Ciało ludzkie jest w stałym kontakcie z milionami organizmów chorobotwórczych.
Ale dzięki zdolnościom ochronnym ciało ma zdolność rozpoznawania wrogich agentów i zapobiegać rozwojowi patologii.
Mechanizm ochrony, dokładnie opracowany przez naturę, ma raczej złożoną strukturę, której integralną częścią jest układ limfatyczny.
Węzły chłonne, których liczba wynosi do 1000 jednostek, odgrywają rolę naturalnej bariery i zapobiegają rozprzestrzenianiu się zakażeń w całym organizmie.
Istnieją jednak sytuacje, w których układ odpornościowy zawodzi a węzły chłonne nie radzą sobie z zadaniem, a one same są atakowane przez patogeny, co prowadzi do ich stanu zapalnego.
Dość często występuje stan zapalny węzłów chłonnych za uchem.
Przyczyny zapalenia węzła chłonnego za uchem
Układ limfatyczny składa się ze złożonego splotu naczyń włosowatych, naczyń i węzłów przeznaczonych do transportu płynu limfatycznego, nasyconego produktami metabolizmu komórek, toksyn i reszt leukocytów, innych struktur komórkowych i mikroorganizmów.
Limfa, wpadająca do węzłów, jest faktycznie usuwana, ponieważ formacje te wykonują zadanie filtra. Limfocyty i komórki siatkowate znajdujące się w węzłach chłonnych są w stanie rozpoznawać, wychwytywać i niszczyć obce czynniki. Płyn limfatyczny, zanim dostanie się do krwi żylnej, przechodzi kilka etapów oczyszczania, przechodząc przez różne węzły. Ponadto węzły chłonne są bezpośrednio zaangażowane w syntezę limfocytów - strażnik komórekw stanie zwalczyć różne infekcje.
Ponieważ układ limfatyczny jest ściśle związany z układem krążenia, większość węzłów chłonnych znajduje się wzdłuż żył.
O węzłach chłonnych znajduje się tylna żyła uchazbieranie naczyń krwionośnych znajdujących się na obszarach skroniowych i ciemieniowych.
Zazwyczaj węzły chłonne za uchem nie są wyczuwalne i nie są wizualizowane, ponieważ mają mikroskopijne wymiary i miękką konsystencję.
Proces zapalny w węzłach chłonnych występuje, gdy różne patogeny i toksyny wnikają do nich na tle osłabionej odporności lub uszkodzenia struktury węzła chłonnego.
Zapaleniu towarzyszy wzrost wielkości i zmiana struktury węzłów chłonnych. Z tego powodu są wyczuwalne podczas badania palpacyjnego, a ich silny wzrost jest widoczny i wizualny.
Przyczyny miejscowego zapalenia węzła chłonnego za uchem
Jeśli podczas procesu zapalnego w węźle chłonnym za uchem nie obserwuje się powstawania rop, któremu towarzyszy ból, rozpoznaje się miejscową limfadenopatię. Stan ten potwierdza wprowadzenie cząsteczek zakaźnych do węzła chłonnego, na który zareagował układ limfatyczny. Miejscowe zapalenie jest najczęściej związane z chorobami laryngologicznymi.
Czynniki prowokacyjne związane z miejscowym zapaleniem węzła chłonnego za uchem stają się
1. Choroby ucha w postaci:
• przewlekłe lub ostre zapalenie ucha środkowego;
• Eustachitis;
• futro ucha zewnętrznego;
• zapalenie nerwów.
2. Patologia typu nosogardzieli:
• nieżyt nosa;
• zapalenie gardła;
• zapalenie migdałków;
• ropień gardła;
• strumień lub próchnica.
3. Specyficzne choroby zakaźne w postaci:
• świnie;
• odra;
• szkarłatna gorączka.
Z miejscową limfadenopatią, potwierdzoną przez zakaźne patologie ucha lub nosogardzieli, węzły chłonne za uchem:
• mają miękką, elastyczną konsystencję;
• nie łączą się ze sobą i innymi tkankami;
• mobilny i bezbolesny.
Węzeł chłonny może powiększać się w jednym uchu z jednostronnym układem głównej patologii. Choroby ogólnoustrojowe i przewlekłe mogą wywoływać obustronne zapalenie węzłów chłonnych.
Rozmiar powiększonego węzła może osiągnąć 3 cm, jednak wymiary w każdym przypadku są indywidualne, co tłumaczy wiek i cechy osobiste pacjenta, a także aktywność procesu zakaźnego.
