Czy to powszechne?
Hippopotomonstrosesquippedaliophobia jest jednym z najdłuższych słów w słowniku - i, w ironicznym skrócie, jest nazwą strachu przed długimi słowami. Sesquipedalophobia to kolejne określenie fobii.
Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne oficjalnie nie uznaje tej fobii. Zamiast tego, hipopotamostrożnie uważa się za fobię społeczną.
Nowe wydanie Podręcznika diagnostyczno-statystycznego zaburzeń psychicznych (DSM-5) przedstawia bardzo szczegółową definicję fobii społecznych. Lekarze używają DSM-5, aby pomóc im w diagnozowaniu. Zgodnie z DSM-5 niektóre z kryteriów fobii społecznych muszą obejmować:
- wyraźny strach lub niepokój o sytuacje społeczne, w których dana osoba może być badana, np. poznawanie nowych ludzi lub rozmowę
- strach lub niepokój są nieproporcjonalne do sytuacji społecznej
- strach lub lęk są trwałe, a sytuacja społeczna jest nadmiernie unikana
- strach, niepokój lub unikanie powodują kliniczny niepokój
Porozmawiaj z lekarzem, jeśli uważasz, że możesz mieć fobię społeczną. Upewnią się, że nie ma żadnych ukrytych warunków powodujących strach lub niepokój, takich jak lęk paniczny.
Jakie są objawy?
Symptomy mogą pojawiać się, gdy dana osoba widzi długie słowo, takie jak "antidisestablishmentarianism". Może to spowodować, że osoba z hipopotomemostrysem dippedaliofobii odczuwa wielki strach i niepokój. Mogą również unikać czytania, więc nie muszą natrafiać na długie słowa, które wywołają panikę.
Dowody anegdotyczne sugerują, że strach przed długimi słowami może wywołać zakłopotanie lub poczucie drwiny podczas wymawiania lub czytania długich słów.
Inne objawy mogą obejmować:
- drżenie
- wyzysk
- zawroty głowy
- półomdlały
- suchość w ustach
- bół głowy
- problemy z oddychaniem
- unikanie czytania ze względu na twój strach
- odczuwanie przykrości wobec naukowców lub praca z długimi słowami
Istnieją również bardziej ogólne objawy fobii, na które można uważać, w tym:
- mając świadomość, że twoja fobia jest nierozsądna, ale czujesz się bezsilny, by kontrolować swój strach
- niezdolny do normalnego funkcjonowania z powodu twojej fobii
- uczucie mdłości
Co może powodować takie fobie?
Niewiele wiadomo o przyczynach tej fobii. Ale są pewne przyczyny i czynniki ryzyka, które są wspólne dla wielu fobii.
Niektóre z tych czynników obejmują:
- Powiązane zdarzenie ujemne: Na przykład osoba, która miała problemy z uczeniem się słów jako dziecko, może wpaść w panikę, gdy zobaczy długą wiadomość. Ich trudność w uczeniu się słów może być przerażającym, traumatycznym czasem.
- Genetyka: Ludzie, którzy mają rodzinną historię pewnych fobii, niepokoju, innych stanów zdrowia psychicznego mogą mieć większą szansę rozwinięcia tego samego rodzaju fobii.
- Środowisko: Ta fobia może być również wywoływana przez wyuczone zachowania, takie jak słuchanie o negatywnych doświadczeniach związanych z tą specyficzną fobią lub traumatycznymi doświadczeniami z nią związanymi.
- Funkcja mózgu: Według Kliniki Mayo zmiany w aktywności mózgu mogą również wpływać na rozwój określonej fobii.
Jak jest diagnozowana?
Ogólnie rzecz biorąc, osoby z tą fobią najprawdopodobniej nigdy nie będą szukać pomocy medycznej. Ludzie z fobią prawdopodobnie podejmowaliby pracę, gdzie nie byliby narażeni na długie słowa i zwroty.
