Katar u dziecka jest częstym zjawiskiem i poważnym problemem, biorąc pod uwagę, że dziecko z zatkanym nosem nie może w pełni spać, jeść i oddychać. Może to prowadzić do dalszego ogólnego pogorszenia stanu zdrowia.
Z katarem u niemowlęcia leczenie zależy od jego przyczyn. Ponadto w tym wieku (i niemowlęta lub niemowlęta są uważane za dzieci poniżej 1 roku życia, które są karmione piersią lub otrzymują większość diety w postaci mleka matki; noworodki są dziećmi pierwszego miesiąca życia), nie wszystkie leki można stosować u dziecka.
Jednocześnie, biorąc pod uwagę niestabilną i nierozwiniętą odporność, bezczynność może prowadzić do poważnych komplikacji. Dlatego przed użyciem kropli lub niektórych alternatywnych metod leczenia musisz dokładnie wiedzieć, co leczyć.
Fizjologiczny katar
U dzieci w wieku poniżej 2,5 - 3 miesięcy katar jest stanem fizjologicznym: do tego wieku zachodzą dla niego naturalne procesy adaptacji organizmu do istnienia w nowym środowisku. Wynika to również z anatomicznych cech struktury górnych dróg oddechowych u dzieci. Ich błona śluzowa jest w pełni uformowana dopiero w 10 tygodni po urodzeniu.
W przypadku fizjologicznego nieżytu nosa u niemowląt leczenie nie jest wymagane - konieczne jest stworzenie dziecku wygodnych warunków: wystarczająco wilgotnego i ciepłego czystego powietrza w pokoju dziecięcym.
Czynniki predysponujące
Struktura nosogardzieli i zatok u niemowląt i dorosłych jest znacząco różna. Wdychane powietrze jest narażone na:
• oczyszczenie;
• ogrzewanie;
• nawilżający.
U niemowląt, w przeciwieństwie do dorosłych, istnieją tylko 2 kanały nosowe: górna i środkowa. Niższy jest nieobecny, jego rozwój jest zakończony o 4 lata. Brakujące kanały nosowe i wąskie światło istniejących prowadzą do tego, że wdychane powietrze jest częściowo oczyszczone, nawilżone i podgrzane - pojawia się katar (nieżyt nosa).
Przyczyny zwykłego przeziębienia u dziecka
Oprócz fizjologicznego nieżytu nosa u niemowląt istnieje kilka innych przyczyn nieżytu nosa. Po wyjaśnieniu czynnika etiologicznego przeziębienia u niemowląt zaleca się leczenie, biorąc pod uwagę zidentyfikowaną przyczynę i stan dziecka.
1. Wirusy jest najczęstszą przyczyną zakaźnego nieżytu nosa u dziecka w każdym wieku. Zwykle u pediatry diagnozuje się SARS i leczy się infekcję wirusową, w tym katar, jako jej przejaw.
2. Bakterie - najczęściej jest warunkowo patogenny:
• gronkowce;
• paciorkowce itp.
Bakterie, ze względu na niską odporność i niektóre czynniki zewnętrzne, zaczynają aktywnie namnażać się na błonie śluzowej jamy nosowo-gardłowej i wywołują rozwój infekcji wirusowo-bakteryjnej, która oprócz przeziębienia ma inne objawy kliniczne.
3. Hipotermia prowadzi do naruszenia termoregulacji naczyń krwionośnych w nosogardzieli. Występuje naruszenie krążenia krwi w błonie śluzowej nosogardzieli z powodu skurczu naczyń przy długotrwałej ekspozycji na zimno, co powoduje naczynioruchowy nieżyt nosa.
4. Alergie - u dziecka może wystąpić reakcja alergiczna na działanie dowolnego niekorzystnego czynnika środowiskowego zarówno na ulicy, jak iw domu: kurz, mieszanka dla niemowląt, chemia gospodarcza (proszki do prania odzieży dziecięcej), podstawowe informacje na temat spalin podczas chodzenia po ulicy itp. W związku z nierozwiniętą odpornością rozwija się alergiczny nieżyt nosa (katar).
