Przegląd
Prawie 1 procent światowej populacji ma bielactwo. Kiedy masz bielactwo, komórki, które są odpowiedzialne za twój kolor skóry, zostają zniszczone. Te komórki, zwane melanocytami, nie wytwarzają już pigmentu skóry, zwanego melaniną. Gdy komórki nie wytwarzają już melaniny, obszary skóry tracą kolor lub stają się białe.
Obszary utraconego pigmentu mogą rozwijać się w dowolnym miejscu na ciele, w tym:
- obszary narażone na słońce, takie jak ręce, stopy, ręce i twarz
- wewnątrz jamy ustnej lub innych błon śluzowych
- nozdrza
- genitalia
- z tyłu oka
- w obrębie aparatu słuchowego w uchu
Twoje włosy mogą również stać się szare lub białe, jeśli w danym miejscu są włosy.
Nawet jeśli bielactwo może wpływać na wiele różnych części ciała, nie jest zaraźliwa. Osoba z bielactwem nie może przekazać jej komuś innemu.
Zdjęcia bielactwa
Jakie są objawy bielactwa?
Głównym objawem bielactwa są białe plamy na skórze. I może wpływać na każdy obszar ciała, nawet na obszary wokół oczu. Plasterki mogą być duże lub małe i wyglądać jak jeden z następujących wzorów:
Segmentowe lub ogniskowe: Białe łaty wydają się być mniejsze i pojawiają się w jednym lub kilku obszarach. Kiedy bielactwo pojawia się w ogniskowych lub segmentowych wzorcach, ma tendencję do pozostawania w jednym obszarze jednej strony ciała. Wiele razy trwa to jeszcze przez rok, a potem się zatrzymuje. Postępuje również wolniej niż uogólniony bielactwo.
Niesegmentowe lub uogólnione: Powszechne białe łaty pojawiają się symetrycznie po obu stronach ciała. Jest to najczęstszy wzór i może wpływać na komórki pigmentu w dowolnym miejscu na ciele. Jeśli często zaczyna się i zatrzymuje wiele razy w ciągu życia danej osoby. Nie ma sposobu, aby ustalić, kiedy, jeśli lub jak szybko będą się rozwijać łaty.
Jedno z badań wykazało, że 75% osób z bielactwem ma utratę pigmentu na dłoniach i twarzy. Inne częste obszary to fałdy ciała, takie jak skóra pod pachami i wokół pachwiny.
Co zwiększa ryzyko bielactwa?
Nie wiadomo dokładnie, co powoduje bielactwo. Warunek nie wydaje się być dziedziczony. Większość osób z bielactwem nie ma rodzinnej historii zaburzenia. Jednak historia bielactwa lub innych chorób autoimmunologicznych może zwiększyć ryzyko, nawet jeśli nie powoduje bielactwa.
Innym czynnikiem ryzyka może być posiadanie genów związanych z bielactwem, w tym NLRP1 i PTPN22
Większość naukowców uważa, że bielactwo jest chorobą autoimmunologiczną, ponieważ organizm atakuje własne komórki. Ale nie jest również jasne, jak twoje ciało atakuje twoje komórki pigmentowe. Wiadomo, że około 20 procent osób z bielactwem ma również jedno inne zaburzenie autoimmunologiczne. W zależności od populacji, zaburzenia te mogą obejmować następujące, od najczęstszych po najmniej powszechne:
- twardzina, zaburzenie tkanki łącznej ciała
- toczeń
- zapalenie tarczycy, spowodowane niewłaściwie funkcjonującym tarczycy
- łuszczyca
- łysienie plackowate lub łysienie
- cukrzyca typu 1
- niedokrwistość złośliwa, niezdolność do wchłaniania witaminy B12
- Choroba Addisona
- reumatoidalne zapalenie stawów
Niektórzy eksperci opisują również bielactwo pojawiające się po incydentach:
- poważne oparzenia słoneczne lub skaleczenia
- narażenie na toksyny i chemikalia
- wysoki poziom stresu
Jakie są powikłania bielactwa?
Dobrą wiadomością jest to, że wiele razy bielactwo ma niewiele fizycznych skutków ubocznych na ciele. Najpoważniejsze komplikacje mogą dotyczyć uszu i oczu, ale nie są one powszechne. Podstawowym efektem fizycznym jest utrata pigmentu zwiększająca ryzyko poparzenia słonecznego. Możesz chronić skórę, stosując krem przeciwsłoneczny o SPF 30 i nosząc odzież ochronną.
Efekty psychologiczne
Badania wykazują, że bielactwo może powodować znaczące efekty psychologiczne. Z przeglądów naukowych wynika, że ponad 50 procent osób z bielactwem ma negatywny wpływ na ich relacje. Niektórzy ludzie zgłaszali, że cały czas myśleli o swoim stanie, zwłaszcza z powodu nieprzewidywalności tego stanu.
