Co to jest ADHD?
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) to zaburzenie zdrowia psychicznego, które może powodować ponadnormatywne poziomy nadpobudliwych i impulsywnych zachowań. Osoby z ADHD mogą również mieć problem ze skupieniem uwagi na pojedynczym zadaniu lub nie siedzieć przez dłuższy czas.
Zarówno dorośli, jak i dzieci mogą mieć ADHD. To diagnoza rozpoznana przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne (APA). Dowiedz się o typach ADHD i objawach u dzieci i dorosłych.
Objawy ADHD
Szeroki zakres zachowań wiąże się z ADHD. Niektóre z bardziej powszechnych to:
- problemy z koncentracją lub koncentracją na zadaniach
- zapominając o wykonywaniu zadań
- łatwo się rozprasza
- mając trudności z siedzeniem w miejscu
- przeszkadzanie ludziom, gdy rozmawiają
Jeśli Ty lub Twoje dziecko ma ADHD, możesz mieć niektóre lub wszystkie te objawy. Objawy, które masz, zależą od rodzaju ADHD, które masz. Przeglądaj listę objawów ADHD powszechnych u dzieci.
Rodzaje ADHD
Aby diagnozy ADHD były bardziej spójne, APA pogrupował ten stan na trzy kategorie lub typy. Te typy są głównie nieuważne, głównie nadpobudliwe, impulsywne i połączenie obu.
Głównie nieuważny
Jak sama nazwa wskazuje, osoby z tego typu ADHD mają ekstremalne trudności z ustawianiem ostrości, kończeniem zadań i przestrzeganiem instrukcji.
Eksperci uważają również, że wiele dzieci z nieuważnym rodzajem ADHD może nie otrzymać właściwej diagnozy, ponieważ nie mają one tendencji do zakłócania lekcji. Ten typ jest najczęstszy wśród dziewcząt z ADHD.
Przeważająco hiperaktywno-impulsywny
Osoby z tym typem ADHD wykazują głównie nadpobudliwe i impulsywne zachowania. Może to obejmować wiercenie, przeszkadzanie ludziom podczas rozmowy i nieumiejętność oczekiwania na swoją kolej.
Chociaż nieuwaga jest mniej niepokojąca w przypadku tego typu ADHD, osoby z przewagą nadpobudliwości i nadpobudliwości ADHD nadal mogą mieć trudności z koncentracją na zadaniach.
Połączony typ hiperaktywno-impulsywny i nieuważny
Jest to najczęstszy rodzaj ADHD. Osoby z tym połączonym typem ADHD wyświetlają zarówno objawy nieuważne, jak i nadpobudliwe. Należą do nich niezdolność do zwrócenia uwagi, skłonność do impulsywności oraz ponadprzeciętny poziom aktywności i energii.
Rodzaj ADHD, jaki ty lub Twoje dziecko określisz, określa sposób jego leczenia. Twój typ może się zmieniać w czasie, więc twoje leczenie również może się zmienić. Dowiedz się więcej o trzech typach ADHD.
ADD a ADHD
Być może słyszałeś terminy "ADD" i "ADHD" i zastanawiałeś się, jaka jest między nimi różnica.
ADD, czyli zaburzenie deficytu uwagi, jest przestarzałym terminem. Wcześniej był używany do opisywania ludzi, którzy mają problemy z zwracaniem uwagi, ale nie są nadaktywni. Typ ADHD zwany głównie nieuważny jest teraz używany zamiast ADD.
ADHD jest bieżącą nadrzędną nazwą warunku. Termin ADHD stał się oficjalny w maju 2013 r., Kiedy APA wydało Podręcznik diagnostyczny i statystyczny zaburzeń psychicznych, wydanie piąte (DSM-5). Ten podręcznik jest tym, do czego odnoszą się lekarze podczas diagnozowania chorób psychicznych. Uzyskaj lepsze zrozumienie różnicy między ADD i ADHD.
