Jakie są etapy rozwoju Piaget i jak są stosowane?

Pin
Send
Share
Send

Kim był Piaget i jakie są jego etapy rozwoju?

Jean Piaget był szwajcarskim psychologiem rozwojowym, który studiował dzieci na początku XX wieku. Jego teoria rozwoju intelektualnego lub poznawczego, opublikowana w 1936 r., Jest nadal stosowana w niektórych dziedzinach edukacji i psychologii. Koncentruje się na dzieciach, od urodzenia do wieku dojrzewania, i charakteryzuje różne etapy rozwoju, w tym:

  • język
  • moralność
  • pamięć
  • rozumowanie

Piaget poczynił kilka założeń dotyczących dzieci, rozwijając swoją teorię:

  • Dzieci budują własną wiedzę na podstawie swoich doświadczeń.
  • Dzieci same uczą się rzeczy bez wpływu dorosłych i starszych dzieci.
  • Dzieci są zmotywowane do uczenia się z natury. Nie potrzebują nagród jako motywacji.

Dostępne są cztery etapy:

  • etap czuciowo-ruchowy
  • etap przedoperacyjny
  • konkretny etap operacyjny
  • formalny etap operacyjny

Etapy obejmują przedział wiekowy od urodzenia do 2 lat do wieku dojrzałego.

Cztery etapy Piageta

Etapy Piageta są specyficzne dla wieku i charakteryzują się ważnymi cechami procesów myślowych. Obejmują także cele, które dzieci powinny osiągnąć, przechodząc przez dany etap.

EtapWiekCharakterystykaCel
SensomotorycznyUrodzenie do 18-24 miesięcyAktywność motoryczna bez użycia symboli. Wszystkie rzeczy uczone są oparte na doświadczeniach lub próbach i błędach.Trwałość obiektu
Przedoperacyjny2 do 7 latRozwój języka, pamięci i wyobraźni. Inteligencja jest zarówno egocentryczna, jak i intuicyjna.Myśl symboliczna
Konkretna operacja7 do 11 latBardziej logiczna i metodyczna manipulacja symbolami. Mniej egocentryczny i bardziej świadomy świata zewnętrznego i wydarzeń.Myśl operacyjna
Formalne operacyjneDojrzewanie do dorosłościUżycie symboli w odniesieniu do abstrakcyjnych pojęć. Potrafi tworzyć hipotezy i uchwycić abstrakcyjne pojęcia i relacje.Abstrakcyjne koncepcje

Sensomotoryczny

Etap czuciowo-ruchowy obejmuje dzieci w wieku od urodzenia do 18-24 miesięcy. Charakterystyka obejmuje aktywność ruchową bez użycia symboli. Wszystkie rzeczy uczone są oparte na doświadczeniach lub próbach i błędach.

Głównym celem na tym etapie jest zrozumienie trwałości obiektu - innymi słowy, świadomość, że obiekt nadal istnieje, nawet jeśli nie można go zobaczyć lub jest ukryty.

Przedoperacyjny

Etap przedoperacyjny można zobaczyć u dzieci w wieku od 2 do 7 lat. Rozwija się pamięć i wyobraźnia. Dzieci w tym wieku są egocentryczne, co oznacza, że ​​mają trudności z myśleniem poza własnym punktem widzenia.

Głównym osiągnięciem tego etapu jest możliwość dołączania znaczeń do obiektów z językiem. To symboliczne myślenie o rzeczach. Myśl symboliczna jest rodzajem myślenia, w którym słowo lub obiekt jest używany do reprezentowania czegoś innego niż on sam.

Konkretna operacja

Dzieci są znacznie mniej egocentryczne na konkretnym etapie operacyjnym. Wypada między 7 a 11 rokiem życia i charakteryzuje się bardziej logiczną i metodyczną manipulacją symbolami.

Głównym celem na tym etapie jest, aby dziecko zaczęło pracować nad tym, co znajduje się w jego głowie. Nazywa się to myślą operacyjną i pozwala dzieciom rozwiązywać problemy bez fizycznego napotykania rzeczy w rzeczywistym świecie.

Formalne operacyjne

Dzieci w wieku 11 lat i starsze wchodzą w formalny etap operacyjny Piageta. Kamieniem milowym tego okresu jest używanie symboli do zrozumienia abstrakcyjnych pojęć. Nie tylko to, ale starsze dzieci i dorośli mogą również myśleć o wielu zmiennych i wymyślić hipotezy oparte na wcześniejszej wiedzy.

