Badanie na zaburzenie dwubiegunowe
Ludzie z chorobą afektywną dwubiegunową przechodzą intensywne zmiany emocjonalne, które bardzo różnią się od ich zwykłego nastroju i zachowania. Te zmiany wpływają na ich codzienne życie.
Testowanie choroby afektywnej dwubiegunowej nie jest tak proste jak wykonanie testu wielokrotnego wyboru lub wysłanie krwi do laboratorium. Podczas gdy choroba afektywna dwubiegunowa wykazuje wyraźne objawy, nie ma pojedynczego testu, aby potwierdzić ten stan. Często do diagnozy stosuje się kombinację metod.
Co należy zrobić przed rozpoznaniem
Przed diagnozą mogą wystąpić gwałtowne zmiany nastrojów i dezorientujące emocje. Trudno dokładnie opisać, jak się czujesz, ale możesz wiedzieć, że coś jest nie tak.
Ataki smutku i beznadziejności mogą stać się intensywne. Może poczuć się tak, jakbyś w jednej chwili utonął w rozpaczy, a potem jesteś optymistą i energią.
Niskie okresy emocjonalne nie są rzadkie od czasu do czasu. Wiele osób radzi sobie z tymi okresami z powodu codziennych stresów. Jednak emocjonalne wzloty i upadki związane z zaburzeniem dwubiegunowym mogą być bardziej ekstremalne. Możesz zauważyć zmianę w swoim zachowaniu, ale nie jesteś w stanie pomóc sobie. Przyjaciele i rodzina mogą również zauważyć zmiany. Jeśli doświadczasz objawów maniakalnych, możesz nie zauważyć potrzeby uzyskania pomocy od lekarza. Możesz czuć się wspaniale i nie rozumieć trosk otaczających cię osób, dopóki twój nastrój się nie zmieni.
Nie ignoruj tego, jak się czujesz. Należy skontaktować się z lekarzem, jeśli skrajne nastroje zakłócają codzienne życie lub jeśli pacjent ma skłonności samobójcze.
Wykluczanie innych warunków
Jeśli doświadczasz skrajnych zmian nastroju, które zakłócają codzienną rutynę, powinieneś udać się do lekarza. Nie ma specyficznych testów krwi ani skanów mózgu w celu zdiagnozowania choroby afektywnej dwubiegunowej. Mimo to lekarz może wykonać badanie fizykalne i zamówić testy laboratoryjne, w tym test czynności tarczycy i analizy moczu. Testy te mogą pomóc określić, czy inne objawy lub czynniki mogą powodować objawy.
Test czynności tarczycy jest testem krwi, który mierzy, jak dobrze funkcjonuje tarczycy. Tarczyca produkuje i wydziela hormony, które pomagają regulować wiele funkcji organizmu. Jeśli twoje ciało nie otrzymuje wystarczającej ilości hormonu tarczycy, znanego jako niedoczynność tarczycy, twój mózg może nie działać prawidłowo. W rezultacie możesz mieć problemy z objawami depresji lub zaburzeniami nastroju.
Czasami niektóre problemy tarczycy powodują objawy podobne do objawów choroby afektywnej dwubiegunowej. Objawy mogą również być efektem ubocznym przyjmowania leków. Po wykluczeniu innych możliwych przyczyn lekarz może skierować pacjenta do specjalisty zdrowia psychicznego.
Ocena zdrowia psychicznego
Psychiatra lub psycholog zadadzą ci pytania w celu oceny ogólnego stanu zdrowia psychicznego. Testowanie zaburzeń afektywnych dwubiegunowych obejmuje pytania o objawy: jak długo one wystąpiły i jak mogą zakłócić życie. Specjalista poprosi również o pewne czynniki ryzyka dla choroby afektywnej dwubiegunowej. Obejmuje to pytania dotyczące wywiadu rodzinnego i historii nadużywania narkotyków.
