Wirus brodawczaka jest chorobą obejmującą ponad siedemdziesiąt różnych grup wirusów.
Ta patologia jest uważana za niezwykle niebezpieczną, ponieważ może powodować ciężkie choroby układów ludzkich, w tym narządów płciowych.
Rozważ bardziej szczegółowo objawy wirusa brodawczaka u kobiet i metody eliminacji tej dolegliwości.
Wirus brodawczaka u kobiet: przyczyny
Najczęściej zakażenie HPV u kobiet występuje z następujących powodów:
1. Kontakt uszkodzonych błon śluzowych zdrowej osoby z wypływem pacjenta (na przykład przez ręcznik).
2. Seks bez zabezpieczenia z partnerem, który jest już chory na wirusa brodawczaka.
3. Erozja szyjki macicy.
4. Długotrwałe stosowanie środków antykoncepcyjnych, które wywołują zmiany w tle hormonalnym kobiety
5. Gwałtowny spadek odporności nie jest w stanie spowodować HPV, jednak z tego powodu kobieta stanie się bardziej podatna na taką chorobę (mechanizmy obronne jej ciała nie poradzą sobie z tym zadaniem).
6. Obecność nieleczonych infekcji seksualnych (pleśniawki, rzeżączka, chlamydie itp.).
7. Korzystanie ze wspólnej toalety lub wanny z chorym.
8. Przeniesienie wirusa od chorej matki na dziecko przez łożysko lub kanał rodny.
9. Możliwe zakażenie w łaźniach lub siłowniach.
10. Transfuzja krwi lub inne manipulacje medyczne przy użyciu niesterylnych instrumentów.
Według statystyk kobiety w wieku 21–24 lat, które rozpoczynają aktywne życie seksualne i często zmieniają partnerów seksualnych, są najbardziej dotknięte HPV.
Wirus brodawczaka u kobiet: objawy i oznaki
Objawy HPV zależą od konkretnego rodzaju wirusa. Istnieje kilka głównych objawów tej choroby:
1. Tworzenie brodawek. Na zewnątrz będą okrągłe, gęste i o wypukłym kształcie. Po naciśnięciu takie brodawki są absolutnie bezbolesne. Kolorami praktycznie nie różnią się od koloru ludzkiej skóry.
Lokalizacja takich brodawek może być bardzo różna. Najczęściej znajdują się na dłoniach, powiekach i brzuchu. Wirusy typu 1, 2 lub 4 mogą je powodować.
2. Brodawki narządów płciowych rozwijają się na błonach śluzowych narządów płciowych. Rzadziej są one zlokalizowane w pochwie lub jamie ustnej.
Podczas badania takie brodawki to narośla, które mają nierówne krawędzie. Powodują je wirusy typu 6, 11 lub 3.
3. Brodawki grudkowe powodują wirusy typu 16, 18 lub 31. Są to gęste blaszki o różowym kolorze. Wzrosty te są niebezpieczne, ponieważ mogą przekształcić się w nowotwór złośliwy.
Ważne, aby wiedzieć, że HPV może wcale się nie objawiać przez długi czas. Zdarza się, że choroba jest wykrywana przypadkowo, gdy pacjent nawet o niej nie wiedział.
Tradycyjnie objawy HPV zaczynają być aktywnie obserwowane nawet po rozpoczęciu choroby, a odporność człowieka jest znacznie osłabiona. W tym stanie pacjent zacznie gromadzić wirusa w jednym obszarze skóry i dzielić się w niekontrolowany sposób.
Ponadto zakażenie wirusem brodawczaka u kobiet ma następujące cechy przebiegu i rozwoju:
1. Czas trwania „cichego” przebiegu choroby zależy od ludzkiej odporności.
2. Kłykciny na szyjce macicy lub ścianach pochwy można wykryć tylko podczas badania ginekologicznego.
3. Bez leczenia HPV nie może zachodzić samoistnie jak grypa lub przeziębienie. Jest to poważna choroba, która jest trudna do wyleczenia i wymaga rozsądnego wyboru terapii.
4. Gdy wirusy zostaną zidentyfikowane z wysokim ryzykiem ich transformacji w nowotwory złośliwe, należy przeprowadzić pełne badanie i wszystkie niezbędne testy.
5. W przypadku braku leczenia kłykciny będą się nadal rozwijać.
Wirus brodawczaka u kobiet: diagnoza i leczenie
Jeśli podejrzewasz HPV, powinieneś skontaktować się z ginekologiem, wenerologiem, specjalistą chorób zakaźnych i dermatologiem. Ci specjaliści będą w stanie poprawnie zidentyfikować chorobę i znaleźć odpowiednie leczenie.
Rozpoznanie wirusa brodawczaka rozpoczyna się od zebrania historii pacjenta i ogólnego badania pacjenta. W takim przypadku lekarz dokładnie zbada skórę i błony śluzowe, gdzie brodawki i brodawki są najczęściej zlokalizowane.
Kobiety bez wątpienia muszą przeprowadzić badanie ginekologiczne za pomocą lusterek i zeskrobać z błon śluzowych szyjki macicy.
