1. Czy zmiana leku na cukrzycę typu 2 może mieć wpływ na moją codzienną dietę lub ćwiczenia?
Jest możliwe, że nowe leki na cukrzycę typu 2 wpływają na rutynę lub dietę. To zależy od leków, na które się przełączasz. Niektóre leki mają minimalne lub żadne ryzyko hipoglikemii (niski poziom cukru we krwi). Oznacza to, że nie będą miały żadnego wpływu na twoje plany ćwiczeń. Jednak niektóre leki zwiększają ryzyko niskiego stężenia cukru we krwi podczas wysiłku fizycznego. Na przykład takie leki, jak sulfonylomocznik (glipizyd, glimepiryd, gliburyd) i meglitynid (repaglinid, nateglinid), stwarzają to ryzyko. Może być konieczne dostosowanie dawki nowego leku.
Insulina zwiększa również ryzyko niskiego poziomu cukru we krwi. Porozmawiaj z lekarzem na temat dostosowania dawki insuliny, jeśli planujesz rozpocząć program ćwiczeń.
Jeśli chodzi o codzienną dietę, niektóre leki mogą wpływać na apetyt lub powodować mdłości lub obie te dolegliwości. Może to spowodować uczucie pełności przez dłuższy czas po posiłku. Leki, które mają te efekty należą do klasy leków zwanych agonistami receptora 1 peptydu glukagonopodobnego (GLP-1). Ludzie, którzy przyjmują te leki często zgłaszają zmniejszone pragnienie jedzenia.
Niektóre leki należy przyjmować przed posiłkami, w tym leki o krótkim czasie działania lub w czasie posiłku, leki sulfonylomocznikowe i leki meglitrynowe. Będziesz musiał skoordynować czas przyjmowania leków z posiłkami.
2. Czy regularne ćwiczenia mogą zmniejszyć zapotrzebowanie na leki przeciw cukrzycy typu 2?
Ćwiczenia zwiększają wychwyt glukozy, pracując z mięśniami i zwiększając wrażliwość organizmu na insulinę. Pobór glukozy we krwi pozostaje podwyższony nawet po wysiłku. Zapotrzebowanie na insulinę zwykle spada u osób przyjmujących insulinę. Regularne ćwiczenia mogą pomóc w utracie wagi, dobrym samopoczuciu i jakości życia.
Insulina i pochodne sulfonylomocznika zwiększają ryzyko niskiego poziomu cukru we krwi podczas i po wysiłku, dlatego ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem na temat dostosowania lub zmniejszenia dawek tych leków. Zmniejszenie dawki może być dość znaczące u niektórych osób.
3. Jakie są najczęstsze terapie przepisane na cukrzycę typu 2?
Metformina jest preferowanym wstępnym leczeniem cukrzycy typu 2. Jest skuteczny, bezpieczny i niedrogi. Może zmniejszyć ryzyko zdarzeń sercowo-naczyniowych i śmierci. Ma także korzystny wpływ na redukcję hemoglobiny A1C i wagę.
Jeśli nie możesz przyjmować metforminy, dostępnych jest kilka innych klas leków przeciwcukrzycowych. Te klasy obejmują:
- Sulfonylomoczniki. Są one niedrogie, ale mogą prowadzić do niskiego poziomu cukru we krwi i zwiększenia masy ciała.
- Uczulacze insuliny. Są skuteczne i nie mają ryzyka hipoglikemii, ale mogą prowadzić do zwiększenia masy ciała.
- Agoniści receptora glukagonopodobnego 1 (GLP-1). Są podawane przez zastrzyk codziennie lub co tydzień i mogą pomóc w utracie wagi. Najczęstsze działania niepożądane obejmują nudności i biegunkę.
- Inhibitory DPP-4. Są to łatwe w użyciu, doustne leki raz dziennie. Są na ogół dobrze tolerowane, mają łagodny wpływ na redukcję glukozy i w większości zmniejszają stężenie cukru we krwi po posiłku.
- Inhibitory alfa-glukozydazy. Są one używane rzadziej. Mogą powodować wzdęcia i zmniejszać wchłanianie węglowodanów.
- Inhibitory transportera glukozy sodu 2 (SGLT-2). To najnowsza klasa leków na cukrzycę. Taki niższy poziom glukozy we krwi poprzez usuwanie glukozy z organizmu z moczem.
