Delphinium (skowronek, paproć) jest popularną kulturą kwiatową z rodziny Ranunculaceae.
Ze względu na spektakularne jasne kwiatostany, delfin wygląda dobrze jako roślina o dużym zasięgu w nasadzeniach kwiatowych grup.
Oprócz swojego piękna paproć jest bardzo bezpretensjonalna pod względem pielęgnacji, odporna na suszę i odporna na mróz; kwitnie ponownie po przycięciu wyblakłych kwiatostanów.
Roślina wieloletnia: wybór miejsca, metody sadzenia
Jak wybrać miejsce do sadzenia delfina?
Miejsce lądowania delfinów powinno być dobrze oświetlone, ale w południe powinno być zacienione od bezpośredniego światła słonecznego. W miejscu niezabezpieczonym przed słońcem kwiaty delphinium bledną i tracą swój efekt dekoracyjny. Ze względu na to, że wysokie pędy delphinium mogą łatwo zostać uszkodzone przez silny wiatr (łatwo odłamać się u podstawy), miejsce do sadzenia wybiera się mniej dmuchane i otwarte: pod koroną drzew lub w pobliżu krzewów, ogrodzenia, ściany domu.
Larkspur dobrze rośnie na luźnych nawożonych glebach. Na lekkich piaszczystych glinach kwitnienie będzie jaśniejsze i mniej obfite. Na ciężkich plastrach gliny należy dodać piasek i próchnicę. Kwaśne, podmokłe gleby nie nadają się do uprawy delphinium.
Metody sadzenia delfinów
Najprostsze metody sadzenia delphinium to sadzenie delenki i sadzonek.
Uprawa delphinium z nasion jest procesem bardziej czasochłonnym, jak przy dłuższym przechowywaniu nasiona tracą zdolność kiełkowania. To tłumaczy niskie, a nawet zerowe wyniki przy siewie zakupionych nasion. Bezpieczniej jest używać materiału siewnego z własnej kolekcji. Należy jednak pamiętać, że rośliny wyhodowane z nasion często nie zachowują cech odmianowych rośliny matecznej (szczególnie w odniesieniu do gamy kolorów i frotte).
Sadzenie nasion w otwartym terenie
W otwartym terenie nasiona wysiewa się w maju lub wrześniu (pod filmem). Aby to zrobić, w przygotowanej glebie na łóżku wykonaj małe rowki i zasiej nasiona, posypując je cienką (nie więcej niż 5 mm) warstwą piasku lub ziemi. Jeśli sadzenie zostało wykonane jesienią, nasiona zostaną poddane naturalnej stratyfikacji, a odsetek kiełkowania będzie wyższy. Pędy pojawiają się po 3-4 tygodniach.
Sadzenie nasion dla sadzonek
W warunkach pokojowych sadzonki wysiewa się w marcu. Ziemia do tego jest luźna i pożywna. Po umieszczeniu na nim nasion są one posypane 3 mm warstwą ziemi i zagęszczone, aby nie wyskoczyły podczas pierwszego podlewania. Podlewanie musi być wykonane ostrożnie, najlepiej przez sitko.
Następnie miska do sadzenia jest przykryta ciemnym filmem lub innym materiałem pokrywającym, ponieważ nasiona delfina lepiej wyłaniają się w ciemności.
Uprawy delfinów należy przykryć nieprzezroczystym materiałem
Optymalna temperatura kiełkowania wynosi + 10-15 ° C. Aby przyspieszyć pojawienie się sadzonek, można przeprowadzić stratyfikację (narażenie na zimno): pojemnik z nasionami umieszcza się na tydzień w lodówce lub balkonie w temperaturze + 5 ° C. Następnie jest ponownie układany na parapecie. W tym okresie nie można zapomnieć o przewietrzeniu upraw, usunięciu nadmiaru kondensatu z filmu i zwilżeniu ziemi z czasem.
Pędy pojawiają się w ciągu 1-2 tygodni. Ważne jest, aby nie przegapić tego momentu, aby usunąć folię pokrywającą. Pick odbywa się w obecności 1-2 prawdziwych liści. W otwartym terenie sadzonki sadzi się pod koniec maja - na początku czerwca. Takie rośliny zakwitną w sierpniu.
Sadzenie kłączy korzeniowych
Do rozmnażania delfina za pomocą kłącza stosuje się krzewy w wieku 3-5 lat. Podział przeprowadza się wczesną wiosną przed rozpoczęciem aktywnego wzrostu lub na przełomie sierpnia i września po zakończeniu pierwszej fali kwitnienia. Kłącza są podzielone na części, dzięki czemu każda z nich ma co najmniej jeden pączek wzrostu. Plasterki posypuje się proszkiem węgla drzewnego.
