Przegląd
Kciuk Autostopowicza to kciuk podwójnie przegubowy, który może się wygiąć do tyłu. Znany formalnie jako dystalna hiperprzepuszczalność, ten stan nie jest bolesny i nie hamuje w żaden sposób funkcji kciuka.
Zdolność do zginania kciuka jest kontrolowana przez dystalny staw międzygałkowy, punkt przegięcia, z którym połączone są kości kciuka. Osoby z kciukiem autostopowicza mają dystalne stawy, które mogą zginać się do 90 stopni. Wygląda to podobnie do klasycznej przydrożnej postawy autostopowicza, kciuka w nadziei na jazdę.
Kciuk Autostopowicza może występować w jednym lub obu kciukach.
Rozpowszechnienie kciuka i statystyki autostopowicza
Kciuk Hitchhikera nie był intensywnie badany i nie ma zbyt wielu danych na temat jego rozpowszechnienia w Stanach Zjednoczonych lub na świecie. Jednak w badaniu z 2012 r. Stwierdzono, że 32,3% losowej próbki liczącej 310 osób miało kciuk autostopowicza. Spośród tych osób 15,5% stanowili mężczyźni, a 16,8% stanowili kobiety.
Badanie z 1953 r. Przeprowadzone na Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa było jednym z pierwszych analizujących kciuk autostopowicza. W badaniu tym stwierdzono, że 24,7% białych osób i 35,6% czarnych osób ma ten stan w Stanach Zjednoczonych.
Przyczyny kciuka autostopowicza
Kciuk Autostopowicza może być stanem odziedziczonym z powiązaniem genetycznym. Niektórzy ludzie z kciukiem autostopowicza mogli nabyć dwie recesywne kopie lub allele genu, który określa prostoliniowość kciuka. Oznacza to, że cecha kciuka autostopowicza była obecna u obojga rodziców osoby, która się z nią urodziła.
Jeśli zamiast tego jeden rodzic miał gen dominujący dla prostoliniowości kciuka, a drugi gen recesywny dla kciuka autostopowicza, ich potomstwo nie byłoby w stanie. Ludzie z recesywnym genem dla tego stanu nazywani są nosicielami. Osoba, która nosi gen recesywny, musiałaby mieć dziecko z innym nośnikiem genu, aby to dziecko mogło odziedziczyć tę cechę.
Istnieje jednak pewna debata, w której kciuki zawsze są jednym z dwóch rodzajów, prostych lub autostopowiczów. Alternatywną teorią jest to, że podatność na zginanie kciuka obejmuje spektrum, które waha się od zginania w stawie do ekstremalnego zginania.
Komplikacje i warunki związane z kciukiem autostopowicza
Kciuk Autostopowicza nie powoduje żadnych komplikacji ani problemów zdrowotnych. Zazwyczaj nie jest to bolesne i nie utrudnia korzystania z rąk.
Kciuk Autostopowicza może wiązać się z kilkoma chorobami. Obejmują one:
Diastroficzna dysplazja
Jest to stan genetyczny, który wpływa na rozwój kości i chrząstki. Ludzie z tym stanem mają bardzo krótkie ręce i nogi. Mogą również mieć skrzywienie kręgosłupa, stopy klubowe i kciuki autostopowicza.
Zespół nadmiernej ruchomości
Wrodzone zaburzenie, które wpływa na tkankę łączną, zespół hipermobilności stawów powoduje wyjątkowo elastyczne stawy w wielu obszarach ciała, w tym kciuki. Osoby z tym schorzeniem są często nazywane podwójnymi stawami, ponieważ ich stawy mogą poruszać się poza normalnym zakresem ruchu.
Kiedy ten stan powoduje bolesne stawy, nazywa się to syndromem hipermobilności.
Perspektywy
Kciuk Hitchhikera to mało zbadane zjawisko, które może mieć związek genetyczny. O ile nie jest to spowodowane zaburzeniami wrodzonymi, takimi jak dysplazja diastroficzna lub zespół nadmiernej ruchomości, nie jest to bolesne.
Kciuk Autostopowicza nie wpływa negatywnie na zdolność osoby do korzystania z rąk w jakikolwiek sposób.
