W dzieciństwie każdy z nas zawsze cierpiał na rany i rany: złamane łokcie, kolana, nosy. Co więcej, wielkie niedogodności i cierpienia spowodowane były faktem, że jakiś czas po incydencie rana zaczęła bardzo swędzić.
Nawet dorośli muszą leczyć kontuzje, które często powodują duży niepokój, ponieważ rana swędzi i nie pozwala żyć wygodnie!
Swędzenie - przyczyny
Istnieje kilka wyjaśnień, dlaczego tak się dzieje. Jeśli zrozumiesz przyczyny swędzenia, możesz pogodzić się i przetrwać ten nieprzyjemny okres.
„Rana swędzi - to znaczy leczy”. Nasze babcie, które były tak uspokajające, mówiły prawdę: nie do zniesienia swędzenie, które pojawia się na pewnym etapie leczenia, jest tylko sygnałem uzdrowienia.
Gojąca się rana swędzi z kilku powodów.
Każda rana jest stanem zapalnym. Sam organizm zmaga się z konsekwencjami traumy: w ranie zachodzą procesy odrzucania uszkodzonej tkanki, oczyszczania rany i powstawania nowych komórek. Czas trwania tych procesów i nasze samopoczucie zależy od rodzaju ran. Od tego też zależą konsekwencje gojenia się ran.
Podstawą urazu jest stan zapalny, który charakteryzuje się następującymi głównymi etapami:
1) faza krwawienia: skóra jest rozdarta,
2) faza stanu zapalnego: tworzy się skrzep krwi,
3) faza proliferacji: powstaje nowa tkanka,
4) faza pełnego wyleczenia (regeneracji): w rezultacie powstały strup znika.
Z gojeniem się ran (na ostatnim etapie stanu zapalnego - w fazie regeneracji) następuje uwolnienie mediatorów stanu zapalnego. Histamina jest jednym z nich. Przede wszystkim histamina jest głównym powodem występowania swędzenia.
Dlatego swędząca rana swędzi, ponieważ w czwartej fazie zapalenia produkcja histaminy jest maksymalna. Reakcja organizmu i rany, w szczególności na produkcję histaminy, jest alergią. Jego nadmiar prowadzi do silnego swędzenia. Ale przy bezpośrednim udziale histaminy następuje tworzenie nowych komórek, dzięki czemu skurczają się brzegi rany i przywracane są jej tkanki. Po zagojeniu się rany poziom histaminy wraca do normy.
Kolejnym źródłem swędzenia jest wzrost zakończeń nerwowych. W procesie gojenia w ranie zaczynają pojawiać się nowe komórki, które „zakrywają” dno wady, przywracają dopływ krwi i unerwienie uszkodzonej tkanki. Kiedy naprawa tkanek przebiega prawidłowo, wzrostowi nowych zakończeń nerwowych towarzyszy zwiększone swędzenie w ranie, ponieważ nowo utworzone nerwy są bardzo wrażliwe i wysyłają sygnały do mózgu przy najmniejszym podrażnieniu i znacznie częściej niż w nienaruszonej skórze. Subiektywnie odczuwa się swędzenie.
Rana lecząca swędzi również dlatego, że nowe komórki, które pokrywają skurcz powierzchni rany, tworząc kurczliwe włókna, co znowu jest przyczyną swędzenia.
Nie zapomnij o reakcje alergiczne, które występują przy użyciu maści. W takim przypadku należy zwrócić uwagę na zaczerwienienie, wysypkę, pęcherzyki wokół gojącej się rany i przestać używać leku. Po anulowaniu swędzenie zmniejszy się.
Swędzenie swędzenia rany: możliwe powikłania
Gojenie się ran w zależności od różnych czynników (wiek, odżywianie, masa ciała, choroby współistniejące, przyjmowanie niektórych leków, odwodnienie, radioterapia) może być skomplikowane. Komplikacje są czasami tak poważne, że ich leczenie wymaga dużo wysiłku i czasu.
Są to krwawienia, martwica, rozbieżność brzegów ran, przywiązanie do infekcji. Dlatego należy zawsze uważać na otrzymane obrażenia, a nawet jeśli swędzenie staje się nie do zniesienia, najważniejszą rzeczą, którą należy obserwować podczas silnego swędzenia, nie jest dotykanie ani drapanie gojącej się rany, ponieważ zatrzyma to proces gojenia.