Zgłosili również:
- unikanie aktywności fizycznej
- wycofanie się z wydarzeń
- uczucie, że ich stan jest zniekształceniem
- depresja
- niepokój
- obciążenie emocjonalne
Jeśli masz bielactwo i odczuwasz którykolwiek z tych negatywnych objawów, porozmawiaj z lekarzem lub kimś, kto się o ciebie troszczy. Ważne jest również, aby dowiedzieć się jak najwięcej o zaburzeniu. Może to pomóc w złagodzeniu stresu związanego z twoim stanem lub możliwościami leczenia.
Co zrobi twój doktor by przetestować dla bielactwa?
Podczas wizyty lekarz przeprowadzi badanie lekarskie, zapyta o historię choroby i przeprowadzi badania laboratoryjne. Pamiętaj, aby zgłosić wszelkie zdarzenia, które mogą być przyczyną takich czynników, jak niedawne oparzenia słoneczne, przedwczesne siwienie włosów lub jakiekolwiek choroby autoimmunologiczne, które możesz mieć. Należy również poinformować lekarza, jeśli u kogoś z rodziny występuje bielactwo lub inne choroby skóry.
Inne pytania, które może zadać lekarz, to:
- Gdzie na twoim ciele to po raz pierwszy się zaczęło?
- Czy ktoś z twojej rodziny ma bielactwo?
- Czy ktoś z twojej rodziny ma zaburzenie autoimmunologiczne?
- Czy wypróbowałeś już jakieś zabiegi?
- Czy jakiekolwiek obszary się polepszają lub gorzej?
Twój lekarz może również użyć lampy ultrafioletowej, aby odszukać plamy bielactwa. Lampa, znana również jako lampa Wooda, pomaga lekarzowi szukać różnic między bielakiem a innymi chorobami skóry.
Czasami lekarz może chcieć pobrać próbkę skóry, zwaną biopsją. Laboratorium obejrzy te próbki. Biopsje skóry mogą pokazać, czy nadal masz komórki produkujące pigment w tym obszarze ciała. Badania krwi mogą pomóc w diagnozowaniu innych problemów, które mogą towarzyszyć bielactwu, takich jak problemy z tarczycą, cukrzyca lub niedokrwistość.
Jakie są twoje opcje leczenia?
Zabiegi na bielactwo mają na celu przywrócenie równowagi kolorystycznej skóry.Niektóre zabiegi mają na celu dodanie pigmentu, a inne go usuwają. Twoje opcje będą się różnić w zależności od:
- nasilenie twojego stanu
- lokalizacja i rozmiar twoich łatek
- ile masz łatek
- jak rozpowszechnione są łaty
- jak reagujesz na leczenie
Rodzaje terapii obejmują leczenie medyczne, chirurgiczne lub połączenie obu tych metod. Ale nie wszystkie zabiegi działają dla wszystkich, a niektóre mogą powodować niepożądane efekty uboczne.
Zawsze należy skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpią u niego działania niepożądane związane z leczeniem. Mogą zmienić dawkę lub zapewnić alternatywę.
Medyczny
Zwykle będziesz potrzebować co najmniej trzech miesięcy leczenia, zanim będziesz mógł zobaczyć jego efekty. Zabiegi medyczne obejmują:
Kremy miejscowe: Niektóre kremy, w tym kortykosteroidy, mogą pomóc przywrócić białe plamy na początkowych etapach. Inne pomagają spowolnić wzrost. Będziesz potrzebować recepty na kremy, które są wystarczająco mocne, ale mogą również powodować działania niepożądane, gdy są używane przez długi czas. Efekty uboczne mogą obejmować:
- skurcz skóry
- rębnia
- nadmierny wzrost włosów
- podrażnienie skóry
Leki doustne: Niektóre leki, takie jak sterydy i niektóre antybiotyki, mogą być skuteczne w leczeniu bielactwa nabytego. Są one dostępne tylko na receptę.
Terapia Psoralenem i ultrafioletem A (PUVA): Ta kombinacja leczenia wymaga przyjęcia psoralenów jako pigułki lub nałożenia jej na skórę w postaci kremu. Następnie lekarz naraża cię na działanie światła UVA, aby aktywować leki, które pomagają przywrócić koloryt twojej skórze. Następnie musisz zminimalizować ekspozycję na słońce i nosić okulary ochronne. PUVA ma działania niepożądane, które mogą obejmować:
- oparzenie słoneczne
- nudności
- swędzenie
- przebarwienia
Wąskie światło UVB: Jest to alternatywa dla tradycyjnej terapii PUVA. To leczenie zapewnia bardziej skoncentrowany rodzaj terapii światłem, często prowadząc do mniejszej liczby skutków ubocznych. Może być również stosowany jako część programu leczenia domowego pod nadzorem lekarza.
Laserowa ekscymerowa obróbka: Zabieg ten pomaga w małych obszarach łat i zajmuje mniej niż cztery miesiące, dwa do trzech razy w tygodniu.
