Przegląd
Czy regularnie doświadczasz ekstremalnego rumieńca? Możesz mieć idiopatyczny rumień twarzowo-modzeli.
Samoistny rumień czaszkowo-twarzowy jest stanem zdefiniowanym przez nadmierne lub skrajne zaczerwienienie twarzy. Kontrola może być trudna lub niemożliwa. Może wystąpić niesprowokowana lub w wyniku sytuacji społecznych lub zawodowych, które wywołują uczucie stresu, zażenowania lub niepokoju. W większości przypadków nie jest to przyjemne i może być negatywnym doświadczeniem.
Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o tym stanie.
Objawy
Rumieniec twarzy powoduje zaczerwienienie policzków i może również powodować uczucie ciepła. U niektórych osób rumień może rozciągać się na uszy, szyję i klatkę piersiową.
Czym różni się rumieniec od trądziku różowatego?
Trądzik różowaty jest przewlekłą chorobą skóry. Rumieniec może być objawem trądziku różowatego, ale ludzie z trądzikiem różowatym również doświadczają małych, czerwonych guzków na skórze podczas zaostrzenia. Trądzik różowaty może trwać kilka tygodni lub nawet kilka miesięcy. Natomiast zaczerwienienie od zaczerwienienia zniknie po usunięciu spustu lub wkrótce potem.
Przyczyny
Różne sytuacje mogą powodować rumieniec. Rumień często pojawia się w wyniku kłopotliwej, niezręcznej lub niepokojącej sytuacji, która przynosi niepożądaną uwagę. Rumieniec może również wystąpić w sytuacjach, w których uważasz, że powinieneś odczuwać wstyd lub zawstydzenie. Jak emocje wywołują rumieniec?
Krępujące sytuacje mogą wywołać współczulny układ nerwowy i wywołać to, co określa się mianem reakcji walki lub ucieczki. Sympatyczny układ nerwowy obejmuje mięśnie, które rozszerzają lub zwężają naczynia krwionośne. Mięśnie te mogą się uaktywnić po uruchomieniu współczulnego układu nerwowego. Twarz ma więcej naczyń włosowatych na jednostkę powierzchni niż inne części ciała, a naczynia krwionośne na policzkach są szersze i bliżej powierzchni. To sprawia, że twarz podlega szybkiej zmianie, takiej jak rumienienie.
Uważa się, że rumień twarzowo-twarzowy jest spowodowany przez emocjonalne lub psychologiczne wyzwalacze. Wyzwalaczem może być każdy rodzaj stresu, niepokoju lub strachu. Początek rumieńca często powoduje więcej z tych uczuć, które mogą sprawić, że zaczerwienisz się jeszcze bardziej. Badania nad rumieniem są ograniczone, ale jedno z badań wykazało, że osoby, które często się rumienią, częściej czują wstyd w związku z rumieńcem niż osoby, które rzadziej się rumienią. To samo badanie wykazało, że kobiety częściej się rumienią niż mężczyźni.
Badacze nie do końca rozumieją, dlaczego niektórzy ludzie rumienią się bardziej niż inni. Może to być spowodowane nadaktywnym współczulnym układem nerwowym. Niektóre osoby, które dużo się rumienią, również doświadczają nadmiernego pocenia się, znanego jako nadmierna potliwość. Nadpotliwość jest również spowodowana współczulnym układem nerwowym.
Bardziej prawdopodobne jest, że będziesz się rumienić, jeśli masz członka rodziny, który odczuwa nadmierne rumienienie. Jasnoskórzy ludzie mogą być również bardziej narażeni na ten stan.
Czy powinienem zobaczyć się z lekarzem?
Porozmawiaj z lekarzem, jeśli zaczerwienienie wpływa na jakość życia lub jeśli obawiasz się, że zbyt mocno się rumienisz. W razie potrzeby lekarz może pomóc w opanowaniu objawów i opracowaniu planu leczenia.
Leczenie
Jeśli twoje rumienienie jest spowodowane zaburzeniem psychicznym, Twój lekarz może zalecić terapię poznawczo-behawioralną (CBT). CBT odbywa się z terapeutą. Może być wykorzystany do pomocy w radzeniu sobie z narzędziami radzenia sobie ze stresem, aby zmienić sposób postrzegania sytuacji lub doświadczeń. CBT może pomóc ci poczuć się bardziej pozytywnie w sytuacjach społecznych, które zwykle wywołują rumieniec.