ADHD dla dorosłych
Ponad 60 procent dzieci z ADHD nadal wykazuje objawy jako dorośli. Jednak u wielu osób objawy ADHD zmniejszają się lub stają się mniej częste wraz z wiekiem.
Powiedział, że leczenie jest ważne. Nieleczona ADHD u dorosłych może mieć negatywny wpływ na wiele aspektów życia. Objawy, takie jak problemy z zarządzaniem czasem, zapominanie i niecierpliwość mogą powodować problemy w pracy, domu i we wszystkich typach relacji. Dowiedz się więcej o objawach ADHD u dorosłych io tym, jak mogą wpłynąć na twoje życie.
ADHD u dzieci
Jedna na 10 dzieci w wieku od 5 do 17 lat otrzymuje diagnozę ADHD, co czyni ją jednym z najczęstszych dziecięcych zaburzeń psychicznych w Stanach Zjednoczonych. W przypadku dzieci ADHD kojarzy się zazwyczaj z problemami w szkole. Dzieci z ADHD często mają problemy z powodzeniem w kontrolowanych warunkach w klasie.
Chłopcy są dwukrotnie częściej niż dziewczęta, aby uzyskać diagnozę ADHD. Może tak być dlatego, że chłopcy mają tendencję do wykazywania cech charakterystycznych nadpobudliwości. Chociaż niektóre dziewczynki z ADHD mogą mieć klasyczne objawy nadpobudliwości, wiele z nich nie. W wielu przypadkach dziewczynki z ADHD mogą:
- mrzonka często
- niepokój
- mieć depresję
- być bardziej hiper-rozmowny niż nadaktywny
- być overemotional
Wiele objawów ADHD może być typowym zachowaniem w dzieciństwie, więc może być trudno dowiedzieć się, co jest związane z ADHD, a co nie. Dowiedz się więcej o rozpoznawaniu ADHD u małych dzieci.
Co powoduje ADHD?
Pomimo tego, jak powszechna jest ADHD, lekarze i naukowcy wciąż nie są pewni, co powoduje ten stan. Uważa się, że ma neurologiczne pochodzenie. Genetyka może również odgrywać pewną rolę.
Badania sugerują, że zmniejszenie dopaminy jest czynnikiem w ADHD. Dopamina jest substancją chemiczną w mózgu, która pomaga przenosić sygnały z jednego nerwu do drugiego. Odgrywa rolę w wyzwalaniu reakcji emocjonalnych i ruchów.
Inne badania sugerują strukturalną różnicę w mózgu. Wyniki wskazują, że osoby z ADHD mają mniejszą objętość szarej substancji. Szara materia obejmuje obszary mózgu, które pomagają w:
- przemówienie
- samokontrola
- podejmowanie decyzji
- kontrola mięśni
Naukowcy wciąż badają potencjalne przyczyny ADHD, takie jak palenie w czasie ciąży. Dowiedz się więcej o potencjalnych przyczynach i czynnikach ryzyka ADHD.
Testowanie i diagnozowanie ADHD
Nie ma jednego testu, który mógłby stwierdzić, czy Ty lub Twoje dziecko ma ADHD. W niedawnym badaniu podkreślono zalety nowego testu do diagnozowania ADHD u dorosłych, ale wielu lekarzy uważa, że diagnozy ADHD nie można przeprowadzić na podstawie jednego testu.
Aby postawić diagnozę, lekarz oceni wszystkie objawy, które wystąpiły u Ciebie lub Twojego dziecka w ciągu ostatnich sześciu miesięcy. Twój lekarz prawdopodobnie zbierze informacje od nauczycieli lub członków rodziny i użyje list kontrolnych i skal oceny, aby przejrzeć objawy. Przeprowadzą również badanie fizyczne w celu sprawdzenia innych problemów zdrowotnych. Dowiedz się więcej o skalach oceny ADHD i o tym, co mogą i czego nie mogą zrobić.
