Odmiany wczesnych gruszek dojrzewają w lipcu i sierpniu. Ich owoce są zazwyczaj soczyste, aromatyczne, o doskonałym smaku. Niestety, ze względu na wysoką soczystość i niską zawartość suchej masy, nie podlegają one nawet krótkiemu przechowywaniu i transportowi, z wyjątkiem stosowania w świeżej jakości i przetwarzaniu soków i kompotów.
Dżem z nich okazuje się zbyt wodnisty, prawie niemożliwe jest suszenie plasterków suszonych owoców.
Zbiory odmian jesiennych dojrzewają we wrześniu. Te owoce są bardziej gęste i podatne. Tworzą doskonałe przedmioty: plastry nie gotują się w kompotach, gęsty dżem, suszone owoce o doskonałej konsystencji. Nagrane do szczytu dojrzałości można je przechowywać przez 1-2 miesiące.
Gruszki zimowe zbiera się w październiku, a nawet na początku listopada. W tym momencie są jeszcze solidne i niezbyt smaczne. Smak, aromat i delikatność ich mięso nabiera dopiero po pewnym czasie od przechowywania, ale w stanie świeżym mają możliwość leżenia do połowy zimy, aw specjalnych sklepach do wiosny.
Wydaje się logiczne, że ogrodnicy powinni mieć odmiany w każdym okresie dojrzewania w ogrodzie: do konsumpcji, przetwarzania i przechowywania w okresie letnim. Ale w większości przypadków musisz ograniczyć się do dwóch pierwszych grup.
Odmiany na długie lato
Najbardziej oczywistym ograniczeniem jest długość sezonu wegetacyjnego. Od kwitnienia drzew po zbiór późnych owoców, minęło 5 miesięcy, a cały ten czas powinien być ciepły. Jeśli plony spadną we wczesnych przymrozkach, które mogą być już we wrześniu, wówczas gruszki staną się nieodpowiednie do długotrwałego przechowywania: procesy komórkowe w nich zatrzymają się, odmrożona część umrze, a patogeny zgnilizny przenikną do uszkodzonej skóry.
Co więcej, po zbiorach drzewo wciąż potrzebuje czasu na przygotowanie się na zimę. Jeśli wkrótce nadejdzie mróz, wówczas mogą cierpieć delikatne pąki, niedojrzałe drewno i korzenie, które nie przeszły na emeryturę. Ale nawet po długiej jesieni trudno wytrzymać silne mrozy na drzewie - jego tkanki nie są wystarczająco gęste, a zimowy sen nie jest głęboki, ponieważ wkrótce trzeba obudzić się do następnego kwitnienia.
Gruszka jest z natury bardziej odporna na suszę niż jabłoń, ale toleruje gorszą wilgotność. W wilgotnym klimacie jest poważnie dotknięty chorobami grzybiczymi, zwłaszcza parchem. Jeśli dojrzewające odmiany nadal mają czas dojrzeć z niewielką porażką, późne owoce często tracą całą wartość rynkową.
Tak więc, długa ciepła wiosna, lato i jesień, łagodna zima, suche powietrze - takie naturalne warunki istnieją tylko na południu Rosji, w Mołdawii, na Ukrainie, na Kaukazie i innych południowych regionach. To tutaj tradycyjnie uprawiane są najlepsze późne odmiany, z których wiele nosi geny lokalnych podgatunków dzikiej gruszki: kaukaskiej, migdałowej, oliwkowej, syryjskiej. Do nich ciągle dodawane są nowoczesne, jeszcze smaczniejsze, eleganckie i odporne na choroby.
Najlepsze stare odmiany: Kure (Williams winter), Concord, Artyomovskaya winter, Vera Kiev, Vera Michurina, Duchess winter, Pass-Crassan, Josephine, Bere Ardanpon, Winter kubarevidnaya.
Nowoczesne odmiany zimowe: Treasure, Elena, Zest of Crimea, Emerald, Maria.
Opcje dla mieszkańców północy
Mieszkańcy północy nie będą mogli uprawiać odmian zimowych. Ale wraz z sytuacją jesienną w ostatnich latach znacznie się poprawiła - pojawiły się strefy dla Białorusi, Środkowego Pasa, nawet dla Północnego Zachodu i Uralu.
Polecane odmiany późnej jesieni: Lutowa pamiątka, Mliyevskaya, Dekabrinka, Uralochka, Late Belorussian, Severyanka, Lira, Leningradskaya.
Sukces ich uprawy zależy w dużej mierze od mikroklimatu określonego miejsca i odpowiedniej technologii rolniczej. Późne gruszki będą słabo rosły zarówno na nizinach, gdzie wilgotne powietrze stagnuje, jak i pod zimnymi wiatrami. Gleba powinna być żyzna, ale bynajmniej nie podmokła. W wilgotnych miejscach pod dołami do lądowania należy zorganizować drenaż, a same drzewa sadzi się na wzgórzach.
Bardzo ważne jest utrzymanie nienagannej czystości sanitarnej ogrodu, ciągła walka z grzybami i patogenami zgnilizny.