Jeśli podejrzewa się HPV, lekarz może również wziąć mały fragment szyjki macicy do badań biopsyjnych. Jest to konieczne, aby zidentyfikować złośliwą patologię lub obalić jej rozwój.
Aby uzyskać najdokładniejszą diagnozę wirusa, należy wykonać test DTC, który nie tylko wykryje chorobę, ale także określi dokładny typ wirusa.
Leczenie jest wybierane przez lekarza osobno dla każdego pacjenta, w zależności od rodzaju wirusa, który zainfekował ciało. Do tej pory nie ma jasnego schematu leczenia. Wybór taktyki jest indywidualny.
Tradycyjne leczenie ma na celu zahamowanie aktywności wirusa i infekcji. W takim przypadku, nawet jeśli brodawki nie powodują żadnych negatywnych objawów u pacjenta, i tak należy je leczyć.
Terapia terapeutyczna przeciwko HPV ma następujące cechy:
1. Pacjentowi pokazano usuwanie brodawek lub brodawek narządów płciowych za pomocą elektrokoagulacji fal radiowych lub lasera. Ważne jest, aby wiedzieć, że wycięcie brodawek nie wyeliminuje źródła infekcji i nie wyleczy całkowicie osoby. Jest to tylko rodzaj zapobiegania rozwojowi złośliwych patologii.
2. Leczenie przeciwwirusowe jest uważane za dość skuteczne. Ma on na celu stymulowanie odporności chorego i tłumienie wirusa. Najczęściej w tym celu przepisywane są leki takie jak Interferon, Cycloferon, Isoprinosien. Leki te będą miały bezpośredni wpływ na komórki wirusa i spowolnią jego rozmnażanie.
3. Aby wzmocnić odporność, można również przepisać silne immunomodulatory. Powinny być podejmowane ściśle zgodnie z instrukcjami lekarza.
Ważne, aby wiedzieć że w leczeniu HPV każdy lek bez recepty jest niedopuszczalny.
4. Jeśli pacjentce przepisano chirurgiczne usunięcie brodawek narządów płciowych, wówczas przed tą procedurą powinna zastosować się do takich zaleceń:
• koniecznie sprawdź partnera seksualnego, czy nie wykrył u niego wirusa brodawczaka;
• przestrzegać wszystkich zasad dotyczących chronionego kontaktu seksualnego;
• Wskazane jest, aby przed zabiegiem przejść pełny cykl leków przeciwwirusowych przeciwko HPV.
Dzięki odpowiedniej terapii możesz znacznie spowolnić rozprzestrzenianie się infekcji w ciele i uratować chorego przed manifestacją choroby na wiele lat. Niestety nie jest jeszcze możliwe całkowite wyleczenie z HPV.
Wirus brodawczaka u kobiet: leczenie, powikłania, zapobieganie
Niebezpieczeństwo HPV zależy od rodzaju wirusa, ponieważ nie wszystkie z nich są śmiertelne. Mimo to istnieje kilka szczególnie agresywnych rodzajów wirusów, które mogą prowadzić do raka szyjki macicy. Są to genotypy wirusów pod numerami 16, 39, 18 i 31.
Co więcej, jeśli nie zaczniesz terapii terapeutycznej, kłykciny mogą ropieć i dalej się rozprzestrzeniać.
Aby zmniejszyć ryzyko zakażenia HPV, kobiety i młode dziewczęta powinny przestrzegać następujących zaleceń:
1. Używaj wyłącznie produktów higieny osobistej i nigdy nie bierz cudzego ręcznika, nożyczek, mydła ani niczego innego.
2. Niezwłocznie powiedz nastoletnim dziewczętom o chorobie HPV i jej przenoszeniu. Tylko wiedza pomoże chronić dziecko przed nieodwracalnymi błędami wynikającymi z braku doświadczenia. Najlepszy czas na tak intymną rozmowę to wiek nastolatka w wieku 12-13 lat.
3. Pamiętaj, aby zaszczepić się przeciwko wirusowi brodawczaka. Oczywiście nie będzie w stanie chronić się przed wszystkimi typami wirusów, jednak zmniejszy ryzyko rozwoju najbardziej niebezpiecznych szczepów. Ta szczepionka obejmuje trzy zastrzyki, które należy wykonać przy każdej pogodzie.
4. Kiedy pojawią się pierwsze oznaki infekcji, natychmiast skontaktuj się ze specjalistą chorób zakaźnych. Wskazane jest, aby robić to wspólnie ze swoim partnerem seksualnym.
5. Dwa razy w roku, aby sprawdzić siebie i swojego partnera pod kątem HPV.
6. Bardzo ważne jest, aby mieć jednego stałego partnera seksualnego. Przed rozpoczęciem stosunku seksualnego z osobą należy sprawdzić obecność HPV, a także innych chorób przenoszonych drogą płciową.
7. W razie przypadkowego stosunku seksualnego zawsze używaj prezerwatywy.
8. Zapobiegaj osłabieniu układu odpornościowego i leczyć w odpowiednim czasie wszelkie choroby układu rozrodczego.
