Co to jest gorączka papugi?
Parrot fever jest rzadką infekcją spowodowaną przez Chlamydia psittaci, specyficzny typ bakterii. Infekcja jest również znana jako choroba papugi i papuzica. Według Centers for Disease Control and Prevention (CDC), Stany Zjednoczone od roku 2010 odnotowały mniej niż 10 przypadków zachorowań na papugę u ludzi. Jednak wiele przypadków może być nierozpoznanych lub niezgłaszanych, ponieważ objawy są podobne do innych chorób .
Jak sama nazwa wskazuje, choroba jest nabywana przez ptaki. Jednak papugi nie są jedynymi możliwymi winowajcami. Inne dzikie i domowe ptaki mogą również przenosić infekcje i przekazywać je ludziom.
W krajach takich jak Argentyna, Australia i Anglia odnotowano gorączkę papuzią. Można go znaleźć wszędzie, gdzie ptaki są trzymane jako zwierzęta domowe lub w dużych populacjach zamkniętych (takich jak fermy drobiu). Jest bardziej powszechny w tropikalnych środowiskach.
Zamawiający gorączka papugi
W większości przypadków ludzie łapią papugę od ptaków, w tym:
- papugi
- kurczaki
- indyki
- gołębie
- papugi
- nimfy
- kaczki
Możesz złapać gorączkę papugi, obchodząc się z zarażonym ptakiem lub wdychając drobne cząsteczki moczu, kału lub innych wydalin ciała. Możesz zarazić się, jeśli ptak ugryzie cię lub "ucałuje" dotykając dzioba w twoich ustach.
Złapanie choroby od osoby zarażonej jest również możliwe, ale bardzo rzadkie. Może to nastąpić podczas wdychania drobnych kropelek rozpylonych w powietrzu, gdy chory kaszle.
Rozpoznanie ptaka z gorączką papugi
Zainfekowane ptaki niekoniecznie wykazują objawy. Mogą również przenosić bakterie przez miesiące, zanim pojawią się jakiekolwiek zewnętrzne objawy. Tylko dlatego, że ptak nie wygląda lub zachowuje się chory, nie oznacza, że nie jest zainfekowany.
Zainfekowane ptaki mogą drżeć lub mieć trudności z oddychaniem. Inne objawy to:
- wypływ z oczu lub nosa
- biegunka
- odbarwione odchody (mocz lub kał) w różnych odcieniach zieleni
- utrata masy ciała
- letarg i senność
Chory ptak może jeść mniej lub nawet całkowicie przestać jeść.
Objawy
U ludzi ta choroba zazwyczaj przypomina grypę lub zapalenie płuc. Objawy zwykle rozpoczynają się około 10 dni po ekspozycji, ale mogą pojawić się dopiero po 4 dniach lub nawet 19 dniach.
Gorączka papugi ma wiele objawów, które możesz skojarzyć z grypą, w tym:
- gorączka i dreszcze
- nudności i wymioty
- ból mięśni i stawów
- biegunka
- słabość
- zmęczenie
- kaszel (zazwyczaj suchy)
Inne możliwe objawy, które mogą nie wydawać się grypopodobne, obejmują ból w klatce piersiowej, duszność i wrażliwość na światło.
W rzadkich przypadkach choroba może powodować stan zapalny różnych narządów wewnętrznych. Należą do nich mózg, wątroba i części serca. Może również prowadzić do zmniejszenia czynności płuc i zapalenia płuc.
Choroby, które mają objawy podobne do gorączki papugi to:
- bruceloza, zakażenie bakteryjne, które zwykle występuje u zwierząt gospodarskich, ale może być przenoszone na ludzi
- tularemia, rzadka choroba (zazwyczaj występująca u królików i gryzoni), którą można przenosić na ludzi poprzez ukąszenie przez kleszcza, zakażoną muchę lub kontakt z zakażonym małym ssakiem
- infekcyjne zapalenie wsierdzia
- grypa
- gruźlica
- zapalenie płuc
- Gorączka Q, kolejny rodzaj infekcji bakteryjnej
Diagnozowanie gorączki papugi
Ponieważ gorączka papugi jest tak rzadkim stanem, lekarz może początkowo nie podejrzewać tej choroby. Pamiętaj, aby poinformować lekarza, jeśli byłeś ostatnio narażony na kontakt z potencjalnie chorymi ptakami lub pracujesz w sklepie zoologicznym, biurze weterynarza, zakładzie przetwórstwa drobiu lub w innym miejscu pracy, w którym kontaktujesz się z ptakami.
Aby zdiagnozować parrot, lekarz zazwyczaj wykona kilka testów. Kultury krwi i plwociny mogą ujawnić, czy masz typ bakterii wywołujący tę infekcję. Rentgen klatki piersiowej może pokazać zapalenie płuc, które czasami jest spowodowane przez chorobę.