Zarządzanie stylem życia jest również podstawowym aspektem opieki diabetologicznej. Obejmuje on edukację w zakresie samokontroli cukrzycy, medyczną terapię żywieniową, aktywność fizyczną i opiekę psychologiczną. Jeśli palisz, możesz również potrzebować porady, aby rzucić palenie.
4. Jakie czynniki należy wziąć pod uwagę, jeśli rozważam zmianę leku na cukrzycę typu 2?
Czynniki obejmują stopień zmniejszenia stężenia HbA1c, wpływ na masę ciała, bezpieczeństwo sercowo-naczyniowe i korzyści oraz ryzyko niskiego poziomu cukru we krwi. Powinieneś także wziąć pod uwagę profil bezpieczeństwa leku, koszty, działania niepożądane oraz to, czy wolisz doustny, czy wstrzykiwalny lek.
5. Po zmianie leków, jak długo powinienem zauważyć różnicę?
To zależy od zastosowanego leku. W przypadku większości leków wpływ na stężenie cukru we krwi można zaobserwować w ciągu jednego do dwóch tygodni. Ale może zajść od dwóch do trzech miesięcy, aby zobaczyć zmianę poziomu hemoglobiny A1C.
6. Jakie są częste działania niepożądane związane z lekami na cukrzycę typu 2?
Każda klasa leków ma swój własny profil efektów ubocznych.
Na przykład, agoniści receptora metforminy i GLP-1 są związani z działaniami niepożądanymi ze strony przewodu pokarmowego (GI). Należą do nich nudności, dyskomfort w jamie brzusznej, skurcze i biegunka. Mniej powszechne działania niepożądane związane z przewodem pokarmowym obejmują wymioty, silny ból brzucha i zaparcia. Istnieje również potencjalne ryzyko zapalenia trzustki przez agonistów receptora GLP-1, ale jest to niezwykle rzadkie.
Hipoglikemia jest najczęstszym działaniem niepożądanym pochodnych sulfonylomocznika. Ta klasa leków wiąże się również z przyrostem masy ciała.
Najczęstsze działania niepożądane inhibitorów SGLT-2 to infekcje narządów płciowych i dróg moczowych.
7. Jakie są typowe interakcje z lekami, na które należy zwrócić uwagę, jeśli biorę leki na cukrzycę typu 2?
Najczęstszą interakcją między lekami, gdy dwa lub więcej leków przeciwcukrzycowych są przyjmowane razem, jest niski poziom cukru we krwi (hipoglikemia).
Gdy sulfonylomoczniki są dodawane do innych leków przeciwcukrzycowych lub inne leki są dodawane do sulfonylomoczników, istnieje zwiększone ryzyko hipoglikemii.
Metformina ma bardzo niski potencjał interakcji, ale zaleca się ostrożność w przypadku stosowania innych leków, które mogą zaburzać czynność nerek. Niektóre mogą być narażone na kwasicę mleczanową, ale jest to niezwykle rzadkie działanie niepożądane.
Osoby chore na cukrzycę mogą również zażywać leki kontrolujące wysoki poziom cholesterolu lub ciśnienie krwi lub rozrzedzać krew.Ważne jest, aby omówić z lekarzem wszystkie ryzyka i korzyści związane z kombinacjami leków.
8. Czy są jakieś zmiany, które mogłem wprowadzić, które pozwoliłyby mi zmniejszyć lub przestać brać leki na cukrzycę typu 2?
Modyfikacje stylu życia są jedną z najważniejszych, jeśli nie najważniejszą, częścią kompleksowej terapii cukrzycy. Wprowadzanie zmian w diecie, regularne ćwiczenia i utrata wagi mogą pozwolić na zmniejszenie, a nawet zatrzymanie niektórych leków.
9. Jaka jest najlepsza dieta do zastosowania w przypadku cukrzycy typu 2?
Najlepsza dieta to taka, którą można stosować długoterminowo. Ważne jest, aby jeść zrównoważoną dietę, która obejmuje złożone węglowodany i zmniejszoną ilość prostych węglowodanów.
Powinieneś również jeść pokarmy bogate w błonnik, takie jak owoce, warzywa, produkty pełnoziarniste, orzechy, fasola i rośliny strączkowe.