Podzielony krzew Delphinium
W wybranym miejscu kopią dziury o wymiarach 50 x 40 cm, a wykopaną ziemię miesza się z próchnicą i torfem i odlewa. Do każdej dziury dodaje się 50 g nawozów mineralnych i garść popiołu drzewnego. Podczas sadzenia szyjkę korzenia pozostawia się na poziomie gruntu. Następnie rośliny są podlewane, chwasty są regularnie chwastowane, a gleba jest poluzowana. Odległość między krzakami jest planowana na podstawie odmiany i rodzaju:
• 50-60 cm - dla wysokiej hybrydy (wysokość powyżej 1,5 m);
• 40–50 cm - dla średnich (1,2–1,5 m);
• 30-40 cm - dla niewymiarowych (0,8-1,2 m).
Sadzenie sadzonek
Do sadzonek stosuje się młode pędy, osiągające 10-15 cm wysokości. Wiosną sadzonki są odrywane razem z „piętą” u podstawy rośliny i zakorzenione w mini-szklarni w temperaturze + 25 ° C i jasnym rozproszonym oświetleniu. Po ukorzenieniu sadzonek (około 3-4 tygodni) sadzi się je w otwartym terenie.
Wieloletnie delphinium: opieka
Delphinium jest bezpretensjonalny w pielęgnacji i uprawie. Dba o to podlewanie, pielenie, wczesne przerzedzanie, nawożenie i wiązanie.
Podlewanie
Delfin jest dość odporny na suszę i nie lubi nadmiernej wilgoci, jednak podczas tworzenia kwiatostanów musi być obficie podlewany, aby nie tylko górne, ale także głębsze warstwy gleby były nasycone wilgocią. Tutaj musimy działać zgodnie z zasadą: jakość jest lepsza niż ilość. Zdarza się, że przy obfitym podlewaniu i intensywnym upale w kwiatostanach mogą pojawić się łyse (bez kwiatów) łatki. Stosowanie nawozów fosforowo-potasowych podczas pączkowania pomoże zminimalizować takie objawy.
Przerzedzanie i przycinanie
W drugim roku wegetacji delphinium zapewnia duży wzrost, dlatego aby obficie kwitnąć dużymi kwiatami, konieczne jest przerzedzenie krzewu rośliny. Odbywa się to wiosną, gdy łodygi osiągają 20-40 cm. 5-10 (w zależności od odmiany) silnych pędów pozostawia się w buszu. Dla lepszej cyrkulacji powietrza usuwane są przede wszystkim nieproduktywne pędy w wewnętrznej części tulei.
Zamiast przerzedzać się jesienią, możesz odciąć dodatkowe pąki wzrostu. W wyniku tej procedury odżywianie na wiosnę trafi do pozostałych nerek, które będą rozwijać się w przyspieszonym tempie. Jeśli pędy zostaną usunięte za pomocą pięty (kawałek kłącza), można je wykorzystać jako sadzonki do reprodukcji skowronka.
Aby nie stymulować wzrostu nowych pędów w tym roku i tym samym nie osłabiać rośliny przed zimowaniem, latem kwiatostany na pędach są odcinane podczas kwitnienia. Jesienią, po zniknięciu rośliny i wyschnięciu liści, łodygi są odcinane całkowicie na wysokości 30 cm od ziemi. Jeśli przycinasz je krócej, zwiększa się prawdopodobieństwo gnicia korzeni - łodygi delphinium mają pustą strukturę, a po przycięciu na wiosnę stopiona woda łatwo przepływa do kłącza. Aby temu zapobiec, doświadczeni ogrodnicy pokrywają górę gliny.
Podwiązka
Delfinium ma własną piętę achillesową - jest to połączenie trzonu i kłącza, które łatwo pęka przy silnym wietrze. Dlatego, gdy rosną, krzew jest związany w 2 miejscach: na wysokości 0,4-0,5 mi 1-1,2 m. Odmiany z ciężkimi kwiatostanami są również wiązane w środkowej części (0,7-0,8 m).
Jako wsparcie pierścienie na stojakach są dobrze dopasowane.
Zimowanie
Delphinium łatwo znosi zimę, utrzymując mrozy pod śniegiem do -40 ° C. Naprzemienne odmrażanie i mrozy mają szkodliwy wpływ na tę kulturę - jej system korzeniowy znajduje się blisko powierzchni ziemi i łatwo jest vypryvaet. W przypadku braku pokrywy śnieżnej krzewy delfinów można przykryć świerkowymi gałęziami.
