Wakacje 18 stycznia
Święto Trzech Króli
Tego dnia wieczorem ludzie przygotowują się na wielkie święto prawosławne Chrztu Pańskiego. Święto obchodzone jest przez Kościół prawosławny. W tym dniu przywoływane są wydarzenia związane z chrztem Jezusa; ceremonię chrztu dokonał Jan Chrzciciel. Ceremonia ta miała na celu oczyszczenie duszy, dlatego, kiedy Jezus przyszedł, Jan początkowo odmówił chrztu go, powiedział, że sam powinien zostać ochrzczony od Chrystusa. Ten dzień jest również nazywany Objawieniem Pańskim, ponieważ w tym czasie Bóg ukazał się światu na trzy twarze. 18 stycznia jest nadal uważany za dzień Wielkiego Uświęcenia. Ludzie przychodzą do świątyni, którzy chcą otrzymać wodę święconą; całe szeregi ludzi ustawiają się w kolejce po cudowną wodę. Aby pobłogosławić wodę w świątyni, używają porządku chrztu. Pij tę wodę ściśle na pusty żołądek, w małej łyżce, małymi łykami. Wierzący, budząc się rano, są ochrzczeni, proszą Boga o błogosławieństwa na jeden dzień, umyjcie się i pijcie wodę święconą. Jeśli dana osoba przyjmuje jakiekolwiek leki przepisane przez lekarza, najpierw pije wodę święconą, a następnie lek. Po tym wszystkim możesz już zjeść śniadanie i wykonywać codzienne zadania.
Uważa się, że kobiety nie powinny pić takiej wody podczas menstruacji, jeśli jest zdrowa, ale jeśli coś jest chore, zakaz ten zostaje zniesiony. Ludzie mówią, że taka woda święcona z czasem nie ulega zniszczeniu, może być przechowywana przez bardzo długi czas. Za pomocą jednej kropli takiej wody możesz poświęcić ogromne morze.
Dzień rewolucji w Tunezji
Ten znaczący dzień w Tunezji obchodzony jest co roku, święto to znane jest również jako Dzień Pamięci. Tego dnia mają miejsce ruchy nacjonalistyczne, dzięki którym Tunezja uzyskała niepodległość od Francji, wcześniej była to kolonia Francji, a później w 1957 r. Monarchia została zniesiona w Tunezji. W dniu wakacji zwyczajowo powiesić czerwone flagi z wizerunkiem półksiężyca na ulicy, portrety głowy kraju są zwykle zawieszane. W dniu rewolucji wszędzie odbywają się uroczyste demonstracje.
18 stycznia w kalendarzu ludowym
Święto Trzech Króli, Głodny wieczór
Głodny wieczór to dzień przed chrztem Pańskim, święto to było zwyczajowo spotykane z postem. Dlatego ten wieczór nazwano głodnym, wolno było jeść tylko soczystą i chudą owsiankę, naleśniki z warzyw i naleśniki z miodem. Chłopi wierzyli, że w przeddzień chrztu śnieg miał specjalne właściwości, dlatego był zbierany i wykorzystywany do różnych celów. Kochanki wiedziały, że aby wybielić wszystko, czego potrzebujesz, użyj śniegu Objawienia Pańskiego. Chłopi wierzyli, że jeśli śnieg zostanie zebrany w Wigilię Święta Trzech Króli, mogą wyleczyć choroby, a jeśli śnieg zostanie zebrany, stopiony i wykąpany w tej wodzie, młodość i piękno pozostaną na długo. Od czasów starożytnych istnieje zwyczaj, że dokładnie o północy podczas chrztu ludzie idą do rzeki po wodę. Przywieziona woda była przechowywana przez długi czas, ponieważ mogła stać bardzo długo i nie ulegała zniszczeniu, miała te same cudowne cechy, co śnieg Objawienia Pańskiego. Tego wieczoru szczególną uwagę zwrócono na pogodę, zgadując przyszłe zbiory. Jeśli na niebie było wiele gwiazd, musisz poczekać na dobre zbiory chleba, opady śniegu wskazywały, że będzie dużo gryki, a jeśli w tym dniu zacznie się kredowa burza, pszczoły roją się dobrze w tym roku. Ludzie zauważyli, że jeśli w tym dniu nastąpi burza śnieżna, to również zapusty na Ostatki, jeśli wiał południowy wiatr, trzeba poczekać na lato z burzami.
