Ryzyko zakażenia u młodych osób jest bardzo wysokie, nawet przy niewielkim kontakcie z zakażeniem. Przenoszą także choroby silniej niż zwierzęta silniejsze. W celu ochrony zwierzęcia przed poważnymi chorobami, przy jednoczesnym zminimalizowaniu ryzyka powikłań, ważne jest, aby dowiedzieć się, co powinny robić kocięta, i pamiętać o zasadach, bez których szczepienie może być korzystne i nieszkodliwe.
Jakie szczepienia robią kocięta
Istnieje wiele chorób zakaźnych, na które podatne są koty, nie można chronić zwierząt przed wszystkimi. Harmonogram szczepień został opracowany przez specjalistów na podstawie oceny prawdopodobieństwa i niebezpieczeństwa chorób. Zidentyfikowano wirusy, których szczepy należy włączyć do szczepionki przy pierwszym szczepieniu kota:
1. Calicivirus.
Objawy
- wzrost temperatury ciała;
- wydzielina z oczu i nosa;
- obfite wydzielanie śliny;
- kichanie;
- słabość;
- utrata masy ciała;
- rany na języku i twarde podniebienie;
- dwór.
Metoda infekcji:
- w bezpośrednim kontakcie z chorym zwierzęciem;
- kropelki w powietrzu;
- przez ręce, buty i wszelkie przedmioty;
- w macicy od kota do kociąt.
Prognoza: średni czas trwania: 1-3 tygodnie. Śmiertelność - ponad 30%. Istnieje wysokie ryzyko przystąpienia innych wirusów i bakterii, śmiertelność w tym przypadku przekracza 80%.
2. Zapalenie nosa i tchawicy.
Objawy
- wzrost temperatury ciała;
- obfite ropne wydzielanie z oczu i nosa;
- kaszel, chrypka;
- nagromadzenie ropy w gardle, powodujące wymioty;
- wrzody w górnej części języka;
- ślinienie;
- obrzęk i zapalenie błon śluzowych;
- oddychanie z otwartymi ustami.
Metoda infekcji:
- w bezpośrednim kontakcie z zakażonym zwierzęciem, które może zatrzymać wirusa do 9 miesięcy po wyleczeniu lub nawet być ukrytym nosicielem;
- kropelki w powietrzu;
- przez ręce, buty i wszelkie przedmioty.
Prognoza: śmiertelność do 20%. Możliwe są powikłania zapalenia oskrzeli i zapalenia płuc, zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego i pojawienie się wrzodów na skórze. Choroba może stać się przewlekła. Ciężarne koty są narażone na ryzyko śmierci martwego potomstwa.
3. Panleukopenia („nosówka kota”)
Objawy
- znaczne pogorszenie stanu ogólnego;
- gwałtowny wzrost temperatury;
wymioty
- biegunka, często z domieszką krwi;
- utrata masy ciała.
Metoda infekcji:
- kontakt z chorymi lub chorymi zwierzętami;
- przez pchły lub inne owady ssące krew;
- w macicy od kota do kociąt.
Prognoza: ostra forma trwa 1-10 dni. W bardzo ostrym przebiegu możliwa jest nagła śmierć zwierzęcia. Śmiertelność kociąt wynosi do 90%.
4. Chlamydia
Objawy
- wzrost temperatury ciała;
- łza, przechodząc w ropne wydzieliny z oczu;
- zaczerwienienie oczu;
- naruszenia w przewodzie pokarmowym;
- katar, kichanie.
Metoda infekcji:
- w kontakcie z chorym zwierzęciem lub jego wydzielinami;
- kropelki w powietrzu;
- w macicy od kota do kociąt.
Prognoza: może zmienić się w formę przewlekłą. Możliwe zakażenie osoby z osłabionym układem odpornościowym.
5. Wścieklizna
Objawy
- zmiana zachowania (letarg / agresja);
- Częste nietypowo głośne miauczenie;
- skurcze i porażenie;
- utrata apetytu
Manifestacje zależą od postaci choroby!
Metoda infekcji:
- ugryzienie chorego zwierzęcia;
- bez ugryzienia: gdy ślina zarażonego osobnika dostanie się na uszkodzone błony śluzowe i powłoki skóry;
- jedzenie chorego zwierzęcia (szczury itp.).
Prognoza: śmiertelność 100%. Nie ma leczenia; chore zwierzę musi zostać uśmiercone.
Czasami podaje się również szczepionki przeciwko zakaźnemu zapaleniu otrzewnej (od 4 miesięcy), rzęsistkowicy i mikrosporii.
Wszystkie te infekcje, podobnie jak wiele innych, nawet niebezpieczne dla dorosłych zwierząt, mogą spowodować śmierć młodego osobnika lub spowodować awarię i patologię w przyszłości. Dlatego konieczne jest zaszczepienie od nich kociaka.