Wieloletnia delphinium: górny opatrunek
Przez cały sezon wegetacyjny delphinium karmi się trzy razy.
Pierwszy opatrunek przeprowadza się wczesną wiosną, gdy pędy osiągnęły 15-20 cm wysokości: 1 mkw. zajmie 10-15 g azotanu amonu, 20-30 g chlorku potasu i 30-40 g siarczanu amonu. Nawozy są mieszane i rozrzucone wokół krzaków delphinium. Zamiast tych nawozów można użyć naparu dziewanny (1:10) jako źródła azotu - 1 wiadro na 5 dorosłych krzewów. Podczas tworzenia pąków rośliny potrzebują potasu, ale zawartość azotu powinna zostać zmniejszona.
Z drugim górnym opatrunkiem na 1 m2. m gleby, dawki superfosfatu i potasu są podwojone w porównaniu z pierwszym zastosowaniem. Po raz trzeci (pod koniec lub po kwitnieniu) pod krzakami paproci stosuje się tylko nawozy fosforowo-potasowe z pierwiastkami śladowymi bez azotu.
Wieloletnie delphinium: szkodniki i choroby
Delfiny są szczególnie dotknięte przez różne choroby w niesprzyjających warunkach pogodowych: przedłużające się deszcze, przedłużająca się susza. Dlatego walka ze szkodnikami i patogenami rozpoczyna się od pierwszych oznak ich pojawienia się.
Palma palmowa jest mączniak prawdziwy. Szybko postępuje wraz ze wzrostem wilgotności i niskich temperatur powietrza. Jego znakami są pudrowe białawe pokrycie liści, które następnie brązowieje. Aby zwalczyć tę chorobę, stosuje się opryskiwanie roślin preparatami grzybobójczymi (siarczan miedzi, siarka koloidalna, Fundazol, Profit Gold, Topaz, Fitosporin-M).
Inną powszechną chorobą o etiologii grzybowej jest ramularis. Charakteryzuje się pojawieniem się dużej liczby brązowych plam na liściach delfina.
Manifestacja ramulariozy na liściach delphinium
Wraz z dalszym rozwojem choroby plamy stają się jasnoszare z ciemną obwódką wzdłuż krawędzi i łączą się, tworząc rozległe martwicze obszary na liściach. W rezultacie liście umierają przedwcześnie, roślina jest hamowana. Patogen zarodników zimuje na szczątkach roślin, więc należy je zebrać i spalić.
Jeśli na krzakach paproci pojawiły się różne czarne plamy, to są to oznaki choroby bakteryjnej - czarne plamienie. Plamy tworzą się najpierw na niższych poziomach liści, stopniowo „podnosząc się” w górę rośliny. Jednocześnie łodygi jasności stają się brązowe i suche.
Czarne plamki na dolnych liściach delphinium
Wczesne leczenie uratuje roślinę. Spryskuje się trzykrotnie preparatami zawierającymi miedź: Oksikhom, płyn Bordeaux, Previkur, Fundazol, Topaz. Między zabiegami ziemię pod krzakami można zrzucić roztworem Fitosporin-M, a część ziemi rośliny Baikal-M.
Spośród chorób wirusowych w delphinium często się znajduje plamienie pierścieniowektóry wygląda jak żółtawe plamy w kształcie nieregularnych pierścieni. Liście stają się chlorotyczne.
Barwione liśćmi delphinium
Choroba ta nie podlega leczeniu, więc chora roślina zostaje usunięta i spalona. Nośnikiem plamienia pierścieniowego jest mszyca. Aby go zwalczać, stosuje się środki owadobójcze (Spark, Fitoverm, Intavir, karbofos, biotlin itp.).
Innym złośliwym szkodnikiem tej kultury jest mucha delfinowaskładający jaja w pąkach. Wylęgowe larwy psują kwiaty, jedząc pręciki i tłuczki. Uszkodzone kwiaty przedwcześnie kruszą się i nie przynoszą owoców.
W wyniku pasożytnictwa kleszcz delphinium (paproć) Obrzęk pojawia się na liściach rośliny, są zdeformowane i umierają. Delfin ma wygląd „kędzierzawy”, nie tworzą się na nim kwiatostany, wzrost zatrzymuje się.
Sadzonki i soczyste młode pędy delfina są poważnie uszkodzone ślimaki i ślimaki. Aby je zwalczać, stosuje się pułapki, wokół łóżek rozmieszczone są bariery mechaniczne, granulowany metaldehyd stosuje się z preparatów chemicznych.