Piaget uważał, że ludzie w każdym wieku rozwijają się intelektualnie. Ale wierzył również, że gdy dana osoba osiąga formalny etap operacyjny, bardziej chodzi o budowanie na wiedzy, nie zmieniając tego, jak jest ona nabywana lub rozumiana.

Schemat, asymilacja, zakwaterowanie i równowaga

W swojej teorii używa się różnych pojęć Piageta, aby wyjaśnić rozwój poznawczy i sposób jego osiągnięcia na różnych etapach.

Schemat jest terminem, którego używał do reprezentowania cegiełek wiedzy. Możesz myśleć o schematach jako różnych kartach indeksu wewnątrz mózgu. Każdy z nich informuje osobę, jak reagować na nowe informacje lub sytuacje.

Na przykład, wyobraź sobie osobę odwiedzającą sklep spożywczy, aby kupić mleko. W tym przypadku schemat jest zapisanym w pamięci wzorcem zachowań, który można zastosować w tej sytuacji. Osoba pamięta, jak przejść przez nawy boczne, znaleźć mleko, wybrać preferowany rodzaj, a następnie zapłacić w rejestrze. Za każdym razem, gdy dana osoba otrzymuje mleko, ten szczególny "scenariusz" lub schemat zostaje przywołany z pamięci.

Inne ważne terminy:

  • Asymilacja używa istniejącego schematu i stosuje go do nowej sytuacji lub obiektu.
  • Nocleg zmienia podejście, gdy istniejący schemat nie działa w konkretnej sytuacji.
  • Równoważenie jest siłą napędową, która przesuwa cały rozwój do przodu. Piaget nie wierzył, że rozwój postępuje miarowo. Zamiast tego poruszał się skokowo zgodnie z doświadczeniami.

W jaki sposób opiekunowie mogą korzystać ze schematów?

Rodzice i nauczyciele mogą pomóc w tworzeniu różnych schematów dla dzieci, aby promować uczenie się i rozwój na wszystkich etapach. Można to osiągnąć, dając dzieciom dużo kontaktu ze światem zewnętrznym. Bycie narażonym na różne doświadczenia z uczenia się przez życie od najmłodszych lat może pomóc w budowaniu tych wewnętrznych kart indeksu. Następnie, gdy dzieci się starzeją, chodzi o poszerzenie doświadczeń i zastosowanie ich w nowych, nawet hipotetycznych sytuacjach.

Jak zastosować etapy Piageta do nauki i rozwoju

Jak dokładnie można zastosować etapy Piageta w edukacji? W katalogu głównym chodzi o rozpoznanie etapu, na którym dziecko jest aktualnie obecne i przystosowanie się do tego poziomu rozwoju.

Nauczyciele i rodzice mogą pomóc, zapewniając dzieciom różne doświadczenia i sposoby eksplorowania i eksperymentowania z ich otoczeniem. Dzięki tym doświadczeniom dzieci mogą uzyskać zrozumienie różnych koncepcji w praktyczny sposób.

W przypadku małych dzieci wchodzących do przedszkola i przedszkola, teorie Piageta są bardziej zgodne z programami szkolnymi opartymi na zabawie lub środowiskami, w których dzieciom oferuje się możliwości prób i błędów oraz interakcję ze światem rzeczywistym.

Filozofię Piageta można włączyć do każdego programu edukacyjnego.

Przykłady obejmują:

  • Zapewnienie szans na próbę i błąd. Skoncentruj się na procesie uczenia się a efekcie końcowym.
  • Zapewnienie dzieciom pomocy wizualnych i innych rekwizytów, takich jak modele, do zilustrowania różnych pomysłów i koncepcji.
  • Używanie rzeczywistych przykładów do malowania złożonych pomysłów, takich jak problemy z tekstem w matematyce.
  • Zapewnia szanse na klasyfikację lub grupowanie informacji. Kontury i hierarchie to dobre przykłady i pozwalają dzieciom budować nowe pomysły z wcześniejszej wiedzy.
  • Oferowanie problemów, które wymagają myślenia analitycznego lub logicznego. W tym przypadku narzędziem może być łamigłówka mózgu.

Możesz również pomóc swojemu dziecku na wszystkich etapach, uwzględniając jego specyficzny styl uczenia się w tym czasie:

Sensomotoryczny

  • Użyj prawdziwych obiektów w działaniach odtwarzania.
  • Połącz grę z pięcioma zmysłami.
  • Zastosuj procedury dla najmłodszych dzieci. Są przewidywalne i mogą być bardzo przydatne przy rozwijaniu komunikacji.

