To święto zaczęło się obchodzić po dekrecie Prezydenta Ukrainy z 27 października 1999 r. Ma na celu przypomnienie wybitnych zasług saperów, inżynierów-wojowników Ukrainy i weteranów tych żołnierzy. Dzięki oddziałom inżynieryjnym opanowywane są nowe rodzaje sprzętu, arsenał armii uzupełnia się nowoczesnymi środkami wojennymi. W warunkach wojskowych zajmują się usuwaniem min, budową schronów, wyposażeniem posterunków obserwacyjnych i dowodzenia, budową przejść, a także wykonują inne prace, aby zapewnić udany ruch wojsk. Trudno przecenić ich rolę w życiu cywilnym. W samej niepodległej Ukrainie żołnierze sił inżynieryjnych odkryli i zniszczyli ponad 385 tysięcy min i pocisków, które pozostały po Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej. Pozbywają się również przestarzałej amunicji inżynierskiej, sprzętu i mienia oraz biorą udział w akcjach ratowniczych i ratowniczych.
Festiwal rakiet i artylerii został zatwierdzony 31 października 1997 r. Dekretem Prezydenta Ukrainy. Ich zadania obejmują pokonanie siły roboczej, sprzętu i innych ważnych przedmiotów wroga. Dziś ukraińskie siły rakietowe i artyleria są uzbrojone w pociski i inne instalacje odpowiadające poziomowi światowemu, dlatego są niezawodną tarczą dla ich ojczyzny.
Ci, którzy uważają, że ludziom należy pogratulować dopiero 23 lutego, są głęboko w błędzie. Kiedy Michaił Gorbaczow zaproponował ustanowienie festiwalu dla mężczyzn, jego inicjatywa została zatwierdzona przez społeczność światową, a teraz co roku cały świat obchodzi Dzień Mężczyzn w pierwszą sobotę listopada. W 2012 roku przypada na 3 listopada. Co kobiety dają swoim bliskim i drogim mężczyznom tego dnia? Przede wszystkim - ich uwaga, miłość, podziw, słowa wdzięczności za poczucie pewności i bezpieczeństwa, których doświadczają obok nich, i oczywiście prezenty, które mężczyźni kochają nie mniej niż kobiety.
Ten dzień zbiega się z urodzinami cesarza Meiji, bez których nie można sobie wyobrazić współczesnej Japonii. „Dzień obchodów Meiji” ustanowiono w 1927 r., Ale w 1948 r. Został on przemianowany na „Dzień kultury” na mocy „Ustawy o świętach narodowych”. Święto to daje mieszkańcom Japonii i ich gościom okazję do kontemplacji wartości kulturowych w muzeach i galeriach sztuki. W Dniu Kultury w Japonii nagrody i wyróżnienia wręczane są najlepszym postaciom literatury, poezji i malarstwa. Na ulicach, w parkach i historycznych miejscach kraju tego dnia można wszędzie spotkać kobiety w kimonach, narodowe stroje, które są wielowiekową tradycją kulturalną Japonii, nie zależą od czasu.
Święto obchodzone jest corocznie w pierwszą listopadową sobotę od 2000 r. Na polecenie prezydenta Turkmenistanu Saparmurata Nijazowa. Związane jest to z organizowaniem imprez sportowych i zawodów w tradycyjnych sportach turkmeńskich. Mieszkańcy Aszchabadu tego dnia masowo wspinają się na Ścieżkę Zdrowia Lidera, czyli 36-kilometrową klatkę schodową zbudowaną na zamówienie Prezydenta u podnóża Kopetdagu. Interesujące jest to, że prezydent Turkmenistanu w tym dniu odbywa sesję wizyty Gabinetu Ministrów u podnóża schodów, po czym urzędnicy muszą się na nią wspinać.
To święto oznacza nadejście zimy w tym kraju. W fińskim kalendarzu narodowym Kekri jest świętem poświęconym zakończeniu prac rolniczych i przemieszczaniu krów z pastwisk do stajni zimowych. Finowie uważają, że na Kekri duchy zmarłych przodków wracają na Ziemię, aby odwiedzić swoje domy. Dlatego, aby je zapamiętać, zwykle pozostawia się dla nich jedzenie, napoje i gotuje dla nich saunę.
