Wirusowe zapalenie wątroby typu E jest zwykle przenoszone drogą kałowo-doustną - najpierw w kale zarażonych osobników, a następnie po spożyciu zanieczyszczonej wody lub pożywienia. Dlatego epidemiologia zapalenia wątroby typu E jest podobna do tej w przypadku zapalenia wątroby typu A.
Wirusowe zapalenie wątroby typu E występuje rzadko, ale jest powszechne w krajach rozwijających się. Jedynymi zgłoszonymi przypadkami zapalenia wątroby typu E są osoby, które podróżowały do krajów, w których choroba jest powszechna.
Jakie są objawy i konsekwencje zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu E?
Wirusowe zapalenie wątroby typu E ma okres inkubacji od dwóch do dziewięciu tygodni, ze średnią długością 45 dni. Oznacza to, że osoba zarażona wirusem nie będzie wykazywać objawów przez ten czas. Następnie objawy ostrego zapalenia wątroby typu E są takie same jak w przypadku innych zakażeń zapaleniem wątroby. Podobnie jak w wirusowym zapaleniu wątroby typu A, większość osób z WZW typu E wraca do zdrowia bez żadnych długotrwałych problemów i ma dożywotnią ochronę przed wirusowym zapaleniem wątroby typu E.
Ogólnie, WZW typu E nie powoduje przewlekłego stanu nosicielstwa (gdy ktoś nosi i transmituje wirusa bez objawów). Zwykle nie jest przenoszony z matki na dziecko. Istnieją jednak wyjątki od tej zasady, a rzadkie przypadki ciężkiej infekcji i śmierci u noworodków zostały zgłoszone.
W krajach rozwijających się śmierć matek z powodu WZW typu E jest alarmująco wysoka i wynosi od 10 do 20%. Ekstremalne ubóstwo, współistniejące choroby medyczne, niedożywienie i słaba opieka prenatalna są przynajmniej częściowo odpowiedzialne za to złe prognozy matczyne.