Zmniejsz spożycie tłuszczów nasyconych do mniej niż 7 procent całkowitej liczby spożywanych kalorii. Zamiast tego zastąp te tłuszcze zdrowszymi olejami i pokarmami o wyższej zawartości tłuszczów nienasyconych. Jedz jedno lub więcej dobrych źródeł tłuszczów omega-3 każdego dnia - ryby, orzechy włoskie, olej rzepakowy lub sojowy, mielone nasiona lnu lub olej lniany.
Nie ma jednej "diety" na cukrzycę. Wiele wskazówek dotyczących planowania posiłków jest dostępnych dla osób z cukrzycą. Plan posiłków nie powinien być traktowany jako dieta, ale bardziej zindywidualizowane wytyczne dla zdrowszego odżywiania.
10. Czy jeśli wprowadzę istotną zmianę w mojej diecie, czy istnieje ryzyko cukrzycy typu 2?
Jeśli dokonujesz poważnych zmian w diecie i przyjmujesz leki na cukrzycę, możesz być narażony na małe stężenie cukru we krwi. Ponadto, jeśli wybierzesz dietę o bardzo niskiej zawartości węglowodanów i przyjmą agonistów receptora GLP-1 lub inhibitory SGLT-2, może pojawić się ryzyko nagromadzenia się ketonów / kwasów w organizmie, co może prowadzić do kwasicy ketonowej. Jest to niebezpieczny stan wymagający hospitalizacji. Porozmawiaj z lekarzem o korektach leków przed wprowadzeniem istotnych zmian w diecie.
11. Ile ćwiczeń muszę wykonywać raz w tygodniu?
Bardzo ważne jest, aby ćwiczyć regularnie. Centrum Kontroli i Prewencji Chorób zaleca, aby każdy dorosły co tydzień miewał co najmniej 2,5 godziny ćwiczeń aerobowych o umiarkowanej intensywności. Staraj się nie pozwalać na więcej niż dwa dni pomiędzy sesjami ćwiczeń.
Aktywność fizyczna jest istotną częścią zarządzania poziomem glukozy we krwi i ogólnego stanu zdrowia u osób z cukrzycą i stanem przedcukrzycowym. Zgodnie z wytycznymi Amerykańskiego Towarzystwa Diabetologicznego, gdy siedzisz przez dłuższy czas, zwiększaj aktywność światła co 30 minut. Dorośli z cukrzycą typu 2 powinni wykonywać ćwiczenia zarówno aerobowe, jak i oporowe, aby uzyskać optymalne wyniki.
12. Czy stres wpływa na cukrzycę typu 2?
Zarówno stres fizyczny, jak i emocjonalny powodują, że organizm wytwarza reakcję walki lub ucieczki wraz z uwolnieniem hormonów stresu. Ich działanie na organizm polega na udostępnieniu komórkom dużej ilości energii zmagazynowanej - glukozy i tłuszczu. Ale insulina wytwarzana przez organizm nie zawsze jest w stanie sprawić, że komórki zużywają dodatkową energię. Prowadzi to do gromadzenia się dodatkowej ilości glukozy we krwi.
W rezultacie stres powoduje wysoki poziom cukru we krwi. Ponadto ludzie znajdujący się pod wpływem stresu mogą nie dbać o siebie. Mogą jeść więcej, ćwiczyć mniej, spożywać alkohol lub zapomnieć o przyjmowaniu leków. Może to spowodować dalsze podwyższenie poziomu cukru we krwi.
Ważny jest plan radzenia sobie ze stresem. Jeśli potrzebujesz pomocy, skonsultuj się z lekarzem.
Dr Marina Basina jest endokrynologiem specjalizującym się w cukrzycy typu 1 i 2, technologii cukrzycy, guzowatości tarczycy i raku tarczycy. Ukończyła Drugi Moskiewski Uniwersytet Medyczny w 1987 roku i ukończyła staż endokrynologiczny na Uniwersytecie Stanford w 2003 roku. Dr Basina jest obecnie profesorem klinicznym w Stanford University School of Medicine. Jest także członkiem rady doradczej Carb DM i Beyond Type 1 oraz dyrektorem medycznym szpitala w Stanford Hospital. W wolnym czasie dr Basina lubi spacery i czytanie.