Najczęstszą przyczyną wzrostu węzła chłonnego za uchem staje się zapalenie ucha lub ARVI. W odpowiednim czasie leczenia choroby podstawowej rozmiar zajętego węzłem chłonnym za uchem powraca do normy.
Przyczyny ropnego zapalenia węzła chłonnego za uchem
Jeśli ropienie występuje z symptomatologią zakażenia w postaci bolesnych odczuć, miejscowego zaczerwienienia skóry, podwyższonej temperatury ciała, bóle głowy diagnozuje zapalenie węzłów chłonnych.
Występuje ropne zapalenie węzłów chłonnych. za uchem w wyniku uszkodzenia przez oportunistyczne bakterie, wewnątrzkomórkowe pasożyty lub beztlenowce:
• gronkowiec;
• Clostridia;
• paciorkowce;
• E. coli;
• Mycobacterium tuberculosis;
• Francisella (czynnik sprawczy tularemii);
• blady treponema (czynnik sprawczy kiły);
• aspergiloza;
• chlamydia.
Może pojawić się pojedyncze zapalenie węzłów chłonnych:
• w wyniku zadrapań kota znajdujących się na głowie w części ciemieniowej lub skroniowej;
• pod wpływem kiły;
• na rany, otarcia, czyraki, zarażone drapaniem na głowie;
• z powodu promienicy skóry głowy;
• z powodu zewnętrznego lub średniego zapalenia ucha;
• z gruźlicą;
• z zapaleniem wyrostka sutkowatego;
• z limfogranulomatozą;
• z tularemią;
• z powodu przerzutów różnych nowotworów;
• z kleszczowym zapaleniem mózgu (z ukąszeniem w części skroniowej lub ciemieniowej).
Bardziej powszechna przyczyna ropnego zapalenia węzłów chłonnych za uchem zmiany ogólnoustrojowe układu limfatycznego stają się:
• w wyniku różyczki;
• z powodu zakażenia adenowirusem;
• podczas odry;
• pod wpływem chłoniaka;
• w przypadku zakażenia HIV;
• w wyniku mononukleozy zakaźnej.
U pacjentów z ropnym zapaleniem węzła chłonnego za uchem objawy w postaci:
1. Obrzęk węzła chłonnego. Nagromadzenie zapalnej limfy w zamkniętej jamie prowadzi do ekspansji kapsułki z nieuniknionym wzrostem wielkości węzła chłonnego.
2. Hiperemia. W wyniku procesu zapalnego naczynia krwionośne w zaatakowanym obszarze znacznie się poszerzają, co prowadzi do zastoju krwi tętniczej. Jednocześnie na skórze powyżej zapalnego węzła chłonnego obserwuje się zaczerwienienie.
3. Lokalna temperatura wzrasta. Przy aktywnym procesie komórkowym, któremu towarzyszy zwiększony przepływ krwi, występuje uczucie ciepła i miejscowy wzrost temperatury skóry.
4. Uczucie bólu. W wyniku opuchnięcia receptory nerwowe są ściskane, co reaguje bolesnymi sygnałami. Ich wrażliwość jest znacznie zwiększona pod wpływem substancji czynnych uwalnianych przez komórki, które rozpadają się podczas patologii.
Ropne zapalenie węzła chłonnego za uchem - dość niebezpieczna patologia. Po pierwsze, przy tej dolegliwości istnieje ryzyko ropnia i uszkodzenia pobliskich tkanek. Ponieważ węzeł chłonny za uchem znajduje się na głowie, ryzyko uszkodzenia mózgu jest podwojone. Ponadto aktywne patogenne infekcje, które wpływają na węzeł chłonny, mogą rozprzestrzeniać się wraz z przepływem limfy i oddziaływać na odległe narządy i układy.
Dlatego leczenie ropnego procesu zapalnego w węźle chłonnym za uchem musi rozpocząć się natychmiast i tylko pod nadzorem lekarza.
Powiększony węzeł chłonny za uchem: diagnoza
Niezależnie od przyczyny procesu zapalnego w węźle chłonnym za uchem, samoleczenie jest surowo zabronione. Biorąc pod uwagę, że taka patologia może być poważną, a czasem zagrażającą życiu chorobą, konieczne jest ustalenie prawdziwego pochodzenia patologii.
Aby postawić diagnozę, lekarz przeprowadzi badanie zewnętrzne powiększonego węzła za uchem. Przy pomocy starannego badania palpacyjnego określ rozmiar i spójność edukacji, a także obecność bólu.
Aby określić źródło patologii, lekarz bada i bada gruczoły łzowe, migdałki i tarczycę.