W jakim wieku kotek powinien zostać zaszczepiony?
Eksperci zalecają rozpoczęcie szczepienia od 2-3 miesięcy. 23 dni po pierwszym szczepieniu kociak musi zostać ponownie zaszczepiony - ponownie wprowadzić tę samą szczepionkę. Szczepienia przeciw wściekliźnie nie wymagają ponownego szczepienia i są przeprowadzane jednocześnie z wprowadzeniem złożonej szczepionki po raz pierwszy lub podczas ponownego szczepienia.
Następnie szczepienia należy przeprowadzać raz w roku przez całe życie zwierzęcia.
Kiedy odłożyć pierwsze szczepienie kota?
Zastanów się, w jakich przypadkach nie można zaszczepić kota, nawet gdy osiągnie wymagany wiek:
· Obecność robaków, pcheł, kleszczy;
Podwyższona temperatura ciała
Wyładowanie z oczu, nosa;
· Biegunka i inne zaburzenia w przewodzie pokarmowym;
Swędzenie w uszach;
Ostatni kontakt z chorym zwierzęciem
· Leczenie antybiotykami i 2 tygodnie po zakończeniu leczenia;
· Okres pooperacyjny i rehabilitacyjny.
W przypadku wykrycia jakichkolwiek innych objawów złego samopoczucia należy również odłożyć szczepienie, można szczepić tylko zdrowe zwierzę.
Zasady szczepień
Aby szczepienie nie zaszkodziło młodemu, wrażliwemu ciału, należy przestrzegać następujących zasad:
1. Nie naruszaj terminu szczepienia i ponownego szczepienia;
2. Użyj specjalistycznych szczepionek;
3. Upewnij się, że warunki i zasady przechowywania podanej szczepionki nie są naruszone;
4. 10 dni przed pierwszym szczepieniem konieczne jest przeprowadzenie odrobaczania - środki terapeutyczne i zapobiegawcze, aby pozbyć się kociaka z robaków. W tym czasie ważne jest uważne monitorowanie kału zwierzęcia. Jeśli zostaną w nich znalezione pasożyty, po 10 dniach konieczne jest ponowne podanie zwierzęciu środka przeciw robakom (podobnym lub innym). Jeśli nie zostaną znalezione żadne wizualne pasożyty, można przeprowadzić szczepienie.
5. Nie planuj operacji na okres po szczepieniu (co najmniej trzy tygodnie, najlepiej dłużej). Dozwolone tylko operacje doraźne, bez których nie można tego zrobić.
6. Unikaj stresu w ciągu tygodnia przed i po szczepieniu.
7. Do pierwszego szczepienia lepiej jest zaprosić specjalistę w domu, aby uniknąć zakażenia zwierzęcia w klinice weterynaryjnej.
8. Szczepienia należy wykonywać tak delikatnie, jak to możliwe, aby nie przestraszyć zwierzęcia i nie wywołać stresu.
Komplikacje szczepionkowe
Nawet po zaszczepieniu przez wykwalifikowanego specjalistę zgodnie ze wszystkimi niezbędnymi zasadami zwierzę nie jest odporne na rozwój powikłań. Wśród możliwych problemów najczęstsze są reakcje alergiczne. Mogą objawiać się jako obfite wydzielanie śliny i łzawienie, gorączka, obrzęk, niestrawność, zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia i ogólne pogorszenie stanu. Najbardziej niebezpieczne reakcje alergiczne są najczęściej wykrywane w pierwszych minutach po wstrzyknięciu. Dlatego lepiej jest, jeśli po podaniu leku lekarz weterynarii monitoruje stan zwierzęcia przez około 15 minut, aby w razie niebezpieczeństwa natychmiast podjąć działanie. Jeśli zwierzę ma alergię, należy zapamiętać nazwę podanej szczepionki i następnym razem użyć jej analogu. Ponadto pogorszenie stanu zwierzęcia po szczepieniu nie zawsze oznacza, że lek nie jest dla niego odpowiedni. Jeśli objawy mieszczą się w normie, można je uznać za naturalną reakcję organizmu, zwalczanie infekcji i rozwijanie odporności. W każdym przypadku lepiej skonsultować się z weterynarzem.
Po ustaleniu, w jakim wieku i jakie szczepienia musi wykonać kotek, hodowca ma możliwość ochrony swojego zwierzaka przed wieloma niepotrzebnymi problemami. Właściwy specjalista pomoże rozwiać wszelkie wątpliwości, czy dane zwierzę może zostać zaszczepione, i pomoże odróżnić powikłania od normalnej odpowiedzi na szczepionkę.
