Dlaczego testowanie HIV jest ważne?
Według Centrów Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC) około 1,1 miliona Amerykanów żyje z HIV. Ponad 15 procent ludzi żyjących z HIV nie wie, że je mają. Oprócz tego, że nie potrzebują odpowiedniego leczenia, mogą bezwiednie przekazywać wirusa innym. W rzeczywistości 30 procent nowych przypadków HIV jest przenoszonych przez ludzi, którzy są niezdiagnozowani.
Zalecenia CDC z 2006 r. Dotyczące testów na obecność HIV zalecają pracownikom służby zdrowia rutynowe badania przesiewowe na obecność wirusa HIV w ramach standardowej opieki. Badania przesiewowe na obecność wirusa HIV powinny odbywać się przynajmniej raz w życiu u dorosłych i regularnie u osób z ciągłym ryzykiem nabycia. Ale niektórzy dostawcy nie wdrażają tych wytycznych. Wielu Amerykanów nigdy nie było testowanych na HIV.
Każdy, kto nie został przebadany na obecność wirusa HIV, powinien rozważyć zwrócenie się do swojego lekarza o przeprowadzenie testu. Mogą również poszukiwać bezpłatnych i anonimowych testów na HIV w pobliskiej przychodni. Odwiedź stronę internetową GetTested CDC, aby znaleźć lokalną stronę testową.
Kto potrzebuje testów na HIV?
Rutynowe testy na HIV powinny być wykonywane we wszystkich placówkach opieki zdrowotnej, zaleca CDC. Osoby angażujące się w zachowania zwiększające ryzyko zakażenia wirusem HIV powinny być badane przynajmniej raz w roku.
Znane czynniki ryzyka obejmują:
- mając wielu partnerów seksualnych
- uprawianie seksu nie chronionego przez prezerwatywy
- mając partnerów z HIV
- dożylne zażywanie narkotyków
Zaleca się także testowanie na obecność wirusa HIV:
- zanim dana osoba zacznie nowy związek seksualny
- jeśli dowiaduje się, że jest w ciąży
- jeśli dana osoba ma objawy innej infekcji przenoszonej drogą płciową (STI)
Jeśli osoba zarażona wirusem HIV, wczesne wykrycie i leczenie może poprawić samopoczucie, zmniejszyć ryzyko progresji choroby i zapobiec rozwojowi trzeciego stadium HIV lub AIDS. Może również zmniejszyć ryzyko przeniesienia wirusa na inne osoby.
Osoby, które wiedzą, że były narażone na zakażenie wirusem HIV, powinny jak najszybciej szukać pomocy. W niektórych przypadkach, jeśli są leczeni w ciągu 72 godzin, ich lekarz może przepisać profilaktykę po narażeniu (PEP). Te awaryjne leki mogą pomóc zmniejszyć ryzyko zarażenia się wirusem HIV po tym, jak zostały wystawione na jego działanie.
Jakie testy są stosowane do diagnozowania wirusa HIV?
Do sprawdzenia obecności wirusa HIV można użyć wielu różnych testów. Testy te można wykonać na próbkach krwi lub próbkach śliny. Próbki krwi można uzyskać za pomocą biurowego ukłucia palca lub pobierania krwi w laboratorium.
Nie wszystkie testy wymagają pobrania próbki krwi lub wizyty w klinice. W 2012 r. Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) zatwierdziła test HIV na obecność wirusa w domu OraQuick. To pierwszy szybki test na HIV, który można przeprowadzić w domu.
Jeśli dana osoba uważa, że zaraził się wirusem HIV, może to zająć od jednego do sześciu miesięcy po przekazaniu do standardowego testu na HIV, aby uzyskać pozytywne wyniki. Te standardowe testy wykrywają przeciwciała przeciwko HIV, a nie sam wirus. Przeciwciało to rodzaj białka zwalczającego patogeny.
Według Avert, testy trzeciej generacji na HIV - które są testami ELISA - mogą wykryć HIV tylko trzy miesiące po ekspozycji na wirusa. Dzieje się tak, ponieważ generalnie organizm potrzebuje trzech miesięcy na wytworzenie wykrywalnej liczby przeciwciał.
Czwarta generacja testów na HIV, które poszukują przeciwciał i antygenu p24, może wykryć HIV miesiąc po przekazaniu. Antygeny są substancjami, które powodują odpowiedź immunologiczną w ciele.
Według badania Go Ask Alice na Uniwersytecie Columbia, 97 procent ludzi z HIV produkuje wykrywalną liczbę przeciwciał w ciągu trzech miesięcy. Mimo że uzyskanie niektórych wykrywalnych ilości może zająć sześć miesięcy, jest to rzadkie.
Jeśli dana osoba uważa, że była narażona na zakażenie wirusem HIV, powinna poinformować o tym swojego lekarza. Test obciążenia wirusem, który bezpośrednio mierzy wirusa, może posłużyć do wykrycia, czy ktoś niedawno nabawił się wirusa HIV.
Jakie testy są stosowane do monitorowania HIV?