Jasne zaplanowano badania krwiktóre pomagają potwierdzić i określić stopień złożoności procesu zapalnego w ciele.
Jeśli początkowa obróbka nie przyniesie rezultatów lub wyniki testu wykazują poważne nieprawidłowości, może być konieczne dodatkowe egzaminy w formie:
• obrazowanie komputerowe lub rezonans magnetyczny;
• badanie rentgenowskie lub ultradźwiękowe;
• limfoscyntygrafia;
• limfografia.
Aby wykluczyć patologie nowotworowe, nakłuć węzeł chłonny. Uzyskany materiał biologiczny jest wysyłany do rozszerzonego badania histologicznego.
Zapalony węzeł chłonny za uchem: leczenie
Ze względu na to, że węzeł chłonny za uchem jest zapalony pod wpływem innych chorób zakaźnych, leczenie ma na celu przede wszystkim wyeliminowanie czynników wywołujących.
W przypadku chorób nieżytowych i patologii ucha wystarczy wyleczyć główną dolegliwość, aby przywrócić węzeł chłonny. Po wyzdrowieniu węzeł chłonny powraca do standardowego rozmiaru w ciągu kilku tygodni. Dlatego w takich przypadkach leczenie przeprowadza się przy użyciu metod leczenia infekcji przeziębienia.
Tylko lekarz może przepisać odpowiedni przebieg terapii, w oparciu o wyniki wstępnego badania.
Aby zniszczyć infekcję bakteryjną, która wywołała ostre zapalenie węzłów chłonnych, przepisuje się antybiotyki o szerokim spektrum działania. Najczęściej uciekają się do stosowania leków przeciwbakteryjnych cefalosporyny, grupy sulfanilamidowej.
Do zakażeń wirusowych lub grzybiczych stosowanie antybiotyków jest niewłaściwe.
Aby przywrócić zdolności odpornościowe i aktywując siły ciała, lekarze zalecają:
• leki przeciwhistaminowe, które zmniejszają reakcje zapalne;
• immunomodulatory, normalizujące zdolności immunologiczne;
• kompleksy witaminowe, które promują aktywację komórek odpornościowych.
Również w przypadku zapalenia węzłów chłonnych za uchem stosuje się lokalne procedury fizjoterapeutyczne:
• elektroforeza stosowanie enzymów proteolitycznych, które zapobiegają łączeniu się węzłów chłonnych z innymi tkankami;
• UHFzmniejszyć stan zapalny;
• terapia laserowaaby przywrócić przepływ krwi.
Uwaga! Gdy zapalenie węzłów chłonnych za uchem, jakakolwiek procedura rozgrzewająca jest zabroniona.
W przypadku ropnego zapalenia węzła chłonnego uciekł się do chirurgicznego otwarcia formacji patologicznej. Po usunięciu rop i zniszczonych tkanek wykonuje się zabieg antyseptyczny i luźne szycie nacięcia.
Interwencja chirurgiczna jest wymagana do długotrwałego bolesnego zapalenia węzła chłonnego i przy braku wyników leczenia zachowawczego.
Węzeł chłonny za uchem: zapobieganie stanom zapalnym
Przy niewłaściwym leczeniu zapalenia węzłów chłonnych za uszami, a także ignorowaniu nawet pozornie pozornie nieszkodliwych przeziębień, prawdopodobne jest, że infekcja rozprzestrzeni się w całym ciele i pojawią się poważniejsze patologie. Dlatego ważne jest, aby podjąć skuteczne kroki w celu zapobiegania stanom zapalnym w węzłach chłonnych.
Dla celów prewencyjnych konieczne jest:
1. Regularnie przechodź badania profilaktyczne u dentysty, otolaryngologa, terapeuty. Pozwoli to na szybką identyfikację powolnych procesów zakaźnych w organizmach.
2. Terminowe leczenie przewlekłych i ostrych chorób zakaźnych. Nie zaniedbuj zaleceń lekarzy i nie stosuj samoleczenia.
3. Jeśli doznasz urazów lub zadrapań w okolicy głowy, należy je dokładnie potraktować środkami antyseptycznymi, aby uniknąć zakażenia.
4. Podczas przeziębienia przestrzegaj odpoczynku w łóżku i nie noś choroby na nogi.
5. Wzmocnij odporność poprzez hartowanie, ćwiczenia, odżywianie.
Dzięki prostym i niedrogim środkom zapobiegawczym można faktycznie zapobiec procesom zapalnym w węzłach chłonnych za uszami i uniknąć poważnych powikłań, takich jak dalsze rozprzestrzenianie się patogenów w osłabionym ciele.