Jeśli podejrzewasz, że Ty lub Twoje dziecko ma ADHD, porozmawiaj ze swoim lekarzem o uzyskaniu oceny. Dla swojego dziecka możesz także porozmawiać z doradcą w swojej szkole. Szkoły regularnie oceniają dzieci pod kątem problemów, które mogą wpływać na ich wyniki edukacyjne.
W celu dokonania oceny należy przekazać lekarzowi lub doradcy uwagi i obserwacje dotyczące zachowania dziecka lub jego dziecka. Jeśli podejrzewają ADHD, mogą skierować Ciebie lub Twoje dziecko do specjalisty ADHD. W zależności od rozpoznania mogą również zaproponować wizytę u psychiatry lub neurologa.
Leczenie ADHD
Leczenie ADHD zazwyczaj obejmuje terapie behawioralne, leki lub jedno i drugie.
Rodzaje terapii obejmują psychoterapię lub terapię rozmów. Dzięki terapii rozmową Ty lub Twoje dziecko omówicie, w jaki sposób ADHD wpływa na twoje życie i sposoby, jak Ci pomóc. Innym rodzajem terapii jest terapia behawioralna. Terapia ta może pomóc dzieciom i dorosłym z ADHD nauczyć się monitorować i zarządzać swoim zachowaniem.
Leki mogą być bardzo pomocne dla dziecka lub dorosłego z ADHD. Leki stosowane w ADHD mają na celu wpływanie na chemikalia mózgowe w sposób, który pozwala lepiej kontrolować impulsy i działania. Dowiedz się więcej o możliwościach leczenia i interwencjach behawioralnych, które mogą pomóc złagodzić objawy ADHD.
Leki ADHD
Dwa główne typy leków stosowanych w leczeniu ADHD to środki pobudzające i nie-stymulujące.
Środki pobudzające ośrodkowy układ nerwowy (OUN) są najczęściej przepisywanymi lekami ADHD. Leki te działają poprzez zwiększenie ilości dopaminy i noradrenaliny w mózgu. Przykłady tych leków obejmują metylofenidat (Ritalin) i stymulanty na bazie amfetaminy (Adderall).
Jeśli używki nie działają dobrze dla ciebie lub twojego dziecka, lub jeśli powodują kłopotliwe efekty uboczne, twój lekarz może zasugerować niestosowanie leków. Niektóre niesteroidowe leki działają poprzez zwiększenie poziomu noradrenaliny w mózgu. Leki te obejmują atomoksetynę (Strattera) i leki przeciwdepresyjne, takie jak nortryptylina (Pamelor).
Leki ADHD mogą mieć wiele zalet, a także efekty uboczne. Dowiedz się więcej o opcjach leczenia dla dorosłych z ADHD.
Naturalne środki na ADHD
Oprócz - lub zamiast - leków, zaproponowano kilka sposobów na poprawę objawów ADHD.
Na początek, przestrzeganie zdrowego trybu życia może pomóc Tobie lub Twojemu dziecku radzić sobie z objawami ADHD. Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorób (CDC) zaleca:
- Zjedz zdrową, zbilansowaną dietę.
- Uzyskaj co najmniej 60 minut aktywności fizycznej dziennie.
- Zaspiej dużo.
- Ogranicz dzienny dzienny ekran z telefonów, komputerów i telewizora.
Badania wykazały również, że joga, tai chi i spędzanie czasu na świeżym powietrzu może pomóc uspokoić nadaktywne umysły i może złagodzić objawy ADHD. Medytacja uważności jest inną opcją. Badania u dorosłych i nastolatków wykazały, że medytacja ma pozytywny wpływ na procesy uwagi i myślenia, a także na lęk i depresję.