Jeśli jednak objawy staną się nie do zniesienia lub pojawią się inne objawy, lekarz zapyta Cię o serię pytań dotyczących twoich objawów, aby ustalić, czy masz fobię lub zaburzenie lękowe. Przeanalizują również historię psychiatryczną, medyczną, rodzinną i społeczną. Twój lekarz odniesie się również do DSM-5.
Ponieważ zdrowie psychiczne i stowarzyszenia medyczne oficjalnie nie rozpoznają hipopotomów, jako fobii, technicznie nie można jej rozpoznać. Jednak twój lekarz może być w stanie zaoferować ogólne informacje na temat fobii i zalecić leczenie.
Jakie opcje leczenia są dostępne?
Ogólnie rzecz biorąc, fobię można leczyć na wiele różnych sposobów. Terapia ekspozycyjna jest najczęstszą i najskuteczniejszą formą leczenia fobii. Ta wersja psychoterapii pomaga zmienić reakcję na przedmiot, sytuację lub słowo, które powodują strach i niepokój.
Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) jest inną powszechną formą leczenia stosowaną do leczenia lub leczenia fobii. CBT łączy terapię ekspozycji z innymi technikami terapeutycznymi, aby pomóc w radzeniu sobie z lękiem. Pomoże to również ograniczyć wszelkie przytłaczające myśli.
Wiadomo, że leki pomagają w radzeniu sobie z szeroką gamą zaburzeń lękowych. Jednak niewiele wiadomo na temat ich skuteczności w leczeniu tej konkretnej fobii.
Inne opcje leczenia, które mogą pomóc w radzeniu sobie z fobią to:
- terapia rozmów z psychiatrą, doradcą lub pracownikiem socjalnym
- strategie uważności, takie jak uważne oddychanie, słuchanie i obserwacja, aby pomóc ci poradzić sobie z lękiem
- uczęszczanie do grupy wsparcia w celu nawiązania kontaktu z innymi osobami borykającymi się z tą samą lub podobną fobią
Możesz także zarządzać swoimi objawami fobii, wprowadzając określone zmiany stylu życia, takie jak:
- wystarczającą ilość snu każdej nocy
- jedzenie zdrowej i zbilansowanej diety
- wycinanie substancji, które mogą pogorszyć stan lęku, takich jak kofeina
- stawiać czoła strasznym i niepokojącym sytuacjom tak często, jak to możliwe
W konfrontacji z długimi słowami pomocne może być również:
Zastąp słowa. Unikanie długich słów może ci pomóc, ale niekoniecznie jest to możliwe przez cały czas. Jeśli masz do czynienia z długim słowem, spróbuj zastąpić go krótszym terminem. Na przykład, jeśli chcesz napisać "lodówka", użyj zamiast tego "lodówka".Możesz również spróbować zastąpić długie imię przyjaciela inicjałami lub pseudonimem, o ile są one w porządku.
Przerwij słowa. Nie spiesz się czytając długie słowo. Wdychajcie i podzielcie słowo na części, a następnie na sylaby. Na przykład, jeśli masz słowo takie jak "pseudo-biograficzne", przeczytaj je jako sem-i-au-to-bi-o-gra-phi-cal.
Skorzystaj z technologii. Komputery, smartfony i wiele innych urządzeń elektronicznych mają autokorekty i inne wersje słowników. Mogą one pomóc w pisowni. Mogą także pomóc w wymowie fonetycznej w przypadku, gdy musisz nauczyć się wymawiać długie słowo.
Perspektywy
Ponieważ ta fobia nie jest oficjalnie uznana, niewiele wiadomo na ten temat. Potrzebne są badania, aby lepiej zrozumieć strach przed długimi słowami i to, co dzieje się, gdy dana osoba jest narażona na wyzwalacze.
Porozmawiaj z lekarzem lub doradcą, jeśli masz objawy. Mogą pomóc ci dojść do sedna strachu, zrozumieć objawy i opracować plan leczenia. Przyjaciele, rodzina i grupy terapeutyczne mogą również zapewnić wsparcie, które pomoże ci poradzić sobie z fobią.
