Bez względu na to, jak długo przestrzegasz przepisanego planu leczenia insuliną, okoliczności pozostające poza Twoją kontrolą mogą ostatecznie wymagać zmiany insuliny.
Może się to zdarzyć z wielu powodów, w tym zmian hormonalnych, starzenia się, postępu choroby, zmian w diecie i nawyków ruchowych, wahań wagi i zmian w metabolizmie.
Choć może wydawać się to trudnym zadaniem, przejście jest prawdopodobnie łatwiejsze niż myślisz.
Twój cel A1C
Test HbA1c, zwany również testem hemoglobiny A1c (HbA1c), jest częstym badaniem krwi, używanym do określenia średniego poziomu cukru we krwi w ciągu ostatnich dwóch do trzech miesięcy. W szczególności test mierzy ilość cukru związanego z hemoglobiną białkową w czerwonych ciałkach krwi. Ten test jest stosowany, gdy po raz pierwszy zdiagnozowano cukrzycę w celu ustalenia wyjściowego poziomu A1C. Powtarza się to, gdy zaczynasz uczyć się kontrolować poziom cukru we krwi.
Osoby bez cukrzycy zwykle mają poziom HbA1c pomiędzy 4,5 a 5,6 procent. Dla celów diagnozowania poziomy A1C od 5,7 do 6,4 procent w dwóch różnych okazjach oznaczają stan przedcukrzycowy. Poziomy HbA1c wynoszące 6,5 procent lub więcej w dwóch oddzielnych testach wskazują na cukrzycę. Porozmawiaj z lekarzem na temat odpowiedniego poziomu HbA1c dla Ciebie. Osoby, u których wcześniej zdiagnozowano cukrzycę, są zazwyczaj zachęcane przez endokrynologa do dążenia do spersonalizowanych poziomów HbA1c poniżej 7 procent.
Częstotliwość wykonywania testu HbA1c zależy od wielu czynników, w tym od przepisanych zmian w leczeniu insuliną oraz od tego, jak dobrze utrzymuje się poziom cukru we krwi w docelowym zakresie. Podczas zmian w planach leczenia i gdy wartości HbA1c są wysokie, zaleca się wykonanie testu HbA1c co 3 miesiące. Kiedy twoje poziomy są stabilne i docelowe, które wyznaczyłeś u swojego lekarza, zaleca się testowanie co sześć miesięcy.
Przejście z doustnego leku na insulinę
Jeśli masz cukrzycę typu 2, możesz leczyć swój stan za pomocą modyfikacji stylu życia, takich jak utrata masy ciała, ćwiczenia i leki doustne. Ale może nadejść czas, kiedy przejście na insulinę może być jedynym rozwiązaniem pozwalającym kontrolować poziom cukru we krwi.
Według Kliniki Mayo są to dwie wspólne grupy insuliny:
Insulina posiłkowa (lub Bolus)
Szybko działająca insulina przyjmowana jest z posiłkami i zaczyna działać w ciągu 15 minut lub krócej, osiąga wartości szczytowe po 30 minutach do 3 godzin i utrzymuje się w krwioobiegu do 5 godzin. Insulina krótkodziałająca (lub zwykła) jest również przyjmowana w czasie posiłku i zaczyna działać 30 minut po wstrzyknięciu. Osiąga szczyt w ciągu 2 do 5 godzin i pozostaje w krwioobiegu do 12 godzin.
Podstawowa insulina
Ten rodzaj insuliny przyjmuje się raz lub dwa razy dziennie (często w okolicach porodu przed snem) i utrzymuje poziom cukru we krwi normalny w okresach postu lub snu. Pośrednia insulina zaczyna działać od 90 minut do 4 godzin po wstrzyknięciu, osiąga wartości szczytowe w ciągu 4 do 12 godzin i działa do 24 godzin po wstrzyknięciu. Insulina długo działająca zaczyna działać w ciągu 45 minut do 4 godzin. Nie osiąga wartości szczytowej i pozostaje w krwioobiegu do 24 godzin po wstrzyknięciu.
Zmiana leczenia insuliną
Skonsultuj się z lekarzem na temat zmiany planu leczenia insuliną, jeśli wystąpi którykolwiek z poniższych objawów:
- Częsta hipoglikemia (niski poziom cukru we krwi). Objawy to uczucie roztrzęsienia, dezorientacji, słabości lub lepkości.
- Częsta hiperglikemia (wysoki poziom cukru we krwi). Często nie ma objawów związanych z wysokim poziomem cukru we krwi. Niektóre osoby mogą czuć się nadmiernie zmęczone, spragnione, mieć niewyraźne widzenie lub częściej oddawać mocz.
- Odczyty HbA1c lub dziennego stężenia cukru we krwi zaczynają się wahać zbyt wysoko lub zbyt nisko od normalnego zakresu bez oczywistego powodu.
- Drastyczna zmiana w schemacie ćwiczeń. Może to spowodować zbyt wysoki skok cukru we krwi (w przypadku zatrzymania normalnej aktywności) lub zbyt niskie (w przypadku rozpoczęcia nowego schematu ćwiczeń).
- Ciąża. Ważne jest, abyś dbał o swój poziom cukru we krwi podczas ciąży zarówno dla własnego zdrowia, jak i dla swojego nienarodzonego dziecka. Wszelkie modyfikacje insuliny należy omówić z położnym.
- Zmiana rutyny spania z powodu pracy lub z innego powodu.
- Reakcja alergiczna na insulinę lub insulina staje się czasowo niedostępna lub przestarzała.
Zmiana rodzaju insuliny wymaga nadzoru lekarskiego, dlatego należy zawsze skonsultować się z lekarzem lub endokrynologiem.