Wydarzenia historyczne 18 stycznia
18 stycznia 1535 r założenie stolicy Peru - Limy
Przyszła stolica Limy położyli Hiszpanie, którzy przybyli tu na początku XV wieku. Po klęsce armii Inków i podboju ich stolicy, Cuzco, Hiszpanie postanowili założyć kolonię na tych ziemiach. Ale kolonia potrzebowała stolicy, centrum administracyjnego, więc 18 stycznia 1535 r. Przywódca konkwistadorów F. Pissarro założył nowe miasto - Ciudad de los Reyes, a później miasto przemianowano na Lima. Rdzenni Inkowie mieli nadzieję, że hiszpańscy zdobywcy nie pozostaną długo na swoich ziemiach, ale Hiszpanie naprawdę polubili nową kolonię i osiedlili się tu na zawsze. Miasto założone przez F. Pissarro szybko rosło i rozwijało się. W XVII wieku Lima osiągnęła swój największy świt, pod względem architektury i dekoracji miasto konkurowało z wiodącymi stolicami europejskimi. Miasto zostało zbudowane w stylu hiszpańskim. Udekorowano go wspaniałymi katedrami, wspaniałymi zabytkami, wspaniałymi teatrami i wspaniałymi pałacami. Zamożni obywatele mieszkali w zamożnych posiadłościach i dworach. Arystokratyczne społeczeństwo Limy „skąpało się” w przepychu i luksusie beztroskiego życia. A pod koniec XVII wieku imigranci z Europy dotarli do Limy. Przyciągnęła ich nowa ziemia z jej bogactwem i nieznana. Obecnie Lima to ogromna metropolia, w której mieszka ponad sześć milionów ludzi. Na głównym placu miasta znajduje się pomnik założyciela Limy Francisa Pizarro. W dniu założenia Limy, u stóp pomnika, tysiące ludzi niosą kwiaty. W 1991 r. Lima została ogłoszona przez UNESCO, kulturalny skarb ludzkości.
18 stycznia 1825 r otwarcie Teatru Bolszoj w Moskwie
Wielka rosyjska cesarzowa Ekaterina Aleksiejewna rozkazała wybudować nowy teatr zamiast spalonego Znamieńskiego. Rozkaz został przekazany gubernatorowi Moskwy P. Urusowowi. Na prośbę Urusowa angielski architekt Madox w ciągu kilku miesięcy wzniósł nowy teatr, zwany Pietrowski. Jednak dwadzieścia lat później teatr spłonął. W 1808 r. Władze moskiewskie postanowiły zbudować nowy teatr, ale teraz na placu Arbat wydano rozkaz wybitnemu architektowi Karolowi Rossiemu. Architekt zbudował nowy budynek, ale spłonął podczas wielkiego moskiewskiego pożaru, który miał miejsce podczas inwazji na Napoleona. W 1818 r. Petersburska Akademia Nauk ogłosiła konkurs na najlepszy projekt głównego teatru w kraju. Rektor, Aleksiej Michajłow, wygrał konkurs. We współpracy z architektem Beauvaisem Michaiłow stworzył wspaniały projekt Teatru Bolszoj. Teatr został otwarty 18 stycznia 1825 r. Nowy budynek zaszokował Moskali swoją wielkością i przepychem. Jednak w 1853 roku teatr ponownie się podpalił, ale tym razem budynek został częściowo uszkodzony i wkrótce został całkowicie odnowiony. Po trzech latach prac konserwatorskich Teatr Bolszoj był gotowy przyjąć zarówno artystów, jak i widzów. Od tego czasu teatr już nie płonie i jest zachowany w oryginalnej formie do dnia dzisiejszego. Obecnie Teatr Państwowy Bolszoj, jeden z największych teatrów w Rosji i na świecie. W 2005 r. Budynek teatru został gruntownie odrestaurowany, a dzięki nowemu wyglądowi Bolszoj stał się jednym z najpiękniejszych teatrów na świecie.