Musisz być cierpliwy, a dyskomfort z pewnością minie.
Swędzenie swędzącej rany - co robić?
Idealny, jeśli rana swędzi - nic nie rób. Nie drapaj! Poczekaj, aż rana w końcu się zagoi!
Wtedy proces zapalny zakończy się i oczywiście swędzenie minie. W tym okresie możesz nakładać tylko niektóre maści, które przyspieszą proces gojenia lub użyj specjalnych opatrunków. Jest nasycony substancjami, które znacznie przyspieszają regenerację.
Ponieważ gojenie się ran przebiega w 2 etapach (nawodnienie i odwodnienie), działania podejmowane w celu przyspieszenia powrotu do zdrowia i poprawy samopoczucia zależą w tej chwili od stanu rany.
Pierwszym etapem jest nawodnienie gojącej się rany. W tym czasie gojąca się rana pozostaje mokra. Zgodnie z tym etapem odwodnienia jest okres, w którym gojąca się rana jest już sucha.
Dlatego na etapie nawodnienia konieczne jest regularne czyszczenie i nawilżanie. W następnym etapie gojenia się rany wymaga odżywiania i ochrony nowo powstałych tkanek. Konieczne jest stosowanie narzędzi, które przyspieszają gojenie się ran, już w okresie „mokrym”.
Jeśli te warunki zostaną spełnione, gojąca się rana szybko się zamknie, a możliwość infekcji rany przez bakterie zostanie znacznie zmniejszona.
Swędzenie świąd rany: leki przeciw swędzeniu, fizjoterapia
Teraz istnieje wiele różnych maści, które można kupić bez recepty i z powodzeniem stosować w tym celu (Actovegin, Solcoseryl, Oksizon, Levomekol, D-panthenol, Levosin, balsamiczna mazidło zgodnie z A. B Wiszniewski, synthomycyna, gentamycyna, maść metyluracylowa i inne).
Później, w kolejnym (trzecim) okresie gojenia, ważnym zadaniem jest przyspieszenie nabłonka rany, a także ochrona jej przed powtarzającym się urazem. Wymaga to stymulacji maści i różnych procedur fizjoterapeutycznych: pola magnetycznego, laseroterapii, promieniowania ultrafioletowego. Jeśli rozwinie się blizna keloidowa, stosuje się ultradźwięki z maścią hydrokortyzonową, elektroforezę z lidazą lub 2% roztworem jodku potasu, masaż, ćwiczenia fizjoterapeutyczne.
Swędzenie rany Swędzenie: pogotowie w domu
W przypadkach, gdy gojąca się rana swędzi, więc po prostu nie ma siły do zniesienia, możesz spróbować złagodzić swój stan:
- delikatnie umyć gojącą się ranę mydłem, usuwając martwe komórki, które mogą powodować podrażnienie,
- jeśli skóra jest bardzo sucha wokół gojącej się rany, użyj kremu nawilżającego,
- zrób zimny kompres (nie dłużej niż 20 minut) na ranie, która jest nieznośnie swędząca, nakładając na nią naczynie z lodem owinięte w czysty ręcznik lub paczkę z ochłodzonym żelem lub inną substancją.
W większości przypadków na powierzchni gojącej się rany tworzy się skorupa, co prowadzi do podrażnienia mechanicznego. Na tym etapie, aby zmniejszyć swędzenie, możesz nasmarować krawędzie kremem dla dzieci lub innym pożywnym. Skórka szybko zmięknie i szybciej odpadnie.
Swędzenie swędzącej rany: środki ludowe
Aby złagodzić los i zmniejszyć dyskomfort w przypadku swędzenia w ranie, często stosuje się tradycyjne leki:
1) Odwar z dziewanny znacznie zmniejszy swędzenie i przyczyni się do szybkiego nabłonka rany. W ciągu 10 minut liście i kwiaty rośliny należy zagotować na małym ogniu, a następnie nałożyć w postaci płynów na gojącą się ranę;
2) Sok Kalanchoe może zaoszczędzić na swędzeniu w gojącej się ranie. Należy kapać 5-6 kropli na ranę, a po siedmiu dniach otrzymujemy pożądany rezultat;
3) Możliwe jest stosowanie soków z innych roślin, na przykład soku z marchwi, w celu szybkiego gojenia się ran.
4) Czasami w warunkach polowych przy braku opatrunków, wody i mydła można użyć grzyba - płaszcza przeciwdeszczowego. Jeśli zostanie oczyszczony, nałożony na ranę i zabandażowany, całkowicie zastąpi plaster bakteriobójczy. Sam grzyb przyczynia się do szybkiego gojenia się ran, jak ma właściwości antybakteryjne.
Niezagojone świąd rany - czy nadtlenek wodoru pomoże?
Ale istnieją pewne nieporozumienia dotyczące leczenia gojących się ran, o których również należy pamiętać.
Na przykład dobrze znanym środkiem antyseptycznym jest nadtlenek wodoru, który po dostaniu się do rany nie powoduje bólu.
Jak pokazują niektóre eksperymenty, właśnie tego nie należy stosować w leczeniu gojących się ran.
Nadtlenek wodoru może być stosowany do leczenia „świeżych” niezbyt głębokich ran w celu oczyszczenia ich z obcych cząstek i zanieczyszczeń, a także w przypadkach, gdy nie jest możliwe umycie rany mydłem i wodą.
I często nie można tego zrobić, ponieważ podczas leczenia ran, które swędzą, nadtlenek wodoru może spowolnić proces odzyskiwania.
Nawet po rozcieńczeniu wodą nadtlenek wodoru wpływa w taki sposób, że zmiany w komórkach skóry mające na celu regenerację są gwałtownie hamowane. Nadtlenek powoduje takie uszkodzenie tkanek, powodując ciężką suchą skórę, rana jeszcze bardziej swędzi, kolor skóry wokół i tkanka wewnątrz gojącej się rany zmienia się.
Dlatego jeśli gojące się rany są często leczone nadtlenkiem wodoru, będą się leczyć przez długi czas, w przeciwieństwie do ran, które zostały umyte wodą z mydłem. Ryzyko zakażenia rany wzrasta proporcjonalnie do czasu, w którym rana jest otwarta. Tak więc wszystko musi być zrobione, aby gojąca się rana leczyła się szybko.
Niemożliwe jest również usunięcie „skorupy” utworzonej na ranie. Chroni przed wnikaniem brudu i infekcji, a tym samym przyspiesza proces naprawy tkanek. Jeśli przedwcześnie zerwie się skorupę z gojącej się rany, nastąpi uszkodzenie młodych tkanek, a proces gojenia będzie trwał długo.
Palenie i gojenie się ran
I oczywiście nie możemy zapominać, że złe nawyki również odgrywają ważną rolę na różnych etapach leczenia gojenia się ran. Liczne badania wykazały, że nawet u biernych palaczy wszystkie zmiany skórne są leczone znacznie dłużej, a częściej pozostają szorstkie blizny. Jest tak, ponieważ u palaczy lub biernych palaczy komórki biorące udział w tworzeniu nowej tkanki - fibroblasty (tak zwane „komórki leczące”) - zwalniają w kierunku rany. W rezultacie procesy regeneracji są gwałtownie hamowane, rana goi się dłużej, powstaje szorstka blizna.
Ostatnie badania przeprowadzone przez amerykańskich naukowców skupiły się na wpływie palenia na gojenie się ran. Fibroblasty są komórkami, które odgrywają główną rolę w gojeniu się ran, pod wpływem nikotyny zaczynają poruszać się znacznie wolniej, gromadzą się na krawędzi rany, uniemożliwiając jej całkowite wyciągnięcie. Według magazynu BMC Cell Biology u osób niepalących szybkość przemieszczania się fibroblastów do uszkodzonej tkanki jest wysoka, co przyczynia się do szybszego gojenia.
U osób niepalących po pojawieniu się rany fibroblasty zaczynają przenosić się do uszkodzonej tkanki, przyczyniając się w ten sposób do szybszego gojenia.
I ostatni. Ostatnie eksperymenty amerykańskich naukowców wykazały, że u porywczych, nietrwałych emocjonalnie, niezrównoważonych ludzi, gojenie się ran swędzi i leczy znacznie dłużej i intensywniej niż u ludzi spokojnych i zrównoważonych. Najbardziej drażliwi uczestnicy badania, prawdopodobieństwo opóźnienia czasu gojenia wzrosły o 4,2 razy.
Z powodzeniem leczyć gojące się rany i dbać o siebie! Życzymy więcej szczęścia i spokoju i mniej kłopotów!
