Kim był Piaget i jakie są jego etapy rozwoju?
Jean Piaget był szwajcarskim psychologiem rozwojowym, który studiował dzieci na początku XX wieku. Jego teoria rozwoju intelektualnego lub poznawczego, opublikowana w 1936 r., Jest nadal stosowana w niektórych dziedzinach edukacji i psychologii. Koncentruje się na dzieciach, od urodzenia do wieku dojrzewania, i charakteryzuje różne etapy rozwoju, w tym:
- język
- moralność
- pamięć
- rozumowanie
Piaget poczynił kilka założeń dotyczących dzieci, rozwijając swoją teorię:
- Dzieci budują własną wiedzę na podstawie swoich doświadczeń.
- Dzieci same uczą się rzeczy bez wpływu dorosłych i starszych dzieci.
- Dzieci są zmotywowane do uczenia się z natury. Nie potrzebują nagród jako motywacji.
Dostępne są cztery etapy:
- etap czuciowo-ruchowy
- etap przedoperacyjny
- konkretny etap operacyjny
- formalny etap operacyjny
Etapy obejmują przedział wiekowy od urodzenia do 2 lat do wieku dojrzałego.
Cztery etapy Piageta
Etapy Piageta są specyficzne dla wieku i charakteryzują się ważnymi cechami procesów myślowych. Obejmują także cele, które dzieci powinny osiągnąć, przechodząc przez dany etap.
Etap | Wiek | Charakterystyka | Cel |
Sensomotoryczny | Urodzenie do 18-24 miesięcy | Aktywność motoryczna bez użycia symboli. Wszystkie rzeczy uczone są oparte na doświadczeniach lub próbach i błędach. | Trwałość obiektu |
Przedoperacyjny | 2 do 7 lat | Rozwój języka, pamięci i wyobraźni. Inteligencja jest zarówno egocentryczna, jak i intuicyjna. | Myśl symboliczna |
Konkretna operacja | 7 do 11 lat | Bardziej logiczna i metodyczna manipulacja symbolami. Mniej egocentryczny i bardziej świadomy świata zewnętrznego i wydarzeń. | Myśl operacyjna |
Formalne operacyjne | Dojrzewanie do dorosłości | Użycie symboli w odniesieniu do abstrakcyjnych pojęć. Potrafi tworzyć hipotezy i uchwycić abstrakcyjne pojęcia i relacje. | Abstrakcyjne koncepcje |
Sensomotoryczny
Etap czuciowo-ruchowy obejmuje dzieci w wieku od urodzenia do 18-24 miesięcy. Charakterystyka obejmuje aktywność ruchową bez użycia symboli. Wszystkie rzeczy uczone są oparte na doświadczeniach lub próbach i błędach.
Głównym celem na tym etapie jest zrozumienie trwałości obiektu - innymi słowy, świadomość, że obiekt nadal istnieje, nawet jeśli nie można go zobaczyć lub jest ukryty.
Przedoperacyjny
Etap przedoperacyjny można zobaczyć u dzieci w wieku od 2 do 7 lat. Rozwija się pamięć i wyobraźnia. Dzieci w tym wieku są egocentryczne, co oznacza, że mają trudności z myśleniem poza własnym punktem widzenia.
Głównym osiągnięciem tego etapu jest możliwość dołączania znaczeń do obiektów z językiem. To symboliczne myślenie o rzeczach. Myśl symboliczna jest rodzajem myślenia, w którym słowo lub obiekt jest używany do reprezentowania czegoś innego niż on sam.
Konkretna operacja
Dzieci są znacznie mniej egocentryczne na konkretnym etapie operacyjnym. Wypada między 7 a 11 rokiem życia i charakteryzuje się bardziej logiczną i metodyczną manipulacją symbolami.
Głównym celem na tym etapie jest, aby dziecko zaczęło pracować nad tym, co znajduje się w jego głowie. Nazywa się to myślą operacyjną i pozwala dzieciom rozwiązywać problemy bez fizycznego napotykania rzeczy w rzeczywistym świecie.
Formalne operacyjne
Dzieci w wieku 11 lat i starsze wchodzą w formalny etap operacyjny Piageta. Kamieniem milowym tego okresu jest używanie symboli do zrozumienia abstrakcyjnych pojęć. Nie tylko to, ale starsze dzieci i dorośli mogą również myśleć o wielu zmiennych i wymyślić hipotezy oparte na wcześniejszej wiedzy.