Unikanie niektórych alergenów i dodatków do żywności to również potencjalne sposoby na zmniejszenie objawów ADHD. Dowiedz się więcej o tych i innych podejściach do walki z ADHD.
Czy ADHD jest niepełnosprawnością?
Podczas gdy ADHD jest zaburzeniem psychicznym, nie jest uważane za niepełnosprawność intelektualną. Jednak objawy ADHD mogą utrudnić ci naukę. Ponadto osoby z ADHD często mają trudności w uczeniu się.
Aby zmniejszyć wpływ na naukę dzieci, nauczyciele mogą opracować indywidualne wytyczne dla uczniów z ADHD. Może to obejmować przyznanie dodatkowego czasu na zadania i testy lub opracowanie osobistego systemu nagrody.
Chociaż technicznie nie jest to choroba niepełnosprawna, ADHD może mieć na całe życie efekty. Dowiedz się więcej o potencjalnym wpływie ADHD na dorosłych i dzieci oraz zasoby, które mogą pomóc.
ADHD i depresja
Jeśli Ty lub Twoje dziecko ma ADHD, częściej masz depresję. W rzeczywistości wskaźnik dużej depresji u dzieci z ADHD jest ponad pięciokrotnie wyższy niż u dzieci bez ADHD. Stwierdzono, że nawet u 31% dorosłych z ADHD występuje depresja.
To może wydawać się niesprawiedliwe podwójne whammy, ale wiem, że zabiegi są dostępne dla obu warunków, a zabiegi często nakładają się. Terapia rozmów może pomóc w leczeniu obu schorzeń. Ponadto niektóre leki przeciwdepresyjne, takie jak bupropion, mogą czasami pomóc złagodzić objawy ADHD.
Oczywiście posiadanie ADHD nie gwarantuje, że będziesz miał depresję, ale ważne jest, aby wiedzieć, że jest to możliwe. Dowiedz się więcej o związku między ADHD i depresją.
Wskazówki dotyczące radzenia sobie z ADHD
Jeśli Ty lub Twoje dziecko ma ADHD, przydatny może być spójny harmonogram ze strukturą i regularnymi oczekiwaniami. Dorośli, korzystanie z list, prowadzenie kalendarza i ustawianie przypomnień to dobry sposób na uzyskanie i utrzymanie porządku. W przypadku dzieci pomocne może być zapisanie zadań domowych i przechowywanie przedmiotów codziennego użytku, takich jak zabawki i plecaki, w wyznaczonych miejscach.
Więcej informacji na temat zaburzenia w ogóle może również pomóc w nauce zarządzania nim. Organizacje takie jak dzieci i dorośli z zespołem deficytu uwagi lub stowarzyszeniem Attention Deficit Disorder zawierają wskazówki dotyczące zarządzania, a także najnowsze badania.
Twój lekarz może zapewnić więcej wskazówek dotyczących sposobów radzenia sobie z objawami ADHD. Oto wskazówki, jak pomóc dziecku w ADHD radzić sobie z codziennymi zadaniami i czynnościami, od przygotowania się rano do szkoły do ubiegania się o przyjęcie na studia.
Perspektywy
W przypadku dzieci i dorosłych nieleczona ADHD może mieć poważny wpływ na twoje życie. Może wpływać na szkołę, pracę i relacje. Leczenie jest ważne, aby złagodzić skutki choroby.
Ale nadal należy pamiętać, że wiele osób z ADHD cieszy się pełnym życiem i odnoszącym sukcesy życiem. Niektórzy nawet zachwalają korzyści płynące z tego stanu.
Jeśli uważasz, że Ty lub Twoje dziecko może mieć ADHD, pierwszym krokiem powinno być porozmawianie z lekarzem. Mogą pomóc ustalić, czy ADHD jest czynnikiem dla Ciebie lub Twojego dziecka. Twój lekarz może pomóc Ci stworzyć plan leczenia, który pomoże ci opanować objawy i dobrze żyć z ADHD.
