz ogromna liczba dzieci kończy szkołę, nie wiedząc, gdzie iść dalej, kim się stać, w jakim obszarze możesz się pokazać. Dlatego, jeśli twoje dziecko na dwóch rachunkach może rozwiązać najtrudniejsze zadanie w matematyce, ale eseje w języku rosyjskim są dla niego trudne, nie jest to powód, aby naciskać na dziecko z oburzeniem, ale powód:
a) dać mu dodatkową motywację;
b) zatrudnić nauczyciela.
Kłótnie z kolegami z klasy
Kiedy dziecko nie ma związku, chęć pójścia do szkoły znika bardzo szybko. W tym przypadku absencja jest możliwa, gwałtowny spadek wyników w nauce, często dziecko w trudnej sytuacji.
Jeśli rozumiesz, że tak jest, spróbuj z nim porozmawiać. Może to być niezwykle trudne, zwłaszcza jeśli prawie nigdy nie mówisz szczerze, ale teraz jest to szczególnie potrzebne. Jeden mały niuans: nie miej nadziei, że w ciągu godziny zdobędziesz zaufanie dziecka, dzieląc się z nim jakąś historią z dzieciństwa lub wypowiadając słowa „Musisz mi zaufać, bo jestem twoją matką, życzę ci tylko najlepszego”. Czy naprawdę myślisz, że po tym dziecko musi cudownie zobaczyć w tobie wspaniałego guru związku i przylgnąć do twojego ramienia prosząc o radę? Tak się nie dzieje, a jeśli tak się stanie, to tylko wtedy, gdy samo dziecko pomyślało o tym, czy nie warto opowiadać rodzicom o wszystkim.
Zacznij spędzać z nim więcej czasu, rozmawiaj, powiedz coś ciekawego, pomyśl o swoich latach szkolnych. W trakcie tak prostej i otwartej komunikacji dziecko, które naprawdę ma pewne problemy, bez wątpienia będzie chciało się nimi podzielić z ukochaną osobą. I tu wszystko zależy od Ciebie - jak rozwiązać te problemy. Tylko w żadnym wypadku nie można rozmontować z przyjaciółmi i kolegami z klasy, z ich rodzicami i nauczycielami. To upokorzy twoje własne dziecko. Teraz czytacie o tym i myślicie, że największą przyczyną kłótni może być jakiś nonsens, taki jak krok lub nieszkodliwa plotka. Ale czasami szkolne historie są w stanie zaskoczyć najbardziej nieprzyjemną stronę, dlatego nauczyli się czegoś szokującego od dziecka, nie zaczynaj paniki, nie wypaczaj oczu i nie spiesz się biegać gdzieś szukając pomocy. Cała twoja praca powinna być skierowana do dziecka. Jeśli zdecyduje się powiedzieć ci wszystko, oznacza to, że narodziła się w nim wiara, przekonanie, że nie zdradzisz cię, że możesz zrozumieć i pomóc. Uzasadnij jego nadzieję!
Problemy rodzinne
Wyobraź sobie sytuację. Rozradowane dziecko wraca do domu - wygrało najtrudniejszą Olimpiadę w literaturze światowej! Jego szczęście nie ma granic, a uśmiech rozciąga się na uszy, on już wyobraża sobie, jak dusisz go w swoich ramionach i wylewasz słowa pochwały. Ale tam go nie było! Okazuje się, że tata jest pracą w pracy dla ojca, denerwuje się w domu, w wyniku czego kłócił się z matką i krzyczał na inne dzieci. Teraz w domu nikt nie rozmawia z nikim i wszyscy są obrażeni na siebie. Jak myślisz, jaki wniosek będzie miało to dziecko, które lśniło radością minutę temu? Oczywiście zadecyduje, że jego sukcesy są na bębnie, że jego osiągnięcia nikogo nie interesują i nie warto było tak się starać.
Pamiętaj, że dziecko nie jest winne, że dziś masz zły nastrój, na ulicy pada deszcz, a pensja jest opóźniona o dwa tygodnie. Cały dzień spędził w szkolnym biurku, marząc o powrocie do domu, gdzie był mile widziany i gdzie się go spodziewano. Zapewnij tę radość za wszelką cenę!
Nadpobudliwość
Musisz być w stanie zobaczyć różnicę między tylko niespokojnym i nadpobudliwym dzieckiem. Psycholog może pomóc w ustaleniu tego. Jeśli wiesz, że masz dziecko nadpobudliwe, aby zwiększyć swoje wyniki w nauce, oddaj dziecko do sekcji walki / tańca / aerobiku i gdziekolwiek chcesz, jeśli tylko wyda tam nadmiar energii.
5 prostych wskazówek dotyczących wychowywania dziecka, które nie chce się uczyć
Wychowywanie dziecka to cała sztuka. W tym dość długim procesie znajdziesz wiele niespodzianek i trudności, ale wszystkie z nich można pokonać. Oto kilka uniwersalnych zasad, które pomogą ci bez problemu wychowywać dziecko.
1. Zawsze zostań dla małego przyjaciela. Opowiedz mu o interesujących rzeczach, które wydarzyły się w ciągu dnia, podziel się wiadomościami, żartami. W tym przypadku zawsze będzie ci ufał, a pierwszy dowiesz się o jakichkolwiek problemach nie jest tajnym przyjacielem na forum w Internecie, do którego twoje dziecko zwróciło się o pomoc, ale ty.
2. W każdej, nawet najbardziej krytycznej sytuacji związanej ze studiami, najpierw znajdź przyczynęi dopiero wtedy to uporządkuj. Działanie w odwrotnej kolejności prowadzi do bardzo negatywnych konsekwencji.
3. Nie porównuj dziecka z innymi, ani osobiście, ani publicznie. Twoje dziecko jest wyjątkowe, nie próbuj wprowadzać go w ogólnie przyjęte ramy sukcesu.
4. Nie zgub się na dziecku - nigdy! Nawet jeśli w najbardziej nieodpowiednim momencie zwrócił się do ciebie z jakąś prośbą lub wiadomością, nigdy nie powinieneś odrzucać dziecka. To nie jego wina, że nie jesteś w nastroju!
5. Rozwiązuj problemy z dzieckiem, a nie z innymi. Wszystko powinno być mu przedstawione tak, jakby sam rozwiązywał swoje problemy. Jeśli masz kłopoty z przyjaciółmi, wyjaśnij, jak powinien się zachowywać, aby poprawić stosunki z rówieśnikami i nie nazywać ich matkami. Dziecko musi widzieć w tobie mądrego doradcę, a nie osobę, która próbuje dostać się do własnej przestrzeni.
Mamy nadzieję, że te wskazówki pomogą Ci stać się prawdziwym autorytetem dla Twojego dziecka.
Kierując niezmierzoną miłość do dziecka we właściwym kierunku, możesz uzyskać bardzo dobre wyniki!