18 stycznia 2007 r Huragan Kirril
Huragan przeleciał nad prawie całym terytorium Europy. Żywioł zabił dziesiątki ludzkich istnień i spowodował wielkie zniszczenia. Przez pewien czas transport drogowy i kolejowy został wyłączony, a ruch lotniczy został zakłócony. W wielu miastach uszkodzono drogi i mosty, uszkodzono linie energetyczne i gazociągi. Według ekspertów wyspa Nowa Fundlandia stała się epicentrum huraganu, stamtąd elementy przeniosły się na wschód, do Europy. Pierwszymi, które przyjęły cios, były Irlandia, Szkocja i Królestwo Szwecji. Żywioły spowodowały duże opady śniegu w tych krajach, co znacznie skomplikowało ruch. Ponadto huragan zaczął poruszać się trochę na południowy wschód i dotarł do Belgii, gdzie dwoje ludzi zmarło z powodu żywiołów. Jednak największa katastrofa, Huragan Cyryl, przyniosła Niemcy. Na autostradzie w pobliżu miasta Kirlah kierowca zginął podczas próby obejścia spadającego drzewa. W Monachium małe dziecko zmarło z powodu huraganu, zostało zmiażdżone przez drzwi wyrwane z tarasu. W prowincji Nadrenia Północna-Westfalia spadające drzewa zmiażdżyły dwóch strażaków. Ogólnie rzecz biorąc, wiele osób w całych Niemczech zmarło z powodu spadających drzew. W Saksonii zmarł mężczyzna, został zabity przez fragment frontonu, który oderwał się od budynku. 18 stycznia cały ruch kolejowy został tymczasowo zawieszony w Niemczech. Huragan nie minął na skrajnym wschodzie Europy. Tak więc na Ukrainie zmarł mężczyzna z powodu upadku drzewa, setki osad zostały pozbawione energii. W Kaliningradzie w Rosji, z powodu gwałtownej fali wiatru, doszło do potężnej powodzi, większość miasta została zalana. Huragan Kirill spowodował miliardy strat w krajach dotkniętych jego działaniem.
18 stycznia 1926 r Premiera filmu „Pancernik Potemkin”
Głupi czarno-biały film w reżyserii Siergieja Eisensteina nakręcony w Mosfilm w 1925 roku. Scenariusz filmu, oparty na prawdziwych wydarzeniach, które miały miejsce na pancerniku w 1905 roku. Po raz pierwszy obraz został pokazany w kinie Khudozhestvenny w Arbacie. Widzowie, którzy przybyli na spektakl, byli zachwyceni nie tylko samym filmem, ale także oryginalną organizacją przedstawienia. Personel kina był ubrany w mundury marynarki wojennej, a fasada budynku kina została ozdobiona wzorem okrętu wojennego. Premiera filmu odbyła się dzięki aktywnej pozycji wybitnych postaci kultury radzieckiej. Zdjęcie zostało entuzjastycznie przyjęte na spotkaniu Państwowego Komitetu Filmowego. W pierwszych tygodniach wynajmu prawie pół miliona osób obejrzało zdjęcie. Film był wielkim sukcesem w Niemczech. Twórca filmu Gennady Poloka, który nakręcił kontynuację filmu „Powrót pancernika”, twierdzi, że światowe kino nie widziało jeszcze tak dużej produkcji tego czasu. Fabuła zastosowana w filmie, związana ze Schodami Potiomkinowskimi, ma dziś silny wpływ emocjonalny na widza. A w naszych czasach eksperci w dziedzinie kina uważają film „Pancernik Potemkin” za najbardziej ambitny obraz wszechczasów. W 1930 r. Film został po raz pierwszy dźwięczny, aw 1950 r. Sfinalizowany i ponownie nagrany. W 1976 roku film został gruntownie zmieniony, jego jakość artystyczna i dźwięk zostały przywrócone.