5. Kontuzja - wszelkie traumatyczne uszkodzenia (siniaki, drapanie, ściskanie, nieodpowiednie krople do nosa, na przykład zawierające alkohol) mogą prowadzić do kataru.
6. Niekorzystny mikroklimat - niedostatecznie nawilżone powietrze prowadzi do przesuszenia błony śluzowej i jest bardziej podatne na patogeny (wirusy lub bakterie).
7. Ciało obce, który może wpaść w wąski kanał nosowy dziecka, powoduje proces zapalny w błonie śluzowej i prowadzi do wydzielania ropnego wydzieliny z jednego kanału nosowego.
Należy pamiętać, że u dzieci poniżej jednego roku życia ze względu na cechy strukturalne zatok nie występuje zapalenie zatok. Dlatego nawet obecność obfitego ropnego wydzieliny nie oznacza na przykład, że dziecko ma zapalenie zatok.
Przyczyny przeziębienia u niemowląt obejmują również:
• ząbkowanie;
• zaburzenia neurowegetatywne.
Ogólne objawy kliniczne
Ze względu na przedłużoną obecność dziecka na plecach zawartość zatok nosowych i rozwinięty proces zapalny szybko przechodzą do dolnych części i uszu.
Zawartość stagnuje, nie pozwala na normalne jedzenie i oddychanie.
Dziecko staje się płaczliwe, pobudliwe.
Na tym tle temperatura może wzrosnąć.
Z powodu niemożności oddychania przez nos dziecko odmawia piersi, nie śpi.
Objawy fizjologicznego nieżytu nosa
Fizjologiczny katar u dzieci do roku objawia się nadmiernym nawilżeniem błony śluzowej nosa i przejściem przezroczystego wydzieliny śluzowej.
Głównymi objawami patologicznego stanu dziecka z przeziębieniem są:
• trudności w oddychaniu przez nos;
• obfita wydzielina z nosa - nieżyt nosa;
• kichanie;
• nastrój;
• letarg;
• odmowa jedzenia;
• zły sen.
Objawy kliniczne innych rodzajów nieżytu nosa
Katarowi o charakterze zakaźnym towarzyszy wzrost temperatury, kaszel, duszność jest możliwa.
W przypadku alergicznego nieżytu nosa oprócz wymienionych wymienionych obserwuje się następujące objawy:
• zaczerwienienie oczu;
• łzawienie;
• swędzenie wokół nosa i oczu;
• blada twarz (lekki obrzęk).
W przypadku naczynioruchowego nieżytu nosa, który jest stosunkowo rzadki, obserwuje się jednostronne przekrwienie błony śluzowej nosa. Gdy pozycja ciała zmienia się, pojawia się po drugiej stronie.
W przypadku pourazowego nieżytu nosa lub spożycia ciał obcych proces ten jest w zasadzie również jednostronny. Występuje wydzielanie ropnej wydzieliny z jednego kanału nosowego (do którego wpadł obcy przedmiot).
Wskazania do wezwania pediatry
Nawet przy tak pozornie niezbyt niebezpiecznym stanie, jak katar u niemowlęcia, samodzielne leczenie bez konsultacji z pediatrą nie jest zalecane. Aby uniknąć nieprzyjemnych konsekwencji i powikłań, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem. Mogą wystąpić sytuacje, w których lekarz zaleci leczenie kataru u niemowlęcia. Dzieje się tak, gdy:
• wysoka temperatura;
• czas trwania nieżytu nosa powyżej 10 dni;
• obecność smug krwi w wydzielinie z nosa;
• ciągły płacz dziecka, słaby sen, odmowa jedzenia z utratą wagi;
• pojawienie się gęstej ropnej lepkiej wydzieliny z nosa w zielonkawo-żółtym kolorze;
• świszczący oddech, duszność, kaszel;
• hipotermia.
Te objawy wskazują na powikłanie lub przywiązanie do infekcji i wymagają dokładnego zbadania przez lekarza w celu wyjaśnienia diagnozy i leczenia.