Jeśli dana osoba otrzymała diagnozę HIV, ważne jest, aby na bieżąco monitorował jej stan. Ich opiekun medyczny może w tym celu wykonać kilka testów. Dwoma najczęstszymi środkami oceny przeniesienia HIV są: liczba CD4 i miano wirusa.
Liczba CD4
HIV celuje i niszczy komórki CD4. Są to rodzaj białych krwinek znalezionych w ciele. Bez leczenia liczba CD4 będzie się zmniejszać wraz z upływem czasu, gdy wirus atakuje komórki CD4. Jeśli liczba osób z CD4 spadnie do mniej niż 200 komórek na milimetr sześcienny krwi, otrzymają diagnozę AIDS.
Wczesne i skuteczne leczenie może pomóc osobie utrzymać zdrową liczbę CD4 i zapobiegać rozwojowi AIDS. Jeśli leczenie działa, liczba CD4 powinna pozostać na poziomie lub zwiększyć. Liczba ta jest również dobrym wskaźnikiem ogólnej funkcji odpornościowej.
Jeśli liczba osób z CD4 spadnie poniżej określonego poziomu, ich ryzyko rozwoju niektórych chorób znacznie wzrasta. Na podstawie liczby komórek CD4 ich lekarz może zalecić stosowanie profilaktycznych antybiotyków w celu zapobiegania tym zakażeniom.
Obciążenie wirusem
Obciążenie wirusem jest miarą ilości wirusa HIV we krwi. Kiedy obciążenie wirusowe osoby jest niskie lub niewykrywalne, jest mniej prawdopodobne, że rozwinie się AIDS lub doświadczy jej związanej z tym dysfunkcji układu odpornościowego.
Osoba jest również mniej skłonna do przekazywania HIV innym, gdy ich wiremia jest niewykrywalna. Jeśli osoba konsekwentnie przyjmuje leki, a wirus jest niewykrywalny, uważa się, że nie są w stanie przekazać wirusa partnerowi.
Dostawca opieki zdrowotnej może mierzyć obciążenie wirusem, aby monitorować skuteczność leczenia HIV i status choroby. Skuteczne leczenie powinno zmniejszyć obciążenie wirusowe do niewykrywalnego poziomu. Jeśli dana osoba zachowuje niewykrywalny ładunek wirusa, jest mało prawdopodobne, że rozwinie AIDS.
Lekoodporność
Dostawca opieki zdrowotnej może również zamówić testy, aby dowiedzieć się, czy szczep HIV jest oporny na jakiekolwiek leki stosowane w leczeniu. To może pomóc im zdecydować, który schemat leków przeciw HIV jest najbardziej odpowiedni.
Inne testy
Dostawca opieki zdrowotnej może również skorzystać z innych testów, aby monitorować kogoś pod kątem powszechnych powikłań HIV lub skutków ubocznych leczenia. Mogą na przykład wykonywać regularne testy, aby:
- monitorować funkcję wątroby
- monitorować funkcję nerek
- sprawdzić zmiany sercowo-naczyniowe i metaboliczne
Mogą również wykonywać fizyczne egzaminy i testy w celu sprawdzenia innych chorób lub zakażeń związanych z HIV lub AIDS, takich jak inne choroby przenoszone drogą płciową, infekcje dróg moczowych (UTI) lub gruźlica. Liczba CD4 poniżej 200 komórek na milimetr sześcienny to nie jedyny znak, że HIV rozwinęło się w AIDS. AIDS można również zdefiniować poprzez obecność pewnych oportunistycznych chorób lub infekcji, w tym:
- choroby grzybicze, takie jak kokcydioidomikoza lub kryptokokoza
- kandydoza lub drożdże, w płucach, jamie ustnej lub przełyku
- histoplazmoza, rodzaj infekcji płuc
- Pneumocystis jiroveci zapalenie płuc, które wcześniej było znane jako Pneumocystis carinii zapalenie płuc
- nawracające zapalenie płuc
- gruźlica
- Kompleks mycobacterium avium, infekcja bakteryjna
- przewlekłe owrzodzenia opryszczki pospolitej trwające dłużej niż miesiąc
- izosporoza i kryptosporydioza, choroby jelit
- nawracająca bakteriemia salmonelli
- toksoplazmoza, pasożytnicza infekcja mózgu
- postępująca wieloogniskowa leukoencefalopatia (PML), choroba mózgu
- inwazyjny rak szyjki macicy
- Mięsak Kaposiego (KS)
- chłoniaka
- zespół wyniszczenia lub skrajna utrata masy ciała
Co powinna zrobić osoba, która otrzyma diagnozę HIV?
Jeśli dana osoba otrzymała diagnozę na temat wirusa HIV, ważne jest, aby dokładnie monitorował stan swojego zdrowia i zgłaszał wszelkie zmiany w swoim dostawcy opieki zdrowotnej. Nowe objawy mogą być oznaką oportunistycznej infekcji lub choroby. W niektórych przypadkach może to oznaczać, że leczenie HIV nie działa prawidłowo lub że ich stan się zmienił.
Wczesna diagnoza i skuteczne leczenie mogą poprawić ich samopoczucie i zmniejszyć ryzyko progresji HIV.
