W przypadku remisyjnego stwardnienia rozsianego (RRMS) konieczne jest stałe leczenie. Terapie modyfikujące przebieg choroby (DMT) mogą pomóc nie tylko złagodzić objawy, ale także zapobiegać postępowi i nasileniu się RRMS. Może to odgrywać znaczącą rolę zarówno w życiu codziennym, jak i długofalowym zapobieganiu niepełnosprawności.
Jednak jeśli leczenie RRMS jest tak istotne, dlaczego czasami przestają działać? Ważne jest, aby pamiętać, że RRMS jest złożony i że leki nie działają tak samo u wszystkich.
Oznacza to, że należy oczekiwać procesu prób i błędów, jeśli chodzi o leczenie RRMS. Chociaż proces ten może być frustrujący, ważne jest, aby wiedzieć, że zmiany leczenia są stałym elementem leczenia tego schorzenia.
Mimo to zmiana terapii może być przytłaczająca i dezorientująca. Poznaj niektóre z najlepszych strategii leczenia w celu zmiany leków RRMS, aby proces był trochę łatwiejszy.
Poznaj powody, dla których inni z RRMS dokonują zmiany
Możliwe, że musisz przełączyć DMT. Nie można jednak przełączać DMT po prostu dlatego, że chcesz zobaczyć, jak może działać inny lek. Zrozumienie dokładnych powodów, dla których może zajść potrzeba zmiany leków, może pomóc w skuteczniejszym rozwiązaniu szerszego planu leczenia.
Najczęstsze powody, dla których ludzie zmieniają swoje leki to:
- zwiększona liczba ataków (nawrotów)
- wzrost nasilenia ataków
- nowe lub pogarszające się zmiany, ujawnione w MRI
- żadne objawy ogólne nie uległy poprawie
- początek skutków ubocznych obecnego leczenia
Porozmawiaj ze swoim neurologiem, jeśli masz jeden lub więcej z tych powodów, aby ewentualnie zmienić leki. Chodzi o to, że wprowadzanie zmian pomoże poprawić te problemy, jednocześnie zmniejszając ogólny postęp choroby.
Oceniaj wszystkie opcje
Jednym z powodów, dla których leczenie RRMS jest tak mylące, jest wiele opcji DMT. Od 2017 r. Istnieje 14 zatwierdzonych przez FDA DMT do leczenia SM.
Poniżej znajduje się zestawienie opcji DMT:
| teriflunomid (Aubagio) | leki doustne |
| interferon-beta-1a (Avonex, Rebif) | leczenie pierwszego rzutu |
| interferon-beta-1b (Betaseron, Extavia) | leczenie pierwszego rzutu |
| glatiramer (Copaxone, Glatopa) | leczenie pierwszego rzutu (Glatopa jest generyczną wersją Copaxone, która może zaoszczędzić pieniądze pacjentów) |
| fingolimod (Gilenya) | leki doustne - szczególnie stosowane w celu zapobiegania niepełnosprawności fizycznej |
| alemtuzumab (Lemtrada) | używane dla zaawansowanych RRMS, ale tylko jeśli nie zareagowałeś na dwa inne DMT |
| mitoksantron (Novantrone) | dla bardziej zaawansowanego MS - ale stosowane tylko w przypadkach pogorszenia RRMS i jest szczególnie pomocna w zmniejszaniu ryzyka neurologicznej niepełnosprawności |
| peginterferon-beta-1a (Plegridy) | leczenie pierwszego rzutu |
| fumaran dimetylu (Tecfidera) | leki doustne |
| natalizumab (Tysabri) | używany do zaawansowanego RRMS - nie może być łączony z żadnym innym DMT |
| daclizumab (Zinbryta) | używane dla zaawansowanych RRMS |
W leczeniu wczesnych RRMS lekarz może zalecić leczenie pierwszego rzutu, takie jak Glatopa lub Copaxone. Jeśli te leki nie działają, mogą rozważyć silniejsze leki, takie jak Lemtrada. Najlepiej zacząć od bardziej umiarkowanej terapii, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Silniejsi agenci są wykorzystywani tylko w ostateczności.
Poznaj ryzyko i efekty uboczne
Każdy rodzaj DMT wiąże się ze szczególnym ryzykiem i efektami ubocznymi. Mówiąc szerzej, rozpoczęcie każdego nowego leczenia SM może spowodować przejściowe objawy grypopodobne, takie jak nudności i biegunka. Jednak będziesz chciał omówić z lekarzem inne potencjalne działania niepożądane. Możliwości obejmują:
- reakcje alergiczne (zwykle w miejscach wstrzyknięcia)
- niepokój
- ból w klatce piersiowej
- depresja
- zmęczenie
- gorączka
- bóle głowy
- pokrzywka
- infekcja
- zaczerwienienie skóry
DMT - szczególnie bardziej zaawansowane środki - niosą również ryzyko wpływu na enzymy wątrobowe i liczbę krwinek. Chociaż nie są tak częste jak inne działania niepożądane, są to potencjalnie bardzo poważne zagrożenia. Twój lekarz prawdopodobnie od czasu do czasu pobierze próbki krwi, aby monitorować twój stan.
Przestrzegaj obecnego planu przed zmianą
Podjęcie decyzji o zmianie leków RRMS może zająć trochę czasu. Nie tylko musisz porozmawiać z lekarzami z zespołu ds. Zdrowia, ale także zważyć swoje opcje, a także konkretne zalety i wady leczenia.
Tymczasem musisz uważnie przestrzegać obecnego planu leczenia. Samo zaprzestanie przyjmowania leków, ponieważ wydaje ci się, że nie działają, może prowadzić do pogorszenia problemów i postępu.
Nawet jeśli uważasz, że twoje leki nie działają, może to nadal przynosić pewne korzyści w zakresie kontroli objawów i progresji choroby. O ile lekarz nie zaleci inaczej, przyjmuj leki zgodnie z zaleceniami przed przejściem na nowy typ.
Konkluzja: Pracuj ze swoimi lekarzami na każdym kroku
Biorąc pod uwagę wszystkie czynniki, które wpływają na decyzję o zmianie leków RRMS, ważne jest, aby omówić opcje ze wszystkimi lekarzami. Twój neurolog jest z pewnością pierwszym lekarzem, z którym będziesz rozmawiał, ale będziesz również chciał porozmawiać z lekarzem podstawowym. Powiadamianie wszystkich lekarzy, którzy są stałym elementem planu leczenia, może pomóc zmniejszyć ryzyko interakcji lekowych. Współpraca może również pomóc w zapewnieniu tak udanego planu leczenia, jak to możliwe.
Jeśli przejdziesz na inny typ leku RRMS, zachowaj dziennik wszystkich objawów podczas dokonywania przejścia. Skutki uboczne mogą wymagać kolejnego przełączenia w leczeniu - będziesz chciał powiedzieć lekarzowi o wszelkich niezwykłych objawach od razu.