18 stycznia 1964 r Kongres USA postanawia napisać na temat niebezpieczeństw związanych z paleniem na paczkach papierosów
W swoim składzie dym tytoniowy zawiera silne alkaloidy - nikotynę i hormon, które oddziałując na siebie silnie stymulują układ nerwowy człowieka, powodując stan euforii, wzrost wydajności, wzrost uwagi i pamięci. Jednak współczesne badania medyczne sugerują bezpośredni związek między paleniem a niebezpiecznymi chorobami, takimi jak rak i rozedma płuc. Według oficjalnych danych Światowej Organizacji Zdrowia, w XX wieku ponad sto milionów ludzi na całym świecie zmarło na choroby związane z paleniem tytoniu. W XXI wieku liczba ofiar palenia może wzrosnąć do miliarda. Regularne palenie tytoniu prowadzi do silnego uzależnienia fizycznego i nikotynowego. Osoby w bezpośrednim sąsiedztwie palaczy również cierpią z powodu palaczy. Pierwsze napisy promujące zdrowy styl życia zaczęły być drukowane na paczkach papierosów w Kanadzie: „Rzucenie palenia zmniejsza ryzyko śmiertelnych chorób serca i płuc”. W Rosji, zanim Piotr I doszedł do władzy, palenie tytoniu było uważane za diaboliczny nawyk i karano go za wyrwanie nozdrzy. Wraz z przystąpieniem Piotra w wyniku jego reformatorskich tendencji palenie nie było już uważane za przestępstwo i nie było za niego karane, ale nie było zachęcane. W Niemczech pod rządami Hitlera palenie było uważane za barbarzyński nawyk, który mógłby zepsuć gen wielka rasa aryjska, dlatego w Trzeciej Rzeszy trwała nieustanna walka z paleniem. 18 stycznia 1964 r., na prośbę amerykańskiej społeczności medycznej, Kongres USA nakazał producentom papierosów drukować na paczkach papierosów ostrzeżenie o niebezpieczeństwach związanych z paleniem. napisy praktycznie nie wpływają na umysł palacza, a ponadto nie mogą zmusić go do porzucenia uzależnienia.
Urodzony 18 stycznia
Tamara Gverdtsiteli (1962 ...), wybitna gruzińska piosenkarka
Tamara Gverdtsiteli urodziła się w styczniu 1962 r. W Gruzji. W rodzinie o starożytnych szlachetnych korzeniach. Od roku Tamriko zaczęła śpiewać proste gruzińskie piosenki, a od trzech lat Tamriko grała proste melodie na fortepianie. Od ósmego roku życia Tamriko studiowała w szkole muzycznej w konserwatorium. Pierwsza sława przyszła do Tamary w 1970 roku, kiedy śpiewała w zespole dziecięcym Mziuri. Po szkole Tamara ukończyła z wyróżnieniem Konserwatorium w Tbilisi w klasach wokalnych i fortepianowych. W 1981 roku wygrała międzynarodowy konkurs, który odbył się w Soczi i nosiła nazwę „Czerwony Goździk”. W 1988 roku Gverdtsiteli wygrał prestiżowy konkurs Złoty Orfeusz w Sofii. Została zaproszona na konkurs w Sopocie w San Remo. W następnym roku Tamara Michajłowna otrzymała tytuł Artysty Ludowej Gruzji. W 2004 roku otrzymała tytuł Rosyjskiego Artysty Ludowego. W 1991 roku Tamara Gverdtsiteli dała wielki koncert w Paryżu, gdzie spotkała się z producentem i kompozytorem Michelem Legrandem. Przez kilka lat piosenkarka pracowała pod patronatem Legrand. Tamara Mikhailovna ma wyjątkowy i wyjątkowo potężny głos, podlega utworom o dowolnej złożoności. Sposób jego wykonania jest niepowtarzalny. Śpiewa w wielu językach; w języku gruzińskim, rosyjskim, ukraińskim, francuskim, hiszpańskim, angielskim itp.
Iwan Pietrowski (1901–1973), wybitny matematyk, akademik
Urodzony w zamożnej rodzinie kupieckiej 18.01.1901. Po ukończeniu studiów wstąpił na Moskiewski Uniwersytet Państwowy na Wydziale Nauk Fizycznych i Matematycznych. Ale nie studiując tam nawet dwóch kursów, opuszcza uniwersytet i wyjeżdża ze swoją rodziną do Elizawetgradu (Kirowograd, miasto na Ukrainie). Tam studiuje w Instytucie Inżynierii i pod wpływem książek akademika Żukowskiego jest bardzo zainteresowany matematyką i mechaniką teoretyczną. W 1922 r. Pietrowski wrócił na Uniwersytet Moskiewski na ten sam wydział. W latach trzydziestych Iwan Pietrowski dokonał fundamentalnych odkryć w naukach matematycznych. Jego wybitne prace z geometrii algebraicznej, teorii prawdopodobieństwa, teorii równań różniczkowych, fizyki matematycznej i teorii równań zrewolucjonizowały dyscypliny fizyczne i matematyczne. Zmusili nas do ponownego rozważenia wielu teorii i paradygmatów naukowych. Od 1933 r. Ivan Georgievich został profesorem Uniwersytetu Moskiewskiego, aw 1943 r. Został akademikiem Akademii Nauk ZSRR. Od 1951 r. Rektor Uniwersytetu Moskiewskiego Iwan Georgiewicz. W ciągu dwudziestu dwóch lat przywództwa na moskiewskim uniwersytecie Pietrowski stworzył uniwersytet o najwyższym autorytecie i jakości kształcenia. Z jego inicjatywy utworzono ponad siedemdziesiąt wydziałów i ponad dwieście laboratoriów na Uniwersytecie Moskiewskim. Iwan Georgiewicz posiadał najwyższy autorytet w kręgach naukowych i kulturalnych, zarówno w ZSRR, jak i za granicą.