Katar u niemowląt - leczenie i środki zapobiegawcze
W przypadku fizjologicznego nieżytu nosa u niemowlęcia leczenie farmakologiczne nie jest wymagane. Konieczne jest stworzenie wygodnych warunków do swobodnego oddychania dziecka. Przede wszystkim jest to wystarczająca wilgotność powietrza (nie mniej niż 60%). W takich warunkach suszenie błony śluzowej jest wykluczone. U dziecka w wieku do jednego roku błony śluzowe są bardzo cienkie, a gdy znajduje się w pomieszczeniu z suchym powietrzem, zwiększa się uwalnianie wilgoci - pojawia się nieżyt nosa. Aby temu zapobiec, można podjąć następujące środki:
• umieść pojemniki na wodę w pokoju dziecięcym;
• używać nawilżacza;
• zaszczepić roztwór soli kilka razy dziennie (apteka lub przygotowane niezależnie: na 1 litr wody - jedna łyżeczka soli morskiej lub stołowej);
• używaj nawilżających kropli aptecznych na bazie wody morskiej zamiast soli fizjologicznej (Aqua Maris, Aqualor Baby, Salin itp.).
Te środki nawilżające stosuje się na przeziębienie o dowolnej etiologii (bakteryjne, wirusowe, mieszane).
Ponadto przy obfitym wydzielinie z nosa:
• ich aspiracja za pomocą specjalnego urządzenia - aspiratora do nosa;
• mechaniczne czyszczenie błony śluzowej i usuwanie powstałych skorup za pomocą turundy z bawełny;
• przepłukać nos pipetą, aby nie uszkodzić błony śluzowej i nie spowodować zapalenia ucha środkowego przez przedostanie się płynu pod wysokim ciśnieniem do ucha środkowego.
Niewłaściwe użycie aspiratora może spowodować infekcję. Dlatego procedurę należy wykonywać z maksymalną ostrożnością, w przypadku poważnych trudności w oddychaniu i nieskuteczności innych środków.
Leczenie uzależnień
W przypadku kataru u dziecka pediatra powinien przepisać specjalne krople zwężające naczynia krwionośne, aby uniknąć przedawkowania i możliwych działań niepożądanych i powikłań. Pomimo tego, że takie krople są w naszym kraju bez recepty w postaciach dawkowania (Nazivin, Otrivin Baby, Vibracil, Farmazolin itp.), leki te obejmują sympatho - i alfa - adrenomimetyki, które mogą powodować poważne działania niepożądane. Dlatego ich stosowanie należy uzgodnić z lekarzem, biorąc pod uwagę różne stężenie gotowych roztworów leczniczych: na przykład z katarem u niemowląt Leczenie naziwinem pozwala na stosowanie 0,01% roztworu 1 kropli w każdym kanale nosowym 2 do 3 razy dziennie przez nie więcej niż 5 dni. A dla dzieci po 6 latach stosuje się 0,05% roztwór - to znaczy dla niemowląt w stężeniu przekraczającym 5-krotność Nazivin. Przedawkowanie może powodować zatrucie: dziecko staje się ospałe, słabe, występuje ostra senność i tachykardia (kołatanie serca), a ponadto - odwrotna reakcja na stosowanie kropli w postaci zwiększonego przekrwienia błony śluzowej nosa.
W przypadku infekcji i pojawienia się ropnej wydzieliny u dzieci przeziębienie leczenie obejmuje stosowanie leków działających na czynniki mikrobiologiczne. Należą do nich Protargol lub Collargol, które zawierają jony srebra i pozwalają uniknąć antybiotyków z ich wieloma skutkami ubocznymi.
Krople zawierające roślinne olejki eteryczne (Pinosol)w tym wiele komponentów (eukaliptus, sok z colanchoe, jodła itp.) są wysoce alergizujące i są przeciwwskazane w leczeniu przeziębienia u niemowląt i dzieci w wieku poniżej 3 lat. A w starszym wieku należy stosować z wielką ostrożnością, ale lepiej je porzucić.
Należy pamiętać, że tylko pediatra powinien przepisać wszelkie krople do nosa. Samoleczenie przeziębienia u dziecka, a także stosowanie różnych metod tradycyjnej medycyny jest ściśle przeciwwskazane. Aby utrzymać zdrowie dziecka, konieczna jest wizyta u lekarza w odpowiednim czasie.