Choroba afektywna dwubiegunowa jest stanem zdrowia psychicznego, znanym z okresów zarówno manii, jak i depresji. Rozpoznanie choroby afektywnej dwubiegunowej wymaga co najmniej jednego epizodu depresyjnego i maniakalnego lub hipomaniakalnego. Twój specjalista ds. Zdrowia psychicznego zapyta o twoje myśli i uczucia podczas i po tych epizodach. Będą chcieli wiedzieć, czy czujesz się kontrolowany podczas manii i jak długo trwają epizody. Mogą poprosić o pozwolenie, aby zapytać przyjaciół i rodzinę o twoje zachowanie. Każda diagnoza bierze pod uwagę inne aspekty twojej historii medycznej i leków, które podjąłeś.
Aby uzyskać dokładną diagnozę, lekarze używają Diagnostycznego i Statystycznego Podręcznika Zaburzeń Psychicznych (DSM). DSM dostarcza technicznego i szczegółowego opisu zaburzenia dwubiegunowego. Oto zestawienie niektórych terminów i symptomów używanych do diagnozowania stanu.
Mania
DSM definiuje manię jako "wyraźny okres nienormalnie i uporczywie podwyższonego, ekspansywnego lub drażliwego nastroju". Epizod musi trwać co najmniej tydzień. Nastrój musi mieć przynajmniej trzy z następujących symptomów:
- wysoka samoocena
- mała potrzeba snu
- zwiększona szybkość wypowiedzi (szybka rozmowa)
- lot pomysłów
- łatwo się rozprasza
- zwiększone zainteresowanie celami lub działaniami
- pobudzenie psychoruchowe (stymulacja, łamanie rąk itp.)
- wzmożone wykonywanie działań o wysokim ryzyku niebezpieczeństwa
Depresja
DSM stwierdza, że epizod dużej depresji musi mieć co najmniej cztery z następujących objawów. Powinny być nowe lub nagle gorsze i muszą trwać co najmniej dwa tygodnie:
- zmiany apetytu lub masy ciała, snu lub aktywności psychoruchowej
- zmniejszona energia
- poczucie bezwartościowości lub winy
- kłopoty z myśleniem, koncentracją lub podejmowaniem decyzji
- myśli o śmierci lub plany lub próby samobójcze
Zapobieganie samobójstwom
Jeśli uważasz, że ktoś jest bezpośrednio zagrożony samookaleczeniem lub zranieniem innej osoby:
- Zadzwoń pod 911 lub lokalny numer alarmowy.
- Pozostań z tą osobą, aż przybędzie pomoc.
- Usuń wszystkie pistolety, noże, leki lub inne rzeczy, które mogą być szkodliwe.
- Posłuchaj, ale nie osądzaj, nie kłóć się, grozić ani nie krzyczeć.
Jeśli myślisz, że ktoś myśli o samobójstwie, lub jesteś w potrzebie, skorzystaj z gorącej linii pomocy na wypadek kryzysu lub zapobiegania samobójstwom. Wypróbuj National Suicide Prevention Lifeline na 800-273-8255.
Zaburzenie dwubiegunowe typu I
Choroba afektywna dwubiegunowa typu I obejmuje jeden lub więcej epizodów maniakalnych lub epizodów mieszanych (maniakalnych i depresyjnych) i może obejmować epizod dużej depresji. Epizody nie są spowodowane stanem chorobowym lub używaniem substancji.
Zaburzenie dwubiegunowe typu II
Zaburzenie dwubiegunowe typu II ma jeden lub więcej ciężkich epizodów dużej depresji z co najmniej jednym epizodem hipomaniakalnym. Hipomanja jest mniejszą formą manii.Nie ma żadnych epizodów maniakalnych, ale osoba może doświadczyć mieszanego epizodu.
Bipolar II nie zakłóca Twojej zdolności do funkcjonowania tak bardzo jak zaburzenie dwubiegunowe typu I. Objawy muszą nadal powodować wiele stresu lub problemów w pracy, szkole lub związkach. Często u osób z zaburzeniem dwubiegunowym II nie pamięta się ich epizodów hipomanii.
Cyklotymia
Cyklotymię charakteryzuje się zmieniającą się depresją niskiego poziomu wraz z okresami hipomanii. Objawy muszą występować przez co najmniej dwa lata u dorosłych lub rok u dzieci, zanim można postawić diagnozę. Dorośli mają okresy bezobjawowe, które trwają nie dłużej niż dwa miesiące. Dzieci i nastolatki mają okresy wolne od objawów, które trwają tylko około miesiąca.
