Cukrzyca u psów jest chorobą endokrynologiczną spowodowaną zmianami w funkcjonowaniu trzustki, w wyniku czego dochodzi do naruszenia procesów metabolicznych i obniżenia poziomu hormonu insuliny. Najczęściej psy w średnim wieku (od 6 do 9 lat) cierpią na tę chorobę. Suki są bardziej podatne na choroby niż mężczyźni.
Przyczyny i rodzaje cukrzycy u psów
Czynniki ryzyka choroby obejmują:
• otyłość;
• przewlekłe zapalenie trzustki;
• stres;
• brak aktywności fizycznej;
• zaburzenia hormonalne;
• dziedziczność.
Podobnie jak ludzie, psy mają dwa rodzaje chorób: I (zależne od insuliny) i II (niezależne od insuliny). Oba gatunki charakteryzują się niedoborem insuliny, ale w pierwszym przypadku jest absolutny, a w drugim względny.
Cukrzyca typu I u psów
Trzustka nie wydziela już wystarczającej ilości insuliny, hormonu białkowego odpowiedzialnego za kontrolę glukozy i dostarczanie energii komórkowej. Niezdolność trzustki do wytwarzania insuliny prowadzi do wzrostu zawartości cukru, co ma druzgocący wpływ na przewód pokarmowy, układ nerwowy i układ krążenia. Przyczyny choroby są najczęściej związane ze zmianami autoimmunologicznymi i predyspozycjami genetycznymi.
Cukrzyca typu II u psów
Choroba charakteryzuje się stopniowym rozwojem i mniej poważnymi objawami. Trzustka wytwarza insulinę w wystarczającej lub nieznacznie zmniejszonej ilości, ale komórki organizmu nie odbierają hormonu. Przy nieodpowiednim lub przedwczesnym leczeniu choroba może przerodzić się w cukrzycę typu I, a także powodować nadciśnienie, uszkodzenie naczyń, owrzodzenia troficzne i zgorzel.
Objawy cukrzycy u psów
Wczesne wykrycie choroby jest jednym z głównych powodów skutecznego leczenia. Właściciele powinni być bardzo uważni na zmiany w zachowaniu i stanie czworonożnego przyjaciela.
Następujące objawy kliniczne wskazują na wystąpienie cukrzycy u psów:
• Lekki mocz, nadmierne i częste oddawanie moczu: cząsteczki glukozy usuwają płyn z organizmu. Utrata wody może prowadzić do niedoboru potasu i sodu - elektrolitów regulujących napięcie naczyniowe.
• Odwodnienie i intensywne niekończące się pragnienie: zwierzę próbuje zrekompensować utratę płynów poprzez zwiększenie spożycia wody.
• Upośledzenie wzroku, zaćma, zmętnienie soczewki: podwyższony poziom cukru uszkadza naczynia krwionośne siatkówki.
• Zwiększone spożycie pokarmu, któremu towarzyszy utrata masy ciała: glukoza nie dociera już do komórek w odpowiedniej ilości, poziom węglowodanów gwałtownie spada. W rezultacie mięśnie i tłuszcz stają się źródłem energii, co prowadzi do wyczerpania.
• Zapach acetonu z ust.
• Letarg, apatia, depresja.
• Zauważalne przy powiększaniu palpacyjnym wątroby.
• Zaburzenia żołądka i jelit: ból brzucha, wymioty, biegunka.
• Patologie skóry, wypadanie włosów.
W rzadkich przypadkach u zwierzęcia występuje tachykardia, osłabienie kończyn tylnych i słabe gojenie się ran. Jeśli podejrzewasz, że Twój pies ma cukrzycę, skontaktuj się jak najszybciej z weterynarzem. Pamiętaj, że silny spadek lub odwrotnie wzrost cukru we krwi może prowadzić do śpiączki cukrzycowej.
Diagnozowanie i leczenie cukrzycy u psów
Jeśli istnieje podejrzenie braku wydzielania insuliny, weterynarze przeprowadzają zestaw środków mających na celu dokładną diagnozę: wzrokowe i dotykowe badanie zwierząt, ogólne i biochemiczne badania krwi, monitorowanie stężeń hemoglobiny i glukozy, testy hormonalne i moczu. Jeśli podejrzewasz patologię, konieczne jest EKG i USG przewodu pokarmowego.
Leczenie choroby obejmuje złagodzenie objawów, osiągnięcie stabilnych wskaźników glukozy i zapobieganie pogorszeniu. Aby znormalizować zawartość cukru, stosuje się insulinoterapię, której częstotliwość określa lekarz prowadzący. Psy otrzymują świńską insulinę o przedłużonym działaniu.
Aby wyregulować bilans wodny, zwierzęciu pokazano kompleksy witaminowo-mineralne, zastrzyki z pituriny (domięśniowo) i wkroplenie adiureryny do dróg nosowych. Pamiętaj, że cukrzyca nie jest zdaniem, przy odpowiednim i odpowiednim leczeniu możesz zminimalizować zastrzyki insuliny i osiągnąć stabilną remisję.
Racja dla psów
Zwierzę z cukrzycą potrzebuje starannie dobranej diety frakcyjnej. Konieczne jest karmienie psa równymi małymi porcjami w tym samym czasie do sześciu razy dziennie. Alkaliczna woda mineralna dobrze gasi pragnienie. Weterynarze zalecają uzupełnianie żywienia L-karnityną, selenem, cynkiem, magnezem, witaminami A, B6, B12, E. Te pierwiastki są odpowiedzialne za poprawę wrażliwości komórek na insulinę i stymulowanie wychwytu glukozy.
Karma dla psa z cukrzycą charakteryzuje się wysoką zawartością białka i błonnika. Beztłuszczowe produkty z kwaśnego mleka, dietetyczne mięso (indyk, cielęcina, wołowina, królik), gotowane białko jaja, omlet na parze, kapusta, dynia, topinambur, cukinia są dozwolone.
Produkty zawierające cukier i mąkę, mąka kukurydziana i pszenna, płatki owsiane, konserwy, przyprawy, śmietana, tłuste mięso i ryby, biały ryż, warzywa i owoce zawierające duży odsetek szybkich węglowodanów: cebula, fasola, marchew, buraki powinny być całkowicie wykluczone z diety ziemniaki, czosnek.
Środki zapobiegawcze
Ponieważ w 80% przypadków cukrzyca u psów jest chorobą dziedziczną, nie ma potrzeby mówić o zapobieganiu tej chorobie. Jednak właściciele mogą zmniejszyć ryzyko patologii, jeśli zastosują się do następujących zaleceń:
• Kontroluj odżywianie zwierząt, unikaj przekarmiania. Wyklucz tłuste, słodkie, mączne, pikantne, wędzone i smażone potrawy. Zbilansowane menu powinno zawierać złożone węglowodany, błonnik i wysokiej jakości białka.
• Zapewnij swojemu zwierzakowi ruchomy styl życia. Ćwiczenia, długie spacery i gry zapobiegają występowaniu nadwagi. Unikaj stresu.
• Kobiety ze skłonnością do cukrzycy są poddawane sterylizacji.
Regularnie zabieraj swojego psa do weterynarza na badania profilaktyczne, jeśli jest on genetycznie predysponowany do choroby lub należy do ras najczęściej cierpiących na cukrzycę: labradora, jamnika, pomorskiego, mopsa, dobermana, pudla karłowatego, beagle.