Piaget uważał, że ludzie w każdym wieku rozwijają się intelektualnie. Ale wierzył również, że gdy dana osoba osiąga formalny etap operacyjny, bardziej chodzi o budowanie na wiedzy, nie zmieniając tego, jak jest ona nabywana lub rozumiana.
Schemat, asymilacja, zakwaterowanie i równowaga
W swojej teorii używa się różnych pojęć Piageta, aby wyjaśnić rozwój poznawczy i sposób jego osiągnięcia na różnych etapach.
Schemat jest terminem, którego używał do reprezentowania cegiełek wiedzy. Możesz myśleć o schematach jako różnych kartach indeksu wewnątrz mózgu. Każdy z nich informuje osobę, jak reagować na nowe informacje lub sytuacje.
Na przykład, wyobraź sobie osobę odwiedzającą sklep spożywczy, aby kupić mleko. W tym przypadku schemat jest zapisanym w pamięci wzorcem zachowań, który można zastosować w tej sytuacji. Osoba pamięta, jak przejść przez nawy boczne, znaleźć mleko, wybrać preferowany rodzaj, a następnie zapłacić w rejestrze. Za każdym razem, gdy dana osoba otrzymuje mleko, ten szczególny "scenariusz" lub schemat zostaje przywołany z pamięci.
Inne ważne terminy:
- Asymilacja używa istniejącego schematu i stosuje go do nowej sytuacji lub obiektu.
- Nocleg zmienia podejście, gdy istniejący schemat nie działa w konkretnej sytuacji.
- Równoważenie jest siłą napędową, która przesuwa cały rozwój do przodu. Piaget nie wierzył, że rozwój postępuje miarowo. Zamiast tego poruszał się skokowo zgodnie z doświadczeniami.
W jaki sposób opiekunowie mogą korzystać ze schematów?
Rodzice i nauczyciele mogą pomóc w tworzeniu różnych schematów dla dzieci, aby promować uczenie się i rozwój na wszystkich etapach. Można to osiągnąć, dając dzieciom dużo kontaktu ze światem zewnętrznym. Bycie narażonym na różne doświadczenia z uczenia się przez życie od najmłodszych lat może pomóc w budowaniu tych wewnętrznych kart indeksu. Następnie, gdy dzieci się starzeją, chodzi o poszerzenie doświadczeń i zastosowanie ich w nowych, nawet hipotetycznych sytuacjach.
Jak zastosować etapy Piageta do nauki i rozwoju
Jak dokładnie można zastosować etapy Piageta w edukacji? W katalogu głównym chodzi o rozpoznanie etapu, na którym dziecko jest aktualnie obecne i przystosowanie się do tego poziomu rozwoju.
Nauczyciele i rodzice mogą pomóc, zapewniając dzieciom różne doświadczenia i sposoby eksplorowania i eksperymentowania z ich otoczeniem. Dzięki tym doświadczeniom dzieci mogą uzyskać zrozumienie różnych koncepcji w praktyczny sposób.
W przypadku małych dzieci wchodzących do przedszkola i przedszkola, teorie Piageta są bardziej zgodne z programami szkolnymi opartymi na zabawie lub środowiskami, w których dzieciom oferuje się możliwości prób i błędów oraz interakcję ze światem rzeczywistym.
Filozofię Piageta można włączyć do każdego programu edukacyjnego.
Przykłady obejmują:
- Zapewnienie szans na próbę i błąd. Skoncentruj się na procesie uczenia się a efekcie końcowym.
- Zapewnienie dzieciom pomocy wizualnych i innych rekwizytów, takich jak modele, do zilustrowania różnych pomysłów i koncepcji.
- Używanie rzeczywistych przykładów do malowania złożonych pomysłów, takich jak problemy z tekstem w matematyce.
- Zapewnia szanse na klasyfikację lub grupowanie informacji. Kontury i hierarchie to dobre przykłady i pozwalają dzieciom budować nowe pomysły z wcześniejszej wiedzy.
- Oferowanie problemów, które wymagają myślenia analitycznego lub logicznego. W tym przypadku narzędziem może być łamigłówka mózgu.
Możesz również pomóc swojemu dziecku na wszystkich etapach, uwzględniając jego specyficzny styl uczenia się w tym czasie:
Sensomotoryczny
- Użyj prawdziwych obiektów w działaniach odtwarzania.
- Połącz grę z pięcioma zmysłami.
