Naukowcy rozpoczęli badania i opracowali terapie specyficzne dla genów w leczeniu i leczeniu zaawansowanego raka prostaty. Do niedawna nowotwory prostaty wykrywane w zaawansowanych stadiach były najczęściej leczone metodą radykalnej prostatektomii w celu usunięcia całego gruczołu prostaty i niektórych okolicznych tkanek. Promieniowanie i chemioterapia były czasami stosowane w połączeniu z zabiegiem chirurgicznym, a czasami jako leczenie pierwszego rzutu. Hormonoterapia, która zatrzymuje wytwarzanie testosteronu, jest również często stosowana u pacjentów, którzy wybierają radioterapię i chemioterapię. (Testosteron dostarcza guza i przyspiesza jego wzrost i rozwój.)
Ale w porównaniu do innych metod leczenia, takich jak rak piersi, leczenie raka prostaty pozostawia wiele do życzenia. Terapia genowa była stosowana od pewnego czasu i z wielkim powodzeniem w leczeniu innych nowotworów. Teraz leczenie raka prostaty nadrabia zaległości.
Genetyczny podpis Guza
Guzy mają własne geny, własną mapę funkcjonowania, własne DNA. Te mapy genetyczne określają, czy rak będzie agresywny, jak wrażliwy będzie na leczenie i czy nowotwór prawdopodobnie powróci. Naukowcy nazywają te biomarkery "profilami metylacji DNA" i im więcej rozumieją profile każdego człowieka, tym lepiej mogą go leczyć.
Korzystając z tych profili DNA, lekarze mogą tworzyć terapie zaprojektowane w celu leczenia specyficznej mapy genetycznej guza każdego człowieka. Jeśli profil rakowy mężczyzny pokazuje, że będzie on bardzo agresywny, lekarze mogą wrócić z równie agresywnym planem leczenia. Jeśli profile sugerują, że rak będzie bardzo powoli rosnąć, lekarze mogą zasugerować, że pacjent nic nie robi i czekać, aby zobaczyć, jak postępuje rak.
Jeśli chodzi o diagnozowanie i wczesną detekcję, profile DNA mogą również pomóc lekarzom w wczesnym diagnozowaniu raka gruczołu krokowego. Profile DNA mogą być w stanie określić, czy człowiek dostanie raka prostaty, jak źle to będzie, i kiedy ma sens rozpoczęcie leczenia.
Rola androgenów
U mężczyzn testosteron (rodzaj hormonu androgenowego) wspomaga wzrost i rozwój, stymuluje popęd płciowy i promuje zdrowie psychiczne. Ale testosteron może być również szkodliwy dla organizmu - szczególnie gdy pomaga on komórkom nowotworowym rosnąć i dzielić się.
Guzy mogą być wrażliwe na hormony w ciele. Hormony te mogą stymulować wzrost komórek nowotworowych. Większość nowotworów raka prostaty jest wrażliwa na testosteron, tak jak wiele raków piersi i macicy jest wrażliwych na hormon estrogenowy.
Lekarze wiedzą od jakiegoś czasu, że spowolnienie lub zablokowanie produkcji testosteronu może pomóc w spowolnieniu wzrostu raka prostaty. Jednak w ostatnich latach badania pokazują, że spowolnienie produkcji testosteronu może nie wystarczyć. Niektóre nowotwory rozwijają się pomimo niskiego poziomu testosteronu i terapii hormonalnej. Niektóre nowotwory po prostu przechytrzają leczenie. Są w stanie wyhodować nowe receptory; stają się bardziej wrażliwi, więc każdy istniejący testosteron jest silniejszy; w niektórych przypadkach guzy zaczynają wytwarzać własny testosteron.
Terapie specyficzne dla genów badają sposoby zwalczania nowotworu morfującego. Te nowe kierunki badań skupiają się na badaniu rozwoju nowotworów i adaptacji do poziomu niższego hormonu. Kiedy zrozumie się mechanizmy stojące za tymi zmianami, lekarze mogą być w stanie zapobiec przechwyceniu leczenia przez te guzy.
Szczepionka, która zmienia geny
W 2010 r. Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) zatwierdziła Provenge, pierwszą w historii szczepionkę przeciwnowotworową. Szczepionka jest dostosowana do każdego pacjenta, używając własnych genów, i jest przeznaczona do stosowania u mężczyzn z zaawansowanym rakiem prostaty.
Szczepionka zakończyła się sukcesem w kilku badaniach i wykazano, że przedłuża ona życie pacjenta. Dodał jednak średnio tylko cztery miesiące, co pozostawiło wielu lekarzy wątpliwości, czy leczenie było warte kosztów. Szczepionka kosztuje 93 000 $ i nie obejmuje kosztów od lekarzy, szpitali i laboratoriów. Wiele prywatnych firm ubezpieczeniowych pokrywa koszty, podobnie jak Medicare. Chociaż nie wykazano, aby szczepionka faktycznie zmniejszyła guz, FDA zdecydowała się go zatwierdzić ze względu na korzyści związane z przeżyciem.