Szybkie zaburzenie dwubiegunowe o przebiegu cyklicznym
Ta kategoria jest ciężką postacią zaburzenia dwubiegunowego. Występuje, gdy dana osoba ma co najmniej cztery epizody dużej depresji, manii, hipomanii lub stanów mieszanych w ciągu roku. Szybka jazda na rowerze dotyka więcej kobiet niż mężczyzn.
Nieokreślono inaczej (NOS)
Ta kategoria dotyczy objawów dwubiegunowych, które wyraźnie nie pasują do innych typów. NOS rozpoznaje się, gdy występuje wiele objawów dwubiegunowych, ale nie wystarcza do spełnienia etykiety dla któregokolwiek z pozostałych podtypów. Ta kategoria może również obejmować szybkie zmiany nastroju, które nie trwają wystarczająco długo, aby mogły być prawdziwymi epizodami maniakalnymi lub depresyjnymi. Choroba afektywna dwubiegunowa NOS obejmuje wiele epizodów hipomaniakalnych bez epizodu dużej depresji.
Diagnozowanie zaburzeń afektywnych dwubiegunowych u dzieci
Choroba afektywna dwubiegunowa jest nie tylko problemem dorosłych, ale może również występować u dzieci. Diagnozowanie zaburzeń afektywnych dwubiegunowych u dzieci może być trudne, ponieważ objawy tego zaburzenia mogą czasem naśladować objawy zespołu nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD).
Jeśli twoje dziecko jest leczone z powodu ADHD i ich objawy nie uległy poprawie, porozmawiaj z lekarzem na temat możliwości zaburzeń afektywnych dwubiegunowych. Objawy dwubiegunowe u dzieci mogą obejmować:
- impulsywność
- drażliwość
- agresja (mania)
- nadpobudliwość
- wybuchy emocjonalne
- okresy smutku
Kryteria rozpoznawania zaburzeń afektywnych dwubiegunowych u dzieci są podobne do diagnozowania stanu u dorosłych. Nie ma żadnego szczególnego testu diagnostycznego, więc lekarz może zadać serię pytań dotyczących nastroju, schematu snu i zachowania dziecka.
Na przykład, jak często Twoje dziecko ma wybuchy emocjonalne? Ile godzin Twoje dziecko śpi w ciągu dnia? Jak często Twoje dziecko ma okresy agresji i drażliwości? Jeśli zachowanie i zachowanie dziecka są epizodyczne, lekarz może postawić diagnozę dwubiegunową.
Lekarz może również zapytać o rodzinną historię depresji lub choroby afektywnej dwubiegunowej, a także sprawdzić czynność tarczycy u dziecka, aby wykluczyć niedoczynność tarczycy.
Błędna diagnoza
Choroba afektywna dwubiegunowa jest najczęściej błędnie zdiagnozowana na wczesnym etapie, co często ma miejsce w wieku młodzieńczym. Kiedy zostanie zdiagnozowana jak coś innego, objawy choroby afektywnej dwubiegunowej mogą się pogorszyć. Zwykle dzieje się tak, ponieważ zastosowano niewłaściwe leczenie.
Innymi czynnikami błędnej diagnozy są niespójność w osi czasu epizodów i zachowań. Większość ludzi nie szuka leczenia, dopóki nie doświadczy epizodu depresyjnego.
Według badań opublikowanych w 2006 roku w Psychiatrii, około 69 procent wszystkich przypadków jest błędnie zdiagnozowanych. Jedna trzecia z nich nie jest prawidłowo diagnozowana przez 10 lat lub dłużej.
Stan ma wiele symptomów związanych z innymi zaburzeniami psychicznymi. Choroba afektywna dwubiegunowa jest często błędnie diagnozowana jako depresja jednobiegunowa (główna), lęk, OCD, ADHD, zaburzenie odżywiania lub zaburzenie osobowości. Niektórymi rzeczami, które mogą pomóc lekarzom w poprawnym wykonaniu, są znajomość historii rodzinnej, szybko powtarzających się epizodów depresji oraz kwestionariusz zaburzeń nastroju.
Porozmawiaj z lekarzem, jeśli uważasz, że możesz odczuwać jakiekolwiek objawy choroby afektywnej dwubiegunowej lub innej choroby psychicznej.