Pierwsze badania związane z zachowaniem wysoce zorganizowanego żywego stworzenia w locie rakietowym zostały zainicjowane w 1948 r. Przez S.P. Koroleva. Pies został wybrany jako „obiekt biologiczny” badań. Po długich pracach przygotowawczych 3 listopada 1957 r. Wystrzelono statek kosmiczny z pierwszą ciepłokrwistą na pokładzie - psem Laiką, który został pierwszą załogą kosmiczną. Niestety, bohaterskie zwierzę nie miało szansy na powrót na Ziemię, ponieważ w tym czasie ludzie nie nauczyli się jeszcze lądować statku kosmicznego. Jednak dzięki uzyskanym danym biomedycznym uzyskano bezcenny materiał, który pomógł przygotować ludzkie ciało do lotu kosmicznego.
3 listopada 1958 r. W Paryżu otwarto kompleks budynków UNESCO. Zespół składa się z trzech budynków: sekretariatu, domu posiedzeń plenarnych i korpusu stałych misji. Kompleks ten uważany jest za przykład harmonijnej syntezy architektury i sztuki pięknej z połowy ubiegłego wieku, co potwierdza jego konstruktywistyczny wygląd, który zdobią obrazy Picassa i Miro, płaskorzeźby Jeana Arpa i rzeźby Aleksandra Caldera.
Świat prawosławny w tym dniu szanuje pamięć Hilariona Wielkiego, który mieszkał w Palestynie, a także Hilariona z Pskowozero, który mieszkał w Rosji, w rejonie jeziora Peipus. Hilarion Wielki przeszedł na chrześcijaństwo w Aleksandrii, gdzie studiował naukę. Po powrocie do ojczyzny przyłączył się do pustelników w pobliżu Gazy, a następnie założył kilka klasztorów, stając się pierwszym palestyńskim kaznodzieją klasztornym. Swoje życie zakończył na Cyprze po podróży do Egiptu, którą podjął się, aby czcić grób św. Antoniego Wielkiego.
Illarion Pskovozero, uczeń ks. Efrosina z Pskow, był założycielem i pierwszym rektorem klasztoru Ozersky Pokrovsky. Pomimo wpływów Zakonu Inflanckiego klasztor stał się ważnym ośrodkiem religijnym, przez który wielu lokalnych mieszkańców przybywało do prawosławia.
W Rosji wiedzieli, że dzień Illarionowa upłynął pod znakiem pierwszego proszku i mroźnych nocy. Jeśli śnieg padający na wilgotną ziemię na Hilarion nie stopił się, zapowiadało to wczesne kwitnienie przebiśniegów. Śnieg na zamarzniętej ziemi zapowiadał dobre zbiory chleba.
Również w 2012 r., 3 listopada, przypada sobota rodzicielska Dmitriyevsky, czyli dzień upamiętnienia wszystkich zmarłych, który Kościół Prawosławny obchodzi w najbliższą sobotę w dniu pamięci Dmitrija Solunskiego (8 listopada). Ten dzień został ustanowiony przez wielkiego księcia Dmitrija Donskoja z błogosławieństwem św. Sergiusza z Radoneża. Był poświęcony żołnierzom poległym na polu Kulikovo. Początkowo upamiętnienia tego dokonali tylko żołnierze prawosławni, którzy zginęli w tej bitwie, jednak z biegiem lat wszyscy prawosławni chrześcijanie zostali zapamiętani w sobotę Dmitrijewa.
W tym dniu gratulacje z imieninami należy wysłać do Azy, Aleksandra, Aleksieja, Anatolija, Arkadiego, Wasilija, Włodzimierza, Denisa, Dmitrija, Zakhara, Iwana, Illariona, Konstantina, Maksymiliana, Mikołaja, Pawła, Pelagii, Fedora, Siergieja, Jakowa.
