Otyłość jest problemem zdrowia publicznego, który zwiększa częstość występowania zaburzeń sercowo-naczyniowych. Całkowity koszt opieki medycznej związanej z leczeniem otyłości przekracza 140 miliardów dolarów rocznie.
Naukowcy badają wpływ otyłości na wiele różnych aspektów życia: od interakcji społecznych po zaburzenia psychiczne. Ćwiczenia redukują wagę, poprawiają samopoczucie i pomagają radzić sobie z depresją. Jednak nadal nie wiadomo, czy otyłość szkodzi wszystkim bez wyjątku.
Jak ćwiczenia wpływają na ciało?
American Heart Association zaleca zmniejszenie masy ciała u pacjentów z BMI powyżej 25 punktów. Utrata masy ciała zmniejsza ryzyko wystąpienia zespołu metabolicznego, insulinooporności, cukrzycy, nadciśnienia i innych chorób.
Klinicznie znacząca utrata masy ciała (≥ 5% początkowej masy ciała) pomaga zapobiegać zawałowi serca.
Ćwiczenia redukują uczucie zmęczenia, cholesterolu i zwiększają zdolność krwi do rozpuszczania skrzepów. Podczas aktywności fizycznej zmniejsza się również stężenie kortyzolu, „hormonu stresu”.
Ćwiczenia pomagają spowolnić proces starzenia się i mają pozytywny wpływ na życie fizjologiczne, psychologiczne i społeczne. Jeśli aktywność fizyczna jest prowadzona przez całe życie, prawdopodobieństwo różnych zaburzeń psychicznych jest zmniejszone.
Jak aktywność fizyczna wpływa na mózg w otyłości?
Regularne ćwiczenia stymulują tworzenie nowych komórek nerwowych i krążenie mózgowe. W badaniach stwierdzono, że chodzenie i bieganie poprawiają potencjał intelektualny i wyniki uczniów w wieku szkolnym.
W eksperymentach na myszach ćwiczenia rozwijają pamięć przestrzenną i zwiększają koncentrację.
W przeglądzie naukowym z 2009 r. Naukowcy niezawodnie stwierdzili, że ciągłe ćwiczenia zmniejszają ryzyko rozwoju choroby Alzheimera.
U pacjentów z depresją i otyłością nastrój poprawia się, a także zmniejsza się ryzyko zachowań samobójczych.
Otyłość nie zaszkodzi wszystkim?
Jedyną grupą, w której nie udowodniono korzystnych skutków odchudzania, są osoby z ustalonymi chorobami serca i naczyń.
Ostatnie badania sugerują, że osoby otyłe z chorobami serca żyją znacznie dłużej niż osoby szczupłe. Francuscy naukowcy nazwali to zjawisko „paradoksem otyłości”.
Większość dowodów naukowych ma charakter epidemiologiczny, więc odwrócenie związku przyczynowego może być ważnym czynnikiem do rozważenia. Potrzebne są dalsze badania, aby ustalić, w jakim stopniu związek jest prawdziwy.
Obecna literatura sugeruje, że osoby z nadwagą z chorobami układu krążenia powinny nadal ćwiczyć. Jednak dalsze badania nad paradoksem otyłości pomogą pacjentom przedłużyć życie.
Czy aktywność fizyczna jest daleka od zawsze korzystnej?
Przesądza się, że im więcej ćwiczeń fizycznych, tym większe korzyści zdrowotne. Nie przesadzaj, ponieważ jest nie tylko bezużyteczny, ale także szkodzi różnym narządom. Ćwiczeniom często towarzyszą komplikacje, zwłaszcza gdy są wykonywane niewłaściwie.
Nie zaleca się uprawiania sportu na 2-4 godziny przed snem, ponieważ uwalnianie hormonów stymulujących może zakłócać zasypianie.
Pomimo wielu pozytywnych efektów ćwiczeń sugeruje się, że zwiększone zużycie tlenu prowadzi do stresu oksydacyjnego. Nie ma dowodów, że wpływa to na krótkoterminowe wyniki sportowe. Wyczerpujące treningi zwiększają jednak ryzyko chorób serca, jak wykazały duńskie badania.
Umiarkowane ćwiczenia wzmacniają obronę przeciwutleniającą, która pomaga radzić sobie z wolnymi rodnikami uwalnianymi podczas stresu.
Jedzenie niektórych witamin pomaga zapobiegać uszkodzeniu komórek przez wolne rodniki.
Ćwiczenia przedłużają życie zdrowych ludzi i zapobiegają chorobom układu krążenia. Jednak wpływ na niektóre grupy pacjentów nie jest dobrze poznany. Naukowcy muszą dowiedzieć się, jak prawdziwy jest „paradoks otyłości” i co z tym zrobić.
