Imbir to roślina tropikalna, a jej ojczyzną są kraje azjatyckie. Od czasów starożytnych w Chinach korzeń tej rośliny był używany do przygotowania balsamów leczniczych i nalewek. Nadal jest szeroko stosowany w kuchni indyjskiej i chińskiej jako przyprawa, a także jako dodatek do sałatek.
Imbir można uprawiać w Rosji w domu, a także latem na zewnątrz. Okres wzrostu imbiru wynosi 8-10 miesięcy, więc korzeń rośliny najpierw sadzi się w doniczce wypełnionej żyzną ziemią. Sadzenie imbiru odbywa się w okresie styczeń-luty, a następnie sadzenie sadzonek na terenie w maju-czerwcu.
Wybór korzenia imbiru do sadzenia
Wybór korzenia imbiru do sadzenia jest bardzo prosty. Głównym warunkiem jest obecność u nasady punktów wzrostu podobnych do „ziemniaczanych oczu”. Są to segmenty korzeniowe z małymi pierścieniami podobnymi do pierścieni pnia drzewa.
Korzeń imbiru z punktem wzrostu
Jeśli na korzeniu widoczne są brązowe plamy, taki imbir nie nadaje się do sadzenia w ziemi. Trzyletni korzeń imbiru jest stary. Nie będzie rosnąć, ale gnije w glebie, ponieważ nie ma energii do wzrostu.
Korzeń z szarymi plamami również nie nadaje się do sadzenia. Wpływają na nią choroby grzybowe i gniją w glebie, zanim zacznie rosnąć. Wszystkie szare plamy widoczne na takim korzeniu należy wyciąć ostrym nożem, a sekcje należy potraktować var var lub węglem drzewnym, aby je zdezynfekować.
Młody korzeń z kilkoma punktami wzrostu można podzielić na segmenty i posadzić kilka roślin w osobnych doniczkach, aby uzyskać więcej sadzonek.
Jak sadzić imbir.
Skład gleby
Nie wszyscy ogrodnicy wiedzą, jak prawidłowo sadzić imbir. Korzeń rośliny należy przygotować do sadzenia. Umieszcza się go na osiem do dziesięciu godzin w lekko różowym roztworze nadmanganianu potasu. Następnie korzeń imbiru sadzi się w doniczce z otworami drenażowymi wypełnionymi żyzną ziemią.
Ojczyznę imbiru uważa się za wschodnią część Indii, gdzie dominują lasy tropikalne. Dlatego gleba do sadzenia korzenia powinna być torfowa. Taka gleba jest wystarczająco żyzna dla jej wzrostu, ponieważ zawiera dużą ilość azotu i potasu.
Imbir nie toleruje stagnacji wody. Gleba torfowa nie wchłania dobrze wilgoci, więc dodaje się do niej równą część gleby arkuszowej. Do ziemi dodaje się również piasek, aby zapewnić drenaż.
W luźnej glebie korzeń imbiru będzie się dobrze rozwijać. Aby uniknąć zakażenia rośliny chorobami grzybiczymi, gleba jest podlewana środkami grzybobójczymi i ściółkowana. Jako warstwę przeciwbakteryjną możesz użyć:
Perlit ogrodowy;
Zapalenie jamy ustnej
· Gleba wulkaniczna o dużej frakcji.
Taki materiał ściółkujący nie pozwoli na rozwój zarodników szarej zgnilizny, które często wpływają na młode kiełki imbiru.
Gleby neutralne lub alkaliczne nadają się do uprawy imbiru. Jeśli używasz torfu końskiego do przygotowania mieszanki glebowej, dodaj mąkę dolomitową do jej składu, aby znormalizować równowagę kwasowo-zasadową.
Korzeń imbiru sadzi się na głębokości 5-10 cm, a punkty wzrostu należy skierować do góry, można je pozostawić nad powierzchnią gleby. Jeśli sadzisz kilka segmentów korzeniowych w jednej doniczce, odległość między nimi powinna wynosić 8-10 cm. Punkty wzrostu segmentów powinny patrzeć w różnych kierunkach lub pionowo w górę, aby zapewnić wystarczająco miejsca dla roślin.
Wzrost imbiru i pielęgnacja sadzonek
Po posadzeniu korzeń imbiru należy zalać ciepłą wodą, aby obudziły się pąki rośliny. W celu intensywnego wzrostu imbiru zimą doniczkę z korzeniem umieszcza się na parapecie okna południowego, a także zapewnia dodatkowe sztuczne oświetlenie.
Wiosną i latem imbir należy przestawić na parapecie okna północnego lub północno-zachodniego. W bezpośrednim świetle słonecznym młode pędy rośliny oparzają się i zatrzymują ich wzrost.
