Syndrom Sheehana

Pin
Send
Share
Send

Przegląd

Syndrom Sheehana jest stanem, który występuje, gdy przysadka mózgowa jest uszkodzona podczas porodu. Jest to spowodowane nadmierną utratą krwi (krwotok) lub skrajnie niskim ciśnieniem krwi podczas lub po porodzie. Brak krwi pozbawia przysadkę tlenową, której potrzebuje do prawidłowego działania.

Przysadka mózgowa znajduje się u podstawy mózgu. Wytwarza hormony, które nadzorują funkcję innych gruczołów twojego ciała. Dlatego nazywany jest on "gruczołem nadrzędnym". Gruczoł ten jest bardziej podatny na zranienia porodowe, ponieważ rośnie w czasie ciąży.

Kiedy przysadka nie działa tak dobrze, jak powinna, gruczoły, które kontroluje - w tym gruczoły tarczycy i nadnerczy - nie mogą uwolnić wystarczającej ilości hormonów. Zespół Sheehana wpływa na produkcję tych hormonów przysadkowych:

  • Hormon stymulujący tarczycę (TSH) kieruje tarczycą w celu wytworzenia hormonów regulujących metabolizm.
  • Hormon luteinizujący (LH) pomaga regulować cykl menstruacyjny i produkcję jaj razem z FSH.
  • Hormon folikulotropowy (FSH) pomaga regulować cykl menstruacyjny i produkcję jaj wraz z LH.
  • Hormon wzrostu (GH) kontroluje wzrost narządów i tkanek.
  • Hormon adrenokortykotropowy (ACTH) pobudza nadnercze do uwalniania kortyzolu i innych hormonów stresu.
  • Prolaktyna stymuluje produkcję mleka.

Zespół Sheehana nazywany jest także niedoczynnością przyżyciową po porodzie.

Objawy

Objawy zespołu Sheehana czasami zaczynają się tuż po porodzie. Mogą też pojawiać się stopniowo, a nawet lata później. Kobiety, które mają bardzo małe uszkodzenia przysadki mózgowej, mogą nie wykazywać objawów przez kilka lat.

Objawy zespołu Sheehana obejmują:

  • trudności w karmieniu piersią lub niezdolność do karmienia piersią
  • nieregularne miesiączki (oligomenorrhea) lub bez miesiączki (brak miesiączki)
  • przybranie na wadze
  • nietolerancja na zimno
  • spowolniona funkcja psychiczna
  • utrata włosów łonowych i pod pachami
  • zmęczenie lub osłabienie
  • drobne zmarszczki wokół oczu i ust
  • skurcz piersi
  • sucha skóra
  • ból stawu
  • zmniejszono popęd seksualny
  • niski poziom cukru we krwi
  • niskie ciśnienie krwi
  • nieregularne bicie serca

Jakie są przyczyny i czynniki ryzyka?

Brak tlenu w przysadce mózgowej podczas porodu powoduje zespół Sheehana. Nadmierna utrata krwi lub bardzo niskie ciśnienie krwi podczas porodu mogą pozbawić przysadki tlenowej, której potrzebuje do funkcjonowania.

Syndrom Sheehana występuje najczęściej w krajach rozwijających się, takich jak Indie. Dziś jest rzadkością w Stanach Zjednoczonych i innych rozwiniętych krajach dzięki lepszej opiece medycznej podczas porodu.

Czynniki, które zwiększają prawdopodobieństwo utraty krwi obejmują:

  • odklejenie łożyska, gdy łożysko, które odżywia nienarodzone dziecko, odłącza się od macicy
  • łożysko przednie, gdy łożysko częściowo lub całkowicie przykrywa szyjkę macicy (dolna część macicy, która łączy się z pochwą)
  • rodzi duże dziecko, które waży więcej niż 8,8 funta (4000 gramów) lub ma wielokrotności, takie jak bliźnięta
  • stan przedrzucawkowy, wysokie ciśnienie krwi podczas ciąży
  • praca wspomagana, dostawa kleszczyków lub pomocy podciśnienia

Jak jest diagnozowana?

Syndrom Sheehana można łatwo pomylić z innymi stanami, które powodują podobne objawy - szczególnie jeśli objawy nie rozpoczynają się przez wiele miesięcy po porodzie.

Twój lekarz rozpocznie od pytania o objawy. Pamięć o związanych z nią objawach - takich jak problemy z mlekiem matki po porodzie - pomoże lekarzowi zdiagnozować Ciebie.

Testy, które pomogą lekarzowi zdiagnozować zespół Sheehana obejmują:

  • Badania krwi. Będziesz mieć testy sprawdzające poziom hormonów, które wytwarza przysadka. Test stymulacji hormonu przysadki sprawdza, jak dobrze twój przysadka mózgowa reaguje na różne hormony.
  • Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI) lub tomografii komputerowej (CT). Te badania obrazowe sprawdzają guzy lub inne problemy z przysadką mózgową, które mogą powodować podobne objawy.

Leczenie

Leczenie zespołu Sheehana polega na przyjmowaniu hormonów, których organizm już nie produkuje. Musisz pozostać na większości hormonów przez całe życie:

  • Kortykosteroidy. Prednizon lub hydrokortyzon zastępuje hormony nadnerczy.
  • Lewotyroksyna (Lewoksyl, Synthroid). Ten lek zwiększa poziomy hormonów, które wytwarza tarczyca.
  • Estrogen plus progesteron (lub sam estrogen, jeśli macica została usunięta). Te żeńskie hormony pomagają normalizować cykl menstruacyjny. Możesz przestać je brać po osiągnięciu wieku menopauzy.
  • LH i FSH. Hormony te stymulują owulację i pomagają zajść w ciążę.
  • Hormon wzrostu. Hormon ten pomaga utrzymać gęstość kości, poprawia stosunek masy mięśniowej do tkanki tłuszczowej i obniża poziom cholesterolu.

Specjalista zwany endokrynologiem będzie nadzorował twoje leczenie. Będziesz mieć regularne badania krwi, aby sprawdzić poziom hormonów.

Czy można temu zapobiec?

Dobra opieka medyczna podczas porodu może zapobiec ciężkiemu krwawieniu i obniżeniu ciśnienia krwi. Po wystąpieniu ciężkiego krwawienia nie można zapobiec zespołowi Sheehana.

Komplikacje

Do powikłań zespołu Sheehana należą:

  • kryzys nadnerczy, stan zagrażający życiu, w którym nadnercza nie wytwarzają wystarczającej ilości hormonu stresu, kortyzolu
  • niskie ciśnienie krwi
  • nieoczekiwana utrata masy ciała
  • nieregularne okresy

Perspektywy

Zespół Sheehana może zagrażać życiu, jeśli nie zostaniesz wyleczony. Przy długotrwałej terapii hormonalnej powinieneś być w stanie żyć zdrowo, normalnie.

Pin
Send
Share
Send