Twój lekarz zleci test miana przeciwciał, aby sprawdzić, czy masz przeciwciała przeciwko bakteriom wywołującym gorączkę papugi. Przeciwciała są białkami wytwarzanymi przez układ odpornościowy, gdy wykryją obcą, szkodliwą substancję (antygen), taką jak bakterie lub pasożyty. Zmiany w poziomie przeciwciał mogą wskazywać na to, że zostały zakażone bakteriami wywołującymi gorączkę papugi.
Dowiedz się więcej: kultura plwociny "
Leczenie
Gorączka papugi leczona jest antybiotykami. Tetracyklina i doksycyklina to dwa antybiotyki skuteczne w walce z tą chorobą. Jednak twój lekarz może czasami zdecydować się na leczenie innymi rodzajami lub klasami antybiotyków. Bardzo małe dzieci mogą być leczone azytromycyną.
Po rozpoznaniu leczenie antybiotykowe trwa zwykle 10 do 14 dni po ustąpieniu gorączki.
Większość osób leczonych z powodu gorączki papuzią w pełni odzyskuje zdrowie. Jednak powrót do zdrowia może być powolny u osób starszych, bardzo młodych lub mających inne problemy zdrowotne. Mimo to, gorączka papugi rzadko powoduje śmierć u ludzi, którzy otrzymali odpowiednie leczenie.
Zapobieganie
Jeśli masz ptasie ptaki, możesz podjąć kroki, aby zmniejszyć ryzyko zachorowania na papugę. Obejmują one codzienne czyszczenie klatek dla ptaków i dbanie o ptaki w celu zapobiegania ich zachorowaniu. Karm swoje ptaki prawidłowo i daj im wystarczająco dużo miejsca, aby nie były zatłoczone w klatce. Jeśli masz więcej niż jedną klatkę, upewnij się, że klatki są daleko od siebie, tak aby kał i inna materia nie mogły być przenoszone między nimi.
Poniżej przedstawiono inne kroki, które można podjąć, aby zapobiec gorączce papugi.
Wskazówki dotyczące zapobiegania
- Kup ptaki domowe z renomowanych sklepów zoologicznych.
- Myj ręce regularnie po obchodzeniu się z ptakami lub ptakami.
- Unikaj dotykania dzioba ptaka do ust lub nosa.
- Weź ptaki, które wyglądają źle dla weterynarza.
- Trzymaj ptaki w dobrze wentylowanym miejscu.
Jeśli zdobędziesz nowego ptaka, niech to obejrzy weterynarz. Dobrze jest wtedy odizolować ptaka i monitorować go pod kątem choroby przez co najmniej 30 dni, zanim pozwolisz mu na kontakt z innymi ptakami.
Jeśli widzisz chorego lub martwego ptaka (czy to dzikiego, czy zwierzęcia domowego), nie powinieneś go dotykać. Skontaktuj się ze służbą kontroli zwierząt w Twoim mieście, aby usunąć martwego ptaka. Jeśli jest to zwierzę domowe, należy zachować ostrożność podczas jego dotykania lub przesuwania. Używaj rękawic i maski, aby uniknąć wdychania jakichkolwiek bakterii, kurzu z piór i innych zanieczyszczeń. Powinieneś również zdezynfekować klatkę i cały ekwipunek, którego użył ptak, aby zapobiec infekcji lub reinfekcji.
Historia gorączki papugi
Pod koniec roku 1929 Simon S. Martin z Baltimore zakupił papugę dla żony jako prezent na Boże Narodzenie. Poprosił krewnych o opiekę do Bożego Narodzenia. W miarę upływu czasu papuga wyglądała coraz chory. W Boże Narodzenie ptak był martwy. Niedługo potem zachorowało dwóch krewnych, którzy opiekowali się ptakami. Lillian, żona Martina, również zachorowała. Ich lekarz niedawno przeczytał o papugowej gorączce i podejrzewał, że to była przyczyna. Kiedy lekarz poprosił służby zdrowia publicznego Stanów Zjednoczonych o podanie leków, aby je leczyć, powiedziano mu, że nie było żadnego znanego leczenia.
Sprawa została opisana w gazecie, a strach przed papugą rozprzestrzeniał się szybko. Ogólna liczba przypadków również dramatycznie wzrosła. To dlatego, że lekarze zaczęli szukać domowych ptaków w domach i firmach ludzi z objawami przypominającymi grypę lub zapalenie płuc. Amerykańskie media wywołały panikę na temat tej nowej tajemniczej choroby, a niedokładne doniesienia o liczbie powiązanych z nią ofiarach śmiertelnych tylko zwiększyły tę panikę. Jednak zwiększona świadomość gorączki papugi również przedstawiała naukowcom wystarczającą liczbę przedmiotów, aby ostatecznie wyizolować zarodek i znaleźć dla niego leczenie.