Przedoperacyjny

  • Dzieci uczą się najlepiej, robiąc. Pozwól im aktywnie współdziałać z różnymi rzeczami w ich środowiskach, w tym książkami, ludźmi, grami i obiektami.
  • Zadawaj pytania, gdy dzieci angażują się w codzienne czynności i pozwalają im wymyślać własne pomysły.
  • Wskaż nowe rzeczy i zachęć dzieci, aby pytały Cię o te rzeczy.

Konkretna operacja

  • Twórz linie czasu, modele trójwymiarowe, eksperymenty naukowe i inne sposoby manipulowania abstrakcyjnymi pojęciami.
  • Używaj łamigłówek i zagadek, by wspierać analityczne myślenie.
  • Skoncentruj się na otwartym pytaniu.

Formalne operacyjne

  • Oferuj szczegółowe wyjaśnienia pojęć i korzystaj z wykresów i innych pomocy wizualnych.
  • Przeglądaj hipotetyczne sytuacje. Możesz odnieść je do bieżących wydarzeń lub problemów społecznych.
  • Poszerzaj pojęcia, gdy tylko jest to możliwe. Na przykład, jeśli mówimy o wojnie domowej, porozmawiajmy o innych sprawach, które od tego czasu podzieliły kraj.

Wady teorii Piageta

Istnieją pewne krytyczne uwagi na temat etapów Piageta. W szczególności naukowcy z lat 60. i 70. twierdzili, że Piaget mógł nie docenić zdolności dzieci, używając w swoich obserwacjach mylących terminów i szczególnie trudnych zadań. W innych badaniach dzieciom udało się wykazać znajomość pewnych pojęć lub umiejętności, gdy zostały przedstawione w prostszy sposób.

Teoria Piageta oczekuje również, że dzieci określonego stopnia będą przede wszystkim na tym etapie we wszystkich dziedzinach, z przedstawionymi im zadaniami. Inni badacze odkryli, że istnieje szereg umiejętności z zadaniami poznawczymi. Innymi słowy, niektóre dzieci mogą celować lub walczyć w jednym obszarze nad drugim.

Teoria Piageta wyjaśnia również, że próba nauczenia dzieci szczególnie zaawansowanych koncepcji zakończyła się niepowodzeniem. Jednak w niektórych przypadkach dzieci mogą uczyć się zaawansowanych pomysłów nawet przy krótkich instrukcjach. Dzieci mogą być bardziej elastyczne i kompetentne niż etapy Piageta, na które zasługują.

Na koniec Piaget badał przede wszystkim białe, średniej klasy dzieci z krajów rozwiniętych. W rezultacie jego odkrycia mogą być wypaczone dla tej podgrupy ludzi i mogą nie być stosowane bezpośrednio do innych grup lub lokalizacji.

Piaget vs. Wygotski

Lew Wygotski rozwinął swoją teorię o rozwoju dziecka w tym samym czasie, gdy Piaget rozwijał swoją własną teorię. Podobnie jak Piaget, Wygotski uważał, że dzieci rozwijają się przez kolejne etapy. Wigotsky, w przeciwieństwie do Piageta, uważał, że uczenie się i rozwój są powiązane z interakcjami społecznymi i kulturą. Podczas gdy Piaget wierzył, że dzieci uczą się poprzez działanie, Wygotski wierzył, że uczą się przez pokazanie.

Piaget vs. Montessori

Maria Montessori podzieliła się kilkoma pomysłami z Piaget, w tym z dziećmi poruszającymi się po etapach. Ich teorie są podobne, dopóki dzieci nie osiągną wieku 3 lat. W szkole klasy Montessori są bardziej skierowane do dzieci. Klasy Piaget są bardziej ukierunkowane na nauczycieli, ze szczególnym uwzględnieniem rutyny, choć istnieje elastyczność i możliwość działań skierowanych do dzieci.

Na wynos

Praca Jeana Piageta pomogła ludziom zrozumieć, w jaki sposób wiedza rozwija się na różnych etapach dzieciństwa, począwszy od narodzin. Jego filozofia jest nadal używana w przedszkolu do klas 12-go wieku. Zrozumienie różnych etapów może pomóc ci lepiej zrozumieć własne dziecko i pomóc mu w rozwoju nauki.

Pin
Send
Share
Send

Obejrzyj wideo: Biblical Series VIII: The Phenomenology of the Divine (Lipiec 2024).