Boris Babochkin (1904–1975), aktor radziecki
Boris Babochkin urodził się 18 stycznia 1904 r. W Saratowie. Od dzieciństwa występował na amatorskich koncertach i występach ze swoim bratem Witalijem. Po rewolucji młody człowiek służył w 4. Armii na froncie wschodnim. Korpus ten obejmował dywizję Czapajewa. Czapajew był idolem młodego aktora. Po wojnie domowej Boris wszedł do starszego roku szkoły teatralnej. Po krótkim studiu wyjechał do Moskwy z listem polecającym do Niemirowicza-Danczenki. W Moskwie Babochkin wchodzi do szkoły aktorskiej „Young Masters”. Po ukończeniu studiów gra w teatrach w wielu miastach ZSRR. W 1927 roku został zaproszony do stałej pracy w teatrze satyry w Leningradzie. Tam zaczyna działać w filmach, w małych epizodycznych rolach.Jednak prawdziwy sukces i sławę przyszedł do aktora po nakręceniu w filmie „Czapajew”, bracia Wasiljew, film otrzymał nagrodę Stalina. Obraz Czapajewa stworzony przez Motyla zastąpił prawdziwy obraz legendarnego dowódcy. Dzięki Butterfly obraz Chapaeva stał się bliski i uwielbiany przez każdą sowiecką publiczność. Od późnych lat 30. dyrektor teatru Boris Babochkin. Gorki. Od 1940 roku aktor mieszkał i pracował w Moskwie.
Charles Montesquieu (1689-1755), francuski filozof
Montesquieu urodził się w styczniu 1689 r. W okolicach Bordeaux. Po studiach Charles wyjechał do Paryża, aby studiować prawo na uniwersytecie. Po ukończeniu studiów Charles wraca do rodzinnego miasta Bordeaux i zostaje zaproszony do pracy jako doradca w sądzie miejskim, a dwa lata później zostaje wiceprezesem sądu. Karol wkrótce zaczął zajmować się pracą literacką, aw 1721 r. Opublikował swoją pierwszą powieść „Listy perskie” i zyskał sympatię francuskich czytelników. W 1725 roku Montesquieu opublikował wiersz w stylu prozy, Świątynia Cnidian. W następnym roku Charles przeprowadził się do Paryża i wydał drugi wiersz prozy, Podróż do Paryża. Będąc osobą niestabilną psychicznie, Montesquieu porzuca pracę literacką i wyrusza w podróż po Europie, aby studiować instytucje polityczne i prawne krajów europejskich. Karol mieszkał na przemian we Włoszech, potem w Prusach, potem w Holandii. Przez około dwa lata Charles mieszkał w Anglii, gdzie studiował brytyjskie prawo i instytucje konstytucyjne. Wcielił swoje spostrzeżenia i doświadczenie w traktat o Duchu Praw. Głównym tematem książki jest omówienie teorii i form władzy.
Montesquieu słusznie uważał, że akceptowalnymi formami rządzenia są demokracja i monarchia. Radykalne formy rządowej tyranii i despotyzmu nie mają prawa istnieć. W 1734 r. Montesquieu napisał traktat „Refleksje nad przyczynami wielkości i upadku Rzymian”, w którym omawia przyczyny powstania i upadku wielkiego imperium rzymskiego.
Imieniny 18 stycznia
Tatyana, Polina, Roman, Gregory, Eugene
