Jaskra - powszechna grupa chorób oczu, która charakteryzuje się okresowym lub stałym wzrostem ciśnienia wewnątrzgałkowego z dalszym rozwojem typowych wad wzroku, a także stopniowym zmniejszeniem widzenia i możliwą atrofią nerwu wzrokowego.
W medycynie istnieją 2 główne formy jaskry: kąt zamknięty i kąt otwarty. Ponadto wyróżnia się jaskrę wrodzoną, młodzieńczą, wtórną, co może być związane z różnymi nieprawidłowościami w rozwoju oka.
Jaskra - przyczyny choroby
Jaskra odnosi się do chorób wieloczynnikowych z efektem progowym, to znaczy, ponieważ rozwój choroby wymaga wielu przyczyn, które razem prowadzą do wystąpienia choroby.
Do najważniejszych czynników należą: dziedziczność, indywidualne cechy ciała, anomalie w strukturze oka, patologia układu nerwowego, sercowo-naczyniowego i hormonalnego. Współczesna medycyna uważa, że rozwój i postęp jaskry to cały szereg różnych czynników, które podsumowują ich działanie i aktywują mechanizm prowadzący do wystąpienia jaskry. Niestety, do tej pory zaburzenia widzenia w tej chorobie nie są dobrze poznane.
Jaskra - objawy choroby
Jaskra rzadko powoduje dolegliwości. Lęk zwykle powoduje ostrą postać choroby.
Forma zamkniętego kąta charakteryzuje się następującymi objawami:
- silny ból oka;
- szybkie upośledzenie wzroku;
- częste bóle głowy (szczególnie z boku oka pacjenta);
- nudności i wymioty;
- strach przed światem.
Jaskra wrodzona dodatkowo charakteryzuje się zwiększonym rozmiarem rogówki i całego oka.
Jaskra - diagnoza choroby
W diagnostyce jaskry kluczowe znaczenie ma określenie poziomu i regulacja ciśnienia wewnątrzgałkowego. Wyróżnia się następujące metody diagnostyczne:
- pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego za pomocą tonometrii i elastotonometrii;
- badanie odpływu płynu wewnątrzgałkowego za pomocą tonografii;
- badanie pola widzenia przy użyciu różnych technik obwodowych.
Jaskra - metody leczenia i profilaktyki
Każda metoda leczenia jaskry ma na celu normalizację ciśnienia wewnątrzgałkowego. Współczesna medycyna oferuje 3 możliwe opcje:
- leczenie zachowawcze;
- laser;
- chirurgiczne.
Konserwatywna (lekowa) metoda leczenia jaskry ma znaczące wady, ponieważ długotrwałe stosowanie leków zmniejsza ich skuteczność. Krople do oczu należy wkraplać w ściśle określonych odstępach czasu, co nie zawsze ma miejsce. Krople mają skutki uboczne: postęp istniejących zaćmy, pogorszenie metabolizmu oka z powodu zmniejszenia produkcji płynu wewnątrzgałkowego, zwężenie źrenicy. Ponadto wiele leków jest przeciwwskazanych dla osób cierpiących na choroby sercowo-naczyniowe i oddechowe. A co najważniejsze, walka dotyczy objawów, a nie całej choroby.
Najbardziej skutecznymi metodami leczenia jaskry są laseroterapia i chirurgia. Są przepisywane ze zmniejszeniem skuteczności leczenia farmakologicznego, aby utworzyć dodatkowy odpływ płynu wewnątrzgałkowego.
Dużo uwagi poświęca się zapobieganiu jaskrze, ponieważ im wcześniej choroba zostanie wykryta, tym mniej skutków dla wzroku będzie leczonych. Środki zapobiegawcze obejmują badanie przez okulistę co najmniej 1 raz w roku, które obejmuje pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego i określenie pola widzenia. Środki zapobiegawcze zwykle rozpoczynają się w wieku 40 lat (jeśli nie ma dziedzicznych predyspozycji).
Komentarze
