Dlaczego starsi dorośli potrzebują więcej snu?
Zaburzenia snu są dość powszechne u osób starszych. Wraz z wiekiem zmieniają się schematy snu i nawyki. W rezultacie możesz:
- mieć problem z zasypianiem
- śpij mniej godzin
- Obudź się często w nocy lub wczesnym rankiem
- uzyskać mniej jakościowy sen
Może to prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak zwiększone ryzyko upadku i zmęczenia w ciągu dnia.
Wiele starszych osób zgłasza kłopoty z utrzymaniem dobrego spokoju w nocy, nie zasypiając. Większość badań stwierdza, że terapie behawioralne są lepsze od leków, które mogą mieć niepożądane skutki uboczne, takie jak nudności.
Porozmawiaj z lekarzem, jeśli Ty lub ktoś, kogo znasz, ma problemy ze snem. Korzyści mogą wynikać ze zmian stylu życia lub leczenia, w zależności od przyczyny.
Co powoduje zaburzenia snu u osób starszych?
Pierwotne zaburzenia snu
Pierwotne zaburzenie snu oznacza, że nie ma innej przyczyny medycznej lub psychiatrycznej.
Pierwotne zaburzenia snu mogą być:
- bezsenność, trudności w zasypianiu, zasypianie lub niespokojny sen
- bezdech senny lub krótkie przerwy w oddychaniu podczas snu
- zespół niespokojnych nóg (RLS) lub przytłaczająca potrzeba poruszania nogami podczas snu
- okresowe zaburzenie ruchu kończyn lub mimowolny ruch kończyn podczas snu
- zaburzenia rytmu okołodobowego lub zaburzony cykl snu i czuwania
- Zaburzenie zachowania REM lub żywe działanie snów podczas snu
Bezsenność jest zarówno objawem, jak i zaburzeniem. Stany takie jak depresja, lęk i otępienie mogą zwiększać ryzyko zaburzeń snu, zwłaszcza bezsenności, wynika z badań przeprowadzonych przez pielęgniarkę.
Warunki medyczne
Badanie dotyczące problemów ze snem u starszych mieszkańców Singapuru wykazało, że osoby, które miały problemy ze snem, miały większe prawdopodobieństwo występowania istniejących chorób i były mniej aktywne fizycznie.
Warunki te obejmują:
- Choroba Parkinsona
- Choroba Alzheimera
- przewlekły ból, taki jak ból związany z zapaleniem stawów
- choroba sercowo-naczyniowa
- warunki neurologiczne
- warunki żołądkowo-jelitowe
- choroby płuc lub układu oddechowego
- słaba kontrola nad pęcherzem
Leki
Wiele osób starszych stosuje leki, które mogą zakłócać sen. Obejmują one:
- leki moczopędne o wysokim ciśnieniu krwi lub jaskrze
- leki antycholinergiczne dla osób z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP)
- leki przeciwnadciśnieniowe na wysokie ciśnienie krwi
- kortykosteroidy (prednizon) w reumatoidalnym zapaleniu stawów
- leki przeciwdepresyjne
- H2-blokery (Zantac, Tagamet) w chorobie refluks żołądkowo-przełykowej (GERD) lub wrzodziejącej chorobie wrzodowej
- lewodopa w chorobie Parkinsona
- leki adrenergiczne w stanach zagrażających życiu, takich jak ataki astmy lub zatrzymanie akcji serca
Substancje zwykłe
Kofeina, alkohol i palenie mogą również przyczyniać się do problemów ze snem.
W jaki sposób diagnozuje się zaburzenia snu?
Aby postawić diagnozę, lekarz zapyta o objawy i przeprowadzi badanie fizykalne. To jest poszukiwanie wszelkich podstawowych warunków. Twój lekarz może również poprosić Cię o wypełnienie dziennika nasennego przez okres od jednego do dwóch tygodni, aby dowiedzieć się więcej o swoich wzorcach spania.
Jeśli lekarz podejrzewa pierwotne zaburzenie snu, wyślą cię na polisomnogram lub badanie snu.
Badanie snu
Badanie snu zwykle odbywa się w nocy w laboratorium snu. Powinieneś być w stanie spać jak zwykle w domu. Technik przeprowadzi czujniki, aby monitorować:
- ruch ciała
- oddechowy
- chrapanie lub inne odgłosy
- tętno
- aktywność mózgu
Możesz również mieć urządzenie do pomiaru poziomu tlenu we krwi.
Technik obejrzy cię przez kamerę wideo w pokoju. Możesz z nimi porozmawiać, jeśli potrzebujesz pomocy. Podczas snu urządzenia będą na bieżąco zapisywać informacje na wykresie. Twój lekarz użyje tego do zdiagnozowania, jeśli masz zaburzenie snu.
Jak terapia pomaga zaburzeniom snu
W przypadku osób starszych zaleca się stosowanie najpierw terapii niefarmaceutycznych, takich jak terapia behawioralna. Dzieje się tak dlatego, że starsi dorośli zazwyczaj już przyjmują wiele leków.
Terapia może się zdarzyć w ciągu sześciu tygodni lub dłużej i obejmuje naukę snu, kontrolę bodźców i ograniczenie czasu przebywania w łóżku.