3 listopada 1763 r Katarzyna II była zadowolona z wniosku głównego architekta Bartolomeo Francesco Rastrelli o rezygnację z wyznaczenia rocznej emerytury w wysokości tysiąca rubli. Wśród dzieł tego wielkiego architekta znajdują się: Wielki Pałac w Peterhofie, Katedra św. Andrzeja w Kijowie, Pałac Katarzyny w Carskim Siole (obecnie miasto Puszkin). Najsłynniejsze dzieła architekta reprezentuje zespół klasztoru Smolny i Pałac Zimowy ze słynnymi schodami jordańskimi. Po przystąpieniu Katarzyny II w 1762 r. Zainteresowanie stylem barokowym i twórczością Rastrelli zaczęło słabnąć. Następnie pojechał na rok do domu wakacyjnego i po powrocie, nie zauważając ożywienia w swojej pracy, postanowił zrezygnować.
3 listopada 1912 r podpisano rosyjsko-mongolskie porozumienie w sprawie autonomii Mongolii Zewnętrznej. Początek tego wydarzenia miał miejsce w grudniu 1911 r., Kiedy 4 oświadczenia Mongolii Zewnętrznej rozpowszechniły oświadczenie głoszące utworzenie niezależnego państwa mongolskiego. Porozumienie przekazało kontrolę Mongolii Zewnętrznej władzom krajowym i przewidywało zapobieganie chińskiej kolonizacji Mongolii. W 1913 r. Chiny uznały autonomię Mongolii Zewnętrznej.
3 listopada 1941 r w Kijowie Pieczerskiej Ławrze wysadzono w powietrze Sobór Zaśnięcia. Jego budowę wraz z wieloma cudami przeprowadzili w latach 1073–1089 architekci z Konstantynopola. Przez cały okres istnienia Rada podlegała wielu próbom. Od 1917 r. Wartości kościelne stały się własnością Komitetu Ochrony Zabytków, który sprzedał część cennych relikwii katedry, aby kupić żywność dla głodującego regionu Wołgi z zyskami. W 1929 r. Klasztor Pieczerski został zamknięty i rozpoczął się okres upadku w jego historii. Podczas okupacji Kijowa przez Niemców 3 listopada 1941 r. Wysadzono w powietrze Sobór Zaśnięcia. Według jednej wersji naziści to zrobili; z drugiej strony agenci NKWD lub partyzanci. Został przywrócony w 2000 roku.
Samuel Yakovlevich Marshak (1887–1964), sowiecki poeta. Samuel Marshak był najbardziej znany jako pisarz dziecięcy. Był założycielem w Krasnodar pierwszego w kraju teatru dziecięcego, w Piotrogrodzie - dziecięcym magazynie „Sparrow”, a także szefem redakcji Leningradu w Detgiz. Więcej niż jedno pokolenie ludzi wyrosło na jego poetyckich książkach dla dzieci, a dziś są one również bardzo popularne. Ponadto był doskonałym pisarzem i tłumaczem lirycznym. Wśród autorów, których tłumaczenia tłumaczył, są Szekspir, Burns, Blake, Wordsworth, Kipling itp.
Tezuka osamu (1926–1986), japoński animator, który wprowadził styl „wielkich oczu” w mandze i anime, twórca około 500 mang. W mieście Takarazuka, gdzie dorastał, od 1994 r. Znajduje się muzeum jego pamięci.
Alexander Borisovich Gradsky (ur. 1949), radziecki i rosyjski piosenkarz, kompozytor i poeta, autor muzyki do kilkudziesięciu filmów, kilku oper rockowych, baletów rockowych i wielu piosenek.
Dolph Lundgren (ur. 1959), znany szwedzki aktor, reżyser, scenarzysta i producent.
Robert Miles (ur. 1969), włoski DJ i kompozytor, założyciel stylu Dreamhouse.
Evgeni Plushenko (ur. 1982), rosyjski skater. Podczas swojej kariery Eugene wygrał 70 zwycięstw w lodzie, w tym srebrny medal na Igrzyskach Olimpijskich w 2002 roku i złoty medal na Igrzyskach Olimpijskich w 2006 roku.
Eduard Georgievich Bagritsky (Dzyubin), (1895–1934), sowiecki poeta, który był także znakomitym tłumaczem. Wśród pisarzy, których dzieła zostały przetłumaczone przez Bagritsky'ego, są Walter Scott, Joe Hill, Nazym Hikmet, Mikola Bazhan i Vladimir Sosyura.