W piątym lub szóstym miesiącu po posadzeniu imbiru w doniczce sadzonki można sadzić na otwartym terenie, aby zwiększyć plon. Słabe rośliny, które otrzymały poparzenie słoneczne wiosną lub latem, nie nadają się do sadzenia na otwartym terenie. Lepiej jest wykopać takie rośliny i wykorzystać ich korzenie do gotowania.
Jak przygotować sadzonki do sadzenia w otwartym terenie
Do sadzenia w otwartym terenie odpowiednie są tylko mocne sadzonki z dużą liczbą podległych korzeni. Do czasu sadzenia w otwartym terenie sadzonki imbiru wzrosną do 10 cm, a pęd utworzy trzeci punkt wzrostu i maksymalnie pięć prawdziwych liści.
Podczas przesadzania imbiru sprawdź system korzeniowy rośliny. Podstawa pędów imbiru jest różowa, a dodatkowe korzenie są długie. Rozwijają się głęboko w glebie do 15 cm.
Korzenie odpowiednie do przesadzania w otwartym terenie
Segment korzeniowy, który zasadziłeś w doniczce, powinien zgnić, zanim imbir zostanie posadzony w otwartym terenie. Z materiału do sadzenia pozostanie tylko skórka. Ta metoda wzrostu przypomina trochę ziemniaka. Zepsuty korzeń imbiru musi być oddzielony od systemu korzeniowego rośliny.
Jak sadzić imbir w otwartym terenie
Imbir sadzi się w otwartym terenie, gdy sadzonki dorastają do 10 cm wysokości, a zagrożenie wiosennymi przymrozkami mija. Jeśli dobrze zadbałeś o sadzonki zimą, a rosły one mocne i silne, możesz pod koniec maja posadzić imbir w otwartym terenie.
Aby roślina zapuściła korzenie na otwartym terenie, musisz przestrzegać zasad sadzenia imbiru:
· Wybierz właściwe miejsce do lądowania;
· Przygotuj łóżka do sadzenia;
· Uprawiaj glebę przed szkodnikami, w szczególności z robaka majowego.
Odpowiednie miejsce do sadzenia imbiru powinno być dobrze oświetlone, ale jednocześnie chronione przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Idealnym miejscem do uprawy imbiru są młode drzewa owocowe z rzadką koroną lub ozdobnymi krzewami.
Ziemia do wzrostu imbiru powinna być luźna. Jeśli na twoim obszarze dominuje glina, wykop dziury i wypełnij je mieszaniną gleby, która składa się z:
Od próchnicy;
· Piasek;
· Blacha ziemna;
Perlit ogrodowy.
Wszystkie składniki są mieszane w równych proporcjach. Zamiast ziemi liściastej można użyć torfu końskiego. W takim przypadku do mieszanki glebowej należy dodać wapno gaszone lub mąkę dolomitową.
Imbir sadzi się w studzienkach wypełnionych przygotowaną mieszanką. Następnie studzienki podlewa się gorącym (70 ° C) roztworem nadmanganianu potasu. Tak więc gleba jest podgrzewana do temperatury około 23 ° C i dezynfekowana przed szkodnikami.
Po wchłonięciu roztworu do gleby sadzonki imbiru ostrożnie wyjmuje się z pojemnika i przesadza do przygotowanego otworu przy użyciu „metody przenoszenia”. Pokryty jest suchym piaskiem lub mieszanką gleby.
Po przesadzeniu na otwarty teren imbir musi zostać ściółkowany. Do tego odpowiedni jest perlit ogrodowy lub wermikulit. Nie można używać siana, świerkowych gałęzi ani kamyków. Taki materiał przepuszcza wilgoć i zatrzymuje ją w glebie, więc ryzyko rozkładu korzeni imbiru jest bardzo wysokie.
Perlit lub wermikulit wchłaniają wilgoć i stopniowo dostarczają ją do korzeni, więc nie będzie stagnacji wody. Za pomocą takiego materiału ściółkującego można zmniejszyć nawadnianie imbiru, co dodatkowo ochroni korzenie rośliny przed rozkładem.
W sierpniu imbir musi zostać przeszczepiony do doniczki i ułożony na parapecie. Dzięki tej rosnącej technologii rozkwitnie w trzecim roku. Miesiąc po pierwszym kwitnieniu korzenie rośliny zaczną gnić, więc zbiory są zbierane natychmiast po kwitnieniu. Możesz wykopać imbir wcześniej, ale wydajność będzie mniejsza.
Zbierany Imbir
Teraz wiesz, jak sadzić imbir w otwartym terenie, więc z każdej rośliny zbierzesz do 3 kg korzenia.