Depigmentacja: Twój lekarz może zalecić depigmentację, jeśli dotknie to więcej niż 50 procent twojego ciała i chcesz zrównoważyć skórę. Często jest to rozwiązanie, które nie powiodło się, gdy zabiegi mające na celu przywrócenie pigmentu do skóry. Depigmentacja skupia się na blaknięciu reszty skóry, aby dopasować się do obszarów, które straciły kolor. Potraktowanie leczenia może potrwać do dwóch lat. Zastosujesz leki, takie jak monobenzon, zgodnie z zaleceniami lekarza. Największy efekt uboczny depigmentacji to stan zapalny. Ten zabieg wydaje się być trwały i będziesz bardziej wrażliwy na światło słoneczne.
Chirurgiczny
Opcje chirurgiczne są dostępne, gdy leki i terapia światłem nie działają. Twój lekarz może zalecić opcje chirurgiczne, jeśli nie masz żadnych nowych lub pogarszających się białych plam w ciągu ostatnich 12 miesięcy, a twój stan bielactwa nie był spowodowany uszkodzeniem słonecznym.
Rodzaje operacji obejmują:
Przeszczep skóry: Twój chirurg usuwa zdrową, zabarwioną skórę i przenosi ją do odbarwionych obszarów. Zagrożenie przeszczepem skóry obejmuje infekcję, bliznowacenie lub brak ponownego pigmentowania. Przeszczepy skóry z użyciem blistrów to kolejna opcja, która ma mniejsze ryzyko. W tej procedurze lekarz utworzy pęcherze na nienarażonej skórze i przeniesie górną część blistra w inne miejsce.
Przeszczepy melanocytów: Twój lekarz usuwa melanocyty i pozwala im rosnąć w laboratorium. Następnie komórki przenosi się do odbarwionych obszarów skóry.
Mikropigmentacja: Twój lekarz wytatuuje pigment w skórze. Jest to najlepsze dla obszaru ust, ale może być trudno dopasować kolor skóry.
Inne terapie i opcje zarządzania
Nawet jeśli jesteś poddawany leczeniu bielactwa, wyniki mogą być powolne. Więc możesz chcieć włączyć następujące elementy:
Krem do opalania: Ograniczenie ekspozycji na słońce może pomóc w utrzymaniu równej skóry. Opalanie doda kontrastu skórze, dzięki czemu obszary stają się bardziej widoczne. Im wyższy SPF, tym więcej otrzymasz ochrony. Ważne jest, aby używać ochrony przeciwsłonecznej, ponieważ obszary bez pigmentacji są podatne na oparzenia słoneczne i uszkodzenia słoneczne.
Kosmetyki: Makijaże do makijażu lub samoopalacze pomagają wyrównać koloryt skóry. Możesz preferować samoopalacze, ponieważ efekt utrzymuje się dłużej, nawet po praniu.
Zarządzanie zdrowiem psychicznym: Jedno z badań sugeruje, że leki i psychoterapia mogą poprawić jakość życia. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli doświadczasz negatywnych skutków dla zdrowia psychicznego.
Radzenie sobie z emocjonalnymi aspektami bielactwa
Badania pokazują, że ludzie z bielactwem mają tendencję do rozwijania problemów związanych ze stresem emocjonalnym i poczuciem własnej wartości. Jedno z badań wykazało również, że rodzice dzieci z bielactwem zgłaszają niższą jakość życia. Ale bielactwo nie jest zakaźne ani nie powoduje żadnych negatywnych skutków fizycznych. Ludzie z bielactwem mogą prowadzić zdrowe, aktywne życie.
Ważne jest znalezienie terapeuty, który rozumie tę chorobę skóry i jej wpływ na zdrowie psychiczne. Wczesne, ale ograniczone badania nad indywidualną terapią behawioralną (CBT) i bielactwem sugerują, że może ona pomóc w:
- utrzymanie poczucia własnej wartości
- zapobieganie depresji
- poprawa ogólnej jakości życia
Wraz z rodziną i przyjaciółmi, grupa wsparcia bielactwa jest doskonałym źródłem wsparcia. Grupy te dają pacjentom możliwość wyrażania siebie i spotykania się z innymi w tym samym stanie. Możesz również zajrzeć do hasztag #vitiligo w mediach społecznościowych, aby poznać historie ludzi, którzy poznają ich wygląd. Jednym z przykładów jest modelka i aktywistka, Winnie Harlow, która nazywa siebie "modelem bielactwa".
Co nowego w leczeniu bielactwa?
Badania nad bielactwem wzrosły w ostatnich latach.Nowsza technologia pozwala na postęp w badaniach genetycznych, dzięki czemu możemy zrozumieć, jak działa bielactwo. Zrozumienie, w jaki sposób wyzwala się bielactwo i w jaki sposób jego proces wchodzi w interakcję z innymi systemami narządów, może pomóc naukowcom w opracowaniu nowych metod leczenia.
Inne badania nad bielactwem obejmują badanie, w jaki sposób trauma lub stres wywołuje bielactwo, jak genetyka wpływa na bielactwo i jak chemiczne sygnały układu immunologicznego odgrywają rolę.
Możesz również zobaczyć najnowsze badania kliniczne na ClinicalTrials.gov.