Randomizowane, kontrolowane badanie wykazało, że terapia poznawczo-behawioralna (CBT) w znacznym stopniu poprawiała jakość snu u osób bezsennych. Badanie sugeruje, że CBT jest bardziej skuteczny, ponieważ pomaga celować w jakość snu, a nie w przejście do snu.
Możesz rozwijać dobre nawyki spania przez:
- chodzenie do łóżka i budzenie się o tej samej porze każdego dnia
- używanie łóżka tylko do snu i seksu, a nie do innych czynności, takich jak praca
- robienie cichych czynności, takich jak czytanie, przed snem
- unikanie jasnych świateł przed snem
- utrzymanie kojącego i wygodnego środowiska w sypialni
- unikanie drzemek
Jeśli masz problemy z zasypianiem w ciągu 20 minut, możesz spróbować wstać i zrobić coś przed powrotem do łóżka. Wymuszenie snu może sprawić, że zasypianie stanie się trudniejsze.
Badanie dotyczące radzenia sobie z zaburzeniami snu u osób starszych sugeruje również:
- ograniczanie cieczy przed snem
- unikanie kofeiny i alkoholu
- jeść trzy do czterech godzin przed snem
- ćwicząc regularnie, ale nie tuż przed snem
- biorąc ciepłą kąpiel do relaksu
Jeśli te zmiany nie wystarczą, lekarz może zalecić leki. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej na temat tabletek nasennych i innych zabiegów medycznych.
Jakie leki pomagają w zaburzeniach snu?
Jeśli masz choroby, które zakłócają twój sen, twój lekarz może przepisać leki. Leki nie powinny zastępować dobrych nawyków związanych ze snem.
Melatonina
Melatonina, syntetyczny hormon, pomaga przyspieszyć sen i przywraca twój cykl snu i czuwania. Klinika Mayo zaleca od 0,1 do 5 miligramów na dwie godziny przed snem przez kilka miesięcy, jeśli masz bezsenność.Ale melatonina nie poprawia jakości snu.
Pigułki do spania i efekty uboczne
Leki nasenne mogą pomóc złagodzić objawy zaburzeń snu, szczególnie jako uzupełnienie dobrych nawyków związanych ze snem. Twój lekarz może zalecić leki, które będą najlepsze dla Ciebie i jak długo powinieneś je przyjmować, w zależności od przyczyny bezsenności.
Zaleca się przyjmowanie tylko krótkoterminowych tabletek nasennych. Oznacza to mniej niż dwa do trzech tygodni w przypadku leków benzodiazepinowych takich jak Triazolam i tylko od sześciu do ośmiu tygodni w przypadku leków nonbenzodiazepinowych (leki Z), takich jak zolpidem lub Ambien.
Tabletki nasenne:
- są dobre do krótkotrwałego użycia, aby zresetować cykl snu
- są pomocne dla dobrego snu w nocy
- może mieć minimalne objawy odstawienia z należytą ostrożnością
Tabletki nasenne:
- może zwiększyć ryzyko upadków
- może powodować czynności związane ze snem, takie jak prowadzenie w trybie uśpienia
- uzależnienie może wystąpić przy długotrwałym użytkowaniu
Długotrwałe stosowanie tabletek nasennych może powodować komplikacje, szczególnie u osób starszych. Inne częste działania niepożądane benzodiazepin i Z-leków obejmują:
- bóle głowy
- zawroty głowy
- nudności
- zmęczenie
- senność
Powinieneś unikać spożywania alkoholu podczas przyjmowania tabletek nasennych.
Inne zabiegi medyczne
Inne metody leczenia obejmują:
- urządzenie do ciągłego dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych (CPAP) do leczenia bezdechu sennego
- leki przeciwdepresyjne w leczeniu bezsenności
- środki dopaminowe do zespołu niespokojnych nóg i okresowego zaburzenia ruchomości kończyn
- terapia zastępcza żelaza dla niespokojnych objawów nóg
Środki snu obejmują leki przeciwhistaminowe over-the-counter (OTC), które wywołują senność. Ale tolerancja na leki przeciwhistaminowe może narastać w ciągu trzech dni.
Przed podjęciem jakichkolwiek leków OTC należy porozmawiać z lekarzem. Mogą negatywnie oddziaływać na leki, które już przyjmujesz.
Co możesz teraz zrobić
U osób starszych zaburzenia snu mogą prowadzić do większych problemów, takich jak depresja i ryzyko upadku. Jeśli jakość snu jest głównym problemem, terapie behawioralne mogą być bardziej korzystne. Oznacza to rozwijanie dobrych nawyków związanych ze snem poprzez edukację w zakresie snu, kontrolę bodźców i ograniczanie czasu w łóżku. Zmiany mogą potrwać do sześciu tygodni lub dłużej.
Jeśli terapia behawioralna nie zadziała, lekarz może przepisać leki lub inne metody leczenia. Ale leki na sen nie są rozwiązaniem długoterminowym. Przekonasz się, że najlepszym sposobem na uzyskanie wysokiej jakości snu jest przejęcie kontroli nad swoimi nawykami spania.