- Zastosuj procedury dla najmłodszych dzieci. Są przewidywalne i mogą być bardzo przydatne przy rozwijaniu komunikacji.
Przedoperacyjny
- Dzieci uczą się najlepiej, robiąc. Pozwól im aktywnie współdziałać z różnymi rzeczami w ich środowiskach, w tym książkami, ludźmi, grami i obiektami.
- Zadawaj pytania, gdy dzieci angażują się w codzienne czynności i pozwalają im wymyślać własne pomysły.
- Wskaż nowe rzeczy i zachęć dzieci, aby pytały Cię o te rzeczy.
Konkretna operacja
- Twórz linie czasu, modele trójwymiarowe, eksperymenty naukowe i inne sposoby manipulowania abstrakcyjnymi pojęciami.
- Używaj łamigłówek i zagadek, by wspierać analityczne myślenie.
- Skoncentruj się na otwartym pytaniu.
Formalne operacyjne
- Oferuj szczegółowe wyjaśnienia pojęć i korzystaj z wykresów i innych pomocy wizualnych.
- Przeglądaj hipotetyczne sytuacje. Możesz odnieść je do bieżących wydarzeń lub problemów społecznych.
- Poszerzaj pojęcia, gdy tylko jest to możliwe. Na przykład, jeśli mówimy o wojnie domowej, porozmawiajmy o innych sprawach, które od tego czasu podzieliły kraj.
Wady teorii Piageta
Istnieją pewne krytyczne uwagi na temat etapów Piageta. W szczególności naukowcy z lat 60. i 70. twierdzili, że Piaget mógł nie docenić zdolności dzieci, używając w swoich obserwacjach mylących terminów i szczególnie trudnych zadań. W innych badaniach dzieciom udało się wykazać znajomość pewnych pojęć lub umiejętności, gdy zostały przedstawione w prostszy sposób.
Teoria Piageta oczekuje również, że dzieci określonego stopnia będą przede wszystkim na tym etapie we wszystkich dziedzinach, z przedstawionymi im zadaniami. Inni badacze odkryli, że istnieje szereg umiejętności z zadaniami poznawczymi. Innymi słowy, niektóre dzieci mogą celować lub walczyć w jednym obszarze nad drugim.
Teoria Piageta wyjaśnia również, że próba nauczenia dzieci szczególnie zaawansowanych koncepcji zakończyła się niepowodzeniem. Jednak w niektórych przypadkach dzieci mogą uczyć się zaawansowanych pomysłów nawet przy krótkich instrukcjach. Dzieci mogą być bardziej elastyczne i kompetentne niż etapy Piageta, na które zasługują.
Na koniec Piaget badał przede wszystkim białe, średniej klasy dzieci z krajów rozwiniętych. W rezultacie jego odkrycia mogą być wypaczone dla tej podgrupy ludzi i mogą nie być stosowane bezpośrednio do innych grup lub lokalizacji.
Piaget vs. Wygotski
Lew Wygotski rozwinął swoją teorię o rozwoju dziecka w tym samym czasie, gdy Piaget rozwijał swoją własną teorię. Podobnie jak Piaget, Wygotski uważał, że dzieci rozwijają się przez kolejne etapy. Wigotsky, w przeciwieństwie do Piageta, uważał, że uczenie się i rozwój są powiązane z interakcjami społecznymi i kulturą. Podczas gdy Piaget wierzył, że dzieci uczą się poprzez działanie, Wygotski wierzył, że uczą się przez pokazanie.
Piaget vs. Montessori
Maria Montessori podzieliła się kilkoma pomysłami z Piaget, w tym z dziećmi poruszającymi się po etapach. Ich teorie są podobne, dopóki dzieci nie osiągną wieku 3 lat. W szkole klasy Montessori są bardziej skierowane do dzieci. Klasy Piaget są bardziej ukierunkowane na nauczycieli, ze szczególnym uwzględnieniem rutyny, choć istnieje elastyczność i możliwość działań skierowanych do dzieci.
Na wynos
Praca Jeana Piageta pomogła ludziom zrozumieć, w jaki sposób wiedza rozwija się na różnych etapach dzieciństwa, począwszy od narodzin. Jego filozofia jest nadal używana w przedszkolu do klas 12-go wieku. Zrozumienie różnych etapów może pomóc ci lepiej zrozumieć własne dziecko i pomóc mu w rozwoju nauki.