Czym jest udar mózgu?
Udar ma miejsce, gdy dopływ krwi do mózgu zostaje przerwany. Sposób, w jaki udar wpływa na mózg, zależy od tego, która część mózgu jest uszkodzona iw jakim stopniu.
Siedząc tuż nad rdzeniem kręgowym, pień mózgu kontroluje twój oddech, bicie serca i ciśnienie krwi. Kontroluje również ruchy mowy, połykania, słyszenia i ruchy oczu.
Impulsy wysyłane przez inne części mózgu przemieszczają się przez pień mózgu w drodze do różnych części ciała. W celu przeżycia jesteśmy zależni od funkcji pnia mózgu. Uderzenie pnia mózgu zagraża funkcjom życiowym organizmu, czyniąc go stanem zagrażającym życiu.
Dwa rodzaje udaru mózgu
Najczęstszym typem udaru jest udar niedokrwienny, który jest spowodowany zakrzepem krwi. Skrzep może tworzyć się w tętnicy, która dostarcza krew do mózgu. Skrzep, który tworzy się gdzie indziej, może przemieszczać się przez naczynia krwionośne, aż zostanie uwięziony w tym, który dostarcza krew do mózgu. Kiedy krew nie może dostać się do części mózgu, tkanka mózgowa w tym obszarze umiera, ponieważ nie otrzymuje tlenu.
Poza skrzepami krwi rozwarstwienie tętnic może również powodować udar niedokrwienny. Rozcięcie tętnic to łza w tętnicy, która dostarcza krew do mózgu. W wyniku łzy krew może gromadzić się w ścianie naczynia tętniczego i powodować niedrożność przepływu krwi. To ciśnienie może również doprowadzić ścianę do pęknięcia, pęknięcia lub wycieku.
Innym rodzajem udaru jest udar krwotoczny. Dzieje się tak, gdy słabe naczynie krwionośne pęka, powodując gromadzenie się krwi i ciśnienia w mózgu.
Typowe objawy udaru mózgu
Objawy udaru zależą od tego, na który obszar mózgu ma wpływ. Uderzenie w pień mózgu może zakłócać funkcje życiowe, takie jak oddychanie i bicie serca. Inne funkcje, które wykonujemy bez myślenia, takie jak ruchy oczu i połykanie, mogą również zostać zmienione. Uderzenie pnia mózgu może również zaburzać mowę i słuch oraz powodować zawroty głowy.
Wszystkie sygnały z twojego mózgu przesuwają się przez pień mózgu, aby dotrzeć do różnych części twojego ciała. Komórki nerwowe pochodzące z różnych części mózgu przenoszą te sygnały przez rdzeń mózgu do rdzenia kręgowego.
Kiedy przepływ krwi w pniu mózgu zostaje przerwany, tak jak w przypadku udaru, te sygnały mózgowe również zostają zakłócone. Z kolei wpływ na różne części ciała kontrolowane przez te sygnały. Dlatego niektórzy ludzie odczuwają odrętwienie po jednej lub obu stronach ciała lub paraliż w rękach lub nogach.
Powikłania udaru pnia mózgu
Uderzenie mózgu może spowodować utratę zmysłu węchu i smaku.
Inne rzadkie powikłania obejmują śpiączkę i syndrom zamknięty. Zablokowany zespół jest stanem, w którym całe twoje ciało, z wyjątkiem mięśni oczu, jest sparaliżowane. Ludzie są w stanie myśleć i komunikować się za pomocą ruchów oczu, takich jak mruganie.
Kto może mieć udar?
Każdy może mieć udar, ale ryzyko zwiększa się wraz z wiekiem. Historia udaru mózgu lub mini-udaru, zwana również przejściowym atakiem niedokrwiennym, zwiększa ryzyko. Osoby powyżej 65 roku życia stanowią dwie trzecie wszystkich uderzeń.
Mężczyźni i osoby pochodzenia afroamerykańskiego, latynoskiego, azjatyckiego lub Pacyfiku również są bardziej zagrożone. Jednak kobiety częściej umierają na udar niż mężczyźni.
Inne warunki zwiększające ryzyko udaru obejmują:
- wysokie ciśnienie krwi
- wysoki cholesterol
- cukrzyca
- choroba sercowo-naczyniowa
- niektóre zaburzenia krwi
- ciąża
- nowotwór
- choroby autoimmunologiczne
Czynniki ryzyka związane ze stylem życia
Niektóre czynniki zwiększające ryzyko udaru są poza kontrolą. Ale wiele opcji stylu życia, które mogą zwiększyć prawdopodobieństwo wystąpienia udaru mózgu, nie jest. Należą do nich długoterminowe hormonalne terapie zastępcze i pigułki antykoncepcyjne. Kobiety w wieku powyżej 35 lat, które również palą, są szczególnie narażone na wysokie ryzyko.
Zachowania zwiększające ryzyko udaru obejmują:
- palenie
- brak aktywności fizycznej
- nadużywanie alkoholu
- zażywanie narkotyków, takich jak kokaina, heroina i amfetaminy
W jaki sposób diagnozuje się udar?
Udar mózgu jest zagrażającym życiu nagłym przypadkiem. Jeśli masz objawy wskazujące na udar mózgu, lekarz prawdopodobnie zleci badania obrazowe, takie jak rezonans magnetyczny, tomografia komputerowa, ultrasonografia dopplerowska lub angiogram. Badanie funkcji serca może obejmować elektrokardiogram i echokardiogram. Dodatkowe procedury diagnostyczne mogą obejmować badania krwi, a także badanie czynności nerek i wątroby.
Leczenie udaru mózgu
W przypadku udaru niedokrwiennego pierwszą linią leczenia jest rozpuszczenie lub usunięcie skrzepu krwi. Jeśli udar zostanie szybko zdiagnozowany, można podać leki przeciwzakrzepowe. Jeśli to możliwe, cewnik może być użyty do usunięcia skrzepu w procedurze nazywanej embolektomią. W niektórych przypadkach angioplastyka i stentowanie służą do poszerzenia tętnicy i utrzymania jej w pozycji otwartej.
W przypadku udaru krwotocznego krwawienie należy przerwać. Cewkę lub klips czasami umieszcza się na tętniaku, aby zatrzymać krwawienie. Konieczne może być również zastosowanie leków zmniejszających krzepnięcie krwi.
W międzyczasie zespół medyczny może potrzebować dodatkowych środków, aby utrzymać pracę serca i płuc.
Perspektywy długoterminowe
Uderzenie pnia mózgu może prowadzić do poważnych długotrwałych problemów. Konieczne może być podawanie leków i kontynuacja leczenia. Fizjoterapia może pomóc ludziom odzyskać duże umiejętności motoryczne, a terapia zajęciowa może pomóc w codziennych zadaniach. Terapia mowy może pomóc ci odzyskać kontrolę nad tym, jak mówisz i połykasz.
Niektóre osoby, które przeżyły udar mózgu, mają poważne upośledzenie. W takich przypadkach poradnictwo psychologiczne może pomóc im dostosować się.
Zapobieganie udarowi
Pomimo ryzyka, którego nie możesz uniknąć, są rzeczy, które możesz zrobić, aby zmniejszyć swoje szanse na udar.Oto kilka ogólnych wskazówek, które należy przestrzegać:
- Jedz niskotłuszczową i niskosodową dietę bogatą w owoce, warzywa i ryby.
- Ćwicz regularnie.
- Nie pal.
- Nie nadużywaj alkoholu ani narkotyków.
Jeśli jesteś otyły lub masz wysokie ciśnienie krwi, cukrzycę, wysoki poziom cholesterolu lub rodzaj chronicznej choroby, postępuj zgodnie z zaleceniami lekarza, aby zachować je pod kontrolą.