Poprzez CBT odkrywasz, dlaczego postrzegasz rumieniec jako problem. Możesz także współpracować z terapeutą, aby poprawić emocjonalną reakcję na sytuacje społeczne, w których nie czujesz się swobodnie. Zarumienienie twarzy jest powszechne u osób z pewnego rodzaju fobią społeczną. Twój terapeuta może zachęcić cię do postawienia się w takich sytuacjach lub czynnościach, które sprawiają, że czujesz się niekomfortowo, aby przezwyciężyć te uczucia. Możesz także pracować nad innymi emocjami i obawami związanymi z rumieńcem. Gdy usuniesz stresujące uczucia związane z rumieńcem, możesz zauważyć, że mniej się rumienisz.
Zmiany stylu życia
Zmiany w stylu życia mogą również pomóc zmniejszyć nadmierne zaczerwienienie twarzy.
- Unikaj kofeiny, cukru i przetworzonej żywności. Mogą zwiększać poczucie niepokoju.
- Noś zielony makijaż korekcyjny, który może zmniejszyć zaczerwienienie.
- Pij chłodne płyny lub użyj zimnego kompresu, gdy zaczniesz się rumienić.
- Ćwicz medytacje, ćwiczenia oddechowe i techniki uważności. Pomagają one czuć się bardziej zrelaksowanym i mogą zmniejszyć częstość występowania rumieńców.
Dowiedz się więcej: Najlepsze aplikacje lękowe roku "
Lek
Jeśli wypróbowałeś inne metody leczenia i uznałeś je za nieskuteczne, Twój lekarz może przepisać leki. Leki przeciwlękowe lub psychotropowe mogą być opcjami, jeśli zaczerwienienie spowodowane jest przez społeczne lub uogólnione zaburzenia lękowe. Beta-blokery lub klonidyna (Catapres) mogą być również przepisywane. Leki te są często stosowane w celu ułatwienia kontroli ciśnienia krwi, ale mogą także pomóc w kontrolowaniu rozszerzania naczyń krwionośnych w twojej twarzy i zmniejszyć epizody rumieńców. Zastrzyki z botoksu mogą być używane do tymczasowego blokowania zdolności twojego ciała do rumienia się poprzez paraliżowanie nerwów w skórze.
Chirurgia
W niektórych przypadkach poważnego zaczerwienienia operacja może być opcją. Operacja nazywa się endoskopową sympatektomię piersiową (ETS). W tej procedurze chirurg tnie nerwy, które powodują rozszerzenie naczyń krwionośnych twarzy. Ponieważ rozszerzenie naczyń krwionośnych powoduje rumienienie, zabieg może zmniejszyć zdolność rumienia.
Ze względu na możliwość wystąpienia poważnych skutków ubocznych operację tę rozważa się tylko wtedy, gdy wszystkie inne opcje leczenia zawiodły. Porozmawiaj z lekarzem o ryzyku związanym z tą operacją.
Perspektywy
Zmiana postrzegania rumienia jest kluczem do radzenia sobie z idiopatycznym rumieniem twarzoczaszki. Niektórzy badacze przyjrzeli się pozytywnej stronie rumienia i sugerują, że może to być adaptacyjne narzędzie pomagające ludziom funkcjonować w społeczeństwie. Ważne jest również, aby pamiętać, że możesz nie rumienić się tak bardzo, jak myślisz. Uczucie ciepła na twarzy, gdy się rumienisz, może być bardziej zauważalne niż kolor na policzkach dla innych. Ponadto, im więcej myślisz i obawiasz się zaczerwienienia, tym bardziej prawdopodobne jest, że odpowiesz spuszczeniem krwi.
Praca z terapeutą przeszkolonym w zakresie CBT może pomóc ci myśleć bardziej pozytywnie o rumieniu i poczuć się mniej zawstydzonym lub zaniepokojonym pewnymi sytuacjami społecznymi. Jeśli zmiany w zakresie CBT i stylu życia nie pomagają, inne opcje obejmują leczenie lub, w skrajnych przypadkach, operację